Hier wordt gevraagd, wat we denken van het pinksterfeest.
Onder de antwoorden trof mij vooral het volgende:
"Pinksteren associeer ik met dogmatische; fundamentialistische; intolerante; agressief evangeliserende halleluja-christenen".
Ik ben het hier niet mee eens. Toch worden er wel zekere verbanden onderkend. Maar in de omschrijving herken ik mijzelf geenszins.
Ik ontvimg handoplegging voor verkrijging van God de Heilige Geest, toen ik 37 was, dat is nu al weer vijftig jaar geleden.
Ik heb in de daarna volgende halve eeuw van alles meegemaakt. Maar ik heb 'Pinksteren' nooit als een dogma gezien, maar meer als een volkomen nieuwe levensstijl. Ik heb mij die levensstijl nog niet eigen gemaakt, maar streef daarnaar wel.
Ik voel me geen fundamentalist, vol intolerantie. Maar ik evangeliseer graag, maar dan weer niet agressief, voor zover ik mij bewust ben. Jullie kennen allemaal mijn stukjes op dit forum. Je mag best je oordeel geven, bij voorbeeld dat ze wel agressief zijn.
En 'halleluja'roepen; het karakter van onze samenkomsten wordt er niet door bepaald.
Waar gaat het om: Pinksterchristenen zeggen; als het goed is: zonder gedram: "Toen Jezus op Golgotha alle zonden van alle mensen van alle tijden uitboette, van de zonden van Adam en Eva tot de zonden van de kleinkinderen van onze kleinkinderen..... uiteraard voor zover die mensen daarvan gebruik wensen te maken ......liet hij ons als geschenk God de Heilige Geest na.
Jezus had de weg van God naar ons vrijgemaakt. De Heilige Geest nam de taak op zich om ons toe te leiden naar de bedoeling, die God de Vader altijd al met ons had.
De Heilige Geest wil de Christenen leiden met gaven en vrucht. Over de gaven spreek ik nu niet. U kunt die bijvoorbeeld vinden in 1 Corinthe 12 v 8- 10. Maar dat zou mijn posting te lang maken. Die gaven brengen de mens op een hoger, geestelijk actieplan .
De vrucht van de Geest is daarmee onverbrekelijk verbonden . Die vormt ons karakter om tot: - liefde, blijdschap, vrede - vriendelijkheid, geduld, trouw - goedheid, mildheid en zelfbeheersing.
En het wenkend motief is, dat wij door heiligmaking uiteindelijk tot heerlijkmaking komen.
Een grootse weg....een hoge weg...... het is een uitdaging om die trachten te bewandelen.
