Samen met Wim, Kristof en Jos zal ik deelnemen aan de Oxfam Trailwalk 2010 op 28 en 29 augustus. Meer info vindt u als u op de foto klikt. Onze groepsnaam is "De Genieters" en ons nummer 158.
Net als vorig jaar rij ik samen met Rik naar Stekene waar de Smokkelaars hun twaalfde Smokkeltochten organiseren, een tocht van vijftig kilometer over de oude smokkelroutes destijds in het grensgebied met Nederland. Wanneer ik mijn auto vlakbij aan de school parkeer zie ik reeds enkele wandelaars vertrekken, het is kwart voor zes. Na het nodige papierwerk en een koffie zijn we om zes uur klaar voor onze smokkeltocht. Na een tweehonder meter worden de 50 kilometer-wandelaars al even apart geleid en is het aanschuiven aan een auto, een medewerker niet onze controlekaart aan een grotere groene controlekaart, speciaal voor onze afstand. Wat verderop zitten we in het centrum van het dorp en kan ik foto's maken van het neogotisch stadhuis uit 1882 en wandelen we langs de Heilige Kruiskerk, een gotische kerk wiens geschiedenis teruggaat tot de twaalfde eeuw. Het landschap heeft nog wat last van mysterieuze mistslierten, daarboven komt de zon reeds aan de blauwe lucht piepen. We duiken de E34 onder en gaan langs veldwegjes naar het gehuchtje Hellestraat waar we een eerste keer controle hebben in 't Helleken. Hier eten we een broodje en drinken nog een koffietje, de meeste wandelaars wandelen echter direct verder. In het tweede deel wandelen we naar de grens die we enkele honderden meters volgen. Wanneer we aan de straat komen kan je goed zien welke kant van de weg Nederland is en welke van België, het verschil is hallucinant. Nu trekken we de grens over en komen in het prachtige natuurgebied St. Jansteen terecht, waar we enkele kilometers in verblijven. We steken terug de grens over naar België en komen aan de rand van het Stropersbos, waar we een tweede keer controle hebben in het schooltje van het gehucht Paal. We besluiten direct verder te gaan, de zon begint ons al aardig op te warmen, dat beloofd voor de rest van de dag. Al vrij snel zijn we weer in Nederland en trekken doorheen de Clingse bossen, in de schaduw van de bomen is het heerlijk wandelen. We komen op de oude spoorlijn Mechelen-Terneuzen terecht, deze spoorlijn werd in 1871 in gebruik genomen, in 1951 werd echter het personenvervoer gestaakt en 17 jaar later ook het goederenvervoer. De balken van de oude spoorweg zien we nog onder onze voeten, en in het bos zit er zelfs een piepklein vogeltje op waar ik een foto kan van nemen. Via de spoorlijn komen we op de vestingswallen van Hulst terecht, het meest Vlaamse dorp van Nederland. De stadswallen stammen uit de tijd van de tachtigjarige oorlog en zijn tot acht meter hoog. We trekken het centrum in en gaan onderdoor de Gentsepoort, die gebouwd werd in 1780. In het centrum van Hulst hebben we een derde keer controle na 22 km, op mijn kaart wordt het uur ingevuld dat ik hier ben, omdat we nu op deze controle een lus moeten maken en de tijd laat zien dat we de lus wel doen. Op de controle zelf eten we een broodje en drinken we een colaatje, buiten is het stilaan zeer warm aan het worden. Tijdens de lus zien we een heel deel van Hulst zelf, vooreerst volgen we weer een tijdje de stadswallen tot aan de oude stadsmolen uit 1792. Ook nu krijgen we een heel mooi stukje natuur voorgeschoteld in het wandelpark, er zit een stukje bij met "heen en terug", wanneer we terugkeren zien we Fernand en Chantal en wat later ook Guy waar ik morgen op bezoek zal gaan. We keren terug het oude stadscentrum in en achter het stadhuis hebben we een vierde controle waar onze tijd gecontroleerd word en waar we een vierde stempel op onze groene kaart krijgen. Tijd voor iets fris te drinken, de temperatuur voelt tropisch aan, ik vind het al een beetje teveel van het goede. Na de controle steken we het marktplein over en houden halt aan de imposante Sint-Willibrordusbasiliek, die in mei 2009 werd verkozen tot mooiste kerk van Nederland. Wanneer we binnen een kijkje willen gaan nemen zien we dat er een misviering bezig is dus gaan we weer snel verder. Wat verderop staan we op de overblijfselen van de Keldermanspoort, deze vierde westelijke stadspoort had vroeger een dubbele functie, zowel land- als waterpoort. We verlaten Hulst en bezoeken via landelijke wegen Sint Jansteen en Kapellebrug. Ook nu krijgen we nog een stukje van de Clingse bossen te zien, wanneer we de bossen verlaten staan we weer aan een grenspaal en steken de grens nog eens over, we nemen definitief afscheid van Nederland voor vandaag. In het schooltje in Paal krijgen we onze vijfde en voorlaatste stempel, nog veertien kilometer te gaan. Nu bezoeken we het een groot stuk van het Stropersbos, met zijn 500 hectare een waardevol groot natuurgebied waar het aangenaam wandelen is in de schaduw tegen de felle zon. In het bos bezoeken we tevens de Bedmarlinie, een verdedigingslinie die werd gebouwd in 1701 tijdens de Spaanse Successieoorlog. We doorkruisen nog enkele weiden, gelukkig staan er geen dieren in, en dan gaat het plots mis :evil: We zijn met een groepje van zeven personen, het tempo wordt flink de hoogte ingejaagd en iedereen volgt de eerste :-? in plaats van zelf op de pijltjes te letten. Gelukkig blijft de schade beperkt tot een dikke kilometer, mede doordat we dankzij een vriendelijke voorbijganger naar de controle worden geloodst. Op de controle in d'Hellestraat krijgen we onze laatste stempel, ik drink er snel twee ice-tea's, het is buiten tropisch warm geworden, en om half drie zijn we klaar voor de laatste vijf kilometer. Na enkele meters heb ik al spijt van het snelle uitdrinken van mijn twee drankjes, mijn maag protesteerd hevig tegen het plotse koude vocht. Gelukkig gaat het gaandeweg beter en leggen we de laatste kilometers af samen met de wandelaars van de kortere afstanden. Iets voor half vier zijn we weer in Stekene waar het in de school zeer druk is, liefst 2500 deelnemers zijn hier vandaag aanwezig. Binnen ruil ik mijn groene spaarkaart in voor een mooi glas met het opschrift "50 km van Stekene", het is eens iets anders dan het traditionele t-shirt. Een uurtje later staan we weer thuis na een zeer mooie tocht van bijna 53 kilometer, met als beloning het glas dat een plaatsje vooraan krijgt in de kast, zelf heb ik een mooi bruin kleurtje gekregen op deze eerste zomerdag! Morgen gaan we met het hele gezin op bezoek bij Guy die een benefietwandeling organiseert, samen met de Doetjes, voor de Oxfam-trailwalk in augustus.
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Steven Jaspers
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Arbeider.
Ik ben geboren op 26/02/1973 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, Voetbal.
Ik ben Steven Jaspers
