De dag waait binnen fluitend door de vensterkieren De paraplu wacht te gretig aan de deur vertrekkensklaar voor elke hand die hem grijpt Wie mijn smalle gang passeert spreekt hij claimend aan en verkneukelt zich om deze vroege herfst present voor zijn nieuwe lente
Mijn hart klopt trager hapert in de grijze dagen De vakantie is voorbij gevlogen ver herinnering In foto's rust zijn licht geluk Wie mijn trage ziel bevraagt praat liefst zachtmoedig en geniet met mij nog even na voor de winter me meesleept in zijn lange slaap
Wat zucht je liefje? Een wolk, een regen, een grijs gevoel Wat deert je liefje? Een niet, een leegte, een klein besterf Wat hoop je liefje? Een ja, voor even, kom hier jij meid!
Het regent. Het blijft grijs. De anticlimax van een prachtige zomertijd is licht deprimerend. Het feest in onze stad is gehypothekeerd. De ommegang en vele buitenactiviteiten worden afgelast. Deelnemers en toeschouwers keren triest weer naar huis. Ook mijn ramen liggen er stil bij en kunnen niet geschilderd worden. Het hemelse water blokkeert wat kleine mensen plannen. Een symbolische afspiegeling van wat op grotere schaal bezig is? Overstromingen, bosbranden, super bacteriën, ... Wat zitten we nog oorlog te voeren? Moet er niet veel dringender aandacht zijn voor de toekomst van onze planeet aarde? Terug wat nederigheid kan geen kwaad. De natuur is machtiger dan onze onnozele ambities. Respect en deemoed is nodig om stilletjes beter door te gaan.
Zware wolken onderspannen de hemel Mijn kleine persoonlijke wereldje is geschud De voorgenomen planning kan niet anders dan wachten Licht ontstemd en in de war zoek ik een beetje dolend een alternatief Zo wacht ik geduldig Ik reik naar een plan B Rustig niet stressen Bid ik misschien een beetje?
Ik spreek op dit ogenblik tegen mijn ramen Ze wachten en lachen erg stil naar me terug Ze laten gedwee zich nu strelen en aaien Ik kijk op hen toe merk elk kleinste detail Ze hebben mijn leeftijd de knarren van hout Zuchtend als oudjes en moe als ze zijn Blijven ze zwijgzaam aan zacht renoveren toe