Elke keer weer verdriet wat een buitenstaander niet ziet. Je moest weer gaan varen en daarom je vrouw en kinderen weer achter laten. Vier lange weken allleen , zonder jou en dan denk ik: Moet dat nou? Je doet jezelf en je gezin veel pijn en verdriet, maar dat is ook weer snel vergeten als je elkaar weerziet.
Telkens weer haal ik me in m,n hoofd dat ik de hemel krijg die jij me hebt beloofd Samen zullen we die dan bouwen en heel heel veel van elkaar houden Een nestje voor ons zessen , heel warm voor de kinderen een reikende hand bij elkaar in de arm Lang moet je vechten voor je geluk dan gaat het nooit meer stuk Iedere dag moet je eraan werken en die band innig versterken Je problemen samen delen heel veel met je kinderen spelen Hen begeleiden de toekomst in dan heeft je leven samen zin Ooit zullen ze op eigen benen staan en moeten we ze laten gaan dan zullen we het vertellen, ons verhaal ze zijn dan volwassen en snappen het allemaal Ik zal er voor bidden en vertrouwen op de heer dat jij ooit terug komt op ,n keer Dan er er die hemel waar ik op vertrouw en kan ik je zeggen... hoeveel ik van je hou
Je neemt me in je armen teder en zacht. Jouw liefkozingen en kussen smelten ons samen in de nacht Samen vlijen we ons zachtjes neer Het verlangen breekt het laatste beetje verweer We lossen op in een zaligmakende eenheid We verdwijnen in een verzachtende vergetelheid Ontzichtbare vleugels tillen ons hoog de hemel in Vol liefde kijk ik naar degeen die ik bovenal bemin Met een pijnlijk besef sla ik mijn ogen open Dromen zijn bedrog maar mag ik blijven hopen?
Vertel me het waarom, maar niet ik hoef het niet te weten Ja ik huil zoals je ziet want ik zal je nooit kunnen vergeten Er is maar een ding dat je weten moet Ik meende het echt met jou dus als je me later nog eens ontmoet bedenk dan dat ik nog steeds van je hou Wees niet bang dat ik een ander zal kiezen want zoals jij bent, ben ik niet Nooit zou ik mijn hart aan een ander verliezen Ik blijf alleen achter met mijn verdriet.
Zo,n half jaar geleden is mijn beste vriendin weg gegaan Niet zo van de ene op de andere dag ze heeft er wekenlang over gedaan.
We zochten zoveel troost bij elkaar hebben elkaar zoveel steun gegeven Dat alles is nu echter voorbij er is niets van overgebleven.
We leven nu langs elkaar heen zijn bijna weer vreemde voor elkaar Van die goede band is niets meer over dat afscheid is maar al te waar.
Misschien zal jij ooit in jezelf die vriendin weer vinden want leven zonder jou vriendschapdoet mij echt zo,n pijn Als jij haar vind, wil je mij dan bellen? Want echt,dat zal mijn mooiste telefoontje zijn.
Zo ineens kwam je in mijn leven Jij zag mij en ik zag jou Geen idee wat er met me gebeurde maar dat het mooi was, merkte ik al gauw Jou komst was als een nieuwe start dat heerlijke gevoel uit het diepste van je hart En het bleef Eindelijk echte liefde voelen nooit gedacht dat ik echt zoveel voor iemand kon bedoelen. Zoveel moois kwam er in mijn leven er kwam echt een doel om naar te streven Ik kan niks anders doen dan aan jou denken en ik probeer van blijdschap en geluk niet in mijn tranen te verdrinken Nu , een jaar later ben ik voor jou gaan leven Jij bent echt degene voor wie ik alles zou geven Al een jaar lang zijn wij als een nooit meer eenzaam , nooit meer alleen Vroeger kon ik hier alleen nog maar over dromen maar jij hebt al die dromen laten uitkomen Laten we eeuwig doorgaan met het mooiste wat er bestaat want voor zo,n liefde is het toch zeker nooit te laat Jij bent degene die bij me hoort degene die ik eeuwige liefde wil geven en ik vraag het dan ook uit de grond van m,n hart Blijf bij me m,n hele leven
Afscheid van jou nemen, het doet pijn want met jou had ik gelukkig willen zijn We hebben beiden een eigen leven waar de ander niet in hoort We kunnen ons niet aan elkaar geven want dan wordt ons leven verstoord Sinds ik jou heb gevonden voel ik me eindeloos, weer mens Je warmte zal nooit uit m,n gedachten gaan dat is nooit meer uit te wissen Ik was graag met je verder gegaan Ik zal je altijd blijven missen
Elke keer kijk ik vol verlangen of ik je weer zie rond hangen. Als ik je dan zie, slaat mijn hoofd op hol jouw mooie gezicht, blonde haar en ogen blijven hangen in mijn bol. In mijn gedachten strijk ik je door je blonde haar zie je dan niet hoe vaak ik naar je staar? Ik hoop nog steeds dat je me ooit liefde zal schenken of me kust,iets mooiers kan ik niet bedenken Elk uur van de dag dank ik aan jou want jij jongen bent de enige van wie ik hou Voor jou sta ik in vuur en vlam voor jou sta ik in brand Ik hoop voor mij dit keer geen liefde op afstand.
Al heel veel jaten samen toen ineens de donkere wolken kwamen. Het kwam totaal onverwacht aan dit bericht had ik nooit gedacht Een gezin, een voorbeeld voor velen waarom moest jij je liefde delen? Is het dan een vorm van haat dat je nu ineens je gezin verlaat? Je kunt toch alles niet verbranden? Er zijn toch ook emotiele banden? Is dit de keus die je voor de rest van je leven hebt gemaakt? En alles in onzekerheid en ontreddering achter laat? Je vrouw heeft dit na 20 jaar huwelijk echt niet verdiend Je kunt je hart beter luchten want voor hartsgeheimen of problemen moet je niet blijven vluchten. Ik hoop dat alles weer snel op opgelost en dat de gezindhereniging jou niet te veel moeite kost.
Als ik hier zo zit achter mijn computer en naar je foto kijk krijg ik zo,n raar gevoel van binnen Dat jij zo plots uit ons leven werd gehaald dat zal ik nooit kunnen begrijpen Jij, die zo vol energie zat maar plotseling was het die nacht voorbij ik heb gelukkig afscheid van je kunnen nemen dat zal ik mijn hele leven niet vergeten Nooit zal ik meer met jou kunnen praten nooit kan ik meer met jou lachen Met een leeg gevoel blijf ik hier achter Nu besef ik pas hoe definitief de dood is Jij zult nooit meer hier binnen lopen nergens kom ik je meer tegen Het maakt me soms verdrietig als ik daaraan denk maar toch kijk ik telkens naar je foto.
Het laatste uur van ons geluk is dan toch eindelijk aangebroken Ik had nooit kunnen dromen dat het ooit zover kon komen Vast houden zal ik de goede dingen en heel misschien dat ik hier later nog een lied over zal zingen..maar nu...heb ik verdriet! Ik kan er slechts naar gissen maar ik voel dat dat kleine jong me zal missen! Alweer verdriet! Kijk ik in het verschiet dan hoop ik op onbreekbaar geluk Ruines laat ik achter me staan en ik vraag me af was dit......mijn laatste traan?
