Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 25/05/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen, zeilen, met kleinkinderen leuke dingen doen enzv..
Leuk dat je op mijn blog bent komen kijken. Veel plezier en misschien tot een reactie in mijn gastenboek.
36 Jaar geleden zijn we met het vliegtuig op Ibiza geweest. Het hotel waar we gelogeerd hadden is hier niet zover vandaan. We wilden het graag weer eens terug zien en of het überhaupt nog bestaat. We zijn er op de fiets naar er naar toe gereden en ja hoor, het Hotel stond er nog. We zijn maar zo vrij geweest om even binnen te gluren. De mevrouw die aan de balie zat was heel aardig en vertelde ons hoe het hotel veranderd was in de loop der jaren. Toch herkenden we er nog veel van. Vooral het zwembad waar we met de kids veel gezwommen en gezeten hebben. We mochten een folder meenemen maar ik heb ook zelf nog een paar fotos gemaakt.Zo kunnen we dat aan onze kinderen laten zien, ze waren toen nog erg jong.
Daarna zijn we naar het strandje gereden waar we toen die tijd af en toe met een bootje naartoe gingen. Het was kleiner dan ik dacht, maar dat schijnt altijd zo te zijn. Een leuke fietstocht was het en met inhoud.
Om 1 uur zijn we weer teruggereden want we moeten om 2 uur de haven uit zijn. We hebben de boot weer voor anker gelegd.
Donderdag 24 juni. Er moet weer naar voetbal gekeken worden, Nederland tegen Kameroen, dus gaan we in de gemeente haven liggen. Henk had voor die tijd al nagevraagd of ze een plaats voor ons hadden. Dat kon wel, maar voor 1 nacht. Voor ons voldoende. Eigenlijk moest je dat via internet afspreken. De prijs, 26 Euro maar er kwam 10 euro bij voor elektra en water want dat ben je verplicht.
We hadden de schotel op de steiger gezet om tv te kijken en niemand taalde erna, ook het havenpersoneel niet, die toch regelmatig langs kwamen. Maar toen kwamen ze midden in de wedstrijd met drie man sterk vertellen dat er niets op de steiger mocht staan. Dus moest de schotel weg. Henk heeft in zijn redelijk Spaans geprobeerd of de schotel nog een uur mocht blijven staan. Nee hoor, het moest er onmiddellijk af. Bureaucratie noemen we dat. Toen hebben we de schotel aan boord gezet, maar door de beweging van de boot viel de zender steeds weg. Woest was Henk. We zijn toen snel naar een restaurant gelopen om de wedstrijd verder af te kijken.