"En de zesde engel blies de bazuin, en ik hoorde een stem uit de vier horens van het gouden altaar, dat voor God staat...."
Hijo; voor ik aan de bespreking van deze bazuin begin, even een opmerking, die mij nu te binnen valt. Je zou kunnen zeggen: "Ik heb nu allemaal gehoord van paarden, éen goed en drie slechte paarden en hun berijders. En daarna heb je mij om de oren geslagen met bazuin na bazuin en allemaal grote woorden: - donderslagen, stemmen, bliksemstralen, aardbeving - hagel en vuur, vermengd met bloed en derde delen van alles, die verbranden - een grote berg van vuur, die in de zee werd geworpen - en nog veel meer van die verschijnselen. Maar hoe vertaalt zich dat nu in aardse termen: wat merken wíj er van. Je kunt het nu allemaal in het geestelijke houden, maar het wordt zo weinig concréet allemaal."
Goede vraag; het antwoord wordt gegeven door 2 Timotheí¼s 3 v 1: "Weet wel, dat er in de laatste dagen zware tijden zullen komen; want de mensen zullen zelfzuchtig zijn: - geldgierig, pochers, vermetel - kwaadsprekers, aan hun ouders ongehoorzaam - ondankbaar, onheilig, liefdeloos - trouweloos, lasteraars, onmatig - onhandelbaar, afkerig van het goede - verraderlijk, roekeloos, opgeblazen - met meer liefde voor genot dan voor God - ....die met een schijn van godsvrucht de kracht daarvan verloochend hebben -....houd ook dezen op een afstand.."
Nu zul jij zeggen: "Daarmee zeg je toch niets níeuws; al die dingen zie ik nu al". Inderdaad Hijo; men behoeft niet buiten de kerk te kijken om al die karaktertrekken op te merken. Maar in de kerk van Christus openbaren zich steeds duidelijker de mensen, die eigenlijk niet écht bij de Heer Jezus horen. Het valse zaad gaat zich kenbaar maken, opdat het bij de zesde bazuin weggedaan gaat worden uit het midden van het goede zaad.
Ik zei je al Hijo, dat men niet op anderen kan gaan wijzen, zeggende: "Dat is vast een representant van het valse zaad, dat 'ausradiert' moet worden". Nee; ieder van ons zal het eigen hart moeten nagaan en daaruit alle valse en onaffe en nergens voor nuttige en alleen schadelijke elementen moeten verwijderen door volledige openstelling voor de Heilige Geest. Daar hebben we al onze kracht voor nodig. Om in termen in de natuurlijke wereld te spreken: "Verbeter de wereld, (in dit geval de Christenheid)....begin bij jezelf".
Maar goed het valse zaad maakt zich onder invloed van de totale demonische kracht, die op de mensenzielen aanvalt, zélf kenbaar als "onkruid, dat EERST verzameld moet worden en in bossen bijeen gebonden om verbrand te worden, (Matth 13 v 30).
(Tussen haakjes: dit 'eerst' is een krachtig argument tegen de veelgepredikte , maar mijns inziens onbegrijpeleijke zienswijze, dat EERST de kinderen van God bijeengezameld worden om lekker vanaf een wolkje te kijken naaar de echt vreselijke dingen, die -dan pas- op aarde gaan gebeuren).
- Zelfzuchtig: wij leven nu in het 'ik-tijdperk'. Maar de zelfliefde zal ook bij Christelijke mensen tot een top komen van 'wetteloze levensstijl en verwerpelijk denken', die hen volkomen gelijkvormig maakt met de wereldlingen zonder God, die in Romeinen 1 v 18-32 worden getekend. -geldgierig: er zullen in de 'valse kerk', hoe men die ook in concrete situaties zal moeten omschrijven, steeds meerderen komen, die voor hun institutionele kerk maar een afgeperste gift overhebben, (2 Cor 9 v 5). - pochers: Er zullen in verkeerd gaande kerken steeds meerderen komen, die zich laatdunkend over anderen uitlaten en zich smalend boven hun geloofsgenoten stellen - vermetel. Vermetelen zijn mensen, die zich van alles vermeten en -hun krachten overschattende- in arrogantie en hovaardigheid de aandacht op zichzelf richten en anderen overbluffen. En Christus heeft juist gezegd: "Leert van Mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart, (Matth 11 v 29). De ware Christen wordt mede gekenmerkt door wellevendheid en beleefdheid, die zich er voor hoedt om medemensen opzettelijk te kwetsen.
Och Hijo; zo zou ik door kunnen gaan. Ik doe dat nu niet; het artikel wordt dan te lang. Maar, als je zou zeggen: "Allemaál Ger....allemaal...!", dan doe ik dat.
Maar dit zijn dus enkele kenmerken van mensen, die in de toekomst steeds meer door boze geesten zullen worden overweldigd, hoewel zij dus nog steeds als kerkmensen te boek staan in aardse registers.
En de zesde bazuin, waarvan aan het begin van deze posting sprake was, laat nu de gemeente zien als het gouden reukofferaltaar, dat in de onmiddellijke omgeving van God staat. En het is de ware gemeente, die nu, onder Goddelijke begeleiding het sein geeft om de valse kerk te ontmaskeren als 'verkeerd zaad', dat verzameld en in het vuur geworpen wordt.
De ware gemeente, die in de eindtijd openbaar wordt, heeft als kenmerk: goud. Dat is het goud van heiligheid en onberispelijkheid....zuiver goud, gelijk doorschijnend glas,( 21 v 21). Om haar zuiverend werk op aarde te kunnen doen, heeft zij zich helemaal vrijgemaakt van het valse zaad met zijn schijnpluimen, zijn aren, die geen korrels dragen en door gebrek aan zwaarte fier omhoog wijzen inplaats van nederig gebogen te zijn.
Hijo; wat zal het een genade van God zijn, wanneer van ons getuigd mag worden, dat 'wij voor God een levensgeur ten leven zijn voor hen, die gered worden....en tevens- zo moet dat nu eenmaal om al het voze te openbaren- een doodslucht ten dode voor hen, die verloren gaan', (2 Cor 2 v 15 en 16).
Wat zal het een zegen zijn, wanneer wij door Gods genade elkaar vasthouden, omdat wij als gemeente éen brood zijn, éen lichaam van Christus, (1 Cor 10 v 17).
Nog weer die zeven tegenstellingen: ditrmaal: slavernij tegenover vrijheid.
Over slavernij en vrijheid zijn vele teksten. Ik bepaal mij dit keer tot het Nieuwe Testament en ... zoals nader zal blijken ....tot éen tekst daaruit.
Gáan we !:
Met Johannes 8 v 34 - 36 zitten wij gelijk in de kern van de kwestie. Daar staat: "Jezus antwoordde ( een aantal Joden in een felle gedachtewisseling): 'Waarachtig....ik verzeker u: iedereeen die zondigt is een slaaf van de zonde. Nu blijft een slaaf niet voor eeuwig in huis, maar de Zoon blijft wél voor eeuwig. Dus....wanneer de Zoon u vrij zal maken, zult u werkelijk vrij zijn' ".
Onze Heer en Heiland staat hier tegenover mensen, die een afschuwelijk, dodelijk misverstand koesteren. Zij zijn vleselijke afstammelingen van Abraham en denken, dat deze vleselijke afstamming voldoende is om 'vrije Koningskinderen van God' te zijn. Zij hebben het idee, dat deze vleselijke afstamming een toegangsbewijs is tot de eeuwige zaligheid. Maar nu zegt Jezus, dat het koesteren van deze en dergelijke gedachten, je tot een slaaf van de zonde maken. Wat zij doen, is niet ' incidenteel zondigen' , terwijl het niet je levensrichting is, maar: het is 'de zonde doen', de zonde in enigerleid vorm als levenselement hebben.
En hij waarschuwt ze verder, wijzende op Ismael: die was een zoon van Abraham , maar- in een ogenblik van ' eigen wil doen' van Abraham, verwekt bij een slavin, Hagar en dus onmachitg om in Abrhams erfenis te delen. Ismael ging het huis uit. En zo zullen deze Joden, die geen geestelijke kinderen van Abraham waren, maar die zich beroemden op hun hoge, vleselijke afkomst, ook een keer 'het huis uitmoeten'. Geen eeuwige zaligheid voor de slaven der zonde.
Maar zoals Izaäk de lijn was, waarin God zijn verbond met Abraham voortzette, zo is Jezus de uitkomst van die lijn. Jezus blijft eeuwig in het huis van God, omdat hij in geheel aparte zin 'de Zoon 'is.
En hij roept zijn hoorders op om hem te volgen. Hij wil ze vrij maken. Hij wil ze uit de slavernij in de vrijheid leiden.
En dat is nog steeds de lijn. Wanneer je je zekerheden ergens buiten God zoekt en buiten de door hem aangegeven lijn en je wilt daar geen afstand van doen en blijft daarop vertrouwen, dan ben je in slavernij, uiteiindelijk van de duivel. Maar wanneer je met die steeds duidelijker lijn van God rekening houdt en je daar naar voegt, dan is daar de vrijheid.
Jericho erkende niet, dat God Israel had aangewezen als zijn feitelijke, ( hoewel voorlopige) 'vertegenwoordiger' op aarde. Het liep slecht met Jericho af. Rachab, (inwoonster van Jericho) voegde zich bij het door God aangewezen volk en het liep goed met haar af.
Orpha koos voor Moab en we horen niets meer van haar. Ruth koos voor het volk Israel en zij werd een voormoeder van Jezus, evenals overigens Rachab.
Jerobeam koos tegen het door God aangewezen tweestammenrijk, met Jeruzalem als hoofdstad en zijn dynastie eindigde in bloed.
En veel later in de geschiedenis stonden deze Joden voor de keus: De lijn van God heeft zich doorgezet tot zijn afgezant, Jezus. Kies je voor Jezus en wil je vrij worden. Of houd je vast aan je zekerheden en wil je een slaaf blijven en slecht terechtkomen. Wij weten niet, wat ze uiteindelijk gekozen hebben, maar van enige welwillendheid en onvankelijkheid was in dit gesprek, ( lees het maar eens verder door) in ieder geval niets te merken.
Nu zou je kunnen zegen: - buiten de door de Heer God aangegeven lijn is er dus geen zaligheid - maar is die lijn ook na Christus' verzoenend werk verder te volgen: Christus is toch 'het laatste woord'.
Een vingerwijzing vinden wij in Efeziërs 3. Paulus heeft het daar over een geheimenis , een mysterie, onder vorige generaties niet aan de mensen onthuld, maar nu door de Heilige Geest geopenbaard, (5). En in de volgende verzen neemt hij telkens een aanloopje, dat je doet zeggen: " Is dát het mysterie dan".
En eindelijk, in vers 9 breekt hij dan eindelijk die spanning als hij zegt: "Op déze wijze wordt het mysterie tot werkelijkheid".
"Door de kerk, ( de gemeente), zal de wijsheid van God in al haar schakeringen bekend worden aan alle vorsten en heersers in de hemelsferen. naar het eeuwenoude plan dat God heeft verwezenlijkt in Christus Jezus, onze Heer".
De lijn van Christus zet zich door in 'zijn gemeente', onverbrekelijk hecht met hem verbonden zoals het lichaam met het hoofd verbonden is.
Ismael had een hekel aan Izaäk, langs wien de lijn van God liep. De 17- jarige knaap, die moest weten, wat hij deed, bespotte het driejarige knaapje, de wettige erfegenaam. Zeker, de 'druiven waren zuur', maar de inborst bleek: hij koos tegen Gods lijn, wilde zich niet aan Izaäk onderwerpen, koos tegen God, hij was een slaaf en bleef in slavernij.
En zoals ik hiervoor al zei en met voorbeelden staafde: ieder, die Gods duidelijke lijn niet volgt , blijft in slavernij en komt uiteindelijk verkeerd uit.
En volgens dit woord uit Efeze, is het mysterie nu gevorderd van 'Christus alleen' tot ' Christus en zijn gemeente' . Jezus is het begin van de nieuwe schepping vanwege God. Samen met zijn gemeente is hij de voortzetting van dit door hem gestarte werk. De leden van de gemeente worden ' eerstelingen ' genoemd, ( 2 Thess. 2 v 13; Jacobus 1 v 18). Zij zijn bedoeld om samen met Jezus de herschepping in het duizendjarig rijk ter hand te nemen, (Jesaja 32 V 1). De zuchtende schepping zal door Christus, samen met zijn gemeente bevrijd, hersteld en tot volle ontplooiing gebracht worden. De zonen van God, zich manifesterende in de gemeente, zullen mede het herstelplan van God tot werkelijkheid maken. Zij hébben die hemelse roeping . Zij beginnen stellingen in de onzienlijke wereld te betrekken tegen de overheden en machten daar, (Efeze 6 v 12).
Slavernij is: de lijn van God, die steeds doorgaat en in Jezus culmineert en in Jezus met zijn gemeente zich nog verder ontplooit, ontkennen , niet zien, tegenwerken, bespotten, gelijk hiervóor uit vele voorbeelden bleek.
Vrijheid is : de lijn van God door de geschiedenis volgen en uiteindelijk Jezus volgen.
Maar nu, bij het voortschrijden van die lijn, houdt een en ander in: zich voegen bij Gods gemeente, werkzaam zijn aldaar: - macht en gezag in geestelijke zin uitoefenen niet in natuurlijke zin. - satan en zijn trawanten tegemoet treden in de naam van Jezus in het eigen machtsgebied tot dusver van deze 'duistere krachten' - mensen scheiden van machten, die onreine geesten binden in de naam van Jezus - mensen bevrijden, verlossen, genezen, herstellen, met de Geest van God dopen.
Volg de voortgaande lijn, lezers, niet alleen jeugdigen, maar ook oudere medelezenden, die ik bij dezen oproep , te reageren.
Ontkennen van de 'alleen vruchtbaarheid' met Jezus binnen het kader van de door hem aangewezen gemeente, leidt ook nú nog tot slavernij. Die lijn volgen, in een 'plaatselijke gemeente', ( hoe onvolmaakt ook nog), je schouders eronder zetten in de naam van Jezus , leidt tot vrijheid.
