Henk gebeld dat ik aangekomen ben en ook hij zat vlakbij. Bij een ferry afmeerplaats was een stenen trap en zo kon ik op de punt stappen van onze boot. Het was best wel eng. Maar ja, zo langzamerhand ben ik wel wat gewend.

We zijn voor anker gegaan en hebben lekker bijgepraat over het alleen zijn.

De volgende dag zijn we met de bijboot bij de haven gaan vragen waar een supermarkt was die wij die dag daarvoor niet konden vinden. Hij wees naar de overkant van de straat en daar had je vis, groente en kaasmarkt. Alles wat je voor het eten maar nodig had was er.