Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 25/05/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen, zeilen, met kleinkinderen leuke dingen doen enzv..
Leuk dat je op mijn blog bent komen kijken. Veel plezier en misschien tot een reactie in mijn gastenboek.
We zijn van plan om vanaf nu iedere dag te gaan varen van gemiddeld 25 a 40 mijlen om op tijd in Griekenland te zijn. Het is ook heerlijk verkoelend met die warmte.
Tot nu toe vind ik de kust van Sicilië mooier dan Sardinië.
De havenmeester was heel aardig en ontving ons met een sterk bakkie koffie en ik kreeg nog een flesje water. Hij zag dat ik het warm had en moe was. Ook kregen we een fles wijn. You happy? Zij hij, wij dachten, dat wordt een duur rondje. Henk alle paparassen ingevuld en afwachten wat we moeten betalen. 30 Euro en hij zij weer, you happy? Wij allebei tegelijk, yes.
We hebben die dag niet veel ondernomen. Moe, moe, moe. Je raakt verzadigd en vooral die warmte nekt je.
10 augustus in Licata. 51 mijl gevaren.
Aangekomen om 20.30 uur in het donker en moet je zoeken naar een haven. Het is een grote havenkom maar we kondenniet goed zien waar een haven was. Het was daar ook pikkedonker. Wel zagen we een boot voor anker liggen en hebben dat toen ook maar gedaan. Nog geen uur later kwam er een klein vissersbootje langzij en zij dat het hier gevaarlijk was, qua diepte. Ik keek op de dieptemeter en zij dat het hier 3 meter was, dus wat zeur je nu. Maar: nu komt de aap uit de mouw en zij, ik heb hier visnetten uitgelegd. We konden verderop wel aan die gele mooring gaan liggen. Die konden we zien liggen en zijn daar maar naar toe gegaan. Die andere boot is gewoon blijven liggen.
Henk gebeld dat ik aangekomen ben en ook hij zat vlakbij. Bij een ferry afmeerplaats was een stenen trap en zo kon ik op de punt stappen van onze boot. Het was best wel eng. Maar ja, zo langzamerhand ben ik wel wat gewend.
We zijn voor anker gegaan en hebben lekker bijgepraat over het alleen zijn.
De volgende dag zijn we met de bijboot bij de haven gaan vragen waar een supermarkt was die wij die dag daarvoor niet konden vinden. Hij wees naar de overkant van de straat en daar had je vis, groente en kaasmarkt. Alles wat je voor het eten maar nodig had was er.
Om 6 uur kon ik inchecken. Ik had geen slaapcabine maar wel een lekkere luie stoel. Eerst wat gegeten, buiten gezeten en een prachtige zonsondergang gezien. Daarna wat geslapen. Zaterdag 7 augustus, om 9 uur kwamen we in Palermo aan. Ik wou net Henk bellen maar hij was me net voor. Hij zat 20 mijl uit de kust en de zeiltocht was uitstekend gegaan. Voor mij een weer een geruststelling.
Nu moet ik nog met de trein naar Trapini. Vlak bij de havens stonden bussen en ik moest even uitvinden welke naar het station reed. Al zoekende liep ik langs een taxibus vol met toeristen. De man riep waar ik naar toe moest en zij dat hij ook langs het station kwam en dat ik er nog wel bij kon. Onderweg maakte hij nog een foto stop en bracht mij naar het station. 10 Minuten en ik was 10 euro kwijt. Met de bus had ik nog geen euro betaald. Aan de andere kant was het wel weer een geluk want ik was net op tijd om met een bus naar Trapani mee te rijden. 100 km. voor 8,60 euro. De treinen reden niet. Wat er precies aan de hand was kon ik niet verstaan.
Om 19 uur gaat de ferry en heb ik de hele dag tijd voor mijzelf. Eerst winkelen, pakje opsturen voor Jennifer en dan ga ik wandelen naar het hoogste punt van de oude stad om alsnog te genieten van een panoramisch uitzicht. Omdat we er nog niets van hadden gezien heb ik veel fotos gemaakt. Zo kan Henk er ook van genieten.
6 Augustus, de dag dat Henk de oversteek naar Sicilie gaat maken en ik met de Ferry.
Het gaat natuurlijk niet altijd zo als dat je gepland hebt want onze WC zat verstopt en dat kan je onderweg niet hebben. Vroeg opstaan en ermee aan de gang. Alles was verkalkt, we zijn er 2 uur mee bezig geweest. Vies karwij, maar het moet toch gebeuren.
Nu kon Henk weg, de weersomstandigheden waren goed en ik kon van boord.
60 Mijl naarCagliari, 40 mijl gezeild, 15 mijl weinig wind en op de motor en de laatste mijlen veel wind tegen. Zo kan het weer onderweg heel verschillend zijn.
De haven was erg duur, maar dan lig je wel midden in de stad. Omdat we hier 3 dagen moeten liggen heeft Henk geprobeerd om af te pingelen. Gelukt en zo werd het gemiddelde een redelijke prijs.
Het was te warm om wat te ondernemen en hebben wat gewandeld en gefietst.
2 en 3 augustus Callasetta. De eerste dag voor anker gelegen maar er zou meer wind komen en dan moet je daar wel weg zijn. Toen we met de dinky van boord gingen om etenswaren op te halen zagen we vlakbij een kade wat een haven geweest moest zijn. Er lag één boot en aan de zijkant lagen 2 kleine vissersbootjes. De ingang voor plubliek was dicht gegooid met betonnen blokken, waar wij overheen moesten klimmen. Henk is eerst aan het meten gegaan hoe de diepgang was. 3 Meter water, genoeg voor ons schip. Voorzichtig zijn we ernaar toe gevaren en zo lagen we heerlijk beschut aan deze mooie kade. Een brutaal mens heeft de halve wereld wordt er gezegd.
Hier hebben we internet moeten kopen en hebben de reis naar huis geboekt, 4 september en ik heb een oversteek met de Tirrenia geboekt omdat ik liever geen nachten meer vaar. De oversteek naar Sicilië is 24 a 26 uur varen. Henk kan het veel beter alleen. Nog even snel de e-mails binnengehaald. Jammer dat we haast geen internet kunnen krijgen. Ook in restaurants niet. Vandaar dat ik mijn weblog niet regelmatig kan bijhouden. Maar ik zeg maar zo, beter laat dan nooit.
We hebben maar even internet dus in het kort, we zijn nu de laatste 2 dagen in Sicilie en dan steken we over naar Griekenland.35 gr. Het gaat heel goed met ons. Tot volgend nieuws. Lieve groeten van Henk en Joke.
1 Augustus varen we verder langs de kust van Sardinie.
31 Juli hebben we aan een mooring gelegen bij Capo San Marco, voor een ruïne van een oude stad Tharros, VI sec. v. Chr. Met de dinky wilden wij aan de kant maar werden door de politie weggestuurd. Wisten wij veel! We moesten een kilometer omvaren met de dinky om het te bezichtigen en intree betalen. Dat was het probleem. Zeer interessant. Je kon goed zien hoe ze daar vroeger woonden en leefden.
28 Juli steken we over naar Sardinië en vertrekken om 9 uur. Smsjes verstuurd naar familie en kennissen om ze op de hoogte te houden. Halve wind met 16 knopen varen we 7,2 mijl per uur. Het is 200 mijl varen en het begin is goed. Maar na 20 a 30 mijl kakte de wind helemaal in en hebben we de motor aan gezet. We kregen de golven van opzij en dat was niet prettig. Ik had na 60 mijl al een beetje de balen, maar ik moest nog 140 mijl, Dus niet mijmeren maar lezen. De volgende dag om 18.00 uur kwamen we op het eiland Sardinië aan. Een afgelegen haven, wel met water en elektra en zo konden we wassen en tv kijken. Jammer genoeg geen internet.
De volgende dag hebben we de fietsen uit het schuurtje gehaald. Je waant je hier echt in de jaren 60. Kleine dorpjes en kleine winkeltjes maar alles is te koop. In het dorp Oristano zijn we in een grote Kathedraal geweest. Pracht en praal daar houden de Italianen van. Fotos zijn niet zo gelukt. Het was een leuke fietstocht.
Motorsailing 36 mijl. Het laatste stuk om de kaap vond ik niet leuk. Na een paar dagen met veel bewegingen aan boord was ik het nu erg zat en liet het ook merken. Je bent dan jezelf niet meer. Je kent het wel, ik ga van boord.
Maar bij het aankomen van Mahón was het goed. Je vaart een heel stuk land inwaarts en ik kwam weer helemaal bij.
We lagen aan een mooring en zijn de volgende dag met de dinkie naar de haven gevaren. Er zijn drie havens en één daarvan konden we terecht, maar dan moesten we 156,00 euro p/d betalen. We dachten lekker te wassen e.d. Maar helaas, dát laat onze portemonnee niet toe.
We blijven maar aan de mooring liggen, kost niets, dachten we. Maar die vlieger ging ook niet op. De volgende avond kwam er een bootje van de havendienst langs of wij maar 106 euro wilden betalen voor het liggen van afgelopen nacht aan de mooring. Geen water en elektra. Dat is toch van de zotte. We hebben betaald maar zijn deze nacht mooi blijven liggen en vroeg weggegaan. We vonden dat we voor dat geld wel 2 nachten konden blijven.
We moesten water hebben en Henk had een goed idee, diesel te gaan tanken. Meestal is er wel een waterkraan. Voor 1,50 euro konden we voltanken. Water hoor!!
Gelukkig heb je hier ook mooie ankerplekjes en zijn toen nog een paar dagen gebleven.
Aan de andere kant waar we lagen kon je van afstand een ford/vesting zien liggen en dat leek Henk wel interessant. Ik ben mee geweest, alhoewelik het winkelen leuker vind.
We hebben eindelijk internet maar voor hel kort. Dus als er iets niet klopt met foto's en verhaal komt dat later wel weer goed. Groetjes van Henk en Joke uit Sicilie en nog een paar dagen dan zitten we in Griekenland. Het is nu 35 gr. hot.
22 Donderdag juli van Mallorca naar Menorca.
De overtocht ging goed. Een fijne zeiltocht van 35 mijl.
Het plaatsje wat we eerst aandoen is Citadel de Menorca. Het heeft niet de status van een stad, maar is veruit de leukste plek op Menorca, gotische kerken, paleizen, straatjes met witte huizen en vele gezellige cafés. Ontstaan 123 jaar voor Chr. door de Romeinen en bouwden hier hun nederzetting.
We zijn voor anker gegaan en lagen vlak voor de rivier op open zee. Niet prettig. In de nacht is de zee rustiger en overdag gaan we naar de kant. Museums, leuke straatjes, winkeltjes, marktjes bekijken en op terrasjes zitten is erg leuk.
Als je de rivier een stuk invaart dan kun je de boot aan de rots vastmaken. Het leek ons daar een stuk rustiger. Maar wat een gedoe zeg! We zijn wel anderhalf uur met lange touwen in de weer geweest. Maar nog lagen we niet lekker. De volgende dagdan maar verder varen.
In Porto Pollenca hebben we een dag een auto gehuurd om het binnenland van Mallorca te gaan bekijken. Eerst gaan we naar de beroemde grot Cap de pera. Een groot natuur evenement, heel indrukwekkend en er komen dagelijks veel bezoekers. We waren een paar dagen geleden erlangs gevaren en konden zo de ingang van de grot zien. 1e foto.
Daarna had Henk natuurweggetjes uitgezocht met veel haarspeldbochten en prachtige uitzichten.
Het landschap is erg groen. Hadden we niet gedacht. Het was de moeite waard om dit allemaal te zien.
18 juli naar Pollenca. Arie en Annie lagen daar al een paar dagen. We hebben smiddags samen in een kroeg gezeten onder het genot van een lekker wijntje met spannende verhalen. Op 20 juli zijn zij weer weggegaan en wij gebleven.
Ik heb die morgen anderhalf uur lekker alleen in mijn uppie gewinkeld. Dat moet je af en toe ook eens doen.
Daarna afgesproken op een terras. Henk kwam met materiaal aan om een beugel te maken met katrol om de motor van de bijboot op te takelen, zodat ik niet meer hoef te helpen, dat is beter voor mijn rug. En ik kwam natuurlijk met souvenirtjes aan. Een schattig jurkje voor onze achterkleindochter die we opsturen voor haar 1e verjaardag en nog diverse andere dingetjes. Ik koop ook kleedjes met de naam van een land of een eiland erop. Leuk voor de tafel in de kuip.
16 juli naar Cala Radjana, de eerste haven was erg duur. Op naar de volgende haven, die was goedkoper en nog leuker ook. Het wordt zo langzamerhand een sport om dat uit te zoeken. We hebben er 2 dagen gelegen en in die tijd was er een visserij feest. De boten in de haven waren versierd en gingen achter elkaar de haven uit, toen was er groot vuurwerk en daarna kwam de stoet weer terug in de haven. Wij lagen op de eerste rang met de boot en hadden een prachtig uitzicht.
Een streng pepertjes van allerlei kleurtjes hebben we in de supermarkt gekocht. Heerlijk in veel gerechten.
Met de bus naar de stad was het al warm en hebben we eerst allebei een fles water gekocht anders is het niet te doen.
De Kathedral van Palma, La Seu ziet er van veraf prachtig uit. Zie foto. Binnen zie je de pronkstukken van goud en zilver. Binnen fotograveren is niet zo mooi. Stadswandeling is erg leuk. Palma is opgebouwd uit vele kleine, maar sfeervolle straatjes vol winkeltjes en terrasjes.
Als je de hele stad wil bewandelen, moet je er 3 dagen vooruittrekken. Daar hebben we nu het geduld niet voor en dat komt voorral door de warmte. In de stad is het wel 35 gr. Terrasjes in de schaduw daar waren we gek op. Dus uiteindelijk hebben we weinig cultureels gedaan. Terug
bij de baai waar wij voor anker lagen zijn we in een gezellig en druk restaurant gaan zitten en hebben we paella gegeten. Henk is daar gek op, ik wat minder maar nu vond ik het ook lekker. We hadden een mooi uitzicht op de baai en vooral op onze boot.
Wij willen hier nog een aantal dagen blijven en Arie en Annie zijn verder getrokken. Er is hier nog veel te doen. Ten eerste is het weer een fantastischeankerplek en ten tweede zitten we hier vlakbij Palma de Mallorca. Een half uurtje maar met de bus.
Wij hebben het hier ook heel gezellig gehad in een eetcafe vol met Nederlanders .Dat was toppie. We waren s'middags rond wezen kijken waar we de finale van de voetbal goed konden kijken en hadden wat gevonden. De zoon van de eigenaar die in de bediening zat sprak Belgisch. Hij wist nog niet zeker of de Nederlandsche zender aankwam, het lag aan het publiek wat er kwam. Wij hebben toen voor die tijdveel mensen opgetrommeld en zijn er in het oranje vroeg naar toe gegaan. Je kunt wel nagaan dat het een trekpunt werd. Er kwamen steeds meer mensen bij. Een hele gezellige boel was dat. Aan het eind werd het bij ons even stil en buiten was het groot lawaai. We hebben toen ons verdriet maar weggedronken.
Ik ben er al overheen maar Henk nog niet helemaal. Het is ook meer een manneding, de voetbal. Ik vond het al met al heel leuk maar ben ook weer blij dat het voorbij is. De volgende dag pakken we de bus naar Palma de Mallorca en gaan wat cultureel doen.
Ik ben 
