Foto
Inhoud blog
  • Gespleten
  • Zonder geluid...
  • raken
  • Van euforie naar de dieperik?
  • wie doet het me na?
  • zij...
  • na maanden
  • Jammer
  • GeK
  • Wat scheelt je?
  • leeg blad
  • ze maken me zo moe...
  • De lente
  • ooit
  • Voor H.C.
    Foto
    Laatste commentaren
  • Lieve midweekse groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • het is vaderdag vandaag, Lore (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • Lieve roetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Gespleten
  • zomerse groetjes (jean)
        op Gespleten
  • Lieve groetjes vanwege Nikki (Nikki)
        op Zonder geluid...
  • jij bent duidelijk erg boos, lieverd (Annie & Rogier)
        op Zonder geluid...
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op raken
  • Lieve groetjes op deze Pinksterzondag vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op raken
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op raken
  • Lieve groetjes dikke steunknuffel en veel sterkte lieverd (Diana)
        op raken
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op raken
  • heb begrip voor jou lieve groetjes Noëlla xxx (Noëlla)
        op raken
  • Lieve groetjes vanwege dewesthoek (Annie & Rogier)
        op raken
  • Een Prettige Moederdag (Annie & Rogier)
        op raken
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op raken
  • gaat het een beetje, lieverd ? (Annie & Rogier)
        op raken
  • Wablief depressief?
    Over deugddoend begrip en vernietigend onbegrip naar psychische zieken toe.
    in korte tekstjes en gedichten vervatte ervaringen... in de hoop.. op meer begrip... voor... psychische zieken. REACTIES DIE NIETS TE MAKEN HEB MET MIJN BLOGJE VERSCHIJNEN MOGELIJK NIET. Zoals de meeste lezers al ervaren hebben, beperkt mijn inbreng tot hier tekstjes schrijven. Hoop op uw begrip hiervoor...
    03-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gespleten

    Van de weg afgedwaald
    weggeleid
    geduwd
    van de berg
    gestoten
    met een kluitje in 't riet
    gestuurd
    moed en wil
    ommuurd
    als kleuter behandeld
    de waarheid werd leugen
    verzinsels
    gekanteld
    vertwijfeld
    een schreeuw
    en brullen
    dodelijk verwonde
    leeuw
    geen weg
    'samen' afgelegd
    uit de modder
    werd het levende lijk
    gedregd
    uit de trein gegooid
    dubbel geplooid
    die zich verrijkte
    door laf verraad
    deed nog meer dan ons
    zichzelf en zijn misvormde ego
    oneindig veel schade
    oneindig veel kwaad.

    Lolliestok
    eigenwaan vergeten te ziften?
    vermolmde wandelstok
    eenzaam zal je staan liften
    visser der complimenten
    verzamelaar van egostrelende zaken
    en onheus verdiende centen
    we zullen je vergeten
    jouw goede wil
    was zo gespleten.

    ©Marie Gabrielle 2012

    03-06-2012 om 17:08 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (8)
    02-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zonder geluid...

    Snik je zonder geluid
    Huil je tranen
    van binnen
    en schreeuwt de schreeuw oorverduivend luid
    onhoorbaar
    in jou
    ondanks de hitte
    heb je kou

    Wie houdt je bij de hand?
    Je sloot de poorten
    en metselde alle gaten dicht
    er schijnt geen licht
    weinigen weten
    dat deel van de mensheid heeft zich niet van zijn taak
    gekweten
    ze hebben geen steun verleend
    maar jou slechts jouw pijn en duisternis
    verweten

    Iemand neemt je bij de hand
    ook al ben je door een soortgelijke alien
    op een geestelijke stortplaats beland
     
    je voelt je niet meer met je verwanten verwant
    je bent op een onbewoonbare planeet
    gestrand

    Zijn gewichtigheid wissen
    van zijn schijnheilige smoel
    is jouw doel

    Het is je gelukt
    want het manneke van generlei gewicht
    is uit zijn verhevenheid gelicht.
    Suikerspin op twee benen
    ga nog maar eens een studieboek lenen
    voor je je waagt aan je verwaande verheven quasi boeddhistische wijsneuzigheid
    Dat ik jou ooit raadpleegde
    en na mij nog anderen...
    wat gebeurd is, kan je niet meer veranderen
    tenzij met je spijt te betuigen
    maar daartoe ben je niet in staat
    integendeel wat je deed
    heeft ons meer dan geschaad
    .

    Gelukkig zijn we jou en je emotionele domheid
    jouw hoogheidswaanzin
    jouw van de pot gerukte feedback
    voorgoed
    kwijt.
    dat betekende een vooruitgang
    lafhartig en vals
    en als een wezel zo bang.
    nochtans niet moeilijk om eerlijk te zijn
    maar daarvoor, ik weet het,
    moet je tenminste een beetje moed bezitten en dapper zijn
    daarvoor was je te melig
    en lichtzinnig
    daardoor ben je nog maar 'zo' klein.

    Je spartelde aan de telefoon
    dat laatste gesprek
    laaghartige wezel die je werd
    aan enig inzicht of nederigheid had je duidelijk groot gebrek.
    Die avond misbruikte je je macht
    ik had eerlijk gezegd zulk verderfelijk gedrag
    nooit van een 'mens' als jij verwacht.
    je gaf nog een trap achterna
    Wat deed je een bloedzuiger, of
    een kakkerlak op een Zuiderse muur na?

    Als een puber, een kind zo naïef 
    je leuterde over je oog en een val die je maakte
    oeverloos bleef je soms jammeren als een kind aan moeders rokken
    ondertussen maakte je niet weinig brokken.
    Ik was niet jouw moeder en hoefde je niet te geven meevoelen en steun
    nogmaals een miskleun

    Jouw laatste zet...
     je loog dat je stonk
    het bleek het enige waaruit jij toen nog uitblonk.
    Die zet... heeft jouw laatste kansen op mogelijk begrip
    of vergoelijking van mijnentwege forever geplet.

    je verloor oprechtheid
    en verkoos de drang
    ben ik bang
    je werd een loser die niet toegeven kon
    dat je niets won
    door je vreselijke miskleunen te ontkennen
    de uitschuivers die je maakte
    zo zwak en laf niet eens kon bekennen.

    die je met verwerpelijk gedrag levensbedreigend verwondde
    zodanig diep, bijna onherstelbaar raakte
     meer dan een half jaar
    vleugellam maakte
    een uitwas als jij moesten ze uit de hulpverlening
    wissen
     zwaargewonde mensen
    kunnen zulke lafhartige verwaandheid hartgrondig
    missen.

    Ik heb met jou na al die maanden
    in deze laatste stuiptrekking voor goed afgerekend
    maar vergis je niet
    jou vergeven doe ik van mijn leven
    niet.

    Je hakte niet alleen in
    op de kern van mijn zijn
    en na jouw mishandeling
    ook nog de les willen lezen
    door jouw mishandeling
    moest ik ook nog van die je net zo mishandelde
    voor het leven vrezen...

    verdwijn uit ons leven
    ons vertrouwen
    en onze geest
    ik zeg je 'verdwijn... voorgoed, d'r uit'
    maak dat je wegkomt
    jij duivelse lafaard
     lafhartige schavuit.
    We hopen je nergens meer te ontmoeten
    durf geen woord te spreken
    als je ons ooit ergens ziet
    want jij psychiater van mijn voeten
    Voor ons besta je niet langer
    door jouw lafheid
    hebben we veel en nodeloos erg moeten boeten.
    Lange jaren toegeeflijk, vergevingsgezind en tolerant
    maar jij... jij duwde ons toen... over de rand.
    Daardoor lusten we jou niet eens krokant
    stukje onbenul spartelend
    op zijn kant.

    © Marie Gabrielle 2012

    02-06-2012 om 00:00 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (2)
    27-04-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.raken

    Ik durf niets raken
    want het is zo fragiel
    ik durf het niet te naderen
    zo'n breekbaar projectiel
    ik durf er zelfs niet over te schrijven
    uit angst dat het beetje vrede in mij
    niet langer wil blijven
    ik durf niet te denken
    en dromen nog minder
    bevreesd dat het beetje licht
    dat ik vandaag vond
    verdwijnen zal alsof het nooit bestond

    daarom houd ik mijn armen om me heen
    en mijn lippen opeen
    mijn ogen gesloten
    mijn hart op een kier
    heel even laat ik het open
    zodat de warmte die ik voelde er stilletjes 
    in kan stromen.

    ©Marie-Gabrielle2012

    27-04-2012 om 19:48 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (13)
    20-04-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Van euforie naar de dieperik?

    van euforie nu
    oeverloze vreugde
    naar morgen in een oneindig diepe put?
    I hope not
    dat zou naar zijn
    bijzonder pijnlijk en rot
    dus ik hoop van harte
    en zal daar ook naar streven
    van not
    van euforische blijdschap naar
    de diepe krater morgen
    dat wil ik niet
    ik ben psychisch kwetsbaar
    maar niet zot,
    een diepe kater na deze euforie morgen wil ik niet
    in het Engels 
    is niet not.

    veel heb ik begrepen sinds enkele dagen
    ik weet wie werkelijk vrienden zijn
    die me niet oeverloos laten bedelen en vragen
    die tenminste enkele beloftes kunnen inlossen
    en mij niet als hun gebit van viezigheid
    blijven flossen
    ze beseffen niet eens hoe ze me psychisch afrossen

    dus bol het af vrienden uit filantropie
    of denk je dat ik zo idioot ben dat ik dàt niet zie?
    kiezen voor mensen in jullie ogen van enig gewicht
    dat jij ook daarvoor bent gezwicht
    valt me van je tegen
    dacht je mij ook aan je veroveringen
    van filantropie
    te kunnen rijgen?

    Ik heb wel gezien
    die avond
    ik had een beter gedacht van jou
    en ik wou
    dat het nog zo was
    maar alras
    ging je slechts om met gewichtigen van jouw rang
    toen ik dat begreep joeg iets mij op stang
    wat had ik lopen denken
    dat je net de kwetsbaren aandacht had lopen schenken
    ik heb me ook in jou vergist
    ook die avond werd ik tijdens die uren door jou uitgewist

    al die menen te kunnen vertrouwen op hun loze gewicht
    zullen nooit beseffen
    wat ze hebben aangericht

    dacht je heus dat ik jou nog geloof
    en zal wachten op een bericht
    dat nooit zal komen
    de schellen zijn van mijn ogen gevallen
    ik zie haarscherp wat ook jij
     aanricht
    met loze beloften alsof ik niet besef
    wat respect is voor een mens
    ik wens
    jou nooit meer te horen of te zien
    van al die beloftes en voornemens
    een stuk of tien
    heb ik er amper één gezien.

    ik ben niet minder dan jij
    maar doe wat je niet laten kan, voel je vrij
    om de banden te verbreken
    de waanzin van je onverschilligheid
    gebrek aan respect
    deed ook mijn geloof in jou
    danig verbleken.

    adieu vriendin was je dat ooit?
    ik wou dat ik het nog kon geloven
    het lukt me nooit.

    in mijn mailbox heb ik jou alvast gewist
    zoals jij mij nooit als volwaardig mens hebt gezien
    wat kreeg ik van jou als wezen?
    liever me de les lezen?
    drie op tien?
    zelfs die drie heb ik niet gezien.

    ©Marie-Gabrielle 2012

    20-04-2012 om 17:03 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (5)
    13-04-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wie doet het me na?

    Woon maar effe in een stad waar het bestuur een stel onwetenden aanstelt
    je staat versteld
    om leegstand aan te pakken
    ze laten de aangestelden zomaar wat op het briefhoofd kwakken
    In mijn achting gaan ze na hun idiote aanpak simpelweg nog meer zakken

    Ze joegen me de stuipen op het lijf
    ik wist een week lang met mijzelf en mijn immense angst geen blijf
    ze noemden me eigenaar
    't was van geen kanten waar

    Waarom stellen ze zulke onwetenden aan
    om te kijken hoe het met leegstand van woningen is vergaan
    hersenloos sturen ze brieven naar ieder die ze van eigendom vermoeden
    Zijn ze gek dat ze op ieder waanzinnig van de pot gerukte vermoeden
    gaan broeden?

    En wanneer je ze daaover dodelijk ongerust telefoneert
    kan je slechts vaststellen dat noch hun herseninhoud
    noch hun logica behoorlijk, niet eens minimaal werkt
    wat wat ze je vertellen...nergens mee refereert

    Ongehoorde domheid staven
     door nog meer onzin te laven
    Wat slechts de gedachte versterkt
    dat het bestuur van ene stad
    zit er in hun logica een gat?
    voor de zoveelste keer
    gaan ze over op een overdosis waanzin en idioterie
    krankzinnige maatregelen keer op keer.
    voor de zoveelste keer op hun gezicht en hun gat
    Ik haat, ja ik haat mijn stad.

    Ze verwoestten mijn gemoedsrust
    en daardoor een deel van mijn leven
    kunnen ze aub een beetje meer om het juist toepassen van
    wetten en regels geven?
    Waarom stellen ze geen mensen aan
    die weten hoe een juistere aanpak zou gaan? 

    Een rekening van mijn telefoon
    om nog meer onzin te vernemen?
    Wie stellen ze in hemelsnaam aan
    om leegstand aan te pakken?
    zonder onzin op briefhoofden te plakken
     een lokale overheid met klasse
    nu staan ze slechts symbool met hersenen niet groter dan een boon
    raaskallende en vaak ook gewichtig doende clowns
    die lukraak termen in het rond lopen kwakken.

    Ik ben razend en kwaad wat dacht je dan?
    heel mijn week ging eraan.
    Door hun idiote maatregelen, gezwets en gekwel
    ze zijn op mij en menig inwoner hier
    als een gevaarlijk woekerend
    kankergezwel.

    ©Marie-Gabrielle 2012

    13-04-2012 om 00:00 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (4)
    28-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zij...

    zij maken ruzie
    duwen weg
    vol jaloezie
    dat zij de aandacht en liefde krijgt
    van het lieve kleintje
    ze geven om haar en haar depressie
    geen greintje
    naijveren, afgunstig en jaloers
    kil en koud
    ze stampen haar tot mout
    in plaats van haar dit ten minste te gunnen
    of ze dat ooit zullen kunnen?
    Neen, het zijn egoïsten
    die om zichzelf haar liever nog vandaag
    willen kisten.
    Ze is ziek van ellende en van pijn
    kunnen ze niet één keer beseffen wat lefde is
    en wat dit voor haar betekent
    tenminste voor dat kleintje
    nog van betekenis te kunnen zijn?
    Neen... hun eigen leed is het enige dat telt
    hun ego dat van dag tot dag opzwelt
    en haar met hun leedvermaak en naijver
    nog méér dan heel erg kwelt.
    ze wil vandaag weg uit dit leven
    morsdood
    ze kreeg vandaag en vorige dagen net iets teveel op haar brood.
    Rekeningen en zaken door de crisis
    waar iedereen moet besparen
    maar zij net nog dàt iets meer
    het doet haar lijden, teveel zeer
    rijke gemeentebesturen mogen kiezen voor chique fonteinen
    maar zij mag van haar kleine inkomen
    die fonteinen méé betalen terwijl ze er niet eens voor koos
    wat is er in dit land gaande?
    Wat is er loos?
    Willen ze haar dood?
    Maken ze zo van de aan de gang zijnde ellende een nood?
    Pikken ze nog erger haar leven én haar brood?

    Voortaan mag zij en haar kind
    pijn lijden gezwind
    want die medicatie wordt niet meer geheel betaald
    of tegemoet gekomen
    terwijl moet zij wel blijven komen
    met centen om dure fonteinen
    die het stadsbestuur wil
    onder de rijke, goudmijnen
    van die dikke nekken
    die op kosten van de armen
    willen uitpakken met fonteinen
    en duur uitziende stekken.

    ©Marie-Gabrielle 2012

    28-03-2012 om 17:16 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (9)
    24-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.na maanden

    na maanden dat ze geen traan meer kon laten
    huilde ze
    na maanden schreeuwde de schreeuw
    in tranen
    die stroomden over haar gelaat
    ze schreeuwde in stilte
     al die tranen
    ze schreeuwde van de pijn
    waarom moest haar leven
    zo pijnvol zijn
    waarom moesten ze haar zo wreed verwerpen
    vergooien
    waarom moesten ze haar huid looien
    haar hart vermalen
    ze kunnen die pijn nooit goed maken
    dat verdriet
    is niet, zelfs niet in miljoenen
    te betalen.
    op deze speciale dag
    ging zij overstag.

    ©Marie-Gabrielle 2012

    24-03-2012 om 15:57 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (4)
    21-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jammer

    jammer dat ik niet dom ben
    of idioot
    en geen pijn leed
    als een minimalisering
    me neermaaide, me subtiel dood schoot
    jammer dat ik niet dom ben of niet in het bezit van gevoel
    ik gaf er niet om
    dat je onverschillig bent of koel
    jammer dat ik niet dood ben
    het helpt me niet eens
    het bedrijven van Zenn
    als je me voor de zoveelste keer vergeet
    of negeert hoe ik llijd en leed
    jammer dat ik nog besef
    dat vriendschap bestaat
    het is daarom dat mijn vrienden me doodzwijgen
    dat is hoe het in deze drukke en gewichtige tijden gaat
    ik besta niet meer voor jou of voor jou... voor amper nog een menselijk wezen
    en wie... gaat er me nu de les lezen?
    Niet die enkele vrienden
    die me niet aan zich binden
    en me nog het gevoel geven
    te leven.

    De rest is dood
    aan nog meer dood-heid heb ik heus
    geen nood.

    ©Marie-Gabrielle2012

    21-03-2012 om 18:26 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (2)
    15-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GeK

    de lente maakt gekken zoals ik nog gekker
    de zachte warmte
    haalt eruit
    de 'normale' stekker

    de lente maakt gekken zoals ik nog gekker
    er is slechts roes
    geen ontwaken
    zelfs niet met een wekker

    de lente, die vervloekte en tegelijk gezegende lente
    maakt me nog gekker
    daarom om de waanzin
    in me
    noem ik de lente
    alvast niet meteen
    lekker

    want ik weet, het is nog niet voorbij
    het kan helaas nog
    gekker..!.

    ©Marie-Gabrielle2012

    15-03-2012 om 18:06 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (5)
    13-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat scheelt je?

    Wat scheelt je
    waarom werd het opnieuw zo donker
    waarom is er verdriet
    waarom kan je je er niet van bevrijden 
    en lost het zich niet? 

    Waardoor zitten tranen gevangen
    waarom blijft de leegte zo hangen?

    Waarom ben je er
    en tegelijk niet echt
    daardoor voelde je je wellicht na afloop zo slecht
    Waarom houdt die pijn niet op om pijn te zijn?
    die hakt je in mootjes
    die maalt je fijn.

    Zelfs de zachtheid van de lente die je aanvankelijk kon bekoren
    ging je zonder voorgaande reeds na enkele minuten doorboren
    leven doet pijn
    zo wil je je niet voelen
    toch kon het blijkbaar niet anders zijn

    straks wordt het lichter hou je jezelf voor
    dat heb je uit eigen ervaring, al jaren door
    het doet echter niet af aan wat je nu voelt
    en de vraag waar vandaan het komt
    wat het betekent, wat het bedoelt.
    Je stelt ze best niet meer
    dat deed je zo vaak
    het antwoord laat op zich wachten
    je weet het steeds minder
    je weet het niet meer.

    Laat alles maar rusten
    en denk niet langer
    het maakt je maar angstig, down
    en wranger.
    blijf volgende keer
     dichter bij je zelf
    het vermindert het zeer.
    Geen vrees meer of je wel aan eisen voldoet
    geloof in jezelf
    je doet het heus goed.

    Dat laatste deed pijn
     daardoor ging een lichtje branden
    die twijfel aan jezelf
    zal vast één van de oorzaken zijn
    en of je gewenst bent
    mag bestaan

    de vraag op het einde van de sessie
    vertolkte je angst.
    toen de sessie stopte
    was je het bangst.

    ©Marie-Gabrielle2012

    13-03-2012 om 09:43 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (3)
    10-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.leeg blad

    Een leeg scherm
    daarbinnen in je hoofd
    het weten en denken halvelings gedoofd.

    Een hol gevoel
    geen doel
    En droge ogen
    geen tranen meer
    van te lang en te veel zeer.

    Geen hoop meer
    op een toekomst
    van al het hopen
    kreeg je ondertussen je bekomst.

    Maar toch is er die sprankel geloof
    dat leven tenminste opnieuw voelbaar leven mag zijn
    met iets minder
    onwezenlijkheid
    of verscheurende pijn
    dat je net als vroeger zal kunnen genieten
    van al die kleine dingen
    en met een stille lach in jezelf
    de vogels weer zal horen zingen.

    Zover ben je nog niet
    maar dat je af en toe
     dat kleine glimpje licht heel ver
    aan het einde van een pikdonkere tunnel ziet
    al is het maar voor even
    dan weet je van jezelf
    er is nog steeds dat flinterdunne splintertje
    leven.

    ©Marie-Gabrielle2012


    10-03-2012 om 11:54 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (2)
    07-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ze maken me zo moe...

    Ze maken me zo moe
    al die domme uitspraken
    wat ze zo lichtzinnig en oppervlakkig hebben gezwetst
    alleen jammer dat het zo erg kwetst

    Wat weten ze van hoe ik me voel of heb gevoeld?
    ach ach hebben ze het alweer oh zo goed bedoeld?
    ze maken me moe
    ze loeien slechts als misthoorns
    of een of andere domme koe

    Lezen ze ooit wat ik schrijf?
    Ik schrijf omdat ik blijf
    al was er ooit een uitspraak ze blijven 
    door te schrijven
    Bij mij werkt het omgekeerd
    zo vlug zullen ze bij mij niet méér kunnen zeggen
    opgeruimd staat netjes, die ons egootje kan belagen
    hebben we netjes weggekeerd.
    Mijn aanklacht schreeuw ik de wereld in
    mij vertrap je niet meer als een hinderlijke spin.

    ©Marie-Gabrielle2012


     

    07-03-2012 om 16:59 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (4)
    03-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De lente

    Wit vecht met zwart
    en leven met dood
    open met toe
    en lichtheid met pijn
    zou die verscheurdheid
    het startschot van de lente kunnen
     zijn?

    Een schreeuw vecht met stilte
    een lach met een traan
    ontreddering met hoop
    verwachting met dood
    het schaap met het zwijn
    zou dat, zou dat de lente
    de lente op lichte voeten al kunnen
    zijn?

    woorden met stilte
    je hoofd in de knoei
    en soms luid galmend
    oorverdovend geloei
    en vogels die zingen
    rondom je ogen
    een schaduw van kringen
    zou dat misschien de lente
    de lente die vecht om het leven
    kunnen zijn?

    verscheurdheid wil helen
    en 't kan je al bitter weinig
    schelen
    't verlangen geplet
    en jezelf uit je lichaam gezet
    Is het de lente die je holder de bolder
    in razendsnelle cirkels doet draaien
    is het de lente
    die alle helderheid
    en weten
    uit je brein
    weet te maaien?

    ervaringen rijk
    het zal weer verdwijnen
    het komt wel weer goed
    't begin van de lente
    en wat ze je doet
    gekelderd het streven
    't verleden vertellend, rillen en beven
    de lente, ze brengt je nog niet
    maar straks misschien toch weer een beetje
    rust, hoop en moed. 

    ©Marie-Gabrielle2012

    03-03-2012 om 09:15 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (4)
    26-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ooit

    ooit was ik een mens
    goedlachs
    en openhartig
    ruimdenkend
    en begripvol
    ik sloot de mensen in mijn hart
    van spuuglelijke woorden
    geraakte ik verward
    ik hielp en was altijd present
    maar er waren egoïsten
    en beulen
    zij waren niet content
    ze moesten me vertrappen
    ik kon niet eens meer
    naar de nodige zuurstof happen
    ze smeerden me uit
    als moes van fruit
    ze verspreidden laster
    en smerigheid
    ze zijn mij
    maar ik ook mezelf
    sindsdien
    volkomen kwijt.

    ©Marie-Gabrielle2012

    26-02-2012 om 15:57 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (8)
    25-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor H.C.

    de warme lucht
    het lente-achtige
    werpt je
    in een andere tijd
    op een andere plek
    met een ander gevoel
    de lente
    gooit je overhoop
    en huilen wil je
    op de koop

    de lente
    sleurt en duwt
    spuugt en zuigt
    de lente
    schreeuwt en lacht
    de lente
    duwt het verdriet
    naar boven
    en steeds schommel je op
    de rand
    van leven
    en dood

    de lente is dit jaar
    anders
    ze belooft
    dat wat te vaak
    is
    weggeroofd
    vertrouwen
    dit keer
    niet
    door sadisme, wreed- of lafheid
    geschonden

    en hulp
    steun
    misschien wel hoop
    op de koop


    ©Marie-Gabrielle 2012

    25-02-2012 om 15:10 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (1)
    23-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gevoelig

    ach wat stelde ik me aan
    wat heb ik gedaan
    wat zei ik
    hoe deed ik
    ach hoe stelde ik me aan
    ik schaam me
    en ben bedrukt
    want me op afstand houden
    is weer niet gelukt
    ik ging naar huis
    het voelde niet pluis
    ik voelde me down
    een trieste clown
    ach wat stelde ik me aan
    maar hoe is het werkelijk gegaan?
    waarom kan ik de poorten niet sluiten
    na welke ervaring ook
    waarom blijven die malende gedachten
    niet voor eeuwig en altijd
    weg en waarom kan ik zelfs dat gevoel
    niet simpelweg uiten?

    ©Marie-Gabrielle2012

    23-02-2012 om 09:51 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (2)
    22-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wanneer lichaam en geest tesamen ziek zijn

    Ik ben een beetje ziek
    en ziek zijn is nooit leuk
    erg ziek zijn vaak een hel
    vooral dan in mijn hoofd
    en in mijn hele wezen
    want ziek zijn is gelijk aan
    ook overdag nachtmerries te moeten vrezen

    ben net niet ziek genoeg
     niet murw niet in die mate
    dat ik niet meer weet waar ik
    in al die koortstoestanden
     alweer gebleven ben

    ik schommel tussen beiden
    zo'n kwetsbaarheid te voelen
    verdriet immens gezwel
    dat spoedig springen zal
    een overdaad van tranen
    de uitputting verhogen kan

    verwezen blijf ik staren
    naar woorden die ik schrijf
    maar 't leven nog bevroren
    ontzetting maakte stijf
    en 't voelen blijft verdoven.

    ©Marie-Gabrielle2012

    22-02-2012 om 10:43 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (0)
    18-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wanneer je de (on)zin, het (on)recht niet kan verwoorden...

    domper
    op rechten
    die je niet of amper kan verwoorden
    de modder zit in je hoofd
    en omsluit je lijf
    domper op je rechten
    en de wil om nog te vechten
    je te verzetten
    tegen al die mensonwaardige
    omeletten
    die ze van je bakken
    zoveel hakken
    en beentjes die ze je lichten
    omdat ze maar blijven absurde regeltjes
    uit hun hoed schudden
    en stichten
    je dwingen jezelf bloot te stellen
    terwijl je net jezelf moet beschermen
    zodat hyena's je niet kunnen kwellen
    omdat jouw pijn niet tastbaar is
    en door velen niet wordt begrepen
    je weerbaarheid miniem
    of ze dat begrijpen
    je hebt niet de indruk, niet eens voor een centiem
    tenzij kan aangetoond worden...
    dat..
    wat..?
    dàt wat net niet of zo moeilijk aangetoond kan worden
    amper in woorden is te vatten
    een algehele toestand van ziek zijn
    van minder weerbaar
    van zelfs het kleinste ziekteverschijnsel
    gedaanten kunnen aannemen
    van nachtmerries
    waardoor het belang
    en de noodzaak
    om die ellende te verzachten
    en de last te verlichten
    en niet zoals zij nog extra te belasten
    en te verzwaren
    laat ze al die loze, soms leugenachtige argumenten
    voor hun eigen zinnen
    bewaren
    doorzichtig
    doorprikt
    de leugen en onzin
    van loze woorden
    die je alleen maar erger
    vermoorden.

    Is er begrip, of wordt het geveinsd?
    Wordt er geluisterd
    of slechts beslist
    en voor de vorm
    met lege ogen
    niet werkelijk gehoord?
    Word je ooit wel eens gevraagd
    hoe wat ze doen
    je gezondheid niet min maar zwaar belaagt?
    Scheren ze ieder over dezelfde kam
    omdat anders hun werking slaat in de knoop
    hun hersens niet werken
    de boel zit misschien zonder dat op geestelijke gezondheidsvlak
     al volledig lam.

    ©Marie-Gabrielle

    18-02-2012 om 09:16 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (3)
    15-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.niet eenvoudig te benoemen

    niet eenvoudig te benoemen
    blubber, dik, ondoorzichtig
    alsof het je hersenen aantast
    je zicht beperkt
    je voelen verdooft
    je stappen verlamt

    niet eenvoudig te benoemen
    de pijn van binnen
    de immer stille schreeuw
    en toch blijf je vechten
    en je verzetten
    als een leeuw

    altijd op zoek naar nieuwe technieken
    een gang door de tunnel
    zonder zicht op wat licht
    maar prent in je hoofd
    dat het er is

    ook al denk je van niet
    er ook al-tijd iemand is die jou kent
    en
    zoals je bent,
    jou ook ziet
    ook al is die tijdelijk aan je zicht onttrokken

    hoe vaak geloof je, ook ik, dat er niemand meer is?
    er altijd iemand blijft
    die je nodig heeft
    en die je graag mag,
    waar jij van onschatbare waarde voor bent
    omdat jij weet hoe hét is

    daardoor wordt jouw luisterend oor
    van onschatbare waarde
    dus aub blijf hier
    op deze soms heel pijnlijke aarde
    tot je opnieuw leven kan voelen
    tot je opnieuw waar kan nemen
    dat mensen om je geven
    tot je die mens(en) ontmoet
    in net zulke diepe nood
    die jij door je begrip
    omdat je het kent
    kan helpen uit de donkere nood.

    werd de overmacht te groot
    en het onrecht
    de pijn
    het verdriet
    schrijf, spreek, schilder,
    doe wat dan ook
    maar ga niet op in rook
    omdat de boodschap die je uit kan dragen
    anderen mee helpt te dragen
    die anders stilaan alleen komen te staan
    dat is wat ik me ook voornam
    die mij kwaad deden
    klaag ik aan met het woord

    word je gepest,
    misbruikt
    gekwetst
    laat ze niet winnen
    vecht mee
    met mij
    en al die anderen
    psychische zeer kwetsbaren
    samen
    wel iets veranderen...
    al is het door een woord, een beeld,
    een ontmoeten van gelijk-voelenden
    of door een strijd door spreken
    schrijven
    of er simpel zijn
    alvast door te vechten
    om er te blijven.

    ©Marie-Gabrielle

    15-02-2012 om 09:39 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (4)
    08-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Modder




    modder overal
    daarin zit jij
    zo lelijk
    waardeloos
    en stom
    die lege blik
    en je gevoel
    het is er niet
    't klinkt daar zo hol

    een nevel hangt als een gordijn
    over wat je ooit was
    en in jouw idee nooit meer kan zijn
    want modder zit er overal

    was klimmen, vechten, je verzetten
    tevergeefs?
    want vallen deed je op een keer
    angstaanjagend diep dal
    want modder is er overal
    en stilte en leegte
    kleeft aan je
    als een monster van een kwal

    als automatische piloot
    hou je je sterk
    en voor de mensheid groot
    maar binnen is de hopeloosheid
    immens
    en alle voelen zo vaak dood

    je plant de woorden in je hoofd
    dat wat is weggeroofd
    voorgoed verdween
    een ander op zal staan
    met een nog steeds onbekend
    bestaan

    het zoeken naar die onbekende vrouw
    die stilaan vorm moet krijgen
    het zoeken naar dat onbekend persoon
    die vreemdelinge
    dat ben jij

    nog lang niet aan de orde
    want in je hoofd en hele wezen
    is slechts chaos, angstaanjagende wan-orde
    ontreddering en heel soms
    een glimp van vastgeketend verdriet
    van niet meer weten waar je bent
    weggelopen
    als water
    door een afgebrokkeld en verroest vergiet

    niet veel denken, piekeren
    of angstig zoeken
    dat wat je altijd wist te vinden
    is nergens meer te bespeuren
    ook niet in de verste hoeken
    vertrouw op het proces
    en je psychiater
    en op je eigen kracht
    en op die dagen dat je hoop voelde
    en licht verheugd lacht.

    ©Marie-Gabrielle





     

    08-02-2012 om 00:00 geschreven door Marie-Gabrielle


    >> Reageer (6)


    Foto

    Archief per week
  • 28/05-03/06 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 06/02-12/02 2012
  • 30/01-05/02 2012
  • 23/01-29/01 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Foto

    Blog als favoriet !




    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!