Geen reactie is ook een reactie
Er zijn van die films waar ’s nachts de één of andere catastrofe is gebeurd en het personage ’s morgens wakker wordt in een wereld waar iedereen is verdwenen. Dwalend loopt hij wat rond, op zoek naar een of ander nog levend wezen.
Zo voelt het hier momenteel aan in de blogwereld van het seniorennet. “Hallo is daar iemand?” Ik ben wat aan het ronddwalen gegaan.De blogs waar ik vroeger wel eens kwam lezen, bestaan niet meer, of ze bestaan nog wel, maar zijn verlaten.
Bij de blogs die nog wel bestaan heb ik mijn twijfels... Bij een paar plaats ik een reactie. Want reactie creëert reactie. En ik weet nog hoe het hier vroeger ging, de oude blogetiquette: "Kom jij niet bij mij dan kom ik niet bij jou." Nah!
Niet gesteund door de een of andere groep plattelandsvrouwen die na de wekelijkse koffieklets massaal mijn blog komen steunen. En met de handicap een Neder Waalse of een Waalse Nederlandse te zijn. Ooit werd ik uitgemaakt voor stomme Hollandse trut. Een quote die blijft hangen en die ik vandaag reclaim met flair.
Zonder fanclub, zonder koffieklets, zonder algoritmisch applaus. Alleen ik en mijn woorden.
“Ben je nog wakker daarachter je scherm? Laat iets van je horen. Een zucht, een emoji, desnoods een boze reactie. Alles is welkom.”
|