Onderweg is het een mooie rit naar Monchique . Een bosrijke omgeving met kastanje, kurkeiken, eucalyptus en dennenbomen. Ook zie je rododendrons en de mimosastruiken.

De hoogte van Monchique is xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />458 m. en vlakbij is de hoogste berg Fóia(902 m) en Picota(773 m). Voor 2 jaar geleden hebben wij daar een lange klim/wandeling gemaakt. We hebben hier wat gedronken en zijn verder gegaan. Van de mevrouw van het reisbureau waar we de gehuurde auto van hadden vertelde ons, dat je in Caldas, restaurant Impérial, kip piri piri moet gaan eten want die zou erg goed zijn. Dus nog even naar Caldas.

De stad is genoemd naar Dona Leonor, stichteres van het Misericórdia ziekenhuis. Er zijn warmtebronnen die geneeskrachtige zijn. Zieken komen hier al sinds de Romeinse tijd vanwege het warme, heilzame water. ‘s Zomers komen er mensen met huidaandoeningen, spijsverteringproblemen en reuma. Hier komt ook het bronwater de Monchiqui vandaan. Naar het restaurant moest je door het bos lopen en kwam je langs de waterbakken waar het water van de bergen afkomt. Een prachtig gebied en je kon zien dat het uit de tijd van de Romeinen stamt. De moeite waard.

Aangekomen bij het restaurant zat het personeel zelf nog te eten en wij moesten maar over een half uur terug komen. We hadden gezien dat je er ook met de auto kon komen. Wij zijn weer  teruggelopen. Inmiddels was het halve uur om en zijn wij met de auto naar het restaurant Impérial gereden. We kwamen in een soort van huiskamer terecht. Op de tafel werd een papieren placemats neergelegd, heel nonchalant en wij bestelden de kip piri piri omdat we hadden gehoord dat het bij jullie erg lekker zou zijn. Niet dus!! Er kwam geen pepertje aan te pas, zo flauw was de kip en de patat was van dat slappe gedoe. Maar goed dat we brood voor die tijd besteld hadden, want daar zat heerlijke rauwe ham en tomaten bij. We hebben er  later wel om gelachen. Weer wat meegemaakt en zo komt het blog wel vol.