Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
28-07-2009
HET WONDER IN MONTERREY .
HET WONDER IN MONTERREY .
Paloma ziet de bendeleden een voor een naar binnen komen vanuit de warme zon van Monterrey (Mexico) in haar kleine huis. Ze haalt diep adem als ze beseft in welke situatie ze zich bevindt. Paloma kent de vreselijke verhalen. Als de laatste gangster in haar woonkamer heeft plaatsgenomen, schraapt ze zachtjes haar keel. 'Vanavond,' kondigt ze haar gasten aan, 'gaan we iets leren uit het evangelie van Mattheüs.'
Nog geen twee jaar terug boezemde de buurt waarin Paloma woonde haar doodsangsten in. Als vrouw van middelbare leeftijd voelde ze zich weerloos in een gemeenschap vol haat, drugs, lust en geweld. Maar God deed een machtig werk aan het hart van Paloma! Hij gaf haar een verlangen om te evangeliseren, dat veel sterker was dan haar angst.
Door de kracht van de heilige Geest nodigde Paloma een aantal lokale bendeleden uit in haar huis. Via Bijbelstudies vertelde zij hun over de liefde en de vergeving die alleen Jezus Christus kan bieden. Het duurde niet lang of het gerucht verspreidde zich door de straten. Gedreven door nieuwsgierigheid kwamen meer jonge mannen luisteren naar de boodschap die de dappere vrouw te vertellen had. Elke week groeide het aantal aanwezigen. Soms blijven de Bijbelstudiedeelnemers worstelen met diepgewortelde verslavingen, ook nadat ze tot bekering zijn gekomen. Maar de voormalige bendeleden hebben een gebedsgroep gevormd om elkaar in alles te ondersteunen. Inmiddels heeft Paloma er een probleem bij: ze moet op zoek naar een locatie om de vijfenveertig tot vijftig ex-gangsters die iedere week voor Bijbelstudie komen, onder te brengen.
De essentie van geloven is hopen op iets dat we niet zien, maar dat we met stelligheid verwachten. Intussen wendt ook de mensheid om ons heen zich steeds meer tot allerlei religiositeit en spiritualiteit. De mensen zijn zich door alle aandacht voor de klimaatverandering pijnlijk bewust geworden van hun eigen beperktheid en vergankelijkheid. Door dergelijke problemen, maar ook door oorlogen en onderdrukking, zuchten wereldwijd gelovigen mee met de schepping vanwege alle zinloosheid. Maar de dag waarop de kinderen van God met de Heer Jezus aan de wereld geopenbaard zullen worden, komt snel dichterbij. Intussen roept de apostel Paulus ons op om te blijven volharden.
18 Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard. 19 De schepping ziet er reikhalzend naar uit dat openbaar wordt wie Gods kinderen zijn. 20 Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door hem die haar daaraan heeft onderworpen. Maar ze heeft hoop gekregen, 21 omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid en zal delen in de vrijheid en luister die Gods kinderen geschonken wordt. 22 Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt. 23 En dat niet alleen, ook wijzelf, die als voorschot de Geest hebben ontvangen, ook wij zuchten in onszelf in afwachting van de openbaring dat we kinderen van God zijn, de verlossing van ons sterfelijk bestaan. 24 In deze hoop zijn we gered. Als we echter nu al zouden zien waarop we hopen, zou het geen hoop meer zijn. Wie hoopt er nog op wat hij al kan zien? 25 Maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden.
Enkele jaren ben ik herder geweest en leefde ik in de Veluwse natuur. Toch heb ik niet vaak over de Heer als herder gesproken. Ik was bang dat ik er dingen over zou zeggen die meer recht deden aan mijn eigen ervaring dan aan wat de Bijbel bedoelt. Maar inmiddels is de tijd rijp om mijn ervaring te verbinden aan het Bijbelse beeld.
Het woord 'herder' roept een gedachte van veiligheid op, maar in onze samenleving weten nog maar heel weinig mensen echt wat een herder is. In het land van de Bijbel is dat tot op heden meteen duidelijk.
Trouw is misschien wel de markantste trek die een herder aan de dag moet leggen. Hij is er altijd voor de schapen: overdag en 's nachts, in alle seizoenen en in alle omstandigheden. De herder is erbij als het moederschaap wordt gedekt, als het lam ter wereld komt, leeft jarenlang met de nieuwe boreling mee en is er tot het einde van de levensloop van het schaap. Trouw, levenslange trouw. God maakt Zichzelf aan Mozes bekend met de woorden: 'Een God die liefdevol is en genadig, geduldig, trouw en waarachtig (Ex. 34:6). De herder is verantwoordelijk voor het welzijn van de schapen. Hij zorgt voor de eerste levensbehoeften, zoals vers water, goed voedsel, een schone stal. Maar ook: preventie tegen kwalen en optreden tegen ziekten die soms een hele kudde treffen. Soms betekent dit voor de herder heel vies werk. Zoals het bekappen van de door ontsteking aangevreten hoefjes. Een herder zorgt ervoor dat de kudde gezond blijft. Zorg, levenslang zorg. 1 Petrus 5:7 zegt: 'U mag uw zorgen op Hem afwentelen, want u ligt Hem na aan het hart.' Lees in dit verband ook eens Psalm 55.
De herder betekent veiligheid voor zijn schapen. Ze herkennen hem 's morgens aan zijn stem en lopen dan achter hem aan het veld in. De stem van een vreemde zullen ze zeker niet volgen. Schapen zoeken naar veiligheid, en die vinden ze bij de herder. Veiligheid, levenslang veiligheid.
Maar let op: het gaat om veiligheid in verbondenheid met de Herder. Psalm 23:4 zegt: 'Ik vréés geen gevaar.' Het gevaar is er wel, maar ik vrees het niet langer. Dat is geloofstaal... De herder weet van volhouden. In alle weersomstandigheden kunnen de schapen op zijn zorg aan. De vervelendste weerssituatie die herder en kudde in het open veld bedreigt, is wel het onweer. Intuïtief kruipen de schapen naar elkaar toe en zoeken zo bij elkaar dekking. De herder weet zelf getroffen te kunnen worden door een bliksemstraal. Wat moet hij doen bij onweer?
Niet weglopen om zijn eigen hachje te redden: de dieren willen zijn aanwezigheid dichtbij voelen. Bij onweer moet de herder op zijn post blijven en aan de grote Herder vragen om bewaring. Mijn ervaring is dat de grote Herder mij enkele malen werkelijk heeft bewaard voor het dreigende hemelvuur. Dat is geen prettige les, maar het maakt je achteraf wel dankbaar.
Psalm 29 is de onweerspsalm, en daar wordt onweer aangeduid als de Stem van God. Dus niet zomaar een toevallig natuurverschijnsel, maar Gods eigen geluid. En het slot van die indrukwekkende onweerspsalm luidt: 'De HEER zal zijn volk zegenen met vrede.' Shalom tegenover gedonder... De herder is een leider die vooruit kan kijken. 's Zomers in de hitte denkt hij al aan het voedsel dat in de komende winter nodig is. Hij pakt zijn gereedschappen en begint te hooien. De herder is ook een altijd zorgende figuur. Een zogende ooi drinkt in de lammerenperiode per dag minimaal tien liter water. De herder zorgt dat er dag en nacht vers water in de bakken staat. Maar juist in de winter is de watervoorziening een moeilijke zaak.
Ik was herder in de tijd dat we het water nog moesten oppompen uit een bron van 43 meter diep, waarna we het per tank en tractor moesten vervoeren. In een ijskoude nacht was ik eens vastgereden met een paar duizend liter hoognodig water. Ik kon niet anders dan in mijn eentje doorvechten om te zorgen dat het kostbare vocht zo snel mogelijk in de kooi terechtkwam. Het is me uiteindelijk wel gelukt, nadat allerlei wanhoopskreten door de Veluwse bossen hadden geschald. Maar opgeven? Dat kan gewoon niet. De herder is de persoonlijke garantie voor het welzijn van zijn schapen.
Een herder is ook een terreinverkenner: hij kent het graasterrein als zijn broekzak. Hij weet precies welke planten waar staan. Hij zorgt ervoor dat de schapen niet in het wilde weg gaan knabbelen, maar beheerst en volgens opzet. Ze mogen in de zomer niet alvast gaan eten van gewas dat ze juist in de winter extra hard nodig zullen hebben. De herder leidt het zo dat ze in de zomer nog niet bij zulk gewas kunnen komen. Hij is op zijn hoede om te voorkomen dat de schapen zich te goed gaan doen aan giftige planten. Hij weet waar deze staan en houdt de schapen daar vandaan. Hij voert de schapen langs een route met water, of met voldoende schaduw, zodat ze op de zomerse zandgronden niet oververhit zouden raken. Alles heeft hij in zijn route opgenomen. Zelfs het duistere dal hoort bij de weg die schapen met hun herder gaan. En in het dal van diepe duisternis is de Herder erbij...
(Uit: Reveil, maart 2007, door Sjoerd Stellingwerf)
Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God.
Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God.
De heilige Geest is krachtig om ons levend te maken: het is de heilige Geest van God die Christus uit de dood heeft opgewekt. Met zijn goddelijke kracht kunnen we onze eigen wil weerstaan. God zoekt personen die Hem kunnen dienen en aanbidden. Mensen die Hem niet willoos als slaven dienen, maar die Hem liefhebben zoals een kind zijn ouders. De heilige Geest is ons daarbij behulpzaam. Toch blijven allerlei problemen en beperkingen bestaan. Deelhebben aan het opstandingsleven van Christus en straks in de hemel aan zijn triomf, betekent ook deelhebben aan zijn lijden.
'Vertrouw op de HEER met heel je hart, steun niet op eigen inzicht' (Spreuken 3:5). Iedere gelovige mag op God vertrouwen in alle omstandigheden van zijn leven.
Nu is het één ding te erkennen dat wij op God moeten vertrouwen; dat ook werkelijk te doen, ook in moeilijke omstandigheden, is iets heel anders. Zolang wij nog sterk en flink zijn, vertrouwen we vaak meer op onszelf dan op God. Maar als wij oud en hulpbehoevend worden, kan dat anders zijn. Hoogbejaarde mensen hebben niet zo veel kracht meer in zichzelf waarop zij zouden kunnen vertrouwen. Meestal stellen zij dan hun vertrouwen meer op God.
Voor mensen, jong of oud, die op God vertrouwen geldt: 'Gezegend wie op de HEER vertrouwt, wiens toeverlaat de HEER is. Hij is als een boom geplant aan water, zijn wortels reiken tot in de rivier. Hij merkt de komst van de hitte niet op, zijn bladeren blijven altijd groen. Tijden van droogte deren hem niet, steeds weer draagt hij vrucht' (Jeremia 17:7,8).
Bij het lezen van de Bijbel komen we soms dingen tegen die we niet kunnen begrijpen. Dit bevestigt Gods woorden in de Bijbel: 'Mijn gedachten zijn hoger dan uw gedachten.'
Dr. Parker was een bekende predikant in Londen. Hij werd eens door iemand aangesproken met de opmerking: 'Het is voor mij een groot mysterie waarom de Heer Jezus nu juist Judas moest uitkiezen. Ik kan dat niet begrijpen. U wel?' Parker antwoordde: 'Ik zit met een nog veel groter raadsel. De ander werd heel nieuwsgierig, want dr. Parker was een heel geleerd man. Hij vroeg: 'Wat kunt u niet begrijpen? Wat is voor u een raadsel?' Parker antwoordde: 'Dat de Heer Jezus mij heeft uitgekozen, dat kan ik helemaal niet begrijpen.'
Niet alleen voor Parker, maar ook voor ons, die weten behouden te zijn voor de eeuwigheid, mag dit een reden zijn van voortdurende verwondering en ook een oorzaak van dankbare aanbidding.
Het woord 'geschenk', ofwel 'genadegave', geeft aan dat we het eeuwige leven niet kunnen verdienen. Uit genade die niets kost zijn we door God als rechtvaardigen aangenomen. Dan gaan we er vervolgens toch niet op los leven? We mogen nu proberen Gods liefde te beantwoorden door onszelf voor Hem te heiligen en Hem van harte te gehoorzamen. Dat is het punt dat er nu juist uitspringt: onderdeel van Gods genade is dat we niet meer aan de zonde onderworpen zijn, maar een overwinningsleven kunnen leiden, 'bezonnen, rechtvaardig en vroom', in afwachting van het geluk waarop wij hopen.
In de eerste hoofdstukken van Genesis volgen de gebeurtenissen elkaar snel op. Adam zondigt tegen God. Kaïn doodt zijn broer Abel. De aarde is verdorven en vol van geweld. De mens heeft God de rug toegekeerd, hij heeft God niet meer nodig. Toch spreekt God door zijn trouwe getuigen Abel, Henoch en Noach. Maar de mens luistert niet en het oordeel van God, de zondvloed, komt over de aarde. Noach en zijn gezin vinden een toevlucht in de ark. Dan wordt de deur van de ark gesloten. Voor de mensen die dan naar binnen willen, is het te laat. Zij komen om in de zondvloed.
Onze tijd lijkt veel op die dagen voor de zondvloed. We leven in een tijd van corruptie en geweld. Ook nu spreekt God, maar de mens luistert niet. De gerichten staan voor de deur. Gelukkig is er nu ook een ark, namelijk Jezus Christus. Nog is de deur geopend voor allen die geloven. Maar de tijd dringt, want de Heer komt spoedig. Voor wie het heil in Christus niet aanneemt, zal het straks te laat zijn. Dan zal de deur gesloten zijn.
In het Romeinse keizerrijk was het de gewoonte om een vlaspit aan te steken en die voor de keizer uit te dragen als hij op bepaalde hoogtijdagen in volle praal en glorie door de straten van Rome reed. Een officier die hiervoor was aangewezen, moest daarbij steeds weer roepen: 'Sic transit gloria mundi' ('Zo gaat de glorie van de wereld voorbij'). Deze uitspraak moest de keizer eraan herinneren, dat al zijn grootheid spoedig voorbij kon zijn, net als de rook van de vlaspit.
Dit is een gedachte die we ook in de Bijbel vinden. Het leven van een mens is 'damp die heel even verschijnt en dan al verdwijnt' (Jakobus 4:14). 'Het gras verdort en de bloem verwelkt wanneer de adem van de HEER erover blaast' (Jesaja 40:7-8). Het leven van een mens is eigenlijk maar kort: 'het gaat snel voorbij en wij vliegen heen' (Psalm 90:10).
En in dit korte leven, waarin alle aardse glorie ons eenmaal uit de handen glijdt, moet de beslissing genomen worden die bepaalt waar wij de eeuwigheid zullen doorbrengen.
Iedereen die in de Heer Jezus gelooft, ontvangt vergeving van zonden. God werpt alle zonden achter zijn rug. Het is voor God alsof die zonden nooit gebeurd zijn. Alsof die persoon brandschoon is. God verklaart die persoon onschuldig. Maar daar blijft het niet bij. God is verder gegaan en verklaart die persoon rechtvaardig. Dat wil zeggen dat die persoon recht gehandeld heeft, eerlijk geweest is. Wat een wonder. God zegt dus niet alleen dat een gelovige niets verkeerd heeft gedaan, maar zelfs dat hij het goede heeft gedaan. God doet dat bewust omdat hij de gelovige in Christus Jezus ziet.
De geschiedenis van de opstanding van Lazarus staat in Johannes 11. De opstanding van Lazarus is in de loop van de eeuwen het onderwerp geweest voor veel predikingen over de grootheid en macht van de Heer Jezus als Zoon van God.
De kerkvader Augustinus die eens sprak over dit prachtige hoofdstuk uit de Bijbel, zei: 'Christus heeft uitgeroepen: "Lazarus, kom uit!" omdat Hij wilde dat alleen Lazarus zou opstaan. Als Hij de naam Lazarus niet had genoemd, zouden alle doden toen opgestaan zijn. Dit laatste zal inderdaad gebeuren op het bevel van de Heer Jezus in die dag die zal komen.'
'Wees hierover niet verwonderd, er komt een moment waarop alle doden zijn stem zullen horen en uit hun graf zullen komen: wie het goede gedaan heeft staat op om te leven, wie het slechte gedaan heeft staat op om veroordeeld te worden' (Johannes 5:28,29).
Gerard is nu gepensioneerd, gelukkig getrouwd, vader en opa, en hij is helemaal vrij van de alcohol. Maar twintig jaar lang was Gerard verslaafd aan de drank. Tien jaar in zijn vrijgezellentijd en tien jaar na zijn huwelijk met Jeannet. Elk weekend vulde hij door dronken te worden, waarna hij een paar dagen nodig had om weer van zijn kater te herstellen. Totdat er stevig op de rem werd getrapt...
Omdat hij als kind al van tekenen en fotograferen hield, ging hij na de middelbare school aan het werk bij een fotograaf. Daarna vervulde hij zijn diensttijd bij het Korps Mariniers. Gerard: 'In die tijd was ik jong, sterk en ambitieus. Ik wilde van alles het beste. Ik moest in dienst? Goed, maar dan wel bij het zwaarste onderdeel. Ik wilde alles uit het leven halen.'Toen hij enkele jaren later de kans kreeg om via een uitwisselingsprogramma twee jaar in Australië te gaan werken, greep hij die dan ook met beide handen aan. In de weekenden ging hij vaak uit, waarbij hij stevig dronk. 'In het begin veroorzaakte de alcohol een vrolijke roes. Maar je lichaam went eraan, waardoor je steeds meer drank nodig hebt om op dat peil te komen. Het werden flessen in plaats van glazen.'
Op z'n negenentwintigste trouwde Gerard met Jeannet, een Nederlandse die twee jaar in Australië woonde. Maar het huwelijk en ook de komst van hun twee kinderen later brachten weinig verandering in Gerards levenspatroon. 'Ik wilde graag van de drank af, ook voor Jeannet en de kinderen. Ik deed steeds weer beloftes, maar verviel dan weer in het oude stramien. Ik dronk veel en deed dan soms drie dagen niks om weer bij te komen. Mijn vrouw en ik hadden er vaak ruzie over, maar ik was verslaafd - ik kon er niet mee stoppen. Op een dag kwam Gerard weer eens helemaal misselijk van de drank thuis. 'Omdat ik me zo rot voelde, ging ik meteen op bed liggen. Jeannet kwam naar me toe en zei: "Zo kan het niet langer. Zullen we samen bidden of God je wil helpen?"'
Gerard en Jeannet waren beiden christelijk opgevoed, maar in Gerards leven speelde het geloof geen grote rol. Hij voelde zich meer een 'verzamelaar' op religieus gebied; hij las alles over hindoeïsme en boeddhisme en vond in alle godsdiensten wel elementen die het navolgen waard waren. Gerard: 'In al die godsdiensten word je opgeroepen tot zelfrealisatie. Je kunt jezelf verlossen. Nu vroeg Jeannet echter of ik me wilde buigen voor God en Hem om hulp wilde vragen. Dat botste enorm met mijn trots! Maar op dat moment had ik een heel vreemde ervaring. Het was alsof God me letterlijk in mijn kraag greep en me voor een keuze stelde. Alsof Hij zei: het is nu of nooit! Ik, die me zo groot en sterk voelde, moest me overgeven. Jeannet en ik zijn toen samen geknield en hebben gebeden en gehuild.'
'Ik heb God gevraagd of Hij mijn trots en egoïsme van mij af wilde nemen en met zijn Geest in mijn leven wilde komen. Dat gebed was echt een 'turning point' in mijn leven. Vanaf dat moment had ik geen behoefte meer aan drank. Ik wilde er echt van afblijven en sloot me daarom ook aan bij de Anonieme Alcoholisten. Tegelijk stopte ik ook met roken. Ik was heel dankbaar dat God mijn gebed zo had verhoord!'
Overtuigd van de kracht van God, verdiepte Gerard zich nu meer in de Bijbel. 'Ik zag dat het christendom uniek is tussen alle andere godsdiensten, omdat er een Verlosser is. Jezus gaf zijn leven om ons te bevrijden. Ook mij, van mijn drankprobleem.' Ook Gerards gezin merkte de verandering. 'Ik werd veel rustiger. Ik hoefde niet meer zo nodig van alles te ondernemen, maar gaf juist meer aandacht aan mijn vrouw en kinderen, waardoor mijn gezin opleefde. Terugkijkend vind ik het erg dat ik zo veel van de eerste jaren van mijn kinderen heb gemist, maar ik ben blij dat God heeft ingegrepen voor het echt te laat was!'
Wat een wonderlijk begin van deze psalm. De psalmdichter weet dat de heer zijn licht is. Daar spreekt vertrouwen uit, blijdschap en het ervaren van veiligheid. Als het donker om ons heen is, kunnen wij de gevaren niet zien aankomen. Wij voelen ons dan akelig en bang. Maar als wij dicht bij de Heer zijn, dan is het licht om ons heen. Dan hoeven wij voor niets bang te zijn. Niemand kan ons kwaad doen als wij in de schuilplaats van de Allerhoogste zijn. Hij is machtiger dan wie ook. Hij is onze helper die ons nooit in de steek zal laten. Hij maakt alle dingen wel voor degenen die Hem liefhebben.
Gods Woord is een licht dat in onze harten schijnt. In Gods licht zien wij het licht. Dat betekent dat dingen pas echt duidelijk worden als wij het verband ervan zien met Gods Woord. Gods Woord is een licht op ons pad en een lamp voor onze voet. Door met Gods Woord rekening te houden, komen wij erachter wat Gods wil is voor ons leven. Wij hebben dan zelfvertrouwen, want wij weten waar wij naartoe gaan. Als wij onze weg aan Hem opdragen, dan maakt Hij onze paden recht. Dan zijn wij voorspoedig en gezegend. Maar een rechte weg gaan, houdt ook in dat wij elke dag eerlijk zijn in ons doen en laten. In dat geval zal de Heer ons graag zijn zegen geven.
De Heer Jezus heeft gezegd: 'Ik ben het licht voor de wereld.' Hij is gekomen in een wereld vol van duisternis. En de mensen hielden meer van de duisternis dan van het licht. Wij, die in de Heer Jezus geloven, mogen in het licht wandelen. Dan hebben wij een vertrouwelijke omgang met de Vader en de Heer Jezus. Dan komt telkens alles aan het licht. En het kostbare bloed van Jezus maakt ons schoon van alle zonde.
Tijdens de verschrikkelijke oorlog in Laos toen militairen met hun bommen hele groepen van de bevolking in de ellende stortten, was er in dezelfde tijd in Frankrijk een actie om de arme bewoners van dit land te helpen. Een enorm bedrag aan geld werd bijeengebracht.
Geleerden doen hun best geneesmiddelen te vinden om de vreselijkste ziekten van onze tijd te bestrijden. Tegelijkertijd doen anderen hun best om wapens te maken met steeds groter moordende kracht.
Deze arme wereld is dwaas! Als zij wijs geweest was, zou zij 'de Heer die deelt in Gods luister niet gekruisigd hebben' (1 Korintiërs 2:8). Zij zou zich tot God gewend hebben, die zijn Zoon gaf voor een wereld die Hij liefhad. Hoe denkt God over alle wijsheid van deze wereld? 'Wat in deze wereld wijsheid is, is dwaasheid bij God' (3:19).
De mens wil zich op de maan vestigen, maar op de aarde die hij bewoont, kan hij geen orde en vrede bewerkstelligen. Hij probeert in eigen kracht alle problemen op te lossen, maar hij wil niet aannemen wat God hem aanbiedt.
Het is merkwaardig hoe sommige mensen bij het ouder worden steeds minder goed kunnen luisteren. Luisteren is een kunst die niet iedereen beheerst. Wij willen zo graag zelf het woord voeren. Wij hebben de gewoonte aldoor de ander te onderbreken, omdat wij zelf ook ons woordje willen meespreken. En in wat de ander zegt is zo veel dat we moeten corrigeren of aanvullen, dat het ons moeite kost naar de ander te luisteren.
Kunnen we ook zo slecht luisteren naar de Ander met een hoofdletter? We hebben vaak zo weinig blijdschap en zekerheid in ons geloof omdat we niet echt naar Hem luisteren. We zitten met allerlei zorgen en problemen. We hebben zo veel aan God te vertellen. Maar als we eens naar God luisterden en Hem eens lieten uitpraten. Wij zeggen zo gauw: 'Ja, maar...!' We moeten worden als de jonge Samuel, die zei: 'Spreek, Heer, want uw knecht hoort.'
In zijn bekende werk de 'Matthäus Passion' laat Bach een sopraan antwoord geven op deze vraag van Pilatus, door te noemen wat Jezus allemaal voor goeds heeft gedaan: de blinden het gezicht gegeven, de lammen weer laten lopen, het woord van de Vader gepredikt, bedroefden opgericht; dat heeft Hij gedaan. Geen slechte dingen. Wat verschrikkelijk is het dan te lezen hoe wij mensen toen echt reageerden: Kruisig Hem! En zo nam Hij die niets verkeerds gedaan had, het kruis op Zich om voor alles wat wij misdaan hebben, te boeten. En nu wil Hij ons vergeven en aannemen. Wat een genade!
1 s Ochtends in alle vroegte kwamen de hogepriesters, de oudsten en de schriftgeleerden en het hele Sanhedrin in vergadering bijeen. Na Jezus geboeid te hebben, brachten ze hem weg en leverden hem over aan Pilatus.
2 Pilatus vroeg hem: Bent u de koning van de Joden? Hij antwoordde: U zegt het. 3 De hogepriesters brachten allerlei beschuldigingen tegen hem in. 4 Pilatus vroeg hem toen: Waarom antwoordt u niet? U hoort toch waar ze u allemaal van beschuldigen? 5 Maar Jezus zei helemaal niets meer, tot verwondering van Pilatus. 6 Pilatus had de gewoonte om op elk pesachfeest één gevangene vrij te laten op verzoek van het volk. 7 Op dat moment zat er een zekere Barabbas gevangen, samen met de andere opstandelingen die tijdens het oproer hadden gemoord. 8 Een grote groep mensen trok naar Pilatus en begon hem te vragen om ook nu te doen wat zijn gewoonte was. 9 Pilatus vroeg hun: Wilt u dat ik de koning van de Joden vrijlaat? 10 Want hij begreep wel dat de hogepriesters hem uit afgunst hadden uitgeleverd. 11 Maar de hogepriesters hitsten de menigte op om te zeggen dat hij Barabbas moest vrijlaten. 12 Toen zei Pilatus tegen hen: Wat wilt u dan dat ik doe met die man die u de koning van de Joden noemt? 13 En ze begonnen weer te schreeuwen. Kruisig hem! riepen ze. 14 Pilatus vroeg: Wat heeft hij dan misdaan? Maar ze schreeuwden nog harder: Kruisig hem!
15 Omdat Pilatus de menigte tevreden wilde stellen, liet hij Barabbas vrij. Jezus leverde hij uit om gekruisigd te worden, nadat hij hem eerst nog had laten geselen.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
15-07-2009 om 08:53
geschreven door 
28-06-2009 om 08:44
geschreven door 
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.