 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 31-01-2008 |
 Waarom was de wet van het Oude Testament nodig |
Dag Gerben,
Je had een vraag over Galaten 3 v 19 en 20. Ik herhaal die tekst nog even:
"Waartoe dient dan de wet? Om de overtredingen te doen blijken is zij er bijgevoegd, totdat het zaad zou komen, waarop de belofte sloeg, en zij is op last van God door engelen in de hand van een middelaar gegeven. Een middelaar is niet de vertegenwoordiger van éen; God is echter éen".
Even de voorgeschiedenis. Terwqijl Paulus een poosje niet bij de Galaten was, zijn er Joodse dwaalleraars daar binnengekomen, die zeiden:
"Paulus....niet eens een échte apostel...hij is een loopjongen van de échte twaalf apostelen....die Paulus hí¨...heeft het jullie helemaal verkeerd verteld. Hij zegt, dat de wet, die Mozes aan het volk Israel gegeven heeft, door een nieuwe wet vervangen is; een wet, die rijker en voller is dan die oude wet, door Mozes gegeven.
Maar dat íÂs niet zo!: die oude wet is nog helemaal geldig. En je kan geen goede Christen zijn, wanneer je niet al de dingen doet, die in die oude wet zijn voorgeschreven".
En de Galaten vielen in de fout, die o zo gemakkelijk door mensen gemaakt wordt. De wet van Mozes leék te bedoelen, dat je dingen ging doen in eigen kracht. En dat klinkt veel leuker, dan dat je alles van de genade van God verwacht en vanuit zijn kracht, door zijn Geest, de dingen gaat doen , die God werkelijk nodig acht.
En zo hadden die Joodse dwaalleraars de Galaten eigenlijk al helemaal omgeturnd.
Als de kat van huis is, dansen de muizen.
En toen Paulus er lucht van kreeg, kon hij eigenlijk in grote schrik alleen maar uitroepen:
(3 v 1):
" O...onverstandige Galáten...wie heeft u betoverd??!!!"
Dat is de voorgeschiedenis. En -bijvoorbeeld- hier probeert Paulus de schade te herstellen:
"Waartoe dient dan de wet?Om de overtredingen te doen blijken is zij bij ( het verbond met Abraham) bijgevoegd."
Dat is een voor de hand liggende vraag. De wet van Mozes, de hele Mozaí¯sche wetgeving, was door de dwaalleraars zó opgehemeld, dat de nuchtere vraag geoorloofd is:
"Wat is die wet nou helemaal".
En net zoals hij in Romeinen 5 v 20 al eens gezegd heeft, legt Paulus maar weer eens uit, dat door de wet de zonden benóemd werden. Dit had tot gevolg dat overtreding van wat duidelijk benoemd was, het karakter kreeg van 'opzettelijke overtreding'.
...totdat het zaad kwam, waarop de belofte sloeg
Dat zaad was dat heel bepaalde zaad,(Jezus Christus), waarop Gods belote aan Abrahm sloeg, vier eeuwen voor de wet werd bijgevoegd, dus met veel oudere rechten.
Hier komt dus een kernboodschap: waar práten de Galaten toch over....over een 'wet', een bijvoegsel bij iets veel voornamers: Gods beloften aan Abraham, dat uit hem 'de grote Overwinnaar Jezus Christus, voort zou komen. Laten ze zich toch meer verlustigen in Gods beloten aan Abraham.
De wet is op last van God door engelen in de hand van een middelaar gegeven.
Bij de terhandstelling van de wet aan de middelaar van het oude verboind, Mozes, maakte de Heer God gebruik van de diensten van engelen. (Die waren wellicht het vuur, dat op de Sinaí¯ gezien werd).
Een middelaar is niet de vertegenwoordiger van éen....God echter is éen...
Waar een middelaar is, zijn altijd twee onderhandelende partijen, in het geval van het terhandstellen van de wet: God...en...Israel.
God heeft geen gelijken. Toen God de belofte van DE GROTE MIDDELAAR aan Abraham schonk, wáren er geen twee partijen. Aan Abraham werd geen plaats toegekend bij de belofte. Aan het volk Israel werd wél een eigen plaats toegekend bij de wetgeving.
In zijn souvereine genade schonk God aan Abraham de grootse belofte van de eens komende BEVRIJDER. Daarom kwam Gods heerlijkheid veel beter uit bij de belofte dan bij de later volgende 'uitvoeringsregels'.
Dus:
- de wet is jonger dán de belofte
- de wet is een nadere aanvulling óp de belofte.
Daarom moeten de Galaten vooral de persoon van Onze Heer Jezus Chrisatus voor ogen houden en zich niet laten afleiden door allerlei gedoe over een wet, die in zichzelf verlossingskracht zou inhouden.
Gerben: deze les voor de Galaten geldt ook nu. Laten jij en ik ons door allerlei ideeí«n niet laten afleiden. Gewoon: het Lam volgen op de voet, (Openb 14 v 4)....waar Hij ook heen gaat.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
