Ik ben Dini
Ik ben een vrouw en woon in Diemen (Holland) en mijn beroep is Homemanager.
Ik ben geboren op 08/04/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn websites en blogs,powerpoints en psp maken,lezen,.
Ik ben getrouwd met Jan.Samen hebben wij een dochter en schoonzoon en een schat van een kleinzoon Benjamin.
Wens u een aangenaam verblijf op mijn blogje.
Helaas is na een gelukkig huwelijk van 40 jaar tot mijn grote verdriet Jan op
06-08-2015 overl
Het lichaam is slangachtig en pootjes ontbreken. Pootloze hagedissen hebben geen uitwendige gehooropeningen. De maximale lengte is ongeveer 30 centimeter inclusief de staart. De schubben zijn glad en glanzend, door de gladde schubben kunnen de hagedissen beter graven. De verschillende soorten lijken op hazelwormen, maar hebben geen beenplaatjes onder de schubben. Ook ontbreekt altijd een huidplooi aan de onderzijde van de flanken die hazelwormen vaak wel hebben.
Op het midden van het lichaam zijn 24 tot 32 lengterijen schubben aanwezig. Het aantal schubben van de rij op het midden van de rug varieert van 188 tot 257.
Pootloze hagedissen zijn nachtactief, en graven zich overdag in. Er wordt gejaagd op kleine prooien als insectenen andere ongewervelden.
Alle soorten zijn eierlevendbarend; de vrouwtjes zetten geen eieren af maar baren levende jongen.
De tuin van Kasteel Huis Bergh is de oudst gedocumenteerde kasteeltuin van Nederland. In de tijd van Willem II van den Bergh was er een ‘tuyn an den Vinckenberch’. Waarschijnlijk worden hier vinken mee bedoeld. Ze werden gevangen voor consumptie en als zangvogel. In de 20e eeuw was er van de originele tuin niets meer te zien. In 2007 werden er plannen gemaakt om de oude tuin te herstellen. De inspiratiebron was een kaart uit 1727. Er werd gekozen voor elementen uit de 18e eeuw, zoals oude fruitrassen, een fontein, en speelse bakstenen paadjes. In 2016 is de tuin gerestaureerd en heringericht.
In het verlengde van de tuin van Huis Bergh staat een langgerekt gebouw. Dit is de kaatsbaan die Willem IV in 1560 liet bouwen. Willem wilde een overdekte privé kaatsbaan. Deze sport was toen erg populair.
Lieve blogmaatjes,wens jullie allemaal een fijne week.Ik ga met vakantie en kom over 2 weken weer terug.Even lekker genieten en ontspannen samen met mijn vriend,
Lieve blogmaatjes,hier ben ik eindelijk weer terug.Ben pas weer naar de oogarts geweest.Ik heb dus wat wel meer mensen hebben droge ogen.Maar mijn ene oog was door wrijven en irritatie ontstoken echt heel vervelend.Ik heb nu oogzalf en oogdruppels.En een kuur gekregen.Ik kan nog steeds echt heel weinig achter de computer maar eens zal het wel weer beter gaan.Er zijn ergere dingen in de wereld.
Ik wil iederéén bedanken die toch nog steeds mijn blogje bezoekt en ik probeer om volgende week ook een paar bezoekjes te doen,
Lieve blogmaatjes,hier ben ik weer terug in blogland.Mijn oogontsteking is wel over maar nog steeds erg last van mijn ogen.Ik moet 8 augustus naar de oogarts en hopen maar dat ze dan vinden wat het is.Daar door kan ik nog steeds niet te vaak achter de computer.
Hierbij nog wat foto's van onze vakantie in Turkye.Echt weer heel fijn gehad.
Wil ook iederéén bedanken voor de bezoekjes en ook allemaal een heel fijn weekend gewenst,
Gordeldieren zijn niet zo bekend bij het brede publiek, maar eigenlijk zijn het fascinerende wezentjes. Vooral hun voortplanting is interessant, want gordeldieren krijgen heel vaak identieke tweelingen. Sommige gordeldieren krijgen acht tot vijftien jonger per keer. En die groeien heel snel op, want na amper een jaar zijn ze al klaar om zichzelf voort te planten.
De blauwe gomboom is een boom uit de mirtefamily(twee zaadlobigge planten). De hoge, snelgroeiende, groenblijvendeboom stamt uit Zuid-Australië. Op vorstvrije plaatsen in Europawordt de boom aangeplant voor de sier. De hoogte kan 40 m bedragen.
De kroon is kegel- of koepelvormig, hoog en dicht. De boom heeft een rechte, cilindrische stam. De boomschorsis afbladderend in grote, grijsbruine stroken. Daaronder is het wit, bruin- of grijsachtig.
De bladeren zijn sikkelvormigen 10-30 cm × 3-8 cm groot. Ze zijn glimmend donker blauwgroen en zijn voorzien van kliertjes. De jonge bladeren zijn langwerpig, tegenoverstaand en stengelomvattend.
De bloemenzijn witachtig en hebben een doorsnede van circa 4 cm. Ze zijn alleenstaand. De bloemknopheeft een dekseltje. Als de knop opengaat, gaat dat dekseltje eraf en komen er veel meeldradentevoorschijn.
De schoenbekooievaar is een vogel uit de familie Pelikaanachtige. Het is het enige lid van deze familie.
Deze vogel heeft een grijs verenkleed. Dankzij zijn brede bek kan hij makkelijk vis vangen (scheppen) in het troebele water. De lichaamslengte bedraagt 110 tot 140 cmen het gewicht 5,5 tot 6,5 kg.
De schoenbekooievaar, een dier dat grotendeels solitair leeft, verblijft in de natte gebieden en moerassen van de Suddregio, in noordelijk Oost-Afrikaen langs de Riftvalleitot aan Zambia. Hoewel hij neerstrijkt en slaapt in bomen, bevindt hij zich meestal op de grond, in de buurt van water. De schoenbekooievaar is een trage vogel en brengt de meeste tijd door met onbeweeglijk stilstaan, terwijl hij uitrust en spiedt naar vis. Als hij wil vliegen, stellen zijn sterke vleugels hem in staat om na een paar sprongen vrijwel verticaal op te stijgen. Hij zweeft op de thermiek met zijn nek ingetrokken, dicht tegen zijn lijf aan.
De schoenbekooievaar jaagt door zijn prooi in een hinderlaag te lokken. Hij wacht op de oever van zandbanken met drijvende vegetatie tot een vis langszwemt. De snavel van deze anders zo trage vogel wijst daarbij naar beneden. Als hij een vis ziet, stoot hij plots zijn kop naar voren, waardoor zijn hele lijf in het water valt. Dan duwt hij zijn kop onder water. Zijn zware en vlijmscherpe snavel kan de vis makkelijk grijpen, pletten en doorboren in één beslissende beweging. Als hij eenmaal ondergedompeld is geweest, kost het hem heel wat moeite om weer op zijn poten te staan. Hij moet zich daarvoor met zijn vleugels tegen de modderige bodem afzetten.
Paren van deze niet-sociale vogels bouwen hun nest zo ver mogelijk van anderen vandaan als hun leefgebied het toelaat. Ze verdedigen hun nest agressief. Het nest wordt vaak gebouwd in een moeras, op een platform van dikke vegetatie in diep water. Vrouwtjes leggen gewoonlijk twee blauwwitte, kalkachtige eieren, die beide ouders ongeveer een maand lang uitbroeden. Ze draaien de eieren en maken ze op hete dagen kletsnat in het water om ze koel te houden. Meestal wordt maar één kuiken volwassen.
In Soroca bevindt zich een van de belangrijkste middeleeuwse bouwwerken van Moldavië, een kasteel dat aan het eind van de 15de eeuw gebouwd werd onder de Moldavische woiwode Stefanus de Groteen tussen 1543 en 1545 onder diens zoon Petru Rareszijn huidige gedaante kreeg. Het is een geheel rond bouwwerk met vijf weertorens, dat staat afgebeeld op het bankbiljet van 20 Moldavische Lei.
Ik ben Dini
