In 1960 is er voor mij gebeden onder handoplegging voor de doop in de heilige Geest. Dit geschiedde op dezelfde manier zoals het gebeurde met de twaalf mannen in Efeze, (Hand 19).
Sindsdien zijn 48 jaar verlopen, jaren waarin ik al bijna directt in tongen sprak, ( ' klanktaal' heet dat tegenwoordig) en waarin ik al gauw vrijmoedigheid kreeg om te profeteren.
Sindsdien is enorm veel gebeurd. Nu ik 85 ben, kan ik zeggen, dat de geleidelijk aan in mijn leven veld winnende vervulling met de heilige Geest mij voor veel dwaasheden behoed heeft en voor veel dwalleren en mij veel bijbelkennis heeft gegeven en een steeds verdiepend inzicht in de Heer Jezus. Ik heb gaandeweg meer inzicht gekregen in de gaven van kennis, wijsheid, onderscheiden van geesten enz, die worden vermeld in 1 Corinthe 12.
Ik heb nooit gekke dingen hoeven te doen, zoals ' me krankzinnig gedragen'...in alles heb ik nooit iets anders meegemaakt, samen met de andere ' verkennners' van de nieuwe horizonnen, dan waardigheid, vreugde, vrede vriendschap, liefde en blijheid. Nee, dat is te kort door de bocht. Ik maakte wel eens moeilijke , nare dingen mee, maar in de levens van mijzelf en andere 'dóortrekkers' zag ik toch veel lankmoedigheid, zachtmoedigheid en zelfbeheersing opbloeien.
Ik vind het fijn om met Gods Geest gedoopt te zijn.
