 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 23-11-2009 |
 Wat betekent 'jaloers zijn'. |
Dag Fransli,
Je schrijft:
Ik ben jaloers bijvoorbeeld en we weten wel wat het betekent om jaloers te zijn, toch? Hoe bekijk ik dan het gevoel van jaloezie? Ik voel me dan waarnemer van iets, van jaloezie, alsof dat lós van mij staat. Vervolgens probeer ik er vanaf te komen of misschien juist niet en ga op zoek naar de reden van jaloezie...bijvoorbeeld.
Ik ben dan een mens, lós van de jaloezie, die het gadeslaat...er toeschouwer van is.
Is dat wel zo? Staat jaloezie wel lós van mij? Maakt die geen deel van mij uit? Heb ik er werkelijk oog voor, dat jaloezie deel uitmaakt van mezelf?
Hiermee wil ik zeggen, dat, zo gauw ik het gevoel een naam geef, er een etiket op plak...dat ik het dan onderbreng in de structuur van wat ik geleerd heb (gekregen)....in 'wat goed en verkeerd' is, onderbreng, en dan barst de strijd los....in het denken !
Mijn mening dienaangaande:
Allereerst begrijp ik, dat je niet zélf jaloers bent, maar dat je een hypothetisch geval als voorbeeld stelt.Je vraag is dan:
"Hoe bekijket een jaloers mens zijn jaloezie.
Kán hij het wel beschouwen a;s iets dat buiten hem staat. Is die jaloezie geen deel van zijn wezen".
Allereerst: wij hébben het hier wél over iets. De Duitsers hebben er zó'n' mooie spreuk voor:
"Die Eifersucht ist eine Leidenschaft
die mit Eifer sucht, was Leiden schaft".
In het Nederlands verliest deze zegswijze veel van zijn charme, doordat de woordspeling niet kan worden weergegeven. Maar vooruit dan maar:
"Jaloezie is een hartstocht
die vlijtig zoekt naar datgene, wat lijden eroorzxaakt".
Wanneer iemand die hartstocht in zijn innerlijk waarneemt, is het zaak er zo spoedig mogelijk vanaf te komen.
Maar hoe:
Ik ben een Christen en zal dus altijd uitgaan van de bijbel. Dat hoeft echter helemaal niet te betekenen, dat iedere Christen het met mij eens zal zijn.
God schiep de mens, Adam en manninne, volkomen zondeloos.
Maar de duivel, Gods tegenstander, wilde ook dít werk, dit meesterwerk van God, vernielen.
We kennen de geschiedenis: hij verleidde de mens, die eigen verantwoordelijkheid behield voor dat 'verleid worden tot ongehoorzaamheid' .
De mens lag vanaf dat momsent ´open´voor alle verdere verleidingen, ook altijd weer ' voor eigen verantwoordelijkheid' .
Na die eerste zonde van ongehoorzaamheid werd de mens behept met alle mogelijke verdere zonden.
Daardoor groeide tussen God en mens een ´geestelijke' muur, die niet te slechten was.
God besloot toen zélf naar de aarde te komen omder de naam ´Jezus´. Hij dronk het meer van verwijdering leeg en sloopte de muur van de zonden van alle mensen van alle tijden.
Iedereen kon nu tot hem gaan en vrij komen van zijn zonden, ( dus ook het voorbeeldgeval: jaloezie),
onder éen voorwaarde: hij of zij moest blij, uit eigen volle harte-overtuiging, wéten,
- dat zijn zonden gedelgd waren door het bloed van Jezus
- en dat dit de enige weg was tot God, (Joh.14 v 6) .
Wie dat doet, komt vroeg of laat helemaal vrij van alle insluipsels, die geen deel van zijn oorspronkelijke leven zijn.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
