|
Nadat wij met succes op een avond getracht hadden
om dé kleinkunst met dé smartlap te verzoenen
door de échte kleinkunstenaar Miel Cools in het cultureel centrum
van zijn geboortedorp Herk-... onze stad te koppelen aan
'n échte smartlapzangeres Tina Rosita,
kwam het enige latere nieuws over Miel nog enkel
uit de kranten en andere berichten.
Persoonlijk heb ik sindsdien Miel niet meer ontmoet.
Ook al hadden we nog nieuwe afspraken gemaakt.
Maar beiden bruisten nog steeds van de jeugdig aanvoelende ambities
én gingen hun muzikale wegen.
Wetende dat die toch regelmatig zouden kruisen.
Het werd letterlijk voor beiden af en toe wel eens een kruisweg.
De gezondheid protesteerde en wees
met de dreigende goddelijke vinger naar de jaartallen.
Zijn hart en mijn hersenen gingen in contestatie.
De ouderdom was nu eenmaal niet bestand
tegen het opborrelend verlangen naar creativiteit.
We zouden nog zoveel... En toch, het kan nog steeds !
Will Tura zingt ook nog van Hoop doet leven !
En met een hoop kun je bergen verzetten.
Miel, met de pacemaker op de goeie plaats,
onlangs over zijn 72ste brug gewandeld,
kende van geen ophouden en genoot van zijn
Cools-karaktervol leven.
We zagen hem nog op TVL op de gitaar tokkelen,
net voor het Hasseltse zitbeeld
van de eerste Limburgse poëet Hendrik Van Veldeke.
 (HBL)
Vandaag heeft de cardialoog de remmen
van de Stokerijstraat te Hasselt heel wat tanden opgetrokken
en moest Miel al zijn reeds geplande avondvullende optredens afzeggen
met z'n geëigende kleinkunstenaarskwinkslag:
"Mijn hart heeft zoveel bemind, dat het is opgebruikt.
Nu betaal ik er graag de rekening voor".
Ook al zal hij niet meer openbaar optreden, verbod op gitaar spelen en liedjes schrijven stonden niet op het dokters... is het nu voor- of naschrift?
Visite zeker niet.
Zijn successen zijn niet te tellen en op zich ook niet het belangrijkste,
want voor Miel was elk optreden een uitdagend succes op zich.
Zelfs zijn nieuwste CD, die hij verleden week voorstelde, telt 12 prachtige nummers. Pareltjes als karaktervolle gouden wijndruppels aan een wijnrank...
gevuld met een Haspengouws karakter,
verzacht met het over-Demerse Kempens zand.
Muzikale eenvoud gevuld met teksten met een breed nostalgisch karakter
van het luchtig "wijnliedje" tot de kunstgrepen van een vrouw.
Af en toe scherp, zonder kwetsend te zijn.
Een passende knipoog van een Coolse kwink.
Ondertussen schrijft Miel aan zijn levensverhaal,
waarvan hijzelf het tempo en inhoud bepaalt.
Hij zong meer dan 120 nummers bij mekaar, "waarvan er 40 in mijn boek zullen staan" en alleszeggend: zijn levensverhaal.
Mijn neus krult al naar de inhoud en waarop !
En wie Miel Cools kent zal dit verhaal eveneens met de nodige kritische zweepslagjes gezoet aangeboden krijgen. Wie het voor- of het nawoord zal krijgen is nog niet geweten maar Jos Ghysen en Louis Verbeeck zijn en waren met hem de Vlaamse drie-eenheid die mekaar van binnen en buiten kenden, samen op het podium stonden, samen vochten voor de Vlaamse toekomst en ook samen meermaals herinneringen van toen boven haalden en soms regelmatig verdunden met het druivenrijke vocht uit een bodemloze fles.
De vertelkunst laten we aan het boek
en je haalt er maar uit wat je zelf graag hoort.
Luister nu even, nippend vanachter een glaasje,
naar de nummers van de nieuwste CD.
Twaalf apostelen "Brutaal Lijnrecht op de grijze verwilderde Boelvaar"
met dé Miel zingend genietend achter het stuur. Tokkend op de snaar. (GîG)
|
78-TOEREN.be
