Afscheid van Marieke Vervoort: “Ook in liefde en vriendschap behaalde je goud”

Vandaag hebben familie en vrienden in besloten kring afscheid genomen van Marieke Vervoort. De paralympisch kampioene overleed vorige week dinsdag op 40-jarige leeftijd. Ze leed al sinds jonge leeftijd aan een progressieve spierziekte. Het was een pakkende uitvaartceremonie met tal van optredens en speeches van vrienden en van haar papa, Jos.

Naast haar papa namen vrienden en tv-makers Tom Waes en Eric Goens tijdens de dienst het woord. Andere sprekers waren Johan Marchand, Lieve Bullens en burgemeester van Diest, Christophe De Graef. Guy Swinnen bracht live het nummer ‘Time’ van The Scabs. Ook Stan Van Samang zong live zijn hit ‘Een Ster’. Verder waren er live optredens van Kathleen Vandenhoudt en van Keruna. ‘Rood’ van Marco Borsato kwam eveneens aan bod. 

Onder de genodigden waren ex-judoka Gella Vandecaveye, ex-atlete Svetlana Bolshakova, Michel Van de Brande, de ouders van Annick Van Uytsel en Groen-voorzitster Meyrem Almaci.

“Ook in liefde en vriendschap behaalde je goud”, zei voorgangster Liesbeth Goossens in haar verwelkoming. Na een woordje van Mariekes vriend Johan Marchand, met wie ze samen in Pellenberg revalideerde, begon Goossens met een overzicht van het leven van Wielemie. De voorgangster heeft het niet alleen over Mariekes uitgesproken talent voor allerlei sporten, maar ook over haar tekentalent. “Dat heb jij van mij geërfd, mama”, zei ze tegen haar moeder. Dan stak haar spierziekte de kop op. Ze belandde in een rolstoel. Toch bleef ze doorzetten en bleef ze sporten. “Marieke, altijd de duimen omhoog.” Over de laatste maanden van Mariekes leven zei Goossens dat de kampioene soms de kracht niet meer had om de gordijnen te openen: “Het wordt stil in huis.”

Dan is het de beurt aan Guy Swinnen, die een akoestische versie van ‘Time’ brengt. Ondertussen worden er foto’s van Marieke getoond.

Goossens legt uit hoe belangrijk ‘Rood’, de hit van Marco Borsato en Mariekes lievelingskleur, voor haar was. Het lied kon niet ontbreken op de afscheidsplechtigheid van de paralympische kampioene.

Mariekes meter Lieve Bullens neemt het woord: “Je straalde rust uit. Deze rust is nu een oorverdovende stilte.” Bullens noemt haar vriendin “een prachtig mens met kantjes maar vooral met gouden randjes”: “Je bent een kunstwerk van het leven”.

Ook Mariekes begeleidingshond Zenn is aanwezig om afscheid te nemen van baasje ‘Wielemie’.

De ouders van Marieke steken dan een vlam aan, wat even niet wil lukken. Applaus weerklinkt als het vuur brandt. Mama Odette kan de tranen niet bedwingen.

Stan van Samang begeleidt zichzelf op de gitaar om “Een Ster” live te brengen. Indrukwekkend.

Daarna speecht Jos, de papa van Marieke. “Wat leek op iets van voorbijgaande aard ging over naar een leven in een rolstoel. Het aanvaardingsproces was moeilijk: we hebben de medailles door de kamer zien slingeren.” Jos Vervoort houdt zich erg kranig. Als het over de laatste momenten gaat, krijgt hij het moeilijk. Dan gaat hij verder. “Marieke was een open boek, ze had geen geheimen, nooit, voor niemand. Haar hart lag op haar tong. Dat is wat de mensen apprecieerde.” “Ons gezin zal nooit meer compleet zijn, nooit”, zei Jos. Hij zinspeelde nog op een mogelijke toevoeging aan de Dikke Van Dale: “een Dafalganneke drinken”. Hij eindigt met: “Het ga je goed”, waarna de papa van Wielemie applaus krijgt.

Kathleen Vandenhoudt zingt live ‘Last Lullaby’ van Ollabelle, waarna Jan Laurys en Christophe De Graef, respectievelijk de vorige en de huidige burgemeester van Diest, aan het woord komen. 

“Mensen kunnen sterven maar legendes leven eeuwig”, klinkt het in een woordje van vriend Eddy Peeters dat Liesbeth Goossens voorleest.

Tom Waes verschijnt in een filmpje voor Marieke. Hij vertelt dat Marieke ‘Mariette’ hem vroeg om iets op haar begrafenis te zeggen. Maar Waes zit in het buitenland en kon niet komen. “Vertel anders een mop”, zei ‘Mariette’. “Op verzoek van Marieke”, benadrukt Waes, vertelt hij dan maar de niet zo propere “mop van den aap en de leeuwin”.  Het miste zijn effect niet: de zaal moest lachen.

Eric Goens verschijnt dan achter het spreekgestoelte. “Ik heb Marieke vijf jaar geleden leren kennen op een trampoline aan het Huis. Ze wilde een salto maken”, vertelt Goens over de tijd die de twee samen doorbrachten voor Goens’ tv-programma. Dat lukte niet helemaal. “Het ging voor haar over die ene mislukte salto”, aldus Goens, terwijl iedereen het over de ondraaglijke pijn van Marieke had na de uitzending.

De voorgangster vraagt na de speech van Goens een staande ovatie voor Marieke, die lang aanhoudt.

Keruna zingt ‘Marieke’s Blessing’ als afsluiter van de live acts.

Als slot van de plechtigheid wordt het vuur van Marieke, dat de ouders hadden aangestoken, aan de aanwezigen doorgegeven met een kaars.

De kist wordt weer buitengedragen, op de tonen van ‘Somewhere over the Rainbow’ en onder applaus voor onze heldin, Marieke ‘Wielemie’ ‘Mariette’ Vervoort. Rust zacht.

“Marieke heeft aan mij gevraagd om vandaag een nummer te brengen”, zei Guy Swinnen, zanger van The Scabs en stadsgenoot van Wielemie, voor de dienst. “Niet eenvoudig, maar ik ben zeer blij dat ik als Diestenaar en als vriend van haar hier kan staan vandaag om eer te betuigen.” Swinnen zong ‘Time’, “iets wat Marieke nog wel graag had gehad”, aldus de zanger. “Ik vind haar een zeer moedige vrouw. Ondanks de verschrikkelijke tegenslagen in haar leven, heeft ze daar helemaal iets fantastisch’ van gemaakt en is ze als kampioene geëindigd”, aldus nog Swinnen. Hij besloot dat ‘Wielemie’ van haar afscheid een feest wou maken, vandaar ook de locatie van de plechtigheid in een feestzaal: “Dat typeert haar.” (br.hln)