(Dít eigenlijk lezen ná het eerdere bericht aan Hijo) Dag Hijo,
Mijn tweede antwoord aan jou:
Je mijmert wat over 'het verstaan van Gods stem'. Ik denk, dat het voorbeeld van zulk verstaan nog vers is, heél vers en begrepen ligt in het antwoord, dat ik zonet aan jou gaf.
Toen ik je brief las, ben ik niet zozeer in gebed gegaan. De Heer weet, dat ik voortdurend met een ontvankelijk gemoed naar Hem luister. En ik kreeg deze stellige gedachte: "Haak even aan bij dat woord 'meditatie'".
En toen ik verder ging met mijn onontbeerlijke concordance.... ....eigenlijk zou iederen zo'n werktuig moeten hebben; 'iedereen': elke Christen, die ingesteld is op 'Gods woord bestuderen', ....kwam er deze idee in mijn innerlijk: "Je schrijft niet alleen voor Hijo....doe die tekst nog eens van 'voor de blijmoedige is het altijd feest'".
En toen daarna die loodzware tekst uit Jesaja kwam, dacht ik: "Hí¨ nee...te ingewikkeld". Maar er kwam een gedachte bij mij op: "Nee...doorgaan...hier zit muziek in".
En bij al die gelegehnheden is het zó geweest, denk ik Hijo, dat de Heer een gedachte van Hém legde in een 'gedachtenkarretje' van mij, dat net op weg was naar binnen toe in mijn brein.
Ik acht het mogelijk, dat de Heer heel veel en weinig opzienbarend, maar toch heel indringend, tot zijn kinderen spreekt.