JA, beste vrienden medebloggers, mijn vader wordt vandaag inderdaad 91 jaar oud! En dat op een zondag! Hoe dankbaar en blij dat ik dat nog mag vieren samen met moeder die veertien dagen terug verjaarde! Ja, ik geraak eigenlijk moeilijk uit mijn woorden vandaag. Maar ik denk dat vooral mijn vader zelf zeer gelukkig mag zijn met deze verjaardag. Ondanks hardnekkige kwalen die nu al een tijd duren, mankeert hij niet echt veel. Hij heeft geen ernstige levensbedreingende aandoeningen, zit niet in een rolwagen, is nog helder van geest. En daar mogen we allen zeer blij om zijn, zeker hij zelf! Ik kan een lofrede schrijven over mijn vader, hij die zovelen heeft overleefd. Vooral laatste doet hem pijn, want zijn broers en zussen zijn overleden, net als alle buren van zijn leeftijd en jonger, net als zijn vroegere maten vanop het werk of het verenigingsleven. mar op het gevaar af dat ik nu een rouwbrief neerpen, wil ik gewoon hulde brengen aan mijn vader, met diepe dankbaarheid en met heel veel waardering, met de hoop en het verlangen dat hij nog heel lang bij ons mag blijven in een zo goed mogelijke gezondheid naar hart en geest, samen met moeder. Ik wilde hier nog heel wat meer schrijven, zelfs een foto achterlaten, maar sinds kort weet ik dat een huldebetoon soms als een boemerang terug kan komen, totaal onverwacht. Mag ik dan niet mijn geluik ook niet via deze weg delen?! Zonder te persoonlijk te worden? Mischien is dit de laatste verjaardag die we vieren van deze bijzondere man!.
PROFICIAT PAPA!
p.s. de foto van deze appel, staat voor mijn vader, een echte appel uit zijn grote fruitboomgaard waar hij meerdere ereprijzen voor kreeg!

|