Ommuurd wordt Bethlehem met tanks bezet.
De kinderen van Rachel doen nu anderen schreien.
De ster staat niet meer stil, de grot is afgezet.
De engelen en de herders laten zwijgend betijen.

De vredewijzen uit het Oosten mogen niet voorbij.
De grenskontrolepost is dicht, paspoort verscheurd.
Hier wordt de mens vertrapt, de angst, de dood nabij.
Soldaten verklaren geschenken en vrijheid verbeurd.

Langs Kairo naar Toronto zijn Chistenen gevlucht.
In hun koffer olie en olijven, brood en fier verdriet.
Zij hebben zand en bloed van hun schoenen geschud.
Maar ginder omhelst hen een leerling van Jezus en giet
water over hun vermoeide voeten. In de nieuwe lucht
vlucht de ster hen voor. Broeder, zuster, wanhoop niet.

Herman Boon pr. Kerstmis 2003

16-03-2006 om 11:49 geschreven door Jef De Cuyper

Met al wat ik ben, al wat ik heb, al wat ik kan,
wil ik Jezus – Christus volgen, zijn Paasmysterie in.
Roep me, Vader, zend me, God, mijn Heer.
De Liefde van Christus stuwt mij
tot overgave aan U, in gave aan mensen.
Dank U voor dit Leven. Dank U voor uw Liefde.

Herman Boon pr.

16-03-2006 om 11:43 geschreven door Jef De Cuyper

Eindgedicht

Een keer, voor eeuwig,
schenkt Gij mij te leven, God,
wat wilt Gij dat ik met mijn leven doe ?
In uw liefde zult Gij mij voltooien; Vader,
wat wilt Gij dat ik met mijn leven doe,
voor U ?
Gedoopt, ben ik met Jezus, uw Zoon, verbonden,
wat wilt Gij dat ik met mijn leven doe,
voor U, uw Kerk ?
In uw heilige Geest ben ik gezalfd, gezonden,
wat wilt Gij dat ik met mijn leven doe,
voor U, uw Kerk, uw mensen ?
Met al wat ik ben, al wat ik heb, al wat ik kan,
wil ik Jezus – Christus volgen, zijn Paasmysterie in.
Roep me, Vader, zend me, God, mijn Heer.
De Liefde van Christus stuwt mij
tot overgave aan U, in gave aan mensen.
Dank U voor dit Leven. Dank U voor uw Liefde.

Herman Boon pr.

13-03-2006 om 10:32 geschreven door Jef De Cuyper