Bouw Chiroheem 3
Terwijl er uit  heel de wereld mensen kwamen kijken naar het Atomium, werd er beton gegoten tot laat in de avond. Als er begonnen was, moest er soms hard doorgewerkt worden. Ik weet nog hoe we al die schuine palen hebben gegoten ’s nachts, met zaklampen als het te donker werd. Want het moest vooruit. Al ging het soms eens tegen. Ik zie het nog gebeuren. Ik herinner me de angst, begin september. De binnenmuren van het gelijkvloers voor het heem stonden er. Oscar en zijn vrienden waren zand aan het scheppen over de muren die gedroogd waren. Ik stond te praten met twee novicen van Grimbergen, die zich kwamen aanbieden om te helpen. De mannen kwamen naar me toe. Op dat moment is een muur met een plof neergestuikt. Waren ze blijven staan, dan hadden we doden of zwaar gekwetsten gehad.
Ons eerste bivak was een geweldig bivak in Lommel. Ja, ik herinner me nog velen : bivakleider Paul Van Gompel, leider Willy Nica, Jos Teck, Leo Luypaert, Jan Moreau, Jan Wellens, Julien Van Dievoet,. Van Campenhout, Erik en Hugo Ooms, Remi Segers, Marxcel Van Laeken, Frans Heyvaert,Jan Bogaerts, Jef De Cuyper,Paul Van de Velde, Roger Cooreman, Oskar Wellens, Nick Siddré, Raf Meyskens en Rik Rosiers die samen de Chiro in Eversem zijn begonnen, . Ik herinner me Jef Van Gompel, Jos Van Humbeeck, Jan De Ridder, Dirk Olbrechts, Livien Thoelen, André en Jan Keymolen, Daniël Heyvaert, Marcel Cooreman, Jan Dobbé, Hubert Leemans, Frans De Weerdt, toen ook al leider Frans De Cuyper, Marc Depuydt, René Thomas. Ik zie terug vader Thoelen en Vindevogel, Becq en Peeters, enz. Jan Piet De Cuyper, de Van Schels, Johan en Corneel, de familie De Ridder en de familie Claes enz.
‘k Ga geen namen meer noemen, want ik vergeet er. Maar ik draag ze allen in mijn hart. Ik wil niemand vergeten!