Alweer spert de nacht zijn diepe zwarte ogen Hij lokt me naar zich toe maar ik wil niet horen blijf maar talmen loom ben nog niet zo moe en toch zoek ik de zoete rust die onvervulde dromen ongeremd verlicht ondraaglijk vrij ontdaan van alle last en loze lusten ik richt me naar de maan mijn zekerheid in 't nachtelijk uur, mijn goede vriend ik kom, nog even wacht ik tot hij me misschien een laatste gevoel leent en een zacht woordeke stilletjes toezegt
Floreanne
Reacties op bericht (1)
10-11-2005
Licht
Ik weet alleen dat in de stilte bronnen
Van licht mij drenken met wat mij verliet.
Slaap zacht!
10-11-2005 om 00:42
geschreven door Chia
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
