Tijdens het Kunstenfestival in Watou heel veel gedichten en mooie teksten gelezen èn gehoord en andere, soms verbazend leuke dingen gezien. Aan de Douviehoeve bezochten wij een ruimte met een oude jukebox vol oubollige muziek en op de achtergrond een grote witte muur, een soort uitleefbord, waar de bezoekers hun liefdesbetuigingen op konden schrijven.

"Leef je maar uit" grapt Harmonicaman. Maar uw jonge gedachtespinnendevijftigster die nog druk bezig is met het dresseren van haar buikvlinders en het terug in de juiste plooi te leggen van haar gevoelens heeft bijzonder weinig inspiratie.

Dan pakt Harmonicaman het potlood en schrijft op de witte muur "Morgen misschien (gevolgd door een hartje) Hij lacht naar haar en zijn hand beroert even haar schouder. Een zielige buikvlinder fladdert heel even met zijn vleugels….

(n.v.d.r. Echter….. Uw jonge gedachtespinnendevijftigster zou Uw jonge gedachtespinnendevijftigster niet zijn geweest, als zij één en ander niet wéér verkeerd had geïnterpreteerd.)

Ietwat verward vervolgt zij samen met hem de tentoonstelling en wanneer zij bij het verlaten van de hoeve weer langs het bord passeren pakt zij, aangemoedigd door zijn tekst, het potlood en daagt hem uit "Waarom morgen, als het vandaag al kan! "Houdt toch op met dat gezever" grauwt hij kortaf en hij, de klootzak, loopt geïrriteerd van haar weg.……

(n.v.d.r. Zij stond perplex maar zij heeft gezwegen, zij is niet kwaad op hem geworden, heeft niet getierd, gevloekt of geschreeuwd of is in huilen uitgebarsten. Zij heeft niks gedaan waarvoor u zich zou moeten schamen….. Toen nog niet…) En zij vervolgen de route als of er niks is voorgevallen.

Zij pikt een traantje weg bij het zien van de weemoed, de herkenning en de vertwijfeling in een filmfragment waarin een kunstenares voor het eerst na lange tijd haar ex geliefde terug ziet. Een tweede traantje volgt bij de mooie tekst van Peter Verhelst over (ô hoe toepasselijk) het aantrekken en afstoten, het elkaar nodig hebben en de angst die deze afhankelijkheid kan oproepen.

Later lopen zij over een smal verlaten en doodstil weggetje langs een maïsveld. "Mooie plek om…. (n.v.d.r. interpreteer wat u wilt interpreteren) …een lijk te dumpen" bedenkt uw jonge gedachtespinnendevijftigster bij zichzelf……

Disclaimer : Tijdens het tot stand komen van dit logje werd geen enkele vlinder moedwillig gekwetst.