22-11-2015, 20:50 geschreven door Troebadoer Reacties (4)
19-11-2015
Wensbron
Ik wens je al was het maar voor even maar liefst voor altijd een gedachtenwereld vol licht vol zon vol kleur vol rust en vrede... * En bovenal wens ik je liefde Geloof in jezelf Geloof in de andere...
*
Ontdek het juweel in jezelf, je levenskern, het kostbaarste wat je bezit, de gouden achtergrond van je leven.
Leef en maak je leven vruchtbaar met vreugde met pijn in blijdschap en verdriet...
19-11-2015, 17:59 geschreven door Troebadoer Reacties (3)
16-11-2015
Avondwandeling
De kandelabers van het woud staan roerloos, nors als verweerde krijgers van een hels leger Aan hun voeten spreiden donkere varens hun veders
* Als een zucht zweeft een nachtvogel door de vale lucht De bloedrode zon kust de einder boven de grijsgroene zee Zwarte wolkenflarden dreigen als haveloze heksen, breken het tanende licht
* Het amber van de murmelende beek verzacht de kilte, die als een blauwe mist de verten vervaagt Fantomen ontwaken in de snel naderende nacht
*
Ik huiver even en verlang plots naar het warme huis en naar jou...
10-11-2015, 19:59 geschreven door Troebadoer Reacties (2)
07-11-2015
De laatste trein
Het landschap gleed gestaag voorbij Het was mij zo bekend na al die jaren Maar toch een tikkeltje anders vandaag want alles verandert dat wist ik al... * Mensen stapten op aan elke halte Bekende gezichten steeds dezelfde Maar toch een tikkeltje anders en met iets meer droefheid in hun ogen, in hun zijn meende ik want zij waren weer een dag dichter bij het eind * En af en toe de schaduw van een mij onbekend silhouet een toevallige reiziger wellicht op weg naar ik weet niet waar of haar die ik vanmorgen zag voor het eerst een jonge vrouw, rank met ogen vol stille dromen... * En deze avond keek ik nog heel even om naar de trein mijn trouwe gezel tegen wil en dank misschien maar toch een veilig ros op mijn weg door de wereld Het voelde als een afscheid een vaarwel wellicht voorgoed Maar zeker is dat niet...
07-11-2015, 14:48 geschreven door Troebadoer Reacties (3)
04-11-2015
Geborgenheid
Mijn smart regent tranen golven die breken op het verlaten strand van mateloze droefheid verloren dromen * Vannacht dwaal ik op onzichtbare vleugels stromen van kristal door de bittere kou van glanzend zwart * Op zoek langs sterrenzilver het ijs van de blauwe maan naar de schaduw van je gelaat de schoonheid van je licht de diepte van je verlokking * Mijn zinnen verlangen naar je lippen als de lavende koelte van avonddauw * Mijn ziel wil verzinken in je ogen die wonderlijke bron van geborgenheid...
21-10-2015, 19:59 geschreven door Troebadoer Reacties (1)
18-10-2015
Meer dan een droom ?
Lankmoedig staarde de beuk schudde zijn tanige kruin Hij kende het verhaal niet dat de donkere wind zong voor de mensenkinderen...
*
Onder de eik zat jij mijmerend in een heksenkring Je heldere ogen parelden in het koele maanvuur
Je was een serene vlam die trouw brandde winter en zomer voorgoed straalde in de geheime ruimten van mijn ziel...
*
Weet je, ik dacht dat ik je altijd zou kunnen koesteren in de avond van vergane dagen En dat jij jezelf zou blijven schouwen in de spiegel van verwondering dit vreemde verhaal van een droomwereld...
*
Ooit zag ik je gestalte in een gloed van wit licht Maar plots was je verdwenen En nooit keerde je weer
18-09-2015, 13:10 geschreven door Troebadoer Reacties (1)
15-09-2015
Voor haar
*
Van verlangen broos kwetsbaar... van weemoed dronken eenzaam... heeft de dichter gezongen voor haar zijn eerste vers... en zijn laatste...
*
Hij noemde haar : zo mooi Hij noemde haar : bloem van maanlicht Hij noemde haar : verdroomde meren Hij noemde haar : licht van eeuwige herinnering Hij noemde haar : madonna in de schaduw Hij noemde haar : vreugde en weemoed Hij noemde haar : vergeet-me-niet
15-09-2015, 00:13 geschreven door Troebadoer Reacties (0)
12-09-2015
Aan het eind
De wind blaast koper in de stille wereld, verlangt naar de koelte van het sneeuwlicht
*
Het woud heeft zijn groen gewaad afgelegd, droomt eenzaam van de vergane bloem...
*
Het heengaan zal rustig geschieden, zonder vrees, want het leven en de dood zijn één, zoals de zee en de rivier...
*
Alvorens te gaan, zal je nog eenmaal het herfstgoud zien, de bleke, broze luchten, alles wat je liefhad, de schoonheid van dit aardse leven..
*
Plots breekt de zilveren draad, is het moment gekomen om stil het licht te volgen, te reizen naar het land voorbij de sterren, te verdwalen in het rijk van naamloze vrede...
