De niet - nuttige man

Ik geniet vreugde aan mijn ‘niet – nuttige man’ zijn. Niet gehuwd om het Rijk Gods aanwezig te stellen. De burgerluchtvaart draait perfect zonder mij. Ik ben daar niet nuttig. Alleluia! Liefde is niet nuttig. Schoonheid is niet nuttig. Waarheid en geloof zijn niet nuttig. Ze zijn onmisbaar om te Leven, om Mens te worden met eeuwigheidsuitzicht. Als diocesaan priester leg ik geen gelofte van armoede af. Wel van gehoorzaamheid aan mijn bisschop,en door hem gehoorzaamheid aan de hele Kerk. De armoede en de rijkdom van mijn priesterlijke beschikbaarheid. Maar ik ben ontmanteld met de Drie – Ene God. Ik teken mezelf duizend maal van hoofd tot hart en dragende schouders met de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Geen reiszak, geen dubbele kleding, geen geldbeugel. Alleen die stok van Abraham, van Mozes, van de Goede Herder Jezus, van de priester die mij doopte en de priester die mij ten hemel zal zalven, de bisschop die mij wijdde, de geloofsstok van mijn vader en mijn moeder, de stok van mijn wereld – en hemelwijde Kerk. De hele tijd neuriënd van de zaligheden op Jezus’ berg. Zalig de anawim, die naar de grond gebogenen, die Jezus doet rechtstaan, de armen van Geest. Ik hou van de vertaling door Chouraqui : niet ‘zalig’, maar ‘vooruit, jullie armen van geest !’.

Herman Boon pr.