|
Vandaag weer enkele woorden over dit schilderij en meer specifiek over de afwerking. Sinds ik met het aquarelleren ben begonnen heb ik een nieuwe manier van inlijsten voor mijn werken uitgewerkt. Ik lijst de werken niet meer in op de traditionele manier met een passe-partout maar op een manier waardoor het werk als het ware los komt te zitten in de lijst.
Bijzonder als je een hand geschept papier hebt (er zijn dan van die mooie onregelmatige randen aan het papier) vind ik het bijzonder jammer om de randen te verbergen achter een passe-partout. ook kan je op de manier hoe ik mijn werken nu inlijst de dikte van het papier laten zien en dat is ook een bijzonderheid die je teniet doet als je een passe-partout op de traditionele manier gebruikt.
Als je op de foto kijkt dan zie je dat de aquarel op een vel passe-partout papier is geplakt. Ik kan je zeggen dat het schilderij niet vast tegen de passe-partout zit. Neen tussen het schilderij en het onderliggende passe-partout karton heb ik een kleinere ophoging gemaakt (bestaat uit afgedankte stukken passe-partout karton). Deze ophoging is meestal een 5 à 6mm hoog en die bevestig ik op het onderliggend passe-partout karton. Op deze verhoging plak ik dan mijn schilderij waardoor het schilderij een 5 à 6 mm boven de zichtbare achterwand (op de foto is dat de bleke passe-partout) zweeft. Om het geheel nu goed te kunnen inkaderen plaats ik op de zijkanten van de onderliggende passe-partout een verhoging dit om het ruimtelijk effect in het schilderij nog meer te versterken. Je kan dit ook weer heel goed zien als je naar de foto kijkt dan zie je dat er op de zijkanten van de bleke passe-partout staafjes zijn gelijmd. Deze vierkante staafjes geef ik meestal dan nog de kleur van het passe-tout die als achterwand dient. In dit geval heb ik ze heel licht van kleur gemaakt zodat ze perfect met de achtergrond meegaan. Doordat deze staafjes dikker zijn dan de dikte van het schilderij (papier, ophoging en achter passe-partout) raakt het schilderij niet aan het glas. Dat mag natuurlijk niet want anders zou je de aquarel kunnen beschadigen.
Als ik nu dit alles in een gewone lijst zou plaatsen dan zal dat niet gaan. Dit om de eenvoudige reden dat een gewone lijst niet diep genoeg is om deze hele dikte (achterwand, zichtbare ondergrond van passe-partout, verhoging, schilderij, en de dikte van de staafjes) op te vangen. Dus ben ik ook hier gaan zoeken naar een soort van verdiepte lijsten. Dat soort lijsten bestaat maar die zijn dan wel weer wat kostelijker dan de gewone maar het werk is ook zeer origineel ingelijst.
Je ziet het is niet zomaar snel snel een werk inlijsten maar eerder er voor zorgen dat je met de inlijsting iets doet dat een meerwaarde gaat geven aan je werk. En ik moet zeggen dat het wel iets bijzonders heeft als dat groot dit mooi gerafelde papier los lijkt te zweven in de lijst.
Volgende keer begin ik weer met de uitleg van een nieuw schilderij en ik hoop dat dat dan ook weer een meevaller mag zijn.
foto 008
|
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
