 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 14-01-2009 |
 Persoonlijke relatie met God. |
Vraag :
Wat houdt contact met God precies in? Kan iemand misschien een beetje uitleggen wat zijn/haar persoonlijke relatie met God inhoudt?
Ik vind 'een persoonlijke relatie met God' namelijk maar een vaag begrip. Het klinkt heel mooi en intiem, maar ik ervaar 't in mijn eigen leven nooit zo. Ligt waarschijnlijk aan mij, maar toch. Ik heb nu sterk 't gevoel dat ik veel mis, maar heb werkelijk geen idee hoe ik dichter bij God kan komen ofzoiets
Antwoord:
Dag Niem,
De term:
"Een persoonlijke relatie met God hebben",
is tegenwoordig erg 'in'.
Maar inderdaad.....
net zoals jij dat nu zegt:
"Wat houdt het nu éigenlijk 'in'"
In het leven van elke dag hebben wij velerlei relaties. Dat kan gaan van 'vage kennissen' tot 'kennissen' tot 'vrienden' tot 'echtgenoten'...ik noem maar wat. Er zijn vele tussenschakels.
Maar met God wil je het allerliefst een intense liefdesrelatie hebben.
Hoe kom je nu in het leven van elke dag tot zo'n intense 'liefderelatie'.
Ik noem maar wat: op de alphacursus ontmoet je een jongen, jij meisje zijnde,....
het is maar een voorbeeld,
die je aanvankelijk helemaal niet opvalt. Het is een onbekende voor jou. Maar tijdens de alphacursus hoor je zijn vragen en denkt:
"Hé...interessante vragen. Daar zit ik ook mee of daar héb ik mee gezeten".
Hij is nu een vage kennis. En door allerlei verdere contacten loop je het hele scala door.
Wat is hier nu in feite gebeurd. Je hebt je steeds meer in die ander verdiept, bent steeds meer over hem te weten gekomen....en ga zo maar door.
Hoe gaat dat nu met God:
(Ik stel maar wat).
Hij was ooit de 'grote onbekende'. Maar iemand wees je op hem. Hij werd een 'vage bekende'.
Iemand zei:
"Hij heeft een algemene liefdesbrief aan de mensheid geschreven".
Je begon de bijbel te lezen. Doordat er om je heen mensen waren, die je de moeilijke gedeelten uitlegden, kreeg je een beeld van God, die de wereld zo lief had, dat hij alles wat hij had in de strijd gooide om zoveel mogelijk mensen te redden.
Je begreep allengs, dat je Christus mocht aanvaarden als jouw persoonlijke redder en verlosser, die het pad van God naar jou zó had geëffend, dat God daarvan had blijk gegeven, door het gordijn , dat symbolisch scheiding maakte tussen hem en de mensheid, van boven af kapot te scheuren, (Matth 27 v 51).
En je begréep wéer meer!!!: God had jou zo lief, dat hij op allerlei manieren probeerde aan te geven, dat er iets gebeurd was, toen Jezus die woorden uitschreeuwde:
"HET IS VOLBRACHT".
Maar er was nog niet het góede contact. Tot mensen je vertelden:
"Je hebt nu wel ontzag voor God. Maar je begrijpt hem nog hélemaal niet. Wanneer je 'je laat vullen met zijn Heilige Geest', dan kom je in zijn sfeer. Dan leer je zijn gedachten verstaan. De Heilige geest wil jou alles van Gods liefde en vreugde, en vriendelijkheid, maar ook van zijn strenge oordeel en van zijn absolute rechtvaardigheid en gescheidenheid van alle zonden leren kennen".
En...je was al bekeerd...diep bekeerd....door het lezen van de bijbel met aandacht en eerbied was je ook al wedergeboren. En....na de doop in de Heilige Geest kreeg je eindelijk een begin van een relatie met hem, een relatie, die alsmaar dieper werd en wordt.
Dus: relatie houdt in....een leren kennen van steeds meer aspecten....een komen in Gods sfeer.
Bij je omgang met mensen is het toch ook zo, dat je elkaars sfeer moet leren kennen en die aanvaarden om een levende relatie te hebben.
Op oneindig veel hoger vlak is dat ook zo met God.
Ik zou je vele bijbelteksten kunnen noemen, maar ik laat het nu even híerbij.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
