Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 25/05/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen, zeilen, met kleinkinderen leuke dingen doen enzv..
Leuk dat je op mijn blog bent komen kijken. Veel plezier en misschien tot een reactie in mijn gastenboek.
Ik heb Henk vanmorgen gebeld en hij is nu onderweg naar Cangas/Baiona met weinig wind en zal de motor veel gedraaid worden. De volgende rit is Porto en vaart hij maandag/dinsdag of woensdag naar Lissabon.
Hier zit Henk in zijn eigen gemaakte zeilbootje, een schakel. Ik dacht dat deze foto gemaakt was in 1965. Toen was hij al gek op zeilen.
Hallo allemaal, Henk is inmiddels in Spanje aangekomen en de overtocht is perfect gegaan. Hij is eerst naar het zuidelijkste punt van Engeland gevaren en daar vandaan overgestoken naar La Caruña. Al met al is hij nu 14 dagen onderweg. Ik denk dat hij nog zo'n 500 mijl moet varen naar Lissabon.
Hallo allemaal. Dit keer gaan we naar het zuiden. Henk zeilt alleen de boot naar Portugal en ik kom later met het vliegtuig. Als ik aan boord ben zeilen we samen in etappes naar de zuidkust van Portugal en Spanje. Verhaal volgt, groetjes Joke.
Wij kunnen helaas niet zo vaak internetten en dus laten we af en toe een paar foto's zien. Groetjes van Henk en Joke uit Noord Duitsland waar we nu varen. (We liggen in Warnemünde)
Hier lagen wij aan de rotsen, De Crazy D van Pieter en Dianne en de Kind of Magic, waar we s'nachts moesten verkassen. De wind was gedraaid en waaide ons tegen de rotsen aan. Eerst bleef het achteranker van Pieter niet zitten en daarna zijn wij nog 2 keer moeten verleggen vanwege dat ons anker er met onze boot vandoor ging..
Hier hebben we gezamelijk een tarbot gegeten. en hier aten we heilbot Romy, Henk en Pieter zijn een avondwandeling gaan maken over de rotsen. Vandaar deze mooie foto. Nog een mooie foto van Henk. Die heeft onze kleindochter Romy gemaakt. Dit is het hagelnieuwe schip, een Breehorn 41 van Pieter en Dianne.
Romy al heel vrij op de Kind of Magic Visserstouw in de schroef gekregen Romy op de zwemtrap. Overal kon je in Zweden zwemmen. Heerlijk en schoon water. Hier konden we aan de rotsen liggen. Romy moest met het bijbootje naar de kant om de landvasten aan de rotsen te bevestigen. Overal zaten pennen in de rotsen.
Onderweg was het heel gezellig. Babbelen, babbelen nog eens babbelen met Romy. Zo gaat de tijd vrij snel. We moesten toch nog zon 800 kilometer rijden. Onderweg hebben we contact gehouden met de mannen om te weten waar ze naar toe gingen varen. Het is afhankelijk van het weer waar ze terecht komen. Het plaatsje Grenaa hebben we doorgekregen en zijn daar naar toe gereden. We kwamen laat aan (8uur),we hadden veel in de file gezeten. Ze hadden netjes gewacht om met ons uit eten gaan. Zo konden we met de bemanning nog even bijkletsen voordat ze naar Nederland reden. Zij hebben de auto weer terug in onze garage gezet.
Vrijdagmorgen 18 juli ben ik om 10.30uur naar Zwolle gereden om mijn zus Marion een bezoek te brengen in het ziekenhuis. Na een tijdje bij haar gezeten te hebben ben ik naar Duitsland gegaan. Daar had ik afgesproken om bij mijn zoon Remco een overnachting te doen en daar vandaan met mijn kleindochter Romy naar Denemarken te rijden.
Zaterdag om 6.15uur zijn we wakker gemaakt en hebben samen ontbeten. Matthew, onze kleinzoon ging die morgen ook op vakantie met drie vrienden naar de Oostzee en werd om 7.00uur opgehaald. Uitgezwaaid en daarnazijn wij weggereden. Nu hadden Remco en Conchitade vrijheid om alleen met zijn tweeën een paar dagen op vakantie te gaan. Was wel even nodig na die ziekte van Conchita.
Ondertussen had ik met Henk contact gehad hoe de race afgelopen was. Hij belde maandagmiddag om 5.35uur op dat ze al binnen waren. Dat was heel vlot. Ze hadden veel wind gehad en ook nog eens van de goede kant. Ik heb maar gelijk op het internet naar de uitslag gekeken, en ja hoor,meneer was weer eerste van zijn groep geworden. Weer een beker erbij. Ze zijn na de uitreiking van de prijzen de volgende dag naarDenemarken gevaren waar wij met de auto naar toe zijn gereden.
Hallo allemaal. Het is nu 23 juni en ik ben inmiddels al thuis. 19 Juni heb ik de trein van Invernes naar Eddingburg genomen om daar de bus naar het vliegveld te nemen. Van 8 uur tot 19.30 ben ik onderweg geweest. Een lange dag maar alles ging naar wens. Mijn buurvrouw Roos heeft me weer van het station Lelystad opgehaald en heb eerst nog gezellig koffie bij ze gedronken. Daarna ben ik onder de douch gegaan en heerlijk mijn bed ingedoken. Na zo'n reis ben je daar echt aan toe. Het weekend ben ik naar mijn kinderen en kleinkinderen gegaan. Dat is het eerste wat ik altijd doe. Zondagmiddag was ik weer thuis en heb al een paar keer met Henk kontakt gehad hoever hij al gezeild heeft. Aankomende woensdagavond hoopt hij thuis te zijn. Ik hoop dat jullie van mijn blog genoten hebben en nog bedankt voor de leuke reactie's die wij van jullie gehad hebben Hartelijke groetjes van Henk en Joke.
De prachtige gele brem was er weer volop Een zeldzame steen Brand in de bergen. We lagen er vlakbij en zijn gauw verder gevaren. In een mum van een tijd zit je boot onder het roet. LOCH NESS URQUHART CASTLE MOOIE ANKERPLAATS VLAKBIJ HET KASTEEL
Ik ben 
