|
Een rustig plaatsje in een rustige trein coupé. De rust duurt echter niet lang, er stappen drie mensen in, twee vrouwen en een man. bepakt en bezakt. Een van de vrouwen ploft tegenover mij neer waarbij zij een van haar grote reistassen op de grond tussen de banken neerkwakt, voila die staat, ik zit! Dat zij daarbij een van mijn voeten bijna verbrijzelt maakt niet uit. Sorry dat ik zulke lange tenen heb. Best pijnlijk. Lomp wijf, ik heb direct een hekel aan het mens. De vrouw kijkt mij aan terwijl ik een pijn kreet uit. Zij zegt niks. Geen woord van excuses. Wat zeg je dan kun je niet uitkijken stomme trut of sorry het is niks hoor madam of sorry dat ik hier zit! Of zeg je maar helemaal niets?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
