Hallo allemaal,

Smurffie heeft aan ons de vraag voorgelegd:
"Wat hebben we eigenlijk nog aan Levticus".

Mijn antwoord is:
Heel veel, wanneer we dit bijbelboek maar door een bril van liefdevol begrip bekijken.

Eerst wat 'omtrek- opmerkingen':
Men heeft mij dikwijls vragen voorgelegd over Leviticu:
- hoe komen ze nu aan dat onderscheid tussen reine en onreine dieren, hoofdstuk 11
- waarom moet een vrouw na de geboorte van een zoon zeven dagen onrein zijn en na de geboorte van een dochter veertien dagen,. (12)
- wat heeft heel dat '14 en 15' over huidvraat, (soms melaatsheid) ons te zeggen
- enz... enz.

Met behulp van de Korte Verklaring was in elk van deze gevallen wel een lering te trekken voor de tijden van vandaag.

Maar de hoofdinhoud zijn natuurlijk die enorm uitgebreide offervoorschriften.
En met behulp van de Korte verklaring kan ik dienaangaande als eem begin van antwoord geven.

God is zo groot, dat hij de zin van elke tijd en de specifieke geaardheid van elke landstreek voortdurend helemaal doorziet. En vanuit zijn liefde spreekt hij de mensen in die tijd precies zo aan als past bij hun kijk op het leven.

Wanneer de Heer de Israeliet aanspreekt binnen het raam van de gevoelens, zoals die in de hele Oosterse wereld van die tijd gekoesterd werden, dan zal deze overweging onze liefde tot de Heer nog steeds meer versterken.
Wij zullen tot deze slotsom komen:
"Heer....u sprak in liefde de mensen van toen aan in de begrippenwereld van toen. Nu ben ik er eens te meer van overtuigd Heer, dat u mij op de precies geëigende wijze zuilt aanspreken in de begrippenwereld van mijn tijd en mijn omgeving".

En wat waren nu de ideeën van die tijd: het gewone, dagelijkse leven en het godsdienstige leven waren zeer nauw met elkaar verweven. Dat blijkt wel uit een tekst als Lev. 15 v 16:
"Wanneer een man een zaadlozing heeft gehad, moet hij zijn kleren en zijn hele lichaam met water wassen en blijft tot de avond onrein".
Dus een doodnormale jongen in Israel, die een 'natte droom' had, zoal;s alle jongens die wel hebben, had heel wat meer te doen dan een jongen van deze tijd. Maar dat kwam nu eenmaal uit het toendertijd in de gehele oosterse wereld heersende idee, dat een zaadlozing gelijkl een cultisch onrein worden tot gevolg had. ( Over hygiënische aspecten spreek ik nu niet).

Het voor deze tijd geldende element van al deze cultische wetten is te vinden aan de hand van het Nieuwe testament.

In het licht van wat wij nu weten is de kultische wetgeving van Levitikus veel meer dan een godsdiensthistorische antiquiteit.

De wetgeving is zeer kennelijk een vooruitblik op de heerlijke vervulling en invulling die onze Heer Jesus Christus gegeven heeft.
En die diamanten mogen wij er uit halen, met begrip voor de sfeer, waain de teboekstaving geschiedde.
Het volk Irael zuchtte onder de gezamenlijke doem van de hele regio onder de vermenging van profaan en cultusleven. Maar terwijl bij de omringende volken de horigheid aan een machtige en baatzuchtige priesterkaste bleef bestaan, hief de Heer zijn volk daar uit tot een hoger inzicht. Degene die lof en eer ontving, was niet langer een feilbaar en vaak diep- zondig priestercollectief, zoals in de omliggende landen, maar de eeuwige, onzienlijke God van hemel en aarde.

En zo- zijn uitgangspunt nemende in de nu eenmaal heersende ´ruime regio- gezindheid´bij ons- misschien collectief denken van de hele Westerse wereld- wil de Heer ons ook tot onvermoede hoogten brengen. De God van toen is de God van nu..

Israels altaar, waaromheen zich al die offers concentreerden, was een heenwijzing naar het kruis van Christus. En wij- zo ver daarachter staande- kunnen nu ook Levitikus beter begrijpen.

Nog een aanwijzing: lees Levitikus niet in eenmaal helemaal door in je bijbelstudie. Meng het, door op elke studie- en meditatietijd bijvoorbeeld honderd bladzijden verder te lezen dan je overdenking van de vorige ´overpeins´tijd. Zo blijft ook Levitikus fris en verrassend.

Daag
Ger