Wat zijn etherische oliën ???

Etherische oliën worden ook wel aromatische- of essentiële oliën genoemd. Het is dat deel van de plant wat maakt dat ze geurt. Ze vormen de kracht, de essentie van planten, bloemen, grassen, struiken en bomen. Het percentage etherische olie verschilt per plant, van minder dan 1% (bijvoorbeeld citroen melisse) tot 10 % zoals rozemarijn. Dit maakt dat etherische oliën erg kostbaar zijn. Ze wordt gewonnen door middel van destillatie, koude persing, extractie, aftappen en enfleurage uit bloesem, vrucht, bladeren, takken,  schors en wortels. Eigenlijk kan je niet spreken van een olie daar ze erg vluchtig is.

Er zijn wel een paar honderd soorten oliën met veelal een verschillende uitwerking op ons. Elke olie is in zekere mate antiseptisch (ontstekingswerend) en heeft daarnaast specifieke eigenschappen, welke zich richten op een of meerdere organen of aandoeningen. Ze dragen bij aan het herstellen van het natuurlijke evenwicht in ons lichaam.

werking etherische olie?

Geur en herinneringen worden in onze hersenen gezamenlijk opgeslagen. Dit gedeelte wordt het lymbische systeem genoemd. Dit systeem beïnvloedt de gemoedstoestand door middel van hormonen.
Iedereen heeft een speciale binding met een specifieke geur. Als je iets geroken hebt op een fijne dag, zal die geur altijd fijne gevoelens oproepen. Geuren zorgen voor de aantrekkingskracht tussen mensen. Ze bepalen of je iemand aantrekkelijk vindt of juist niet. Dit gebeurt onbewust.

Etherische oliën verspreiden hele kleine geurmoleculen die allemaal een eigen structuur hebben en daardoor verschillende eigenschappen. De geur komt via de neus en de geurzenuw in het lymbisch systeem terecht, alwaar de informatie wordt omgezet in het aanzetten van de hormoonproductie. Deze hormonen veranderen de gemoedstoestand.

Het is bekend dat gemoedstoestanden hun weerslag hebben op de organen.
Denk maar aan de volgende uitspraken: iets op je lever hebben, (boosheid/lever) in je broek plassen van angst (nieren/angst),iemands hart breken (liefde/hart) iets onverteerbaar vinden (verwerking/darmen).
Daarom zijn etherische oliën juist zo interessant. Ze kunnen door hun eigen specifieke trilling ons onderbewustzijn beïnvloeden.
Op deze manier kunnen we ons hele organisme, onze ademhaling, onze algemene spanningstoestand, ons gevoel en ons geestelijk vermogen veranderen en reguleren

 

Geheimen van parfum !!!

Etherische oliën vallen het meest op om hun verscheidenheid aan geuren.
Ze worden ingezet om te helen, een bepaalde sfeer te creëren en magische handelingen kracht bij te zetten. Waar zelden bij stilgestaan wordt is het feit dat het de mooiste grondstoffen zijn voor het maken van parfum. Ook al zijn de meest intrigerende geuren zoals roos, jasmijn, tuberoos en iris duur, een fles parfum van je favoriete merk is dat ook. En dan is 10% van de prijs voor de inhoud, en de rest is verpakking, reclame, belasting en het designerflesje.
 




Daarbij wordt er in de huidige parfumindustrie steeds vaker gebruik gemaakt van synthetische stoffen. Als je zelf een parfum creëert weet je precies wat er in zit. Het maken van parfum is een kunst op zich. Een betere training voor je neus bestaat er niet. Maar er zijn ook wat regels waar je aan moet conformeren om het meeste eruit te kunnen halen.
Het creëren van een parfum wordt wel vergeleken met het componeren van een muziekstuk. De verschillenden geuren hebben elk een bepaalde noot. We onderscheiden de hoofdnoot, de geur die je het eerste waarneemt, de hartnoot, de geur die je in tweede instantie waarneemt en de basisnoot, die pas na enige tijd geroken wordt.




Er zijn ook geuren die werken als een brug, die als het ware de hoofd en hartnoot verbinden of de hartnoot met de basis verbinden. De compositie die hierdoor ontstaat wordt wel een akkoord genoemd.
Een geur kan gebaseerd zijn op één enkele olie, of alleen een hoofd en hartnoot, maar een uitgebalanceerde volle geur bevat ze alle drie.
Het is goed te beginnen met drie oliën. Later kun je met meerdere experimenteren en gaan werken met bruggen en modificaties. Een modificatie is een olie die je als laatste toevoegt om je parfum een interessante draai te geven.

Een algemene regel in de verhouding tussen de hoofd, hart en basisnoot is 3:2:1.
Beslis welke hartnoot je wilt gaan gebruiken.
Zoek daarbij een basis noot die er bij past.
Doe de gewenste hoeveelheid druppels van de basisnoot in een glazen potje.
Voeg de hartnoot hieraan toe in de juiste verhouding.
Zoek een hoofdnoot die het geheel kan completeren en voeg toe.

Grofweg kan gezegd worden dat de citrusgeuren tot de hoofdnoten behoren, de bloemengeuren tot de hartnoten en de hout en harsgeuren tot de basisnoten. Of bepaalde geuren mooi samengaan zul je een goed boek over etherische oliën moeten raadplegen. Om de proef op de som te nemen kun je van twee oliën een druppel op een papieren zakdoekje laten vallen.

Een goed parfum ruikt als één geheel. De onderlinge ingrediënten moeten niet meer te onderscheiden zijn. Het geheel zou beschreven moeten kunnen worden als bijvoorbeeld bloemig, kruidig, houtachtig enz. Natuurlijk is het zo dat de geur niet statisch is. Zij zal zich in de loop van tijd ontplooien en zullen de verschillende componenten de boventoon voeren. Bij een goed parfum zullen deze overgangen vloeiend verlopen.
Is je parfum te fris, voeg dan wat basisnoot toe, is ze te zwaar, voeg dan wat hart of hoofdnoot toe.
Als je werkt met een modificatie is te weinig beter dan te veel. Mocht je de modificatie boven de creatie ruiken dan heb je er teveel van gebruikt. Je kunt dit corrigeren door wat van de hartnoot toe te voegen.
Werk met druppels en maak notities van wat je hebt gedaan.

Nu je geur klaar is moet je beslissen of je haar als parfum ofau de toilette wil gaan gebruiken. Het verschil zit in de hoeveelheid alcohol en bronwater.
Het parfum bestaat voor ongeveer 25% uit etherische oliën
Eau de toilette bestaat voor ongeveer 10% uit etherische oliën.
De rest is een mix van alcohol en bronwater. Deze rest bestaat bij parfum voor 90% alcohol en 10% water, bij eau de toiletteuit 80% alcohol en 20% water.

Voeg de alcohol bij je geurmengsel en roer rustig tot dat alle olie is opgelost. Laat het geheel 48 uur afgesloten rusten. Voeg dan het water toe en roer weer rustig maar grondig. Laat het dan 4 tot 6 weken rijpen. Hierdoor wordt je creatie krachtiger. Mocht het te sterk zijn dan kun je altijd nog achteraf met wat water verdunnen. Na de rijpingstijd filtreer je het geheel door een koffiefilter om eventuele ongewenste sedimenten te verwijderen.

Enkele tips:
Gebruik materiaal van glas wat je van te voren hebt uitgekookt. De parfum is zeer gevoelig voor licht en zon. Je uiteindelijke product kan dus het beste bewaard worden in donker glas op een donkere en koele plek. Gebruik reukloze alcohol met een zo hoog mogelijk percentage. Gedestilleerd water of bronwater zijn de beste keuze.

Je geurcreaties zijn natuurlijk op meerdere manieren in te zetten. Denk aan een geparfumeerde shampoo, als spoeling voor je was, of in de olie waarmee je houten meubels onderhoud.

  
Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Altaar van de waarheid !!!

Er is waarheid in het heelal. Wat is die waarheid? Ze is het heelal zelf. Zijn wetten zijn de gedragslijnen van dat heelal dat zich in kosmische perioden manifesteert; en een ware filosofie, een ware religie, een ware wetenschap probeert deze essentiële zaken weer te geven door het formuleren van gedachten. Het verlichte menselijke intellect kan deze essentiële zaken op die manier weergeven omdat wij, als voortbrengselen van het heelal, alle vermogens en krachten die het heelal bezit latent in ons hebben.

Het begripsvermogen is iets dat we kunnen ontwikkelen. Dat wil niet zeggen dat we een orgaan om te kunnen begrijpen moeten opbouwen, zoals iemand een huis bouwt van steen of hout. Ons begrip ligt binnenin ons, niet buiten ons; en naarmate ons zelfbewustzijn groeit, zullen we steeds beter het zich manifesteren van het innerlijke licht begrijpen. Maar al komt de waarheid uiteindelijk van binnenuit, toch kunnen we veel leren van de vruchten van het gerijpte denken van iemand anders. Zelfs al zijn ze ons denken binnengebracht en zijn ze niet de vruchten van onze eigen innerlijke ontdekkingen, toch kunnen we veel leren als we dit in ons opnemen, er eerlijk over nadenken en proberen het te begrijpen.

Maar aanvaarden we zomaar wat iemand beweert en wegen we daartegen alles af wat tot ons komt? Als we dat doen, toetsen we alleen de ene dogmatische uitspraak aan een andere. Als we iets van buitenaf aannemen, doen we dat op gezag of te goeder trouw, tenzij we in onszelf de vermogens tot oordelen en onderscheiden, intuïtie en begrip, hebben ontwikkeld. Deze kunnen we ontwikkelen door diep na te denken, door meditatie, door te weigeren beweringen van anderen zomaar aan te nemen en door het gebruik van onze wilskracht, vastbesloten om alle vragen zelf op te lossen, koste wat het kost. Wanneer we ons op die manier oefenen, zullen we, zo zeker als de zon de aarde met licht overstraalt, bereiken wat we ons ten doel hebben gesteld: het vermogen om alle dingen te toetsen door te weten of ze waar zijn of onwaar.

Evenals in ieder ander tijdperk zoeken de mensen nu naar waarheid. Maar wat is er nog veel te leren! Hoe meer we weten, des te meer beseffen we wat er nog is te weten; hoe meer we leren, des te meer gaan we inzien dat er nog grotere hoogten te beklimmen zijn. Grote kennis leidt tot bescheidenheid; toenemende kennis leidt tot een groeiende eerbied voor de waarheid. Alleen zij die een beperkt verstand hebben, die in zichzelf niet die brandende liefde hebben voor waarheid en alleen waarheid, zoals die is gebaseerd op de feiten van de kosmos, kunnen denkbeeldige grenzen trekken en zeggen: ‘Hier eindigt de waarheid! We mogen niet, we kunnen niet, verdergaan.’ Wie kan er grenzen stellen aan de zich verheffende menselijke geest?

Er is een radicale verandering nodig in het bewustzijn van de mens. Als deze plaatsvindt en door de van binnenuit stromende krachten van het licht en het hart wordt geleid, heeft de mensheid noch van binnenuit noch van buitenaf iets te vrezen. Maar zo’n verandering in het hart, het denken en de wil van de mens is een kwestie van langdurige ontwikkeling en vindt niet van de ene op de andere dag plaats. Het is echter een grote steun bij het tot stand komen van die verandering als men een geest van eerbied voor de waarheid ontwikkelt, zo groot dat vergeleken daarmee niets anders van waarde wordt geacht; en vanaf dat moment zouden alle religieuze en wetenschappelijke ontdekkingen als een onpersoonlijk offer op het altaar van de waarheid worden gelegd. Wat een prachtig ideaal om na te streven, niet alleen voor wetenschapsmensen, religieus ingestelde mensen en filosofen, maar ook voor ieder van ons. Er zouden dan geen dogmatische hypothesen of theorieën meer worden verkondigd, maar men zou zijn levenswerk eerbiedig offeren op het altaar van dat goddelijke ideaal, de eeuwige waarheid.

    


Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

De Vrije Wil !!!

De zoektocht houdt vaak de implicatie in dat er een vrije wil is: "Ik kies zelf
om het spirituele pad op te gaan, en ik ga er van uit dat mijn inspanningen
 ook zin hebben in het licht van het bereiken van zelfrealisatie. Wij starten
de zoektocht als persoon".

Terwijl Advaita ons juist leert dat er geen vrij wil is! Dat er geen persoon bestaat! Wie zoekt wat en waarom, terwijl Advaita stelt alles gebeurt zoals
 het gebeurt.

Volgens Advaita zijn wij Kennendheid, Aanwezigheid. Wij zijn het ‘Zien’
van alles vanuit het Hier en NU wat er in, en aan ons voorbij trekt. Nu is Advaita Vedanta geen geloofssysteem. Het is net als Zen gebaseerd op
praktisch (zelf)onderzoek. Wij hoeven niets aan te nemen, van wat in de
 boeken en door de leraren gezegd wordt. Alles is een uitnodiging om
alles zorgvuldig bij jezelf na te gaan.

Onderstaande redenering is dan ook geen denkconstructie maar een serie conclusies op basis van zelfonderzoek:

Wij zien, ervaren het leven in ‘ruimte en tijd’ omdat wij zelf buiten ruimte
 en tijd staan. Wij nemen een standpunt in buiten de gebeurtenissen, want
 hoe zouden wij anders kunnen waarnemen. Wij kunnen alleen dat
waarnemen wat wij niet zijn…

Dat onkenbare standpunt vanuit waar wij waarnemen, het Nu,
Aanwezigheid kent geen verleden noch toekomst.

Alles vindt Nu plaats, op het moment van waarnemen.

Het is de illusoire persoon die zich vervolgens in een ogenschijnlijke Ruimte
 en Tijd ontfermt over dat wat waargenomen is. Ogenschijnlijk om dat alles
pas (zogenaamd) bestaat wanneer het gezien wordt. Deze illusoire persoon meent nu dingen te moeten gaan veranderen en denkt dat hij het zelf doet.

Maar de persoon kan niet ingrijpen in het NU. Het NU kent geen verleden
 en toekomst. Je kan als persoon geen tijdplekje creëren vóór het Nu om
daar een nieuw element in te brengen dat het Nu in een ander Straks
verandert.

Je kan alleen waarnemen dat er handelen is op dit moment. Iets handelt
 er, maar Jij handelt niet. Want er is een zien van handelen. Het is nog
steeds NU. Je ziet, je beleeft, of liever er is Zien er is Beleven.. Er is geen Je,
 dat Ziet…. Je ziet ook alles van de persoon, van lichaam, denken, voelen
 tot handelen.

Dat geziene handelen komt op uit het Ongekende. Het is er, ineens, constant
 in het Heden. Zoals gedachten er Ineens zijn. Er ging niets aan vooraf. Er volgt niets op. Nu wordt het waargenomen. Nooit gisteren, nooit morgen.





Het Nu is onbegrepen omdat wij het NU niet als object kunnen kennen.
Wij weten alleen dat wij NU zijn. We zijn, we bestaan, we zien. Maar wij kunnen het zien niet zien. Het Kennen niet kennen. Omdat wij dat zijn.

Wij als levend bewustzijn handelen dus niet, wij zien handelen. Er is zien
 van handelen. Er is geen mogelijkheid tot bewust ingrijpen omdat er geen
vóór en na is. Alles gebeurt dus zoals het gebeurt, het ligt dus vast in de zin
dat het domweg plaatsvindt en blijft plaatsvinden. En of alles van tevoren vastgelegd is weten wij niet omdat wij het NU nooit kunnen kennen als (handelende) substantie.

Gezien de aard van het NU (geen verleden geen toekomst) ligt er niets
van tevoren vast. Alles stroomt, met Aanwezigheid als ongeziene Bron,
als de drager van de film die aan Kennendheid voorbijtrekt.





Ook alle intenties, impulsen, handelingen, reacties en emoties vormen deze
 film, waar Kennendheid Nu van bewust is.

Met andere woorden: ook het moment van zelfrealisatie is niet iets wat
wij vanuit de persoon (het geziene) intentioneel kunnen versnellen. Maar dat
 wil niet zeggen dat alles wat wij hier thuis en daar buiten aan doen zinloos
is, want maakt deel uit van dat wat toch gewoon gebeurt, uiteindelijk
leidende naar dat moment wat ooit komt en wij zijn daar het waarnemen
van.

Vanuit het Zien maakt het niet uit, omdat wij het zien toch al zijn.

En waarom is dit inzicht zo belangrijk?

Het heeft nu geen zin meer met een rood hoofd persend te streven naar iets
 wat in de toekomst wordt geprojecteerd, maar wat er al die tijd al is. Daar
kan je heel onaangenaam van worden.

Je kan met dit inzicht ontspannen en het Nu, daarmee direct en moeiteloos samenvallend met wie je bent. Alles is wat het is. Het leven leven is het
 leven beleven, daarmee verlies je niets. Integendeel, omdat er besef is dat ik
 -als waarnemer- nooit verloren kan gaan. Hoe de film ogenschijnlijk ook afloopt.

Niets verloren, maar alles gewonnen. Schitterend toch? Maar het moet wel
 echt waar zijn! Anders merk je dat bij moeilijke momenten alle oude
weerstand weer onmiddellijk aanwezig is!

 Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Spanningen

( part II )

Spanningen mogen niet, problemen ook niet: daar moet je je voor schamen. Ruzies mogen niet, iemand de huid vol schelden ook niet, je moet alles braaf slikken en inslikken. En waarom? Omdat anders het machtssysteem uitgehold wordt, te beginnen bij het systeem waarin je spanningen hebt, waarin je ruzie KRIJGT (die maak je niet, die KRIJG je!). Want spanningen en problemen geven aan dat er dingen niet kloppen, dat dingen voor mènsen niet kloppen. Spanningen die je het meest in je mens-zijn aangrijpen, heb je ook altijd met mènsen, niet met situaties.

Enkele gezegdes waarin de energieën van spanningen onontkoombaar opgestapeld, of afgereageerd worden:

- onder hoge druk staan: 1. je kunt onder de druk van de tijd staan die jou toegewezen is, waarbinnen je iets klaar moet hebben of moet weten. Die tijd is jou dan wel weer afgemeten door mensen-in-functies, 2. je kunt onder druk staan van een beslissing die je moet nemen waar je niet achter staat. Zo kan iedereen nog wel andere voorbeelden geven. Is het dan een wonder dat je hoge bloeddruk krijgt, hartinfarct, hersentumor, beroerte? En dat je steenkoude voeten hebt, omdat al je energie met geweld naar je hersens gepompt wordt?

- een voelbare spanning: wie heeft dat niet meegemaakt: een spanning om te snijden?

- buiten zinnen raken: dat wordt minachtend gezegd van iemand die het op zijn heupen krijgt, omdat die geen kant meer op kan, helemaal vastgelopen is in de maatschappelijke en religieuze leefvoorschriften en wetten, die absoluut geen gehoor krijgt voor zijn dingen-anders-willen;

- het te kwaad krijgen: iets wat heel goed is: je emoties komen boven, maar dat wordt 'kwaad' genoemd... Als dat geen politieke truc is...

- het onderspit delven: komt uit de riddergevechten dacht ik en als zodanig hoort het hier niet thuis, maar is emotioneel zwaar geladen. Je gaat ergens aan onderdoor...

- ergens niet toe bij machte zijn: je hebt geen mogelijkheden om iets te doen of te zeggen. Het kan 1. door gebrek aan energie zijn, en/of 2. een gebrek aan kennis, vaardigheden en inzicht. Je hoeft toch niet àlles te weten? Als je ergens niet toe bij machte bent, luister dan naar je lichaam;

- ergens niet tegenop kunnen: 1. de berg problemen of de macht van iemand, de overrompelende woorden zijn als een berg die je niet kunt beklimmen; 2. ook wordt deze uitdrukking veel gebruikt in momenten waarop een ander iets (veel) beter, mooier, groter kan/is dan jij. Echt iets uit de macho-maatschappij: daarin moet men altijd dingen groter, mooier, sterker, beter kunnen. In de mannenwereld moet men dingen vaak zelfs slechter, rottiger, pesteriger (jongetjes die opscheppen tegen elkaar hoe ze hun zusje getreiterd hebben, hun moeder gepest, een meid verkracht)  enz…

- je verpletterd voelen: als door een rotsblok van een probleem wat plotseling over je heen gestort werd;

- gebroken zijn

- ten einde raad

- de moed opgeven: de moed om wat te doen? Probeer af te splitsen of Men wel de juiste dingen van jou verwacht: 1. geef de moed maar op als het je boven je pet gaat, als Men verkeerde dingen van je eist; 2. besef dat het krankzinnig is dat je voor bewust leven, voor eerlijk leven moed moet hebben. Dat anderen zeer schuldig zijn, als ze zodanig vijandig met je omgaan dat jij de moed opgeeft...

- iets uit je lijf laten: je wilt persé iets niet of niet meer: 1. omdat het ongunstig voor je is; 2. en/of omdat je iets geleerd hebt door een vorige vervelende gebeurtenis. Zo hoort dat ook. Je laat het letterlijk uit je lijf om daar energie aan te spenderen;

- er knapte iets in mij: dat is een kostbaar moment. Je voelt ineens dat er dingen al langer helemaal niet goed voor jou waren. Je voelt ineens een zekerheid in je lijf opborrelen dat je dàt niet meer wilt pikken! Hou dat gevoel vast en doe er wat mee;

- iets wordt je teveel

- ergens op stuk lopen

- het niet meer zien zitten: je hebt geen uitzicht meer op je toekomst en zou het het liefst maar opgeven

- geen woord uit kunnen brengen, vastgenageld staan, met de mond vol tanden staan: kortom: je bent sprakeloos gemaakt

- de grond in geboord worden: een zeer wrede manier om jou klein te krijgen: je hebt het gevoel dat je vernietigd wordt

- een kramptoestand: een situatie waarin je verkrampt raakt. Dat is altijd door en met andere mensen. Verkrampt raken hoort niet bij volwassen mensen. Kijk naar wat je niet meer pikken wilt, wat er veranderd moet worden. Doe dat liefst met anderen samen die in dezelfde (soort) situatie zitten. Op je eentje is het moeilijk om dingen te bereiken

- een verkrampt mens: als je dat bent, heb je al heel lang in één of meer kramptoestanden gezeten, met allerlei mensen in allerlei functies. Je zult veel pijn hebben en je moeilijk kunnen bewegen. Word maar eens goed kwaad!

- iets niet kunnen verdragen

- iets zit je hoog: als er één gezegde is dat goed voelbaar is, dan is het deze: je voelt iets net onder je kin zitten, een prop, een dwarsbalk. Dat is een balk van energie, waardoor er geen signalen meer van boven naar beneden e.o. kunnen doorgegeven worden. Meestal gaat het erom dat iemand je gekwetst heeft, vernederd, genegeerd, getreiterd of wat ook. Probeer het uit te praten. Wil die ander dat niet, ga dan desnoods, maar dat is dus een noodsprong, je gal bij iemand anders spuwen. Iets wat je hoog zit moet je altijd kwijt

- ineen, in elkaar zakken: dat is letterlijk: dingen zijn je zó te machtig dat je het niet meer kunt opbrengen om rechtop te lopen, te zitten of te staan. Recht vooral je rug niet om toch maar... Geef er aan toe, voel die macht op je schouders drukken om kracht te vinden in dat in elkaar zakken om dingen te veranderen in je leven;

- teneergedrukt, terneergeslagen zijn

- je rot voelen: hèt signaal dat er iets niet helemaal of helemaal niet klopt;

- wankelmoedig zijn, labiel zijn: gefeliciteerd: je kunt alle kanten op, wat stabiele mensen niet kunnen;

- van slag zijn

- in elkaar krimpen: van angst of innerlijke pijn. Wie jou dat aandoet is een misdadiger, die maakt jou ziek. Sta nooit toe dat iemand jou ziek maakt. Wie jou dat aandoet is je mindere, die is onzeker en erg in de war en moet zijn stand hoog houden door jou te bedreigen of zo;

- iemand ergens mee dood-gooien: net zo lang op iemand inpraten tot die het niet meer horen kan. Dikwijls met het gevolg dat die persoon maar toegeeft. Of het gewoon niet meer hoort

- iemand voor het blok zetten: de ander kan gewoon geen kant meer op;

- iets komt hard aan: dat kan zowel 1. een leugen zijn die jou onderdrukt en jouw eerlijkheid kwetst, of 2. de waarheid zijn die een ander je zegt, maar dan spelen jouw voorprogrammering en frustraties op;

- je wordt ergens op vastgepind: je hebt eerder iets gezegd of beloofd en wordt gedwongen je daaraan te houden. Men vindt dat je niet van mening of beloftes mag veranderen. En dat terwijl je in wezen niets kunt beloven of toezeggen, want je kunt nog geen seconde vooruitzien!;

- je opgelaten voelen: dat is meestal in een bepaalde situatie. Het kan op allerlei terrein betrekking hebben. Vaak is het over uiterlijke dingen. Het is nooit ergens voor nodig om je opgelaten te voelen, om je ergens over te schamen. Doe je dat wel, dan heb je dat nog in je lijf gebakken zitten en is dit weer een mooie gelegenheid om je er van af te oefenen;

- opgejaagd zijn/worden: zie: haasten, in het vorige hoofdstuk;

- iemand opjagen: dat mag je nooit doen, je mag het je ook niet laten doen;

- wakker liggen van

- dat is me te veel: om het te versterken gebruikt men in dit geval verzachtende, verminderende woordjes, zoals: net even iets: dat is me net even iets te veel... terwijl het gewoon hartstikke veel teveel is

- met de rug tegen de muur

- je bekneld voelen tussen...

- in een kringetje, in cirkeltjes ronddraaien: je kunt geen oplossing vinden voor een probleem. Misschien dènk je teveel. Laat dingen gebeuren. Het is soms heel goed en heel duidelijk voor iedereen als dingen totaal in de soep lopen;

- ergens dol van worden: niet alleen je hoofd, maar je hele lichaam loopt om

- ergens gèk van worden

- ergens niet goed van worden, beroerd van worden: dan klopt er een heleboel heel erg niet! Luister naar je lichaam en vraag je af wat er eigenlijk aan de hand is;

- onuitstaanbaar: iemand gaat zó rottig met je om dat je het niet aankunt en er machteloos tegenover staat

- je ergens aan vertillen: een probleem is zwaarder dan je tevoren dacht of dan jou gezegd is, en/of je hebt teveel energie nodig om dat probleem aan te kunnen. Let eens op je rug. Waar denk je dat al die rugklachten vandaan komen?

- alles in je verzet zich tegen...: dan is er iets helemaal niet goed. Luister naar je lichaam en wees eerlijk, kost wat kost... Ook als het betekent dat iemand jou bewust wil maken en jij je verzet dus op moet geven

- dwarsliggen: dingen die men van jou wil, wil je niet doen of aanvaarden. Mensen die tegen mensonwaardige werksituaties in opstand komen, worden dikwijls dwarsliggers genoemd, zo ook huisvrouwen die tegen de zwaarte van haar beroep in opstand komen... 1. Als je terecht dwars ligt, dan voel je heel goed dat je niet anders kunt; 2. is het onterecht, dan weet je dat ook best en dan is het noodzakelijk voor jou om er over na te denken

- je ergens aan storen: heeft het met jezelf, met je eigen belang te maken?

- je ergens aan ergeren; idem. Hier zit dikwijls een verhaal van jarenlang woede onderdrukken achter

- je ergens aan stoten; idem;

- koortsig ergens naar zoeken: dan schiet je je doel voorbij. Als je er rustig bij gaat zitten, heb je het waarschijnlijk zó te pakken. Als je koortsig naar een oplossing zoekt: zie boven;

- afkeer uitstralen: waarschijnlijk heb je gelijk. Steek dat niet onder stoelen of banken! Ga de oorzaak na en laat merken dat je dingen voortaan niet meer pikt, dingen wilt uitpraten enz;

- overal iets achter zoeken: achterdochtig zijn is een zware last, een handicap. Achterdochtig ben je niet zómaar: daar gaat een heel verhaal aan vooraf van bedrogen worden, misbruikt worden... En je hebt nooit iemand ontmoet die jou ècht liefhad. Dat wil zeggen: die jou goede, bewustmakende aandacht gaf, warmte, waardering en begrip. Als je dit beseft, kun je beginnen met jezelf die goede aandacht te geven. Wees eens lief voor jezelf! Een betere persoon vind je niet om lief te hebben;

- je tegen iemand afzetten: is dat terecht? 1. Het is goed als je je afzet tegen iemand die jou tot dingen wil dwingen. En vooral als dat dingen zijn die slecht zijn, of niet bij jou passen (op dit moment); 2. het is niet goed voor jou als jij je afzet tegen iemand die jou bewust wil maken van de mens-bestrijdende strukturen en van jouw eigen mogelijkheden en onmogelijkheden;

- op eieren lopen: je moet heel voorzichtig zijn in een bepaalde situatie, met bepaalde mensen. Waarom pik je dat?;

- spitsroeden lopen: dit komt uit de martelpraktijken. Je moet heel zorgvuldig een pijnlijke weg afleggen in een probleem. Het is erger dan op eieren lopen, moeilijker en er zijn grotere 'belangen' mee gemoeid. Het voelt heel beroerd aan en vraag je maar af of dat terecht is, of iets belang-rijk (let op dit woord) genoeg is om je er zo beroerd over te moeten voelen, of anderen wel het recht hebben jou zo zwaar te belasten;

- er gìng wat door me heen!: allerlei energiestromen gingen door je heen en je voelt heel goed dat dat allerlei signalen waren;

- ergens in tekort schieten: iets om degelijk over na te denken, want: waarin schiet je tekort? In iets wat je niet kunt of kent? In voldoen aan eisen die niet bij jou passen of die te hoog gegrepen zijn voor jou? enz...

- versnipperd bezig zijn: met een heleboel dingen tegelijk bezig zijn.

- je in stukjes getrokken voelen: dat is emotioneel, energetisch: je mist in allerlei organen energieën die daar hadden moeten zijn, omdat je ze in allerlei voor jou onbelangrijke of slechte dingen hebt moeten steken...

- ergens middenin zitten

- onrustig

- iets tekort komen: heel dikwijls doelt Men met deze uitdrukking op de zogenaamde moederliefde, dat Men die tekort gekomen is. Politiek!

- brokken maken: in eigen leven en dus ook in dat van anderen. Ik schreef daar al over

- mijn geweten knaagt: dat voel je diep in je lichaam. Waarom knaagt je geweten? Misschien nodeloos... Dat geweten knaagt ALTIJD als het goed is. Maar vooral jongens leren al vroeg daar niet naar te luisteren. Vandaar dat misdadigers, bankiers, multinationalisten en top-militairen keien zijn in het onderdrukken van het knagen van hun geweten. Dat zijn allemaal fundamentalisten. Alleen de een is het op basis van geld, de ander op louter macht en een ander op basis van 'religie'. 'God's-dienstige 'fundamentalisten' zijn dus juist geen fundamentalist, want ze gooien het eigen geweten, het eigen beslissingsrecht van mensen weg

- je dood schamen: er kan nooit iets zó erg zijn dat je er aan dood zou moeten gaan. En laat je dat niet aandoen door anderen;

- verkommeren: je kunt wel het gevoel hebben dat niemand om je geeft, maar wat doe je er zelf aan? Geef je wel om jezelf? Wat maak je van je leven?

- schoorvoetend: 1. heel voorzichtig met een idee komen
 2. of letterlijk in een beangstigende onmachtssituatie naar voren komen

- huilen: alles wat in je lijf verkeerd zit móét eruit. Huilen is een van de gezondste bezigheden. Als je dit niet meer kunt, ben je al ver heen. Nu je nog leeft, je lichaam nog kunt gebruiken om dingen uit te werken, raad ik je aan om àlles aan te grijpen om te leren huilen. Tv-uitzendingen met mensen met èchte emoties: programma's over verloren/teruggevonden mensen, goed-maak-programma's enz, maar vooral praatgroepen met mensen die dezelfde dingen hebben meegemaakt als jij maken veel los. Praatgroepen zijn directer en dat werkt sneller omdat er herkenning bij zit

- gespannen zijn: als je gespannen bent, is dat een signaal. Ga na wat er fout zit. Daar kun je bijna altijd achter komen. Soms duurt het wat langer, maar het lukt op den duur. Gun jezelf de tijd: een ander doet dat niet. Als je gespannen bent, is het niet goed om afleiding te zoeken, om je door meditatie of een of andere therapie ontspannen te maken. Dat lost namelijk niets op.
Integendeel: alles blijft bij het oude en de volgende keer...

 
 
Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Spanningen !!!

( Part I )

De problemen die ons het diepst raken, hebben altijd met andere mensen te maken. Die voel je het diepst, die grijpen je het meeste aan, die kosten bergen energie. Dat kan iedereen nagaan aan alle eigen situaties en kuddes.

Waar mensen met elkaar optrekken, ontstaan vanzelf spanningen. En dat is goed! Het klinkt in deze tijd van nieuwe verrechtsing, waar opnieuw steeds minder ruimte komt voor menselijkheid, idioot om te zeggen dat het goed is: spanningen, problemen. Maar het is zo logisch:

- je verschilt alleen al door je andere geschiedenis van anderen;

- je voorprogrammering, vooral tov. het andere geslacht (daar zit niet veel natuur bij! )

- je aanleg en uithoudingsvermogen

-         jou voor een groot deel ingeprente ideeën over leven, normen en waarden, enz. Het is normaal dat er spanningen ontstaan. Het is zelfs heel vreemd als dat schijnbaar niet gebeurt: dan wordt er een hoop onderhuids weggestopt. Mensen die zeggen nooit spanningen, problemen en ruzies te hebben, hebben juist de grootste. Die zijn bezig met dagelijks de meest dodelijke ziektes op te fokken, omdat ze alles opstoppen, wegslikken, binnenvetten... Die zijn bezig met dagelijks anderen te vermoorden op termijn.

We hebben diep ingeprent gekregen dat we ons moeten schamen voor spanningen, voor óverspanningen. Omdat problemen en spanningen, net als rotgevoelens, niet horen, zijn mensen als de dood om te erkennen dat ze problemen hebben, dat ze zich rot en depressief voelen. Ze moeten toch zo nodig dankbaar zijn, omdat ze alles hebben.

Mensen doen normale, zelfs noodzakelijke dingen van anderen af met zeuren, zielig doen, labiel en gek. Als je gevoelig bent, zou men moeten juichen, maar in plaats daarvan word je voor gek verklaard en een lastpost genoemd, een slap figuur. En vooral mannen mogen in geen enkele cultuur of godsdienst slappe, onzekere figuren zijn. Moeders mogen niet zeuren of ondankbaar zijn.

Monnikentraining in ... onthouding !!!

In de 19^de en 20^ste eeuw heeft Tantra in India en Tibet verschillende vormen aangenomen. In het hindoeïstische Zuid-India, waar vrouwen een lage maatschappelijke positie innemen, is Tantra ontaard tot een soort van tempelprostitutie. In Tibet heeft het Lamaïsme zich kunnen handhaven tot de Chinese ’communistische’ invasie, daarna in Nepal. Jonge mannen die voorbestemd waren om het klooster in te gaan kregen vanaf de leeftijd van ongeveer 17 jaar twee jaar les in Tantraseks door een vrouwelijke leermeester.


Meestal was deze vrouw zo’n jaar of dertig of veertig. Haar belangrijkste taak was om de jonge mannen te leren om zich geleidelijk af te wenden van echte fysieke seks en zich in plaats daarvan te richten op spirituele seks. Meditatie verving de werkelijke geslachtsdaad, met hetzelfde resultaat van ’verlichting’. Tibetreizigers uit die tijd berichtten dat deze jonge mannen geïsoleerd als kluizenaars in grotten leefden en twee keer daags van voedsel werden voorzien.

 Hun lerares kwam hen regelmatig opzoeken. In haar afwezigheid dienden ze te mediteren op seksuele vereniging met haar. Uiteindelijk slaagden zij er steeds vaker in om tot een teruggetrokken orgastische ontlading te komen zonder dat de vrouw daadwerkelijk aanwezig was. Deze jongelingen werden gezien als Bodhisatvas (soort heiligen), waarvan de Shakti, de vrouwelijke metgezel, van een echte vrouw teruggebracht was tot de geheiligde herinnering aan haar, tulpa genaamd.

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

GENOT vs GELUK !!!






Wij zijn wij ons hele leven op zoek naar iets. Het iets, dat ons echt gelukkig zal maken. Als we dat maar eenmaal hebben … Want ieder mens kent de wens gelukkig te zijn. Daarin zijn we allemaal gelijk. Eigenlijk is dit een prachtig uitgangspunt om nader tot elkaar te komen.
Maar in de praktijk werkt dit vaak anders. Ons hele leven zijn we bezig met allerlei dingen die ons dat geluk moeten brengen.
Relaties, bezittingen, vakanties enz…. allemaal moeten ze ons het 'grote geluk' brengen.


   


Maar al deze zaken behoren tot de wereld van de aardse materie. Dus zijn ze niet blijvend: er komt een moment dat ze tot stof vergaan. Net zoals ons lichaam nadat onze ziel het heeft verlaten.
De gevoelens die ontstaan door het verkrijgen van dat wat we graag willen hebben, verdwijnen ook. De ander waar we van houden, stelt ons teleur of verlaat ons en ons gelukkige gevoel verandert in verdriet of zelfs haat. We raken onze baan kwijt en het gevoel van 'geslaagd zijn' dat we eraan ontlenen verandert is een gevoel van minderwaardigheid of woede.
Steeds weer worden we teleurgesteld. Datgene waarvan wij dachten dat het ons gelukkig zou maken, blijkt ontoereikend en tenslotte niet blijvend te zijn. En toch blijven de meeste van ons, ons hele leven op zoek naar geluk. Het is een roep die uit de diepste diepte van ons 'Zelf' komt. Want onbewust beseffen we dat echt geluk bestaat en dat we het kunnen ervaren. En dat echte geluk zal ons - wanneer we dat eenmaal hebben gevonden - een diep gevoel van vreugde en vrijheid schenken. Het gevoel van geluk dat we ervaren als het vergankelijke dingen betreft is 'genot', het echte geluk zullen we 'vreugde' noemen.





GELUK
Wanneer denken we gelukkig te zijn?
Als we hebben wat we willen. Als we niet hebben wat we vervelend vinden.
Wat zijn de dingen waarvan we denken dat ze ons gelukkig maken?
De dingen waar we aan gehecht zijn: bezittingen (huis, auto, geld e.d.) en prettige omstandigheden (leuke baan, status, vakanties, goede vrienden, fijne relatie, gelukkig gezinsleven).
Maar zeg eens eerlijk: wie garandeert ons dat we ons hele leven niets daarvan zullen kwijtraken? De meeste van ons zullen een of meer van deze zaken inmiddels al hebben verloren. Of misschien zelfs alles.
En toch jagen we het allemaal na. We denken dat ons geluk afhangt van het bezit van de dingen die ons een geluksgevoel geven.
Maar geluk is geen gevoel.




GENOT
Wat is genot? Genot kunnen we ervaren door onze zintuigen: onze ogen, oren, mond, neus en huid.
Een paar voorbeelden.
Door onze oren horen prettige geluiden zoals muziek, woorden, vogels e.d.
Met onze mond proeven we lekker eten en drinken.
Onze neus pakt aangename geuren op: van bloemen, de zee, parfum e.d.
En met onze huid ervaren we de aanraking van anderen en de zon.
Ons zesde zintuig, onze hersens, geeft deze ervaringen een etiket.
'Een prettig gevoel' staat erop. Natuurlijk kunnen we via onze zintuigen ook nare beelden, vervelende geluiden, vieze smaken of geuren en onaangename aanrakingen ervaren. Onze hersens geven die het etiket 'Een naar gevoel'.
Het spreekt vanzelf dat we het prettige gevoel willen hebben en het nare niet!





Practisch voorbeeld

Een vrouw was eenzaam en had het gevoel dat zij aan het overleven was in plaats van aan het leven. Jaren na haar scheiding - met een drukke baan, de zorg voor de kinderen en het huishouden - wilde ze wel eens wat plezier en warmte in haar leven.
Ze was toe aan een nieuwe relatie.
Zesendertig was ze en had nog weinig echt genoten in haar leven.
Tot ze zestien was, was haar leven zorgeloos. Ze had een liefdevolle en beschermde jeugd gehad. Tot het moment dat ze trouwde, toen ze twintig was, woonde ze bij haar ouders. Maar vanaf het moment dat haar moeder ernstig ziek werd, kreeg haar gezin te maken met onzekerheid en verdriet. Haar ouders overleden beide, kort na elkaar, voor ze dertig werd. Ze had toen twee kleine kinderen en zat in een huwelijk dat verre van rooskleurig was.
De man waarmee ze op haar zesendertigste een relatie kreeg, voerde haar een wereld binnen die ze niet kende. Eten in dure restaurants, vakanties naar schitterende plekken, uitgaan: ze genoot er met volle teugen van. Al haar zintuigen werden aangenaam geprikkeld.
“Dit is leven!” dacht ze.
Helaas was de man als partner niet zo fijnzinnig. Hij was zeer dominant, verbaal agressief, onmatig in zijn gebruik van alcohol en bezitterig maar zelf - zoals ze aan het eind van haar relatie ontdekte - verre van monogaam.
Maar haar zintuigen schreeuwden om het genot dat ze zich zo lang had ontzegd.
Het duurde een aantal jaren voordat ze de relatie kon beëindigen.
Toen ze dat uiteindelijk deed, was ze fysiek emotioneel een wrak.

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan 
 

Sentimentaliteit !!!

Je kan er niet onderuit om sentimentaliteit tegenover het goede Gevoel te plaatsen. Emotionele banden die je hebt met familie, geloofsgenoten, vrienden/vriendinnen, partijgenoten, dieren, hobby's, kunst enz, ontaarden gemakkelijk in sentimentaliteit, in verslaving. Ontaarden zegt het al: je verliest je eigen aard. Daardoor worden die banden niet opgelost, afgeleefd, zoals dat hoort bij volwassen mensen, maar ze worden steviger verankerd in je lichaam en je leven. Verslaving wil zeggen: je kan niet meer zonder. Stel je maar eens voor hoe je je voelt als je diegene of datgene verliest...

Sentimentaliteit komt voort uit behoeftes die je niet kan of durft kennen: je kan tranen in de ogen krijgen bij een film waarin iemand een geliefde verliest. In feite huil je om jezelf, om wat jij aan Liefde, bevestiging, goede aandacht nodig hebt en niet krijgt.

Sentimentaliteit wordt vaak misbruikt en verder opgefokt door bijvoorbeeld rituelen. Maar zeer zeker ook door kunst zoals opera's, oratoria, popliedjes, soaps, boeken, films: romantiek. En vergeet niet allerlei romantiek in religies, geloofsgemeenschappen, sportsupporters enz.

Onder sentimentaliteit vallen veel van de voor de mens slechte gevoelens. Sentimentaliteit is beladen met politiek, ook in alle religies, en dikwijls met economische uitbuiting van mensen. Dit geldt voor alle ongezonde gevoelens en voor alle verslavingen. Sentimentaliteit houdt mensen klein, verdeeld en manipuleerbaar. Sentimentaliteit is anti-menselijk, hoe lekker het ook aanvoelt, OMDAT het lekker aanvoelt! Het is een ziekte: dat wat je voelt in je lijf is in oorsprong enerzijds veroorzaakt door invloeden van buitenaf, en anderzijds ontstaan door weggestuurde energie en lichamelijke leegtes, die opgevuld móéten worden volgens de natuurwet.

Sympathiegevoelens

Vaak wringen we ons lichaam om voor iemand sympathiegevoelens op te brengen. Alweer: dat kan je voelen en op die manier controleren. Dat noemt men dan liefde.

Als je voor iets of iemand geen sympathie op kan brengen is het noodzakelijk voor jou om na te gaan:

of je wel sympathie móét voelen

hoe het komt dat je geen sympathie voelt, want dat heeft zijn oorzaken en het is voor jouw IK noodzakelijk om daar achter te komen

waarom claimt die ander jou en je sympathiegevoel?

en heeft ooit iemand het recht om jou te claimen? Wil die ander misschien niet op eigen poten staan, maar alles door anderen in zijn/haar leven op laten knappen?

en heeft ooit iemand het recht om jou te dwingen sympathie te voelen? En dat dan liefde te noemen...

heb je niet misschien groot gelijk om geen sympathie te voelen?

en zou sympathie-voelen wel goed zijn voor de situatie en de mensen erin waar het om gaat?

Sympathiegevoelens horen onder sentimentaliteit thuis.

 
Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

De Kracht van onze Ademhaling !!!



 

Je staat er niet bij stil, maar we halen zo’n 25.000 keer per dag adem. Met elke ademhaling gebruiken we ongeveer 1 liter lucht.
Onze ademhaling is essentieel om ons organisme gaande te houden. 90% van de stoffen die dagelijks nodig zijn bestaat uit zuurstof. De resterende 10% halen we uit ons voedsel. Denk maar na: we kunnen een week zonder voedsel, een paar dagen zonder vocht. Maar zonder zuurstof leggen we binnen 4 minuten het loodje.
Daarnaast heeft zij een reinigende functie. 70 % van je afvalstoffen worden via de ademhaling uitgescheiden. De huid, darmen en nieren zorgen voor de overige 30 %.

Uit verschillende klinische studies is gebleken dat een oppervlakkige ademhaling het lichaam doet verzuren, waardoor het een broedplaats wordt voor ziekten.
Het constante zuurstoftekort maakt dat verteringsprocessen onvolledig verlopen en er meer afvalstoffen en toxines ontstaan die op hun beurt slechter kunnen worden afgevoerd. Zenuwen geleiden prikkels slechter waardoor je mentaal en psychisch minder helderheid ervaart. Het afweersysteem vertraagt en verzwakt door de overvloed aan gifstoffen. Doordat de doorbloeding verslechterd degenereren de organen. Veroudering vindt sneller plaats. Constante vermoeidheid, prikkelbaarheid, slecht slapen, depressie, oprispingen, winderigheid, duizeligheid, krampen, hartkloppingen, vale huid en verslechterde visie zijn de eerste symptomen.
Klinische studies hebben echter ook aangetoond dat zuurstof een regenerend effect heeft. Door de zuurstofaanvoer te optimaliseren kunnen veel klachten verbeteren of zelfs verdwijnen.

De oorzaak van een verkeerde ademhaling vinden we in stress. Denk aan de overvolle agenda’s, de prestatie gerichtheid, persoonlijke en psychische problemen. Hierdoor is ons lichaam in een constante staat van overleving. De hormonen die vrijkomen in deze situatie beïnvloeden de manier van ademhaling en hartslag. Spieren spannen zich waardoor de beweging van de ademhalingsspieren wordt belemmerd. Alle aandacht is gericht op het stressmoment. Helaas volgen die momenten zich zo vaak op dat het lichaam geen tijd krijgt om te recupereren en te ontspannen. Daarnaast bewegen we steeds minder waardoor de longen niet meer gestimuleerd worden om diep adem te halen. Omdat we veel binnenshuis vertoeven en de lucht daar vaak meer vervuild is dan buiten, neemt het lichaam daar zo min mogelijk zuurstof op om zich tegen de gifstoffen te beschermen. En zo wordt de oppervlakkige ademhaling een tweede natuur waardoor we maar 10% van de totale capaciteit van onze longinhoud gebruiken.

Door aandacht aan je ademhaling te besteden kun je de neerwaartse spiraal doorbreken.
Ademhalingsoefeningen die er op gericht zijn om diepe en langzame buikademhaling toe te passen verlagen de bloeddruk, verbeteren de circulatie, ontgiften het lichaam, versterken het immuunsysteem en reduceren emotionele en psychische stress.
De optimale ademhaling geeft helderheid omdat neuronen nieuwe paden in je hersenen kunnen creëren. Op cellulair niveau wordt de stofwisseling geoptimaliseerd. 
 

Deze kennis is niet nieuw. Yogi weten al eeuwen welke effecten de ademhaling op het lichaam hebben. In de Yoga vinden we dan ook een scala aan ademhalingoefeningen die helpen het lichaam optimaal te functioneren. Daarbij wordt er veel aandacht besteed aan de houding van het lichaam en ontspanning.

De belangrijkste aanwijzingen voor een buikademhalingsoefening zijn:
Zorg voor een rechte rug en ontspannen schouders.
Adem door je neus. Uitademen kan door je mond, wat resulteert in een ontspannen kaak.
Vul je longen met lucht als een emmer. Zet je buik iets uit zodat je diafragma kan zakken. Verwijd je ribbenkast van onder naar boven. De schouders blijven ontspannen. (inademen, vasthouden en uitademen)
Bij de uitademing ontspan je de ribbenkast en aan het eind trek je iets de buik in om de resterende lucht te laten ontsnappen.
Als je deze oefening met regelmaat doet, zal de buikademhaling weer een tweede natuur worden met alle voordelen van dien. Wanneer je dit doet voor het slapen gaan bevorderd het de nachtrust

 

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Magisch Vierkant !

Een magisch vierkant is een rooster waarin getallen zo zijn geordend dat de rijen en kolommen elk het zelfde getal opleveren als ze worden opgeteld. Dit getal wordt de constante genoemd. De afmetingen van een magische vierkant noemen we de orde, welke aan gegeven wordt met N.  Met de orde kun je de constante berekenen met behulp van de volgende formule: 1/2(N3+N)
Hiernaast zie je het magisch vierkant van de orde 3. De constante is 15.

Een magisch vierkant wordt standaard genoemd als zij de getallen 1 t/m N2 bevat. Er bestaan ook magische vierkanten waarin speciale getallen zijn verwerkt zoals bijvoorbeeld de getallen van je geboortedatum.
Bij een panmagisch vierkant is ook de som van de diagonalen gelijk aan de constante en bij een volkomen perfect magisch vierkant is de constante tevens terug te vinden in elke 2x2 deelvierkant.

De geschiedenis van het magische vierkant gaat terug tot voor onze jaartelling. Volgens de Chinese overlevering had de mythische keizer Yu een visioen waarin hij aan de oever van de rivier Lo een schilpad zag. Op het schild ontwaarde hij een rooster van 3 bij 3 waarin de getallen 1 t/m 9 waren verwerkt in de vorm van punten. Tot zijn verbazing ontdekte hij dat de som van de rijen, kolommen en diagonalen dezelfde uitkomst hadden. Het werd geïnterpreteerd als een bovennatuurlijk teken van orde en balans in het universum en zou daarom magische krachten bezitten. Dit meest elementaire magische vierkant werd de Lo shu genoemd, wat “kaart van de rivier” zou betekenen. Vanaf die tijd speelde de Lo shu een belangrijke rol in het Chinese denken.  Zij diende als inspiratie bron voor het bouwen van tempels met negen ruimtes.

 De posities van de getallen werden verwerkt in de Daoist dans en houdingen in de tai chi. Daarnaast werd ze gebruikt in toekomstvoorspellingen, talismannen en Feng Shui. Voor de Chinezen staan de even getallen staan voor Yin, de aarde, het vrouwelijke aspect, en de oneven getallen voor yang, de hemel, het mannelijke aspect.
Pas na de 13de eeuw maakten de Chinezen magische vierkanten van een grotere orde. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat de Lo Shu gezien werd als een magisch object en niets iets waarop gestudeerd kon worden uit nieuwsgierigheid.

Het eerste magische vierkant van de orde 4 duikt op in India omstreeks de eerste eeuw na onze jaartelling en werd gemaakt door de wiskundige Nagarajuna. In Jaina geschriften die uit de 12de eeuw dateren is de eerste perfect magische vierkant gevonden. Jaina is een religie en filosofie. Het is niet bekend welke rol het magische vierkant in deze religie speelde.

De eerste vierkanten van de orde 5 en 6 zijn gevonden in Arabische geschriften van rond de eerste eeuwwisseling. Waarschijnlijk hadden zij de kennis opgedaan van de Indiërs daar zij delen van India een tijd hebben beheerst. De wiskundige Al- Buni werkte intensief met magische vierkanten en geloofde in de bovennatuurlijke eigenschappen die zij zouden bezitten. Bronnen vermelden dat magische vierkanten werden gebruikt om astrologische berekeningen te maken en voorspellingen te doen.

Via de Arabieren bereikt de kennis over de magische vierkanten Europa. De Griek Manual Moschopoulos schrijft in 1300 echter alleen over de wiskundige eigenschappen.
Pas anderhalve eeuw later worden de magische eigenschappen gedocumenteerd door de Italiaan Marsilio Ficino die medeoprichter was van een magische school. De meest gedetailleerde beschrijvingen over de magische eigenschappen van de vierkanten en hoe ze te construeren kunnen we nu nog lezen in het werk van Agrippa.
Hij legt hierin verbanden tussen de magische vierkanten en de planeet-energieën.

In 1514 maakte Albrecht Durer zijn beroemde houtsnede “Melancholia” waar een magisch vierkant in de orde van 4 een onderdeel is. Volgens Agrippa heeft dit vierkant correspondenties met jupiter.  Er is een figuur te zien welke we als archetype van de denker terug zien in vele andere kunstwerken. De  figuur heeft een depressieve uitdrukking want het kan de oplossing niet vinden. Het magische vierkant van Jupiter brengt de energie van die planeet en zal helpen de oplossing te vinden.

     

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

De Leegte !!!

Het begrip leegte is bekend vanuit de oosterse filosofie. Wat zegt ons dat begrip. De Vietnamese zenmeester Thigh Nhat Han zegt dat leegte betekent dat wij leeg zijn van een persoonlijk bewustzijn.

Wij zijn geen afzonderlijke wezens. Al lijkt het woord individu er op te duiden dat wij individueel zijn , wat in onze taal op apart, alleen zijn duidt; het woord is gebaseerd op in-divide...: on-deelbaar. Wij zijn niet apart van het bestaan, wij zijn daar niet los van. Innerlijk is het bestaan aanwezig, maar ook buiten ons. Onze huid is niet de absolute grens die wij denken dat ze is. Ons bewustzijn, dat deel van ons dat alle informatie ontvangt, is niet van ons persoonlijk. Het is datgene wat we met alle mensen, alle dieren en de hele schepping delen...Wij zijn dat..stellen de grote meesters uit alle eeuwen.

Dat wat wij zien lijkt allemaal uit harde materie te bestaan. Zo voelt een gebouw voor ons als hard aan. Toch heeft dat gebouw geen onafhankelijk tijdloos bestaan. Net als sterfelijke wezens zijn harde objecten voortdurend in verandering. Slijtage, roesten, erosie...... Atomen vliegen in en uit......Hout verrot en stenen vallen uiteen. Over onszelf maar niet te spreken.

 


Maar, wat nog veel fundamenteler is, objecten hebben geen objectief bestaan. Al lijkt ons dat zo. Objectief is in onze taal een soort bewijs van dat het echt is. Het is objectief vastgesteld dat het bestaat. Grappig is dat in de mystiek het begrip objectief op het niet-echt-bestaande duidt.

Objectief duidt op objecten, waarvan alleen ik (en jij) getuige van ben. De objecten hebben geen eeuwigheidswaarde, ze hebben geen onafhankelijk bestaan van de bron. Zonder de natuur, zonder het leven is er niets. Zonder het Kennen weten wij niet eens of iets bestaat zonder ons. Objecten zijn er dank zij Bewustzijn. Ergo: Bewustzijn is de eerste oorzaak, en niet een voorwaarde om iets objectief bestaands te kunnen zien.

Verlichting leert ons dat wij, als getuige (niet als mens of als persoonlijkheid) altijd (aanwezig) zijn. Wij zijn het enige subject dat objecten waarneemt. Het subject is altijd onveranderlijk aanwezig, in het hier en nu. Het zichtbare leven trekt daar als een film of droom aan voorbij. Wanneer naast je alle mensen die je waarneemt ook dat subject ervaren delen wij dat subject. Wij zijn allen één.

Eén temidden van de volheid van objecten, van gebeurtenissen, van beweging. Door de objecten weten wij dat wij er zijn. Dat wij het subject, de kern zijn. Maar het 'ik' is geen object van waarneming, het is dat wat waarneemt. Er valt niets te zien, of te horen of te voelen van onze kern. Het Zijn heeft geen observeerbare kenmerken, er valt niets te zien of te vinden en is dus leeg.

 Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Verleidingen

Het weerstaan van verleidingen beschrijft een gevecht dat net zozeer spiritueel van aard is als emotioneel of fysiek. Het is geen zonde om in verleiding gebracht te worden. Iedereen wordt op verschillende niveaus in verleiding gebracht. Zelfs Jezus werd op de proef gesteld! Verleidingen vinden plaats wanneer de kans zich aandient om iets te doen waarvan we weten dat dit verkeerd is, of dit nu tegenover het hoger is, onszelf of anderen is. In verleiding gebracht worden is niet verkeerd - het is de beslissing om iets verkeerds te doen en de daarmee overeenstemmende actie die daarop volgt.

Verleidingen zijn zo oud als de mensheid, beginnend in de Tuin van Eden. Toen Satan Eva verleidde om te doen wat God had verboden, deed hij een beroep op haar intellect. "Is het waar dat God gezegd heeft...", sliste de vijand. Vervolgens deed hij een beroep op haar verlangens: "...dat jullie dan als goden zullen zijn!" Tenslotte gleed hij aan de kant en gaf hij de controle over aan haar passies. Zij keek naar het fruit aan de verboden boom - en ze wilde het hebben.

Verleidingen werken nog steeds op deze manier. Er zit niets nieuws in Satan's trukendoos. Koning David werd in verleiding gebracht toen hij de mooie vrouw van zijn buurman zag, Batseba, en hij bezweek onder die verleiding. Door het hele boek Psalmen heen treffen we verslagen aan over David's droefheid over het toegeven aan deze verleiding. Zijn ziel was bedroefd en het voelde alsof hij in tweeën werd gescheurd. In een discussie met Petrus, vertelt Jezus hem dat Satan over hem wil regeren.

Verleiding kan op vele niveaus plaatsvinden. We kunnen er toe verleid worden om iets te eten wat we om gezondheidsredenen niet zouden moeten eten, we kunnen gevangen zitten in een schadelijk denkpatroon, of op een gevaarlijke manier betrokken zijn in een levensstijl die schadelijk voor ons is. In al deze gevallen geldt dat verleiding zelden een eenmalige gebeurtenis is.

Toetsen kunnen weliswaar meer dan eens op eenzelfde manier plaatsvinden, maar verleidingen zijn bijna altijd cyclisch van aard.

Het gevecht tegen verleidingen is een gevecht dat gewonnen of verloren wordt op het spirituele niveau.

Verleidingen Weerstaan - Het Geheim van Succes is Spiritueel!

Het weerstaan van verleidingen stelt zich scherp op de vleselijke drangen en verlangens tegenover het doen van datgene wat juist is. Niemand staat boven verleidingen of het potentieel om te zondigen Wanneer er tegen verleidingen gevochten wordt, draaien de oplossingen van de maatschappij om persoonlijk uithoudingsvermogen en wilskracht. Ook al lijkt deze aanpak de moeite waard, toch is de kans op succes minimaal omdat er wordt scherpgesteld op natuurlijke vermogens.

Dit gevecht vindt niet in het natuurlijke plaats - maar in het spirituele.

Het weerstaan van verleidingen kan hetzelfde aanvoelen als wanneer je moeite hebt om te ademen: het is altijd aanwezig waar je je ook begeeft, als een bokser die zijn tegenstander in elkaar wil slaan.

Het vermijden van situaties waarin verleidingen waarschijnlijk voorkomen, zijn allemaal betrokken bij het behalen van de overwinning.

Op welk vlak je grootste verleidingen zich ook bevinden, proberen om je uit compromitterende situaties te houden.

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Conflict of Ruzie : angst voor ruzie!

Die houdt zoveel bewustwording tegen! Dat is een groot politiek wapen. Die angst komt vooral voort uit de kuddegeest en het dreigend besef dat je eigenlijk overal alleen over beslissen moet, dat niemand dat voor je kan en mag over nemenHet is niet voor niets dat vooral moeders/echtgenotes als de dood zijn voor ruzie. Zij zijn er veel angstiger voor dan mannen, want op haar wordt veel zwaarder het etiket 'moet-lief-zijn' geplakt dan op vrouwen in de werk- en carrièrewereld. En wie ruzie 'maakt', is niet lief. Dan stort de hele wereld van zo'n vrouw in elkaar. Zij immers horen de vrede te bewaren, dat is een van de fundamenten van de liefderol van de huisvrouw. Bovendien, en dat weegt zwáár: ze kunnen geen kant op, vooral niet als ze kinderen hebben. Zij lopen dan ook dag in dag uit te schipperen en te sussen.





Voor alle omstandigheden geldt: zowel in het bedrijfsleven als in die idealistische groep als in het huisvrouwenbestaan: zo gauw je gaat veranderen en kritisch wordt, krijg je vaak te horen: 'moet je nou zó kwaad worden om zo'n kleinigheid?'1. het is die kleinigheid niet, maar de enorme stapel kleinigheden boven op elkaar over soms tientallen jaren heen, waarover jij je woede kwijt moet 2. het is niet die ene kleinigheid, maar de mentaliteit van de ander, die onwil, het waarom erachter die jou woedend, machteloos, verbitterd (lever, gal) en afkerig maakte 3. Men zegt altijd dat waar er twee vechten er twee schuld hebben, maar dat is bijna nooit waar: als de een de Waarheid boven tafel wil hebben en de ander wil dat niet, dan heeft er één schuld: die ander...


 


"Waar twee vechten hebben twee schuld" is een van de vieze uitspraken van de maatschappij, kerken en culturen. Heel dikwijls is het niet zo, want degene die de waarheid boven tafel wil hebben heeft geen schuld! Degene die daarover ruzie maakt, die heeft de schuld, maar krijgt hem bijna nooit Dit zijn drie inzichten die jou kunnen helpen bij het dingen niet meer pikken.Mensen zijn als de dood voor ruzie.





Hier is één van de kernpunten van ruzie te pakken: Wie de waarheid boven tafel wil hebben maakt geen ruzie, maar krijgt die van degenen die de waarheid NIET boven tafel willen hebben!Als je over dit alles gaat nadenken en tot je door laat dringen, wordt jouw angst voor ruzie veel minder: die ànderen zitten fout, niet jij. Ook al zou je ongelijk hebben, dan nog zit jij goed, want jij wil de Waarheid boven krijgen, ook je eventuele ongelijk. Het is niet altijd zo gemakkelijk duidelijk te krijgen wat precies de Waarheid op dat moment is, maar de Waarheid alleen al wìllen maakt dat je goed bezig bent




Door allerlei conflicten, spanningen en ruzies heen, ga je je sterker voelen, minder afhankelijk van anderen. Daardoor kun je ook steeds eerlijker tegen anderen zijn. Idealen brokkelen af, dromen geef je op, illusies spoel je door de wc (raak je je chronische verstopping kwijt...)Ruzie heeft een geschiedenis: zowel van de een als van de ander. Die geschiedenis kan gezamenlijk zijn, maar kan ook voortkomen uit verkeerde verwachtingen en/of een verkeerd begrip van een woord of uitdrukking.

   

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Het denkvermogen !!!

Wanneer het ego actief is op het mentale vlak, is het alsof iemand een film van gedachtebeelden gadeslaat die voor zijn geestesoog wordt afgedraaid. Deze mentale activiteit begint zodra het ego in het lichaam terugkeert na zijn afwezigheid tijdens de slaap en gaat door tot het ego het lichaam ’s avonds verlaat.

Veel mensen maken geen enkel onderscheid tussen de gedachtenbeelden en het ego dat ze waarneemt. De toeschouwer is zo geïnteresseerd in de beelden die hij ziet dat hij zich ermee vereenzelvigt. Als we zo in die beelden opgaan dat we er niet in slagen ze van onszelf te onderscheiden, worden we de slaaf van de gedachtenstroom. Onze gedachten vliegen her en der, de ene geeft aanleiding tot de volgende en we worden voortgesleept naar waar deze gedachten ons brengen. We zijn ons op dat moment echter niet bewust van deze slavernij, want we hebben ons ten onrechte vereenzelvigd met onze gedachten.

De gedachtestroom kan echter hardnekkig zijn en terugkeren naar het eerste onderwerp. Hij lijkt in groeven te lopen en een eigen wil te hebben die vaak tegen onze wil ingaat, maar we weten dat, als we genoeg wilskracht gebruiken, we de halsstarrigheid van het denken kunnen overwinnen en het aan onze wil laten gehoorzamen.

Hierdoor worden twee belangrijke feiten duidelijk: ten eerste zijn we niet identiek aan onze gedachtestroom, maar ervan gescheiden en verschillend. Door deze scheiding zijn we in staat het denken van een onderwerp dat we ongewenst achten af te wenden en op iets opbouwends te richten. Ten tweede, het feit dat we het denken soms kunnen beheersen toont aan dat we niet de slaaf van het denken hoeven te zijn, maar deze beheersing door oefening en volharding kunnen vergroten tot we volkomen meester erover zijn.

De relatie tussen de mens en zijn denken lijkt op die tussen een ruiter en zijn paard. Het paard heeft eigen verlangens en een eigen wil en als men het toestaat zijn eigen neigingen te volgen, zal het doelloos van de ene naar de andere plek zwerven en misschien zijn berijder in moeilijkheden brengen. Maar een ruiter met kennis van zaken zal het paard onder controle houden en het voor een nuttig doel gebruiken, wat tenslotte zowel paard als ruiter ten goede zal komen. Het paard is een goede dienaar, maar een slechte meester.

Het denkvermogen is, evenals het paard, een slechte meester, maar het kan een geweldige dienaar zijn als het onder controle wordt gebracht en op de juiste manier geoefend. Het denkvermogen is dus een instrument dat door het ego wordt gebruikt, en het brein is het instrument van het denkvermogen. In oude hindoegeschriften wordt het denkvermogen aangeduid als ‘het denkorgaan’.

Wanneer het ego zijn aandacht concentreert in het hogere denkvermogen, is het zich bewust van zijn één-zijn met al het leven. Het denkt en voelt zich dan in harmonie met zijn medemensen. Het streeft ernaar uiting te geven aan altruïstische en meedogende gedachten en daden. Het herkent de betere kant in de ander en door zijn vertrouwen en overtuiging helpt het deze betere kant te versterken.

Het lagere denkvermogen is een voortbrengsel van het functioneren van de bewustzijnsstraal via de constitutie van de mens en is zo nauw verbonden met het brein en de lichamelijke verlangens dat het zich ermee vereenzelvigt. Het ontvangt impulsen uit de organen in het lichaam die om bevrediging van hun uiteenlopende behoeften vragen. Het houdt zich bezig met persoonlijk gemak en genoegen en met de kleine problemen van het dagelijks leven. Het ziet dat zijn eigen voertuig verschillend en gescheiden is van andere voertuigen en meent daarom dat zijn belangen botsen met die van anderen.

Tussen het hogere en het lagere denkvermogen bestaat geen duidelijke scheidslijn; het ene gaat onmerkbaar in het andere over. Het ego kan zijn aandacht slechts op één deel van het denkvermogen tegelijk concentreren en op dat moment is alleen dat deel van het denkvermogen actief.

Door het hogere denkvermogen voortdurend voor altruïstische, opbouwende gedachten en een verheven idealisme te gebruiken, wordt de geestelijke kant van onze natuur sterker. Wanneer we na vele incarnaties ons bewustzijn naar dit deel van onze constitutie hebben overgebracht, zullen we volledig bewust door de deur van de dood overgaan naar een geestelijke bestaanstoestand.


   

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Niets Weten !!!

De waarheid ligt niet besloten in woorden, in kennis. Woorden zijn afbeeldingen van de werkelijkheid. Woorden zijn op zich leeg. Het zijn afspraken, codes, meer niet. Men kan het woord Boterham niet opeten. Het woord Waarheid kan men niet ervaren. De waarheid is Zijn. Zijn is altijd NU, nooit gisteren, nooit morgen. Zijn heeft niets met denken, met herinneringen, met verwachtingen te maken. Het denken heef geen plaats in het Nu, al vindt het wel plaats in het Nu... Maar de realisatie vindt altijd plaats nadat datgene heeft plaatsgevonden waar het denken op reageert.

Dit geldt dus ook voor je 'persoon', die uit denken, herinneringen en verwachtingen bestaat.

In het Nu is alleen Zijn, dat is geen eigenschap van jou, maar dat is het wezen van je bestaan. Woorden, overtuigingen en opvattingen kunnen je er naar niet toe leiden. Daarom is er geen weten en niets om te weten. De conclusie is dus : "Ik weet niets!". Wanneer dit besef werkelijk tot in de diepste diepten doorbreekt zal het denken stilvallen en zal de waarheid als vanzelf aanwezig zijn. Hoop je....maar kan je dat moment intentioneel beïnvloeden?

Het dilemma is het tegelijkertijd bestaan van persoon en de Bron.

Die zijn niet uit elkaar te halen. Je hebt geen weet van de bron wanneer er geen Bewustzijn is en de Bron heeft geen weet van de wereld en zijn eigen mogelijkheden zonder gemanifesteerde actiehelden in een duale omgeving.
De persoon kan de Bron niet manipuleren, maar de Bron die alles heeft veroorzaakt moet toch wel een zekere invloed hebben, al is dat in tijd niet zichtbaar. Maar die intelligentie is alleen Nu werkbaar.

Wij kunnen misschien ook het tijdstip van het begin van de ontmantelende zoektocht niet bepalen. Dat overkomt ons. Daarom kunnen wij ook geen trucjes toepassen om het moment van ontmanteling sneller naar ons toe te halen. We weten niet of wij er aan toe zijn en hoe wij het moeten doen. Want het 'wij' is het geziene. Mijn en jullie 'ik-ken" zijn geen onafhankelijk opererende eenheden. Wij zijn als tv'sdie zonder programma's, en zonder elektriciteit niet kunnen bestaan.En dan heeft de tv zichzelf ook nog niet eens gemaakt!

Je kan gewoon niets doen..........Ik of  iemand anders kan je niet redden, maar een ander kan ook geen redding afdwingen. Trouwens wie zit waar????? Dan wil de persoon dat wat gebeurt naar zijn hand zetten. Je kan alleen maar meegaan in de stroom, doen wat gedaan moet worden, je impulsen volgen, niets nalaten wat in je leeft en bij dat alles kristalhelder aanwezig zijn. Alleen maar kijken. Alleen maar helder alles zien wat zich in jouw territorium af speelt. Het is dus misschien alleen je eigen houding die je kan beïnvloeden. Maar de geneigdheid daartoe heeft ook weer een voorland......

M.a.w..........???

    
Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Horen, Zien, Ruiken, Smaken, Voelen !!!

Mystiek is het ervaren van een werkelijkheid die uitstijgt boven alles wat een mens kan vatten. Er is moeilijk een taal voor te vinden. Anderzijds is de hele mens erbij betrokken.

Hoe geestelijk mystiek ook is, ze is tegelijkertijd zeer lichamelijk.

Men kan een God horen, zien, ruiken, smaken, voelen met vijf 'geestelijke zintuigen' die overeenkomen met de vijf lichamelijke, zoals mystieken veelvuldig gezegd hebben.

Door dit aspect van de mystieke ervaring is er een taal mogelijk die door kunstenaars gemakkelijk in beeld kon worden gebracht en door 'het volk' gemakkelijk begrepen.

Veel volksdevoties, veel thema's van de religieuze iconografie in Oost en West, veel liturgische feesten vinden hun oorsprong in geschriften van mystieken.

In zijn 'Belijdenissen' geeft Augustinus aan hoe de zintuigen God niet en tegelijkertijd wel ervaren:

Als ik u liefheb, wat heb ik dan lief?

Niet de schoonheid van een fysiek lichaam, niet de aantrekkelijkheid van een jaargetijde, niet de straling van het licht waarvan onze ogen zoveel houden, niet de bekoorlijke melodieën van allerlei gezangen, niet de zoete geur van bloemen of parfums of specerijen, geen manna of honing, geen ledematen die om fysieke omhelzing vragen.

Als ik mijn God liefheb, is het niet dat wat ik liefheb.

Toch heb ik een soort licht lief, een soort geluid, een soort geur, een soort voedsel, een soort omhelzing.

Als ik mijn God liefheb - licht, geluid, parfum, voedsel en omhelzing van mijn innerlijke mens - schijnt een licht in mijn ziel, weerklinkt er een melodie waarop de tijd geen vat heeft, verspreidt zich een geur die geen wind kan verjagen, is er een smaak die door het eten niet afneemt, en een omhelzing die niet wordt afgebroken door verzadiging

Als ik mijn God liefheb, is het dat wat ik liefheb.

Het gaat hier om symbolen.

Echter geen uitgedachte symbolen, zoals de vlag symbool is voor een land.

Het zintuiglijk waarnemen van God is anders dan het zintuiglijk waarnemen van een medemens, toch zijn beide met elkaar te vergelijken omdat bij beide het lichaam meespreekt

   

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Bewustzijn en B.Q. ! !

In de helft van vorige eeuw ontdekten de wetenschappers zoiets als het I.Q. Daar het intellect altijd belangrijker werd, werd ook de hoogte van het I.Q steeds belangrijker, terwijl het intellect zich toch onderscheidt van intelligentie.

Als tegenreactie werd rond de eeuwwisseling het lichaam steeds belangrijker, ook het lichaam moet naar perfectie en liefst zo lang mogelijk. Een kleine tien jaar geleden ontdekte de westerse wetenschap het E.Q. De gevoelens en emoties werden plotseling ook belangrijk voor het optimaal functioneren van de (werkende) mens. Zo wordt de hedendaagse mens : de homo economicus afrekend op zijn I.Q en E.Q en ook hoe hij of zij er uitziet. Het denken en de gevoelens kunnen ons voor de gek houden. Het enige wat als het ware niet kan liegen is het lichaam. Het lichaam vertaald altijd wie je bent en hoe je bent.

Het lichaam, het denken met zijn mentale werking en de gevoelens zijn allen aspecten van onze persoonlijkheid. Doch er is meer. Het bewustzijn kan deze waarnemen... dus er bestaat zoiets als het B.Q.;  B.Q. : de mate waarin je bewust bent of niet.- Wanneer zijn wij ons zelf ? Hoe denken of voelen wij ons zelf te zijn ... ? Stil staan bij bewustzijn kan ons veel inzicht geven. Wie is diegene die het zelf waarneemt en stelt : ik was helemaal mij zelf ? Ben jij er ook twee ?

Was je daarvoor toen je volgens je zelf niet je zelf was: de buurvrouw, een acteur ? De ontwikkeling van het bewustzijn heeft voor de meeste mensen de verlichting niet of nauwelijks gevolgd; daardoor zijn er momenteel zo velen in identiteitscrisis en onrust; door de strijd om het zelf - je zelf. De eeuwige zoektocht naar: wie ben ik en hoe ben ik. Zijn wij wel diegene die wij zeggen dat wij zijn ? Hoe komt dat wij zo vaak horen : ik was / ben mij zelf ....? De tijd is rijp om ons bewust bezig te houden met bewustzijn.

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Verhoudingen tussen gevoelens en Gevoel !!!





Slecht !!!

Slecht voor jou en anderen is:

wrok, haat en verdriet koesteren. Ik zeg niet wrok, haat en verdriet hébben, want die zijn heel normaal voor mensen. Als je echter zulke gevoelens koestert, dat wil zeggen: er alsmaar mee bezig bent en zoekt naar oorzaken bij anderen en alles uitbouwt tot gigantische afmetingen in je lijf en leven, dan is dat slecht voor jou en voor iedereen waar je mee in aanraking komt. In het bijzonder voor degene die alles te maken heeft met jouw wrok, haat, verdriet. Je doet er het omgekeerde mee van wat je zou moeten doen

álle verslavingen, waarbij ik aanteken dat je aan alle bovenstaande gevoelens verslaafd kan zijn, zelfs aan nodeloze schuldgevoelens, moederen en idealen: die lijken gemakkelijker dan nadenken over eigen lijf en leven.

Verhoudingen tussen gevoelens en Gevoel !!!

Eigenlijk is dit al een bekend stukje! Want de tegenstellingen tussen de twee begrippen lijken verdacht veel op die tussen het eerste en tweede inzicht en die tussen aanpraten en bewustmaken...:

natuurwetten horen bij het Gevoel terwijl gevoelens er dwars tegenin gaan:

over het Gevoel kan dan ook niet gediscussieerd worden. Gevoelens echter veranderen zowel persoonlijk als wereldwijd met de dag. Daar móét over gediscussieerd worden

het Gevoel geldt altijd en voor alles en iedereen, terwijl gevoelens tijdelijk en sterk veranderlijk zijn;

het Gevoel kent geen kuddegeest, geen sekseverschillen, geen macht, geen afhankelijkheid van economie. Maar gevoelens komen vooral voort uit de voorprogrammering van mannen en vrouwen: emotionele verkniptheid van mensen en die emotionele verkniptheid wordt weer gebruikt tegen die mensen in.

een kenmerk van gevoelens, niet van het Gevoel dus, is: je kan ze niet wegredeneren, maar je moet ze in plaats van ze te gebruiken, met een ander gevoel onderdrukken. Dat is dan een sterker, negatief genoemd rotgevoel, of met een sterker, lekker, positief genoemd onderdrukken.

Ik heb de verhoudingen tussen het eerste en tweede inzicht inderdaad overgenomen voor het Gevoel en gevoelens. Het lijkt allemaal op elkaar FRACTAL!  Dat kan je zelf onderzoeken... Want dit rijtje is voor veel begrippen te hanteren! Dat is eigenlijk ook Chaos! Misschien kan dit verschijnsel de verhoudingenwet genoemd worden….

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Het Geheim van gelukkig zijn !!!

Het is nooit de bedoeling geweest dat we pas gelukkig zou den zijn als alle huidige wereldproblemen opgelost waren. Is het nodig te wachten met genieten totdat de wereld in volmaakte harmonie verkeert of totdat wijzelf perfect zijn in alles wat we doen?

Ligt het geheim van gelukkig zijn niet precies in het kunnen genieten van het ‘op weg zijn’ in plaats van enkel in het ‘arriveren’ ? Hebben onze spanningen, angsten, zorgen en al onze irritaties een einde gemaakt aan onze problemen of de problemen van anderen ? Is een hoofd vol zorgen een oplossing voor morgen ?

Aanvaarding brengt ons in ‘no time’ in het NU,  bij onze eigen Kern van zorgeloosheid  ! Het prachtige van aanvaarding is dat er energie wordt vrijgemaakt om te kunnen waarderen wat we hebben, en ons niet blind te staren op wat we missen.
 

We zijn niet geschapen om onszelf zo weinig te laten genieten. Het ego leeft in het spanningsveld tussen ‘teveel van dit’ en ‘te weinig van dat’. Vanuit die houding onderneemt het verwoede pogingen om zich enerzijds los te wringen uit alles wat ‘storend’ is en anderzijds is het begerig op zoek naar alles wat het denkt te missen.

Met deze houding vecht het ego een titanenstrijd !

Denken we werkelijk dat we het geluk moeten ‘verdienen’, dat we een gevoel van tevredenheid,  voldoening of innerlijke rust kunnen ‘bereiken’ ? Velen gaan ervan uit dat ze pas gelukkig kunnen zijn als ze een bepaald doel bereikt hebben, als hun relatie met anderen perfect  verloopt, als  ze  spiritueel  ‘verlicht’ zijn,  als ze eerst alles bezitten wat hen tot een maatschappelijk of spiritueel ‘geslaagd’ mens maakt ?

Telkens we denken dat we het geluk moeten bereiken,blijft het ons steeds een stapje voor...

Waarom is dit zo ?

Omdat, als we het geluk ergens projecteren in de toekomst, we ervan overtuigd zijn dat we : hetzij NU iets te weinig hebben (liefde,  zekerheid, gezondheid, geld,  ....) ;

hetzij NU iets te veel hebben (lasten, zorgen, een vervelende partner,  overgewicht, …)

Vanuit deze innerlijke onvrede wordt onze dwingende begeerte aangewakkerd naar externe bevrediging en/of bevrijding. Dit kost zoveel energie dat we onszelf erin verliezen…

Zijn we op zoek naar waardering van anderen, en sloven we onszelf uit om zoveel mogelijk bij anderen in de gunst te komen of hen tevreden te stellen, zoek dan eens het antwoord op de volgende vragen : Voel ik mezelf niet minderwaardig en ben ik eigenlijk wel overtuigd van mijn eigen unieke waarde

Vind ik mezelf wel goed genoeg ?

Moet ik mijn ‘ingeboren goedheid’ werkelijk verdienen door te leven naar andermans maatstaven of verwachtingen ? Zijn we op zoek naar zekerheid of veiligheid, en bouwen we ons leven op  maatschappelijke structuren, status en/of ideaalbeelden, laten we onszelf dan eens afvragen : Hoe onzeker voel ik mij indien mijn omgeving mijn zekerheid niet langer garandeert ?

Voel ik me werkelijk veilig op aarde of leef ik met diepe bestaansangsten ? In hoeverre moeten anderen mijn innerlijke twijfel compenseren en mijn leegte opvullen ? Moet ik mezelf nog steeds blijven verbergen achter ‘maskers’ om een afwijzing te vermijden?

Het is je wellicht duidelijk geworden dat niemand buiten ons Zelf onze veiligheid of bestaanszekerheid kan garanderen ... Zullen we eerst dan gelukkig zijn als we een streefdoel in ons leven bereikt hebben ?

Wellicht ervaren we tijdelijk euforie, maar al snel wordt de euforie vervangen door vanzelfsprekendheid en gewenning ...Dan krijgen we alweer dat knagende gevoel dat er ons nog iets ontbreekt, dat nog iets anders  ons wat completer of gelukkiger kan maken.

Wanneer denkt men dan ooit het verzadigingspunt te bereiken?

Indien we pas gemoedrust kennen als alle streefdoelen bereikt zijn of als ons  wereldje precies  aan onze verwachtingen beantwoord, komen we zelfs met een eeuwigheid nooit toe …

Men kan nooit gelukkig ‘worden’, men kan het slechts ‘zijn’ !

Geluk is niet het eindresultaat van een streefdoel, maar is de vreugde van de reis, het plezier van het onderweg zijn. Het is het genieten van de schoonheid van elk ‘tussenstation’ op weg naar onze bestemming.

Als we er werkelijk voor kiezen om gelukkig (geliefd) te zijn - ongeacht de omstandigheden, kan niets of niemand ons uit dat gevoel halen.

Maar als we ervoor kiezen  ongelukkig (ongeliefd) te zijn, is elke kleinste ontgoocheling op onze weg of iedere fout die wij of een ander maken, een rechtvaardiging om ongelukkig te blijven !

Laten we beseffen hoe gezegend we zijn, hier op aarde, nu op dit moment in de tijd.

Wie zich echt rijk wil voelen, zou eens al die dingen moeten tellen die met geld niet te koop zijn.

Aanvaarden opent de poort naar dankbaarheid. Dankbaarheid is de volheid van het Moment voelen in ons hart.

 

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan