Mijn jaren tot op heden
Zoveel jaren zijn voorbij gegaan
die jaren, hoe zijn die mij vegaan
Mijn jeugd, veel verdriet en pijn
moesten die nou zo zijn
Een fijn gezin, lang moeten missen
voor liefde, een knuffel, achter het net vissen
Van het enen naar het andere huis
nergens echt een thuis
Die jaren van verdriet en pijn
waarom moest dat nou zo zijn
De weg naar volwassen worden
met al die vreselijke herrinneringen
hoe vergeet je zulke dingen
Proberen het te verstoppen, het vergeten
het verdriet, die pijn
maar dat zal niet zo simpel zijn
Zoveel jaren, de herrinneringen zullen altijd blijven
het verdriet, die pijn, zal het eens iets minder zijn
Inwendig kan ik soms nog wel eens huilen
en me verstoppen achter het heden
maar ik wil verder met mijn leven
Het verleden achter me laten
en stoppen het te haten
Veel liefde, die knuffel GEVEN, en ONTVANGEN
naar warmte zo verlangen
Ik zal en moet vechten tegen dat verdriet en die pijn
hopende dat het steeds minder zal worden
en dan gewoon gelukkig te zijn
zonder al dat verdriet en die pijn.
![Image and video hosting by TinyPic](http://i66.tinypic.com/15zjl0o.jpg)
|