Dag Agnes,
Je vraagt:
"Is God eigenlijk niet de grootste egoïst van allemaal, omdat alles naar zijn 'pijpen', (het muziekinstrument bespelen) moet dansen en o wee, als je níet naar zijn pijpen, (zijn muziek) danst".
Agnes; daarover zei Hijo al iets aardigs, wat ik nu verder ga uitwerken:
De Heer God staat als Schepper tegenover ál het geschapene.
In den beginne- toen ruimte en tijd er nog niet waren- ís Hij er al : de Eeuwige, de Alomtegenwoordige met zijn onbegrensde macht en liefde.
En dan laat Hij de tijd en de ruimte beginnen, wanneer Genesis 1 zó begint: "In den beginne schiep God de onzienlijke en de zienlijke wereld", (de hemel en de aarde).
God wilde zich -in zijn souverein willen- omgeven met een aantal wezens, engelen en mensen, die Hem zouden vergezellen als dienaren en zonen, let op de volgorde bij 'engelen en mensen' en 'dienaren en zonen'.
Hij heeft van eeuwigheid het plan om met die engelen en mensen te bouwen aan iets verrukkelijks: zijn eeuwige tempel. Omdat God almachtig is, gebeurt alles volgens een onverbrekelijk plan. Dat plan zou je kunnen noemen : zijn 'pijpen'...het door Hem geschreven muziekstuk.
Maar God is zo vol liefde en wijsheid en blijdschap en vrede ....zo puur en zo volkomen rein: het moet- wanneer je even nadenkt- toch een volkomen geluk zijn om je in te voegen in zijn meesterlijke compositie.
Meedoen moet je toch. Wanneer je niet wilt, krijg je andere tonen toebedeeld, die ergens in Gods compositie passen, maar die jou op de lange duur niet blij maken.
Voeg je maar naar Gods grote plan, Agnes.
Daag Ger |