Een e-mailtje van Rutger bracht me bij deze grote Franse artieste.
De moeite nog eens even de hoofdlijnen mee te geven
over het enorm zware leven van deze muzikale Straatmus van Parijs.

 Als geen ander belichaamt Edith Piaf het Franse chanson: zonder passie, poëzie, humor en tragiek geen chanson maar ook geen Piaf. Haar biografie, opgetekend in haar eigen mémoires Ma Vie (1963) en verteld door haar halfzus Simone Berteaut, leest als een spannend sensatieboek. Geboren op straat -'un piaf' is niet voor niets een straatmus-, opgegroeid in het bordeel van haar grootmoeder, (ongelukkige) liefdesaffaires, alcohol en drugs, liefde en tragiek: Piaf's eigen leven vormde een onuitputtelijke inspiratiebron voor haar liedjes. 

 

1915
Edith Piaf wordt op 19 december geboren als Edith Giovanni Gassion. Haar moeder wil niets van haar weten en daarom wordt de baby ondergebracht in een bordeel. Vanaf haar zevende zwerft Edith met haar vader, die straatartiest is, langs alle kermissen van Frankrijk . Op haar 15de maakt ze haar zangdebuut. Twee jaar later krijgt Edith een dochtertje dat ze af moet staan. Het meisje sterft in 1935.

1935
Edith wordt ontdekt door de Parijse nachtclubeigenaar Louis Leplée. Hij geeft haar de bijnaam ‘Piaf’ en dat is het begin van een succesvolle periode. Haar carrière beleeft een terugval als ‘Papa’ Leplée vermoord wordt en de verdenking op Edith valt. Maar de straatvechtster Piaf vecht zich terug naar de top.

1943
Tijdens de oorlog zingt Edith Piaf in het bezette deel van Frankrijk voor de krijgsgevangenen in de kampen, die ze ook vaak helpt ontsnappen. Na de oorlog begint ze een relatie met Yves Montand die dankzij haar een superster wordt. Er breken gouden tijden aan voor de zangeres in het zwarte jurkje. De evergreen ‘La Vie en Rose’ wordt opgenomen. In 1947 breekt Edith, na wat aarzelingen, ook door in New York.

1949
Edith ontmoet de liefde van haar leven, de bokser Marcel Cerdan, die helaas na een paar maanden om het leven komt bij een vliegtuigongeluk. Na deze tegenslag stort de zangeres zich meer dan ooit op haar werk en met succes. Naast haar triomfen op de nationale en internationale concertpodia ontwikkelt Edith zich ook steeds meer als actrice in het theater en op het witte doek.

1960
‘Non je ne regrette rien’ wordt het lijflied van de zangeres die een steeds vermoeidere indruk maakt. Het hectische leven vol drank, drugs en romantische escapades begint zijn tol te eisen. Ondanks het verzoek van de doktoren om het wat rustiger aan te doen begint Edith aan een nieuwe zware concert toernee.

1962
Edith Piaf verrast de wereld door te trouwen met de veel jongere Théo Sarapo. Hij staat de vedette bij in haar laatste levensdagen. Op 11 oktober 1963 sterft Edith Piaf. Drie dagen later wordt ze onder massale belangstelling ter aarde besteld op begraafplaats Père-Lachaise in Parijs.

Een mooie link naar een uitgebreidere Engelstalige website over Edith Piaf.

http://www.little-sparrow.co.uk/