Mijn meer dan 50 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik meedelen en zelf nog bijleren. Doch de wereld is groter dan de tuin. Daar is eveneens veel te zien en te beleven.
28-06-2016
Eind juni rijpende Braambozen
Eind juni rijpende Braambozen
De eerst rijpende zijn de Taybessen, zowel de gestekelde als de ongestekelde mutatie, de Buckingham Taybes. De gestekelde Taybes naast de Buckingham is nog niet zo goed hersteld van de wintervorsten. De andere gestekelde staat er veel beter bij en draagt ook uitstekend (zie de foto).
Direct gevolgd door de zwarte Obsidian en dan de Metolius.
Wellicht is Silvan ook vroeg, maar mijn plant heeft de vorst van 2 jaar terug niet overleefd.
Kotata komt minstens een 10 tal dagen later.
De beide Taybessen doen het bij mij evengoed. In de 3 voorbije vriesjaren met temperaturen -12° en lager waren de ranken meestal bevroren, met soms een uitzondering.
Van Obsidian en Metolius was alles bovengronds bevroren.
Idem met Silvan
Kotata had ook te lijden, maar had steeds overlevende takken.
Vorig jaar bezweek de Obsidian en een Kotata aan heksenbezemziekte. Ik schafte een nieuwe Obsidian aan bij de Proeftuin.Eu.
Dit jaar heb ik toch obsidian bessen. Blijkbaar had de vorige plant een paar jaar geleden gezorgd voor een nakomeling die dit jaar vruchten draagt.
Ik vind Taybessen een lekkere vrucht, met een complexe, iets zuurbetoonde smaak. De eerste Obsidianbessen, zijn zwartblinkend en groot en smaken heerlijk zoet. Metoliusbessen zijn slanker en smaken goed, maar minder dan Obsidian.
De wijnbes heeft nog witte bloemblaadjes, dorman red niet. De bloem kruipt als het ware naar binnen en kruipt er later weer uit om te rijpen. De vrucht is tweemaal groter dan deze van de Japanse wijnbes, is glanzend rood met een verfrissende smaak, maar niet zo fijn als de Japanse wijnbes. Ze rijpen beide vanaf half juli. Dorman red staat bij mij aan het achterpoortje, naast en door een sterk groeiende braamzaailing met alle kenmerken van een Himalaya die dan ook begint te rijpen, uitnodigend tot snoepen in het voorbijgaan en harmonierend rood en zwart.
Terwijl het buiten regent begin ik aan het verslag over onze Wenenreis. We hebben fantastisch weer gehad, meestal zonnig en tot 25°. Een paar nachten regende het. Enkel bij het uitstappen voor het bezoek aan de oude Benedictijnerabdij Heiligenkreuz was er een laatste restje motregen. De tweede maal was het ’s morgens al opgehouden.
Net de weersvoorspelling voor Wenen bekeken: alle dagen regen, doch niet in zo’n grote hoeveelheid als bij ons en een temperatuur een stuk boven de 20°. Vergelijk bij ons: om 15u 14,5° (weerstation Zoersel en op mijn thermometer), neerslag 24,8 liter, bij mij 31l.
We reisden met de Scheldevallei van Oudenaarde en hadden een fenomenale gids: Rudy Vandeputte, classicus en kunstgeschiedenis en daarbij nog criminologie. Daarbij beschikt hij tevens over de gave van het woord en een duidelijke dictie, plus 35 jaar ervaring Wenen!
Zo. 22 mei, vertrek om 5u, 1100 km en om 20u aankomst in hotel Wiental te Pressbaum, een 20tal km voor Wenen, midden het Wienerwald.
2de dag. Ma. 23/5 om 8u15 vertrek naar Wenen.
Het stuk autoweg gaat vlot. In Wenen is het vanzelfsprekend steeds aanschuiven, doch het gaat vooruit. We zullen steeds vlug uitstappen aan de opera. We wandelen voorbij de Albertinabibliotheek en de Augustijnerkerk, waar een dienst bezig is en wij niet binnenkunnen, tot de monumentale ingang van de Hofburg, het paleizencomplex van de Habsburgers. Deze stam kwam al aan de macht in 1273 en ging door tot 1918, wanneer de laatste machthebber moest verzaken aan de troon en de republiek werd uitgeroepen.
Onze gewesten kwamen onder de Habsburgers toen Maria van Bourgondië huwde met Maximiliaan van Oostenrijk (1477). Haar kleinzoon zal de wereldheerser Karel V worden.
Ons eerste bezoek in de Hofburg gaat naar het Sisimuseum en aansluitend de keizerlijke vertrekken. Bij het buitenkomen vangen we om de hoek een blik op van de Spaanse ruiterschool met de beroemde Lipizzanerpaarden. Die worden pas wit op 8 jarige leeftijd, voordien zijn ze zwart of bruin. Aan de overkant van het voorplein, dat ontoegankelijk is, zie je de kop van een paard in een stal. We wandelen terug de Hofburg binnen, steken het plein waar we al waren over en komen op een volgend plein met weer machtige gebouwen. We zien het paleis dat nu betrokken wordt door de president. De volgende wordt nu verkozen. Wordt het de extreem rechtse Hofer of toch de linkse Van der Bellen? Het zal de laatste worden met 30 000 stemmen overschot: 50,3%. De grote steden stemmen links, het platteland rechts. Er volgen nog pleinen en gebouwen. We gaan in de buurt dineren.
Daarna wandelen we verder. Weer pleinen en prachtige gebouwen. Links van ons hebben we in de verte al een blik op de torens van het stadhuis van Wenen.
We komen aan het grootse standbeeld van Maria Theresia met het Natuurhistorisch museum aan de rechterkant en het Kunsthistorisch museum aan de linkerkant, gezien vanop de grote Ringstraat. Dit museum bevat o.a. de grootste collectie Breughels ter wereld.
We wandelen in de voetgangerszone en zien in de voorname straat Graben de mooie pestzuil (1693); na een belofte bij de beeindiging van de grtote pestepidemie van 1679, waarbij ¼ van de bevolking omkwam. Bij de verdere wandeling is het even schrikken als een medereizigster struikelt met een bloedende neus als gevolg. Verder gelukkig niets ergs. “Dat lapt zichzelf” zou mijn vader gezegd hebben. Mijn vrouw Aleide had minder geluk op de Seniorenreis van 3 jaar terug in zuid Tirol in Italië, een beentje gebroken in de knie. Met de ambulence terug.
We nemen een kijkje in de St. Peterskerk, een van de drieentwintig districtkerken, luisterrijke, barokke parochiekerken van Wenen.
Het voornaamste bezoek is echter dit aan de machtige kathedraal, de Stephansdom met 137 m hoge toren, meesterwerk van de gotiek, voltooid in 1433. Knap interieur. We bewonderen de door de guitige beeldhouwer Pilgram geschapen predikstoel. Hij beeldt zijn opdrachtgevers uit als kikkers, die de leuning opklauteren en zelf steekt hij zijn kop door een deurtje onderaan.
We wandelen terug door de zeer druk bezochte Graben. In de kerk van de Kapucijnen bezoeken we de Kapuzinergruft, de keizerlijke grafkelder van 12 keizers en 18 keizerinnen, waaronder Elisabeth (Sisi), echtgenote van keizer Franz Joseph I. Er zijn eenvoudige en ook zeer pompeuze grafmonumenten.
Bij het oude café Mozart is er nog tijd om iets te drinken of voor een Sachertorte, het beroemde chocoladegebak met abrikozenvulling van de 16 jarige Sacher. De Sachergebouwen liggen net achter de hoek. De familie Sacher heeft meer dan een cent verdiend met die taart.
FOTO’S
Inkom Hofburg
Bekroning van de keizerlijke vleugel
Nu Paleis van de Oostenrijkse president
De groep achter het standbeeld van Maria Theresia
Haar lijfarts, de Nederlander Gerard van Swieten hervormde de medische afdeling van de Weense universiteit.
Uitstap in het Wienerwalt naar de oude Benedictijner (Cisterciëncer)abdij of Stift Heiligenkreuz. De abdij bestaat al van 1133. Er zijn nog elementen te zien van de romaanse bouwstijl van toen. Genoten van het bezoek. We rijden verder naar de Mayerlingkapel. Voordien was dit een jachtslot. Kroonprins Rudolf, enige zoon van keizer Franz Ferdinand I en Sisi vermoorde er eerst zijn 17 jarige maîtresse en pleegde daarna zelfmoord.
Na het middagmaal rijden we naar Wenen voor een bezoek aan de machtige opera, de Staatsoper aan de Ringstrasse, aangelegd na de afbraak van de stadsmuren. Zeer luxueus. De opera leed schade tijdens de wereldoorlog. Sommige gedeelten bleven intact.
Vandaar gaat het door een park naar de barokke Karlskirche met imposante koepel en geflankeerd door 2 hoge, gedecoreerde zuilen.
We werpen nog een blik op het Concertgebouw van het Musikverein, bekend van het Weense Nieuwjaarconcert.
Er is nog wat tijd om te verpozen op de Naschmarkt (sneukelmarkt).
Rit over en stappen langs de Ringstrasse met vele, beroemde bouwwerken, opgetrokken na de afbraak van de vestingmuren (1857) in de tweede helft van de jaren 1800. We stappen uit aan de Votivkerk, neogotiek, in restauratie en niet te bezoeken.
In de programmabrochure staat vermeld dat we ook tot het kleurige Hundertwasserhuis zouden wandelen. Ik heb dit gezien in 1993 op een uitstap met de familie. Met schoonbroer Evert Lagrou, prof stedenbouw stond de reis in het teken van de (sociale) bouwwerken. Ergens staat een kerk, opgetrokken in enkele reuzengrote betonblokken.
We keren echter terug op de Ringstrasse, 57m breed, in stroken verdeeld met groen tussenin. Iets verder betrekt de faculteit der letteren van de Weense universiteit een groots gebouw.
We wandelen verder door het groen. We zien er een bloemenboom met lilablauwe bloemen. Medereiziger Paul weet die te benoemen als een Anna Palowna, Blauglockenbaum, Paulounia tomentosa.
We staan voor het majestatische Rathaus, stadshuis. ’s Avonds zullen we terugkeren voor een dinner-show in een van de kelders. De centrale toren is gebouwd naar inspiratie van de stadhuistoren van Brussel.
Ernaast ligt het indrukwekkende parlementsgebouw.
Voor het middagmaal rijden we naar de 252 hoge Donautoren van 1964 met op 160 m het ronddraaiende restaurant. Onderweg zien we het Riesenrad van 1897 en 65m hoog, bekend uit de fllm ‘De derde man’.
Terug in het centrum gaan we in het stadspark door de rozentuin een blik werpen op het standbeeld van Sisi. We wandelen verder door het groen. We zien er een bloemenboom met lilablauwe bloemen. Medereiziger Paul weet die te benoemen als een Anna Palowna, Blauglockenbaum, Paulounia tomentosa.
Er volgen nog standbeelden tot we voor het zeer bekende, gouden beeld van Johan Straus komen.
Weer de bus op en naar het paleis en tuinen van het Belvedère, het slot van een voorname prins Eugenius van Savoye, veldheer en staatsman van keizer Leopold I (1657-1705)
FOTO’S
De gotische Votivkerk
Gebouw van de faculteit der letteren van de Weense universiteit
Vorige zaterdag bezochten we met de moestuingroep Velt-Voorkempen de Velttuin Schoten. Het regenweer speelde ons wel parten.
Naast het complex loopt een afvalbeek. Tweemaal in de voorbije weken liep de tuin grotendeels onder water.
Een plant die mij trof: een uitgeplante, overwinterde Anaskers. Die had in een grote pot gestaan. Een medewerker vertelde dat hij in het najaar scheuten nam en die vorstvrij overwinterde. In het voorjaar kon hij dan uitplanten.
Ananaskers moet je voorzaaien, net als tomaten. Als gevolg van mijn overnatte grond heb ik pas onlangs kunnen uitplanten.
Ik zaaide in 2000 een eerste maal anaskers en goudbes (Physalis pubescens of pruinosa). De laatste kon ik volop oogsten. Ze zaaiden zichzelf uit en jarenlang kon ik ervan genieten tot ze 4, 5 jaar geleden plots ten prooi vielen aan een schimmelziekte. Vorig jaar had ik na verschillende jaren weer een paar goede struikjes. De zaden blijven blijbaar vele jaren kiemkrachtig. Nieuwe plantjes heb ik nu nog niet gezien. Hun groei begint pas begin juni en momenteel kan ik de geploegde grond niet meer betrefen of ik zak er in weg.
In 2003, met de zeer warme zomer, ontlook nog een van de zaadjes van de in 2000 gezaaide ananaskers. De ingepakte bessen werden toen wel volop rijp. Het is een subtropische plant en is in een dergelijk klimaat een overblijvende plant. De goudbes integendeel groeit in het wild in de gematigde staten van de V.S. en is een eenjarig gewas.
Er viel maar liefst 50.2 mm tot nu toe op minder dan 12 uur! Er is bijna evenveel water naar beneden gekomen als normaal in 1 maand! Dit is zeer uitzonderlijk. Het is opnieuw voor velen bang afwachten hoe de beken in onze omgevingen daarop gaan reageren. Er is meer neerslag gevallen dan die andere uitgeregende maandag 2 weken geleden. via www.weerstationzoersel.be
Bij mij staan de tomaten in de plastiek tunnel weer onder water! Sommige waren al aan het afsterven.
En men voorspelt nog een ganse week regen.
We zijn 18u en er komt nog regen!
De hoogste stand 2 weken geleden bereikte het water hier pas na 2 dagen. Wat wordt het nu?
We hebben het fenomenaal getroffen met het tijdstip voor het aanbrengen van het net. Werner kon geen beter tijdstip gesuggereerd hebben: gisteren zo. 12/06 om 11uur. Waren op de afspraak: Werner, Peter, Michiel, Mieke Gommeren, Leen, Kael, Nico en Isis: Allemaal ‘groot volk’. Ik ben hen dankbaar. Daarna hadden we een fijne brunch samen, na eerst nog de aardbeienpluk. Later sloot nog Tinneke aan o.a. gespeciliseerd in behandelen van kinderen via haar paard. Ze had net een sessie achter de rug.
De Definitieve afwerking van de kooi vraagt nog bijwerking en stoppen van gaten.
Na de regen vanmorgen ging ik nog achtergebleven materiaal ophalen.
De 3 houtduiven in de kooi zitten al in de diepvriezer. Eén had kruisbessen in de krop. De andere kregen die kans niet.
Vrije voormiddag in Wenen. De shoppers komen wat bedrogen uit, want met de Oostenrijkse feestdag zijn de winkels gesloten. Met 19 man volgen we gids Rudy naar de Schatzkammer van de Hofburg. Wat een schitterende rijkdom. Voor de Duitsers er tijdens de 2de wereldoorlog beslag konden op leggen was alles veilig en droog opgeborgen in een zoutmijn!
FOTO’S
De latere keizerskroon (1602)
Idem
Monstrans van Izegem
Franciscus van Assisië (Laurent Delvaux, Nijvel 1765)
Het Gulden Vlies (Ridderorde in 1430, ingesteld te Brugge door Filips de Goede, hertog van Bourgondië)
Uitleg
Vanop het panoramisch plein op de Albertina: een fiaker, koets getrokken door 2 paarden
Mooi zicht op de opera aan de andere kant
Achterkant Albertina
Aan de andere kant van de Albertina kon je naar beneden wandelen naar de Hofgarten met Palmenhuis in Jugendstil. Op een poort de tweekoppige, keizerlijke adelaar
Na het middagmaal staat het meest indrukkendwekkend bezoek van deze reis op het programma: de keizerlijke vertrekken van Schloss Schönbrunn, de zomerresidentie.
Eerst kan wie wil de klimtocht naar de Gloriette aanvangen. Voor de Neptunusfontein heeft men een grote, doorzichtige tent opgetrokken voor het Weens Symfonieorkest dat ’s avonds een gratis concert zal spelen. Er stroomt al veel volk toe. Men verwacht 100.000 toeschouwers.
Dag 6 27/05 Terugreis. We vertrekken om 5u45. Na een 90 tal km zien we de Benediktijnen abdij van Melk (1089) met de meer dan 300m lange gevel duidelijker dan op de heenreis.
Er was verwonderlijk nergens oponthoud en om 21u30 staan we in Zoersel. Men had 2u meer reistijd voorzien.
Vorige maandag 6/06 hield het biologische Proefcentrum van Pamel zijn proefveldrondgang.
Binnen stonden er bakjes met 20 biologische aardbeirassen. De aanwezigen moesten deze waarderen naar uiterlijk met een 1, een 2 of een 3 als ’t minst aantrekkelijk.
Er hing een onweer boven het Pajottenland met Pamel aan de rand, zodat de regen niet teveel stoorde. En in de plastiektunnels stonden we droog.
In de eerste serre staan de twintig rassen aangeplant. De evaluatie gebeurt op basis van opbrengst, vruchtsortering, vruchtgewicht, brix (suikergehalte) en hardheid.
In een tweede tunnel heeft men op 4 verschillende data geplant. Men tracht de optimale datum voor een bepaald ras te vinden. Later planten zorgt in de regel voor het vroeger in productie komen, meer klasse 1, doch minder productie per plant.
In een volgende tunnel zoekt men naar de beste plantafstand (40, 33, 25 en 20cm)
Tenslotte is er de tunnel met verschillende bemestingstijden en hoeveelheden.
Bij de frambozen gaat het over de bestrijding van de taxuskever. Onder de vangplankjes mag je de kever niet dooddrukken want dit schrikt andere af. Dus afvoeren en elders vernietigen. Er worden vallen getoond en men heeft het over de primula, sleutelbloem als signaalplant. Die worden het eerst aangevallen.
Terug binnen volgt de uitgebreide beoordeling van 5 rassen met potentieel.
De twintig rassen zijn nu benoemd en kunnen verder gekeurd en geproefd worden.
Bij mij vielen de rassen Rumba, Dely, Candiss en Sibilla het meest in de smaak. Yves Hendrickx, de directeur van het Centrum merkte op dat Rumba en Dely niet voldeden voor de beroepsteelt, Candiss, een ras uit Californië wel, alhoewel het er in de lente maar zwak bijstaat. Sander, de jongste onderzoeker, had het voor Sibilla.
Bij de receptie zag ik PUUR, een licht, nieuw, trappistenbier van La Trappe: 4,7 alc.
FOTO'S
Bekoorlijke vruchten
Idem
Rumba
Idem
Dely
Candiss
Sibilla
Idem
Puur, het nieuwe bier, 4,7 alc van de Trappisten van La Trappe
Gisteren (1/06) wandelde ik naar de oostkant van de Lage Weg en naar het Emma-pad, dat het Schijn kruist en verbinding geeft met de Medelaar.
FOTO’Szeggen meer
De tuin van buurvrouw Bernadette krijgt ook teveel vocht
Haar geiten vinden nog een droog plekje
De gracht stroomt er over op de weg
Aan de linkerkant de mooie Schijnvallei
Idem
De verdere weg met laanbomen. Dankzij het optreden in 1970 van Aleide als de gemeentewerkmannen alles kwamen ‘proper’ maken, m.a.w. alles wegkappen. Zij overreedde schepen Van Wesenbeeck de bomen te sparen.
Het water stroomt van het natuurgedeelte naar de weiden.
In het water ontdek ik bloedzuigers. Wellicht al 70 jaar niet meer gezien sinds de tijd dat we stekelbaarsjes achtervolgden. Ze stromen mee met het water uit de enkele jaren geleden aangelegde poelen in het natuurgebied.
Bloedzuiger
Ook pieren. Die kunnen lang overleven in het water, zolang dit maar wat zuurstof bevat.
Wensen voor jou allen de mooiste van de wereld, ik ben deze mand heel druk met een heel belangrijk bezoek: en MAMO van de Kogi indianen in Zuid Amerika, zij beschermen de wereld, en tot recent waren zij totaal uitgesloten voor de wereld, nu zij hebben een boodschap voor ons. Als je vindt het interessant en kan hem helpen hun boodschap uit de wereld te brengen ik zou Enorm Dankbaar zijn .zelf als is een private ervaring dat ik kan thuis organiseren of in Kalmthout, is zo belangrijke een uitzonderlijk hun boodschap dat zelf zijn wij aan het proberen de Europees Parlement te bereiken.
De volgende link is de Nieuw MAP voor Colombia de plannen van de ANH Agencia Nacional Hidrocarburos, the tweede grootste biodiversiteit van de wereld, wordt in gevaar met Fracking , drillen, mijnbouw en mono agricultuur.
de geometrische vormen zijn de concessies allen voor Petroleum, hier wordt niet vermeld die van mijn bouw dat i sook te zien on internet en heel erg is
Mijn excuses voor mijn Niet correct nederlands, ik wil niet wachten tot Michel kan verbeteren, je moet wetten dat de Kogis wisten Niets over de plannen van de overheid en vanaf zij hebben mij gehoord zijn meer bezorg en hebben tot hier gekomen.
