 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 08-09-2008 |
 'Vallen in de Geest' |
Dag Chaim,
In je stuk vraag je eerst onze mening over tongentaal en dan over 'vallen in de Geest'.
Eerst het 'vallen in de Geest'. Ik heb daar in mijn rubriek 'Vraag het Ger' net een discussie over gehad. Ik herhaal sommige elementen daaruit.
en voeg ook nieuw opkomende gedachten toe.
God handelt met zijn kinderen op een waardige wijze. Er zijn voorbeelden in het Oude Testament, bijvoorbeeld dat bij de inwijding van de tempel de priesters zelfs niet konden blijven staan in die tempel, omdat de majesteit van God zo overweldigend groot was. Maar er staat niet, dat zij vielen. Ik krijg meer de indruk, dat zij zich uit de tempel moesten terugtrekken.( 1 Kon 8 v 11).
En er zijn voorbeelden in het Nieuwe Testament. Toen de soldaten Jezus kwamen arresteren, vielen zij alle om, toen Hij een machtwoord sprak.
En Paulus viel ter aarde, toen hij Jezus in zijn kracht zag op de weg naar Damascus.
En toen in Openbaring Johannes de opgestane Heer zag, viel hij op zijn aangezicht, zo indrukwekkend was de verschijning van de Opgestane Heer.
Het kan dus wel degelijk voorkomen- positief zowel als negatief- dat mensen zo overweldigd worden door een manifestatie van God, in een van zijn drie verschijningsvormen; als God, als de Heilige Geest, als Onze Heer Jezus Christus, dat zij niet kunnen blijven staan.
En ook de persoon, met wie ik in 'Vraag het Ger' sprak had een zeer persoonlijke ervaring gehad, die ook op 'vallen in de Geest' kan hebben gewezen.
Maar er zijn te weinig schriftbewijzen, dat men dit verschijnsel daarmee zou kunnen rechtvaardigen. Ik beschik over vele inlichtingen, dat 'vallen in de Geest' gepaard gaat met allerlei andere zaken, zoals stuiptrekken en vreemde geluiden maken of onbedaarlijk lachen. Daarom zeg ik ten aanzien van 'vallen in de Geest':
"Stel je terughoudend op. Veroordeel het niet in incidentele gevallen, maar wees extra behoedzaam bij 'groepsgebeurens' ".
Ik wil ook nog zeggen, dat 'dit verschijnsel' ook wel voorkomt, daar, waar mensen behoefte hebben aan een extra 'thrill'. Zij willen iets zien gebeuren in de zichtbare wereld en daaruit de gevolgtrekking maken, dat het 'in de onzichtbare wereld' wel snor zit. Drijfveer kan hierbij zijn, dat men het gevoel heeft , in de 'onzichtbare wereld', de wereld van God en zijn engelen , met daarbij strijd tegen de demonen onder leiding van satan...dat men in díe wereld 'de boot gemist heeft'. Men wil dan de onlustgevoelens daarover overschreeuwen, zij het ook onbewust, door allerlei opvallende dingen te doen in 'de wereld van alle dag'.
Over 'spreken in tongen' in een volgende bijdrage, hier direct na.
Anders wordt het te veel.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
