Ik heb 'het stokje' doorgekregen van Michelly, met de vraag even op 'papier' te zetten wat ik nog zou willen doen vóór ik het tijdelijke met het eeuwige ruil. Wat een vraag! Ik voel me een beetje gepushed om hierop te antwoorden terwijl ik lig te peinzen wat dat wel zou kunnen zijn. Ik heb geen materiële ambities. Ik moet niet noodzakelijk de halve wereld rondgereisd hebben om me gelukkig te voelen. Ik wil niet perse iets groots doen... Gewoon de essentie kunnen overhouden tot het einde. Gezond blijven, een dak boven mijn hoofd, gezonde lucht en eten en drinken, een beetje groen... Dat mijn zoon gezond blijft en gelukkig wordt... Maar dat zijn wensen geen dingen die ik wil doen. Wat wil ik nog doen? Toch een poging... niet noodzakelijk in volgorde van belangrijkheid: - Mijn huidig werk in tevredenheid afsluiten. - Mijn liefde mogen geven aan iemand die ook van mij houdt en waarbij ik liefdevol mag thuis komen zodat we niet eenzaam hoeven te sterven. - Nog één keer een relatief hoge berg beklimmen om het panorama van besneeuwde bergtoppen, zoals dat ergens ver weg in mijn herinnering zit, nog eens aan den lijve te ondervinden. - Mijn ultieme gedicht schrijven... dat waarvan ik denk ok, dat was meer dan goed nu hoeft er niet meer 'gezocht' te worden. - Een groot feest (of verschillende kleintjes) geven om al de mensen die me nauw aan het hart liggen eens samen te krijgen... - Eens helemaal alleen, voor onbeperkte tijd (tot ik het niet meer kan houden en toch een onbedaarlijke zin heb om terug te komen) in retraite gaan met een stapel boeken, mijn pc, mijn vulpen en schrijfpapier in een gezellig huisje aan het water in de natuur om het kluizenaarschap tot op het bot te beleven en dan te voelen wat het met me doet en wat dat eventueel aan schrijfsels oplevert....
Oeps, misschien is er toch méér dat ik wil dan ik zelf dacht!
