De koude as van een vergeten vuur de geur komt me nog tegen Maar verder weg is op dit donkere uur herinnering van leven, liefde, loos plezier Mijn naam ben je vergeten de laatste brief bij het oud papier Neen, nergens zijn er resten van goedheid, leed of avontuur Verloren zuchten op dit late uur maar heimwee heeft zijn rechten Eenzame tranen helen niet toch blijf ik altijd wachten en knipoog naar de nacht de stilte en beschouwend zacht hoor ik jouw warme melodie
Beste, lieve, dag... Peter... jouw conclusies zijn choquerend, ontluisterend hard en toch helemaal niet raar of onverwacht. Is het te open als ik over herkenbaar spreek? Te feitelijk, te duidelijk... maar het vaststellen van die feiten en een brok sensatie veroorzaken is nog niet de oplossing... ik geef toe het bevrijdt misschien... maar het lost niets op. Tegen dit verdriet, deze agressie en de pijn helpt spijtig genoeg niets, ook geen mooie verstandige woorden, geen verhaal, geen statistische cijfers, geen psychiater met wijze woorden. En zoals steeds moet een gekwetste mens zijn eigen pijn verbijten en doorgaan met leven. De pijn van het geweld dat door mensen, in een of andere machtspositie, aan kinderen of zwakkeren gebeurt, is dagelijkse kost... of het nu vaders zijn, grote broers, opa's, buurmannen, nonkels, neven, leiders van de jeugdbeweging, priesters, leerkrachten, sporttrainers, overal zitten ze aan je, aan je lijf, je wezen, je persoonlijkheid... op alle rare plaatsen wordt er emotioneel, fysiek en moreel geweld op je gepleegd. Het hoort blijkbaar bij het leven. Broers, buurjongens, nonnen, rare vrienden, slechte echtgenoten, vervelende bazen... wie is ze nog niet tegengekomen... en wat biedt dan uitkomst of enig herstel of heling, een bevrijdende genoegdoening? Ik weet het niet ... een persoonlijk excuus is zeer goedkoop, een gerechtelijke procedure is wrange dure weerwraak. Straks is de wereld om zeep en is het mensdom tot het dinosauriërsrijk gedoemd... tot stof en as zullen alle bozen en wij ook terug keren. Niets blijft! Het liefdevolle leven... een illusie!?