Ik ben Yvette, m'n kleinkinderen noemen me ons mams.
Ik ben een vrouw en woon in de provincie Antwerpen (België) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 14/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computeren, wandelen met de hond, fietsen, nu en dan een saunake nemen en af en toe eens babysitten.
Ik heb 4 kinderen en 14 kleinkinderen. Ik ben ineetmama in een kleuterschool. Op de foto zie je mij met m'n tiende kleinkindje, ons engeltje Kelsey*.....in de laatste uren van z'n korte leventje.......
Er is geen kerkelijk feest dat zoveel gemengde gevoelens oproept. Deze hoogdagviering brengt vreugde en hoop. Allerheiligen geeft de toon aan gelukzaligheid. Maar dit feest is ook sterk verweven met Allerzielen,de gedachtenisdag voor onze lieve doden. Allerheiligen haakt in op de vraag: Hoe leven vóór de dood? Allerzielen zoekt eerder een antwoord op de vraag of er leven is nà de dood. Op beide dagen staan we stil bij het mysterie van leven en sterven. Het zijn dagen van verbondenheid met de levenden en de over-levenden,familie hier en aan de overkant.
Lieve Snoopy, 10 jaren flitsen aan mij voorbij . We hadden je graag nog wat langer bij ons gehad maar helaas . je was afgemat.
Je geest was goed, je lichaam wilde niet meer,je liet het niet merken maar je had zo'n zeer.
In twee dagen tijd ging je heel erg achteruit,er zat echt niks anders op dan die dodelijke spuit. We namen de zware beslissing een einde te maken aan jouw lijden.
Nog zit ik te huilen,te huilen van verdriet.....het doet zo'n pijn. Lieve Snoopy,ik hoop dat je weet dat we dit uit liefde moesten doen!
We zullen je missen, je was een lid van ons gezinnetje, lief en leed heb je samen met ons gedeeld en jij verdient zeker en vast een plaatske hier bij ons Engeltje Kelsey*.....jouw dikke kameraad! Knuffel van 't Vrouke xxx
Er circuleert een vriendschapsstokje op de blogjes, ikzelf heb het stokje ontvangen van Leona,bedankt hiervoor, erg lief van je aan mij te denken Leonake! Het is de bedoeling dat je naar de 4de map met foto's op je pc gaat en de 4de foto op je blog plaatst met daaronder vier blogvrienden.
Mijn vierde mapje bevat een reeks foto's van mn kleinzoontje Kelsey* die3 jaar geleden overleden is aan een spierziekte. Dit is de vierde foto.Kelsey* met zn mama in de laatste uren van zn jonge leventje.
Ik wil het stokje samen met een lieve groet graag doorgeven aan :Melanie,Diaspora,Alida en Kelly.
Deze buttons heeft Katrien voor mij gemaakt omdat ik in 2008 de puzzel van week 39 - 44 - 46 en 50 en in 2009 de puzzel van week 8 - 10 - 12 en 18 wist te ontrafelen! Knap van mij hé! Maar nog knapper van Katrien natuurlijk, zij is gewoon "keigoe"! Willen jullie ook een mooie button verdienen? Ga dan naar Katrien haar blogje, daar lees je er alles over...... het is leuk en amusant en ik doe natuurlijk ook nog altijd mee, dus.....
Ter herdenking van alle kinderen die de wereld verloren heeft, wordt er ieder jaar op de tweede zondag van december een nationale herdenkingsdag voor overleden kinderen gehouden. Op deze dag wordt om 19u een kaarsje aangestoken
door iedere persoon die zich aangesproken voelt.
Dit kaarsje brandt ter ere van alle kinderen die gestorven zijn!
Door dit te doen in de verschillende tijdsgordels, gaat er in 24 uur een golf van licht om de wereld .
Licht als troost De gedachte achter Worldwide Candle Lighting ('Kaarsen Branden Wereldwijd') is om in de donkere dagen voor Kerstmis, waarin zoveel kaarsen ontstoken worden voor gezelligheid en sfeer, ook een kaars te ontsteken voor een overleden kind.Juist in december wordt vaak het verdriet vanwege het verlies van een kind het pijnlijkst gevoeld. Vandaar dat nabestaanden gezamenlijk licht willen maken om daarmee kracht en troost te verwerven.
Cirkel van licht Het is de bedoeling dat er over de gehele aarde een cirkel van licht wordt gemaakt. Dat gebeurt als mensen in iedere tijdzone om klokslag 19.00 uur kaarsen branden. Dat kan in de huiselijke sfeer zijn, waarbij mensen een kaars voor hun raam plaatsen, of in groepsverband waar menbijvoorbeeld in kerken bijeenkomt.
Bill Clinton WWCL ontstond 11 jaar geleden in Amerika. In 1997 nam Compassionate Friends, een organisatie van ouders van overleden kinderen, het initiatief voor deze herdenking. Voortaan zou iedere tweede zondag in december 'KinderKaarsendag' zijn. Een jaar later erkende president Bill Clinton deze Children's Memorial Day als officiële herdenkingsdag.
Ik hoop dat steeds meer mensen zich bij het Wereldwijd Kaarsenbranden aansluiten omdat je er echt kracht uit kunt putten.
Van die lieve Barbara mocht ik dit klein babyjongetje adopteren! Kun je voorstellen dat ik behoorlijk opgetogen was natuurlijk, superblij was ik,hihihi!
Op 23 november ll.ben ik samen met de mama van Kelsey* dit kleine manneke gaan afhalen op de hobbybeurs in Opoeteren, waar Barbara te vinden was met haar prachtige handgemaakte realistische babypoppen enheb hem de naam Boy gegeven. Hij is gewoon heel schattig en vooral superknap gemaakt!
Dankjewel Barbara,ik ben heel erg ontroerd,Boy heeft voor mij een hele bijzondere betekenis enwij zullen goed voor hem zorgen dikke knuffelxxx
Bloggertjes die Barbara nog niet kennen (en dit kan ik me moeilijk voorstellen)moeten beslist eens een kijkje gaan nemen op haar blogje! http://blog.seniorennet.be/barbara1950/
Een kind hoort niet dood te gaan . of het nu twintig is of zeven .
of nog niet geboren . een kind hoort te blijven leven! Een kind hoort niet dood te gaan . dit is tegen mijn gevoel . En elke moeder hier op aarde begrijpt wat ik bedoel! Een kind hoort niet dood te gaan .en als ik het kon verhinderen . Voorkwam ik zéker de dood van alle kinderen!
Wat is het verschil tussen hard en hart? Zij klinken wel hetzelfde, toch zijn ze heel apart. De d van dominantie of de t van tederheid. De keuze is aan jou bij iedere gelegenheid. Kies je voor de t, of ga je voor de d? Kan het je wat schelen, of heb je geen idee? Als je voor de d gaat dan wordt je hart een steen. En voor je het beseft sta je geheel alleen. Kies je voor de t dan zet je je hart open. Op vriendschap en op tederheid mag je dan altijd hopen.
Ik ben Yvette, m'n kleinkinderen noemen me ons mams.
