Samen met mijn vakantieliteratuur, met Rik op dit moment, zit ik op de glijbaan van het leven en verzamel kracht en kennis om moedig naar boven te kruipen. Ook al weet ik dat ik op het sterkste punt van de helling al weer snel naar beneden glijd. Ondertussen stel ik mij de vragen, zoals Torfs ze zich ook stelt, zonder antwoord te krijgen
Over geloof, hoop en liefde gaat het dan en uiteindelijk over moraal en weerkerend berouw. Beschouwend evalueer ik met de vliedende dagen de voornemens die ik me maak en de genomen of verbroken engagementen. Hoe blijft het luchtig als op het einde steeds de dood wacht? Als eens boven, je het gewroet zonder meer ontdaan en abrupt achter je laat?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Floreanne
|