Graag zou ik weer eens teruggaan naar de oorspronkelijke vraag. Die luiddeongeveer): "Ik zie wel eens stellen, waarvan éen partner buitenlands is. Ik heb er steeds een wat onbehaaglijk gevoel bij".
Mijn antwoord:
Wanneer de buitenlander een blanke is, dan kun je onmogelijk vaststellen, zo op het eerste gezicht, dat het om een buitenlander gaat. En ook met een blanke buitenlander kunnen er aanzienlijke verschillen bestaan.
Maar wanneer het een Chinees is , een bruin of zwart gekleurde, dan weet je het meestal duidelijker: "Hé...een buitenlander".
En zelfs dan kun je het nog mis hebben. Ik ontmoette laatst een negroïd en vroeg, (minzaam, want je moet ze een 'goed gevoel' geven): "En ....voelt u zich nogal thuis in ons 'koude kikkerland'". Maar hij antwoordde: "Meneer....ik ben hier geboren. Ik ben net zo honderd procent Nederlander als u en getuige de plek, waar wij elkaar ontmoeten ben in ook nog een geloofsgenoot". Dat kan dus ook nog.
Maar goed....je ziet een Nederlands meisje met een Marokkaanse jongen. Dan komen er eerst van die ideeën: "Zou het een loverboy zijn. Och gunst....arm kind".
Of je ziet een kennelijke Indiër als partner. En je denkt: "Zou hij op een verblijfsvergunning azen".
Maar na al deze overwegingen blijft er toch een algemeen onbehagen.
En dat komt voort uit déze idee: "De culturen lopen zo uiteen".
En daar zit het punt. Een huwelijk is een zeer belangrijke zaak. Het is goed , wanneer de man en de vrouw zoveel mogelijk cultureel gemeen hebben. Er blijft toch al zoveel te overbruggen.
Neem míj nou. Ik ontmoette als onderduiker mijn vrouw in de kerk. Bij nadere kennismaking bleken wij allebei Gereformeerd, stadskinderen, van dezelfde leeftijd, van dezelfde welstandsklasse. Er waren dus allerlei verstorende invloeden weggewerkt. Maar er bleven nog genoeg verschillen over om te zorgen voor een behoorlijk turbulente echtvereniging, die overigen nu al meer dan zestig jaar duurt.
Want we hadden iets zeer belangrijks gemeen: ons geloof. En de preek bij ons huwelijk: "Twee zijn beter dan éen....en een drievoudig snoer wordt niet spoedig gebroken",(Prediker) was ons tot leidraad in die zestig jaar. En wat hadden we baat bij dat derde, dat gouden snoer!
Maar stel je nu eens een meisje voor, dat ergens in de disco of bij pinkpop een charmante Turk ontmoet. Want in de kerk of in de jeugdclub moet je die niet allereerst zoeken. Echt wel een leuke jongen, maar er is verder geen enkel aanknopingspunt, dat een blijvende verbintenis begunstigt. Dat móet wel mislopen.
En ik denk, dat je gevoel van onbehagen met dit 'gebrek aan raakvlakken' te maken heeft.
Daarom is mijn advies aan alle meisjes;(en ook wel jongens): Kijk eens goed rond in de eigen kring van tiener- of jeugdclub. Informeer je daarnaast ook eens op grotere manifestaties zoals de E.O.-Jongerendagen of de Pinkersconferentie.
Met een variatie op de bekende leus zou ik willen zeggen: "Zoek toch in den vreemde niet Wat de eigen kring u biedt".
Houdt bij al deze dingen nauw contact met God door je gebed: "Heer...help mij om een goede levensgezel te vinden".
Het is natuurlijk gemakkelijk om te zeggen: "O....dat is allemaal van de duivel, wat je daar aan het begin van dit topic vertelt. En....via een omweg kom ik hier ook wel op. Maar eerst even die omweg:
Toen ik een jongetje van acht jaar was, las ik eens een verhaaltje, dat je, met twee toverstokjes in je hand, iemand kon gadeslaan, waaraan je dacht op dat moment. Ach; zomaar een flauwekulverhaaltje, maar het kwam in mijn achtjarig brein terecht op een moment, dat ik erg 'gevoelig' was en een indruk heel onuitwisbaar opsloeg. Iedereen zal die ervaring wel hebben, dat een - dikwijls heel onbelangrijke ervaring van jaren her- onuitwisbaar in het brein blijft.
Wel; deze jeugdherinnering werkte later zo uit in mijn wezen, dat ik mij voortdurend gadegeslagen voelde. Op kantoor werd dan wel eens gespot: "Meneer Gerritse kan zo schichtig opzijkijken, alsof daar iemand staat met een stok om hem te slaan".
Omstreeks 1954 werd die opmerking eens gemaakt, dus ik was toen al 32 jaar. Het impact van dat jeugdindrukje was toen nog heel scherp.
Omstreeks 1959 bekeerde ik mij tot de Heer Jezus, nadat ik tot dien gewoon 'kerkmens' was geweest. In later jaren vulde ik mijn brein steeds meer met heerlijke gedachten van bekering, wedergeboorte en doop in de Heilige Geest. En dat nare beetje ballast uit mijn kinderjaren werd volkomen verzwolgen door al dat nieuwe, goede, boeiende, dat ik ervaarde.
En nu kom ik met een grote omweg bij jou terug. De nare ervaringen, waarvan jij vertelde, kan heel wél de weerslag zijn van een jeugdtrauma, dat je mogelijk nog maar kort geleden hebt opgelopen. Iedereen weet, dat er op allerlei scholen 'glaasje wordt gedraaid' en andere occulte spelletjes worden gespeeld. Het zou niets geen wonder zijn, als jij- terugdenkend- zou zeggen: "Hé...ik zie een link".
Maar zelfs indien niet: onze vijand, de duivel, is 'de grote tegenstander". Efeze 6 v 12 zegt zo duidelijk, dat onze strijd is : niet tegen ménsen(dus ook niet tegen jezelf) maar tegen máchten.
Zeker heeft satan ooit een indruk in je wezen laten binnendringen, die hij rustig heeft laten 'rijpen' om nu te zien, hoe het ervoor staat.
Maar jij....liefhebber van de Heer Jezus, kunt die heerlijke naam niet alleen gebruiken om de Heer jouw liefde te betonen....je kunt hem ook gebruiken om tegen de vijand te zeggen: "Satan...in de naam van Onze Heer Jezus Christus verbied ik jou om mij nog langer lastig te vallen".
Weid niet te veel uit, gebruik niet meer woorden dan nodig is en ga dan tot God met deze vraag: ................... Lieve Heer God.... In de naam van Jezus vraag ik u: wilt u mij zó gaan vullen met steeds meer goede gedachten en goede ervaringen van uwentwege, dat mijn brein dáarmee tot overlopens toe wordt gevuld.
Zó geschrokken; ik schreef net over iets engs op de pc.....en toen floepte hij opeens weg.
Dag Anjetta,
Mag ik míj ook even voorstellen aan jóu: ik ben Ger Gerritse en ik ben ....83 . Ik heb hier bij HQ het forum 'Vraag het Ger', waarin ik nu al 5½ jaar lang antwoorden geef aan leden en niet-leden over van allerlei dingen, die het geloof raken.
Soms maak ik dan toch wel ingewikkelde antwoorden, want....wanneer iemand vraagt; "Wat denk jij van de 'uitverkiezing', dan moet je daar wel erg over nadenken soms.
En wat gebeurt er dan opeens, wanneer ik zo'n antwoord, na toch meestal wel drie kwartier, op het 'voorbereidbord' heb....dan floept het opeens weg. Nu komt dat bij mij, omdat ik maar met twee vingers typ en dikwijls nog erg onhandig ook. Want ik typ vaak op verkeerde plekken en dan gebeuren er altijd rare dingen.
Toen dat pas gebeurde, ( dat 'wegfloepen') was ik dikwijls heel verslagen over de 'vermorste' tijd en 'verspilde' energie.
Maar geleidelijk aan bemerkte ik, dat een tweede formulering beter ging. Achteraf was ik dan blij, dat de tweede opzet naar Internet was doorgeclickt.
Je zult zeggen; "Oude, onhandige man; ja , die maken op de pc rare fouten". Maar ik heb een dochter, die werkelijk 'het neusje van de zalm' is op pc-gebruik-gebied. En haar overkwam het toch laatst ook een keer.
Maar jíj, veertienjarige....kan het zijn, dat jij, met je jonge pienterheid en met je van jongsafaan vertrouwd zijn met het pc toetsenbord, toch even een foutje hebt gemaakt. En weet je, wat de duivel dan doet. Hij zegt; "Meevaller voor míj weer ! Ik ga haar wijsmaken, dat het iets met dat stuk over dat ouijabord te maken heeft. Als ze een beetje bang en schichtig wordt, kan ik daar misschien iets moois mee". ('Mooi'...in zijn kwalijke gedachtegang dan).
Je was al van plan, het nieuw te gaan doen. Het is of wordt vast nog veel mooier dan je eerste opzet. En als de duivel je weer aan het schrikken maakt, zeg dan gewoon tegen de Heer Jezus, wat je dwars zit.
Wel...ik ben 'die iets oudere', die ook op HQ is. Ik ben niet eens het omgekeerde van jou, 82...nee; ik ben al 83.
En in jouw relaas is het eerste, wat me fascineert: waarom komt je vrouw niet even zélf langs. Dat kan een heel gewone oorzaak hebben, maar ook heel essentieel zijn om te weten.
En verder: met gezondheidsproblemen ga je over het algemeen naar de dokter. Maar mensen, die de Heer Jezus kennen, praten eerst eens met de Heer Jezus en de Heer God. Want de 'levensgeest' van een mens.... ik schreef er over in de laatste BIJBELSTUDIE, 108 denk ik ....is er op gebouwd om verstoringen in het menselijk organisme in eerste aanleg op te vangen.
Wat zegt de bijbel over dromen !?; heel wat. Maar voor dit geval acht ik Prediker 5 v 2 instructief: NBG: "De droom komt door veel bezigheden" NBV: "Drukte leidt tot dromerij".
Het verband lijkt er op te wijzen, dat wij ons niet al te druk moeten maken, dat wij niet al te veel bezigheden moeten hebben, althans niet zó, dat wij er geen controle meer over hebben.
Ik heb dit eens als volgt horen uitleggen: Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen belevenissen. De belevenissen van de vorige dag moeten na het slapen zijn weggeruimd in de herinnering of zij moeten zijn 'verbrand' door dromen. Men vertelde mij in dat verband dat dromen onontbeerlijk zijn voor ieder mens. De verklaring, dat de brand moet worden gestoken in de oude rommel van de vorige dag komt ook overeen met het dwaze en ordeloze van onze dromen, die wij ons gelukkig in verreweg de meeste gevallen niet meer kunnen te binnen brengen, zoals ook Psalm 73 v 20 zegt: "Bij het opstaan worden de beelden uit een droom verjaagd", al gaat het hier in breder verband over andere zaken.
Maar nu terug naar de situatie van je vrouw: Ze is móe van het dromen 's nachts. Ikzelf droom ook veel, want ik heb veel aan mijn hoofd, krijg veel indrukken binnen, terwijl mijn ouder wordende brein niet meer zo elastisch meer is om dat allemaal in de 'herinneringsvakjes' op te bergen: er moet veel worden verbrand. Maar bij het ontwaken ben ik nochtans heerlijk fris. Ik realiseer mij dan, dat de Heer altijd bij mij is. Dat is overigens niet míjn verdienste, het is louter genade van de Heer.
Misschien is 'Christianwoman' nog pril in het geloof. Mogelijk is die feestelijke tekst uit Nehemia nog niet haar lijfspreuk: "De vreugde in de HEER is mijn kracht", (Nehemia 8 v 11, zie ook Opwekking 14).
Er blijft zoveel te vragen. Zouden wij maar naar de Heer toegaan!?: ............... Lieve Heer...hier zijn Christianman/woman en wij van HQ staan er biddend omheen. Wilt u het oog slaan op die twee in het midden. Dat ze gauw blij worden en bevrijd van nare schaduwen. En dat ze moed krijgen om verder met u te gaan.
Wij vragen het u, pleitend op de overwinning van Onze Heer Jezus Christus. En u weet beter dan wij allemaal, hoe nu verder. Dank u Heer voor de oplossingen die u geeft. .................. Daag Ger
Wel een beetje laat, maar ik kom toch nog voor een tweede keer met je praten.
Ik lees hier, dat je zegt: "Jullie zijn allemaal zo aardig voor mij. DAT VERDIEN IK NIET.
Maar waarom Sofie, zou je het níet verdienen ? Je hebt toch geen 'laag zelfbeeld'?! De Here God vond jou zo waardevol, dat hij zijn eniggeboren Zoon zond om jou te redden. De Heer Jezus vond jou zó de moeite waard, dat hij er zoiets 'onzegbaars' als de martelgang van Gethsemane naar Golgotha voor over had.
Zouden wij dan, als medegelovigen gaan denken: "Zo'n somberaar als Sophie helpen we niet meer hoor". Wij blijven je van tijd tot tijd in onze gebeden gedenken, al is het wél zo.... wij moeten realistisch blijven, ....dat op de duur jouw nood weer door andere noden wordt verdrongen.
Maar nú sta je mij nog haarscherp voor de ogen. Je kent het verhaal van die twee kikkers. Ze waren in een gladde emmer zonder aanhechtingspunten gevallen, die half vol stond met melk. De ene kikker zei: "Uitzichtloze situatie. Nooit kom ik uit die emmer gesprongen". En hij strekte zijn pootjes en verdronk.
Maar de andere kikker zei: "Zal ik dan al tenondergaan, dan zal ik STRIJDEND tenonder gaan".
En hij trapte en trapte en zat even later op een klontje boter, uit de melk gekarnd.
Jij komt nu in een kerk. maar sluit je eens aan bij een jeugdgroep. Praat eens met de leiding van die groep. Praat met allerlei mensen. Ga bij de koffiegroep. Voeg je bij de mensen, die voor de kerk 'open huis houden'. Je vindt zo weinig liefde. Maar geef eerst eens iets van jezelf en je zult merken, dat er reactie komt.
En dan nog eens: je hebt droeve overlijdensgevallen meegemaakt. Dat kán je overkomen. Maar de rest van dat rijtje: aangerand, in elkaar geslagen, bedreigd.....maar Sophie; ben jij wel in de goede milieus bezig. Want ik weet van jongelui, die zich braaf houden aan de jeugdclub, de kerk, Christelijke vrienden en die niets van deze dingen meemaken. Denk daar ook eens over.
En kom eens praten op 'Vraag het Ger', een van de andere subforums. Ik heb daar in mijn vijf HQ-jaren al vele jonge mensen een hart onder de riem mogen steken. Ik wil jou, kostbare jonge Christin, gaarne helpen.
Ja zeg, dat is een heel probleem, dat je demonen waarneemt, die je benarren.
Goede raad gaven Peanut en Vlindertje al, zeg. Ik heb ook eens op ADIOS gekeken en wat daar stond, beviel mij ook erg.
Maar...Freak....de naam van Jezus aanroepen tegen de demonen is niet het enige. Je kunt niet zeggen, wanneer ze wegblijven: "Goed....dat is ook weer voorbij. Over tot de 'orde van de dag'.
Want wat is er nu féitelijk gebeurd ? De Heer Jezus zegt daarover in Matth 12 vanaf vers 43: "Wanneer een onreine geest iemand verlaat , trekt hij door dorre oorden op zoek naar een rustplaats. Maar....als hij die niet vindt, zegt hij: 'Ik zal terugkeren naar mijn huis dat ik verlaten heb'. En wanneer hij terugkeert, merkt hij dat het leegstaat, schoongemaakt is en op orde gebracht. Dan gaat hij weg en haalt er zeven andere demonen bij, die slechter zijn dan hijzelf, en zij allen nemen daar blíjvend hun intrek. En zo is de mens bij wie de demon intrekt er tenslotte veel slechter aan toe dan voorheen".
Dus, wat bedoelt de Heer Jezus hier in feite te zeggen: ............. Wanneer jij, Freak, de raad van Peanut en Vlindertje opvolgt zonder daar verder enige 'follow up' aan te verbinden, dan gáat de demon wel, maar buiten jouw leven is alles voor hem maar 'een dorre streek, waar uit 'demonen-oogpunt' geen rustplaats is te vinden. Hij komt terug en nodigt andere demonen uit, omdat hij alleen zijnde, te gauw wordt weggejaagd.
Jouw huis is - zo oppervlakkig gezien- leegstaand, wanneer je doet, wat je is aangeraden.
Maar....ís het wel leeggemaakt. Naar alle waarschijnlijkheid heb je best wel eens 'glaasje gedraaid' of iets dergelijks. Of misschien was het allemaal veel pittiger.
In dat geval vindt de ter inspectie komende demon nog allerlei meubels staan, waarop het zo heerlijk 'uitrusten' was. Je huis moet leeggemaakt van allerlei vuiligheid. Het moet ook schoongemaakt van allerlei aangekoekt stof dat is blijven liggen na het horen van slechte taal, het verkeren in slecht gezelschap, dat- volgens 1 Corinthe 15 v 33- "goede zeden bederft".
En wanneer overal maar oude ideën van 'van alles'... van 'wicca' af tot 'boeddhisme' toe ....rondzwerven,dan kun je niet spreken van 'op orde gebracht'.
En dat lege huis moet gevuld worden. Het mag niet leeg staan. De onheilige geesten van de duivel schrikken terug, wanneer ze de deur opendoen en de Geest van Jezus, God de Heilige Geest, spuit er van alle kanten uit.
Dus Freak....doe nu zo: maak leeg, maak schoon, breng op orde. Doe dat met hulp van de Heer Jezus, die het echt niet bij 'éen keer helpen' wil laten.
Zouden wij dat dan nu maar eens doen! Willen jullie je aansluiten bij dit gebed of het iets anders bidden, als de Geest van God het zo leidt: ............... "Lieve Heer God...
In de naam van Onze Heer Jezus Christus komen wij bij u met Anne's probleem.
U weet het; Robbert heeft ons allemaal gewaarschuwd. Maat tezamen zijn wij uw kinderen. Wij staan virtueel hand-in-hand om Anne heen en wij vragen u samen, tientallen nu al...en er komen er nog veel meer bij en al die gebeden komen gelijk bij u aan , want U bent de Eeuwige, voor wie tijd niet telt:
Heer....wilt U Anne eruit halen. Wij weten niet, wat wij doen moeten, maar op U zijn onze ogen gevestigd.( 2 Kronieken 20 v 12).
En niet alleen voor Anne bidden wij U Heer. Er kwam zóveel nood van anderen naar voren. Anoniemen, die riepen: 'Ik wil ook dood'.
O Heer; al die verdrietigen en wanhopigen....wij nemen ze in de wijde armzwaai van ons vertroosting willen bieden en van onze wil om te verwarmen en te beschermen en wij stellen ze aan U voor.
Heer!!!!
Dank U Heer". ................. Fijn, dat we zo samen een team waren, jongens en meisjes,
Daag Ger (van 'Vraag het Ger')
Later kwam er bericht dat Anne van haar verdrietige voornemen definitief had afgezien. G
