We zijn slechts een schaduw

het verleden van vandaag

als het zwart-wit van kleuren

Dus doe het licht maar uit

en vul onze laatste glazen

Morgen is de toekomst niet meer

en alles zal zijn zonder ons

Dus lach en wees hier en nu

Want komen zal het toch

vrolijk, onbezonnen

als een vluchtig
onafgewerkt plan

een lege zon

in het lied van het heelal

Floreanne

28-02-2009 om 23:27 geschreven door floreanne

Heb jij ook

nood aan een zacht woordje

om je licht tegen aan te vleien

Verlang jij innig

naar een lief teken

een lenige poes die komt schurken

Kijk je begerig uit

naar een zoet geluid

om stil te worden en te fluisteren

Noem me dan

jouw naam misschien

en laat ons traag heen gaan

naar een warm begin

Floreanne

28-02-2009 om 11:33 geschreven door floreanne

Telkens hij vertrekt

ruist het door haar heen

Daar gaat hij!

De auto lijnt langs het venster

Nog even ziet ze een schaduw

de mooie kop

de neus

ontspannen ogen

De moeder houdt

haar hart voorzichtig vast

Komt hij wel veilig thuis

Straks?

En dan sterft ze weer

een kleine liefdesdood

Floreanne

20-02-2009 om 10:06 geschreven door floreanne

Graag geef ik het toe

Ik was het en ook jij

blij verrast elkaar te zien

verwarmd door uitnodigende woorden

maar evenzeer bevroren in een kramp

om het taboe niet aan te raken

om niet te moeten zeggen ‘wat heb ik je gemist’

om niet opnieuw te tonen dat we liefhebben

om geen delicaat onderwerp aan te raken

om niet te huilen van verdriet

om geen onenigheid te zaaien

om niet verleid te zijn en te zoenen

om stil te blijven en in vrede

om toe te dekken met die ene mantel

om de heilige stilte te respecteren

om het kind in ons niet te kwellen

om de wonden niet open te rijten

om onszelf niet voor keuzes te plaatsen

om er zonder kleerscheuren vanaf te komen

om dat alles hebben we gezwegen

bleef het verhaal onuitgesproken

en hebben we het gehad over het weer

Floreanne

01-02-2009 om 15:48 geschreven door floreanne