Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 25/05/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen, zeilen, met kleinkinderen leuke dingen doen enzv..
Leuk dat je op mijn blog bent komen kijken. Veel plezier en misschien tot een reactie in mijn gastenboek.
Wasdag, omdat er geen wasmachines aanwezig zijn maar wel water, hebben we met de hand gewassen, ik het kleine en Henk het grote werk. Het droogt erg snel en zo is de was weer in de kast. s Avonds zijn we de stad in geweest en hebben daar iets gegeten. Overdag in de stad is het erg warm met deze temperatuur van 30 tot 35 graden en blijven we aan boord. Alle ramen open en dat is wel lekker.
Ayamonte is de Andalusische grens en vissersplaats aan de Rio Guadiana. Heeft mooie lange zandstranden en een gezellige stad met veel restaurants en mooie winkels.
We gaan vandaag naar de rivier de Guadiana. Op die rivier liggen Portugese en Spaanse plaatsen. Het is de grens tussen deze 2 landen. Zodra je in een ander land komt moet de vlag verwisseld worden en wij varen nu aan de Spaanse kant en gaan naar Ayamonte.
Er is een prachtige Marina haven. Er liggen hier veel Engelsen die hier de thuishaven hebben. Het is voor hen een stuk goedkoper dan in Engeland, een paradijs maar nu de pond gezakt is zal het wel veranderen. Je betaalt hier voor een ligplaats ongeveer 4.000,00 euro per jaar.
Links Spanje en rechts Portugal Een straat in Ayamonte Zomaar een beeld? Het heeft waarschijnlijk met muziek te maken.
De volgende dag zijn we naar de andere kant van de rivier gegaan waar het strand van Ilha is. Eerst kom je bij een camping, dan loop je door een dennenbos en dan komt het strand tevoorschijn. Heel apart.
De dag daarna zijn we s middags met de dinky naar de stad gegaan. We deden er 20 minuten over. Daar hebben we nog een wandeling aan de andere kant van de stad gemaakt en toen weer terug.
Toen we net aan boord waren zagen we een bootje zonder bemanning voorbijvaren. Henk erachteraan met zijn dinky en heeft het bootje aan een mooring vastgemaakt. Hij heeft het doorgegeven aan waterpolitie maar die begrepen er niets van. Die dachten dat de boot tegen ons aangevaren was en zei dat we daar niet mochten liggen. Met andere woorden eigen schuld dikke bult. Maar voordat ze het doorhadden wat er eigenlijk aan de hand was damden ze in en waren we inmiddels anderhalf uur verder.
Henk is de boot zonder bemanning aan het vastmaken. Zoutwinning. Zout is hier een lang tijd een van de belangrijkste industrieën geweest.
Wij gaan naar het plaatsje Tavira dat aan de rivier de Gilão ligt. We moeten hier voor anker, maar ditmaal moesten we de boot 3 maal verkassen en bij de 4e keer lagen we goed. De eerste keer was het te ondiep en lagen we een beetje schuin, de tweede keer lagen we in het vaarwater van de veerboten die naar het eiland Ila varen en de derde keer lagen we te dicht bij een catamaran. Dus geen 3x scheepsrecht maar 4x.
Toch waren we blij dat we gebleven zijn want Tavira was mooi.
De eerste avond zijn we naar de stad gewandeld van ongeveer 2 km lopen. De mooie stad met zijn historische kerken en herenhuizen, ligt aan weerszijden van de rivier Gilão die verbonden is door een Romeinse brug. Het mooiste uitzicht over de stad heb je vanaf de muren van het Moorse kasteel in de oude Arabische wijk op de heuvel. Van hier zijn de opvallende vierzijdige daken duidelijk zichtbaar. Deze piramideachtige daken zijn mogelijk ontwikkeld tegen de plotselinge stortregens van de Algarve. Er zijn 21 kerken waarvan er 2 buiten de mis zijn geopend.
Op 24 juni 13.30 uur zijn we vertrokken uit het gebied Da Ria Formosa.
De wind achter en alleen op het fokje hadden we een lekker zeiltochtje van maar 10 mijltjes. Zon in de kuip. In de middag rond 3 uur dan begint het hier in deze omstreken behoorlijk te waaien. Wel lekker met die warmte maar als je in een haven aankomt of aan een mooring moet gaan liggen is dat eigenlijk wel eens lastig en vooral omdat Henk het nog alleen moet doen. Petje af voor de kapitein.
Ik ben 
