Twee dagen na elkaar doorkruis ik het Vlaamse land. Van Limburg ging het naar West-Vlaanderen en terug.Vandaag was Brussel aan de beurt. De trein is méér dan altijd een beetje reizen. Met het zonnetje op het voorbijflitsende landschap is het een genoeglijk tijdverdrijf van dromen en beschouwen. De eerste hunkeringen naar vakantie kwamen opzetten bij het zien van knotwilgen rond en koeien in de Vlaamse weiden, die zich extreem groen van hun beste zijde lieten zien. Het Vlaamse achterland riep om fietstochten, rugzakken en terrasjesweer. Maar het is nog even wachten ... eerst heb ik een stapel taken af te werken.

Koe
je staat
stil en stoer
te kauwen en herkauwen
vlekkeloos

wilg
kale knot
gesnoeid en zonderling
verankerd in Vlaamse grond
bombastisch

trein
ik rijd
voorbij jouw stad
ons huis gedroomd bemind
sprakeloos

Floreanne