Ik denk dat velen onder jullie een zucht van opluchting zullen geslaakt hebben toen Biden tot president elect uitgeroepen werd maar dat wil nog niet zeggen dat alles nu peins en vrede is in de USA. De vraag is maar of Biden alle problemen zal kunnen oplossen zoals hij van plan is! Zolang Trump het nog voor het zeggen heeft dan kan hij nog steeds alles op zijn kop zetten en het voor Biden heel moeilijk maken eens hij het bewind overneemt ! Zie maar hoe hij nu bezig is om rechtzaken op te starten en nog steeds de zegen van Biden niet erkent. We kunnen nog van alles van hem verwachten.
Intussen staan de media en allerhande kanalen klaar om hem als een verwend kind dat zijn speelgoedje afgepakt is af te schilderen! Op zijn West Vlaams zouden we zeggen " houd uw hennen en verkoop je kiekens" wwz houd je wat in want al dat gelach en de draak steken met hem kan werken als een lap op een rode stier maar ja .. na 4 gekke jaren is de verleiding toch zo groot! Dus doe ik er even aan mee om vandaag af te sluiten met het volgende:
Georges Bush, Barak Obama, en Donald Trump zijn overleden en staan voor God.
God vraagt aan Bush : “ Waarin gelooft gij?”
Bush antwoordt : “ Ik geloof in de vrije handel, een sterk Amerika en in onze natie. “
God : “Mooi kom aan mijn rechter zijde zitten”.
Dan vraagt God aan Obama : “ En waarin gelooft gij?”
Obama :“ Ik geloof in de democratie, hulp aan de armen en de wereldvrede”.
God : ”Mooi. Kom hier links naast me zitten.”
Tenslotte vraagt God aan Trump : “ En wat gelooft gij?
Vorig jaar deze tijd keken we vol verwachting uit naar het feest om onze gouden Bruiloft te vieren want 8 nov blijft met grote stip in ons geheugen gegrift. Wat een geluk dat corona daar toen geen stokken in de wielen stak want dan hadden we een schitterend en onvergeetbaar feest gemist!
Als we gaan wandelen - mijn slaapgenoot en ik - dan zien we een jaar door die weelde aan bloemen. Vele bloemen worden dan vaak gelinkt aan het verleden en aan alle personen die mij of ons dierbaar waren.
Bij de madeliefjes denk ik aan mijn grote liefde die voor mij een boeketje plukte tijdens een wandeling ter velde heel, heel lang gelden.
Bij de tulpen denk ik aan die Nederlandse vriendin op school waarmee ik zo gezellig kon keuvelen!
Bij de sneeuwklokjes denk ik aan die winters van mijn jeugd met hopen sneeuw en ijskoude temperaturen!
Bij de witte rozen denk ik aan mijn maagdelijkheid... ook al zo lang geleden!
Bij de pisbloemen denk ik aan die gierige persoon die ooit onze wegen kruiste!
Bij de lelies denk ik aan die Japanner waarmee we ooit chinees waren gaan eten! Lekkel..
Bij de anjers denk ik aan het liedje "zeven anjers zeven rozen" !
Bij de zonnebloemen denk ik aan die glimlachende, Franse velden als je naar het zuiden rijdt!
Bij de chrysanten denk ik aan mijn ma en pa, omdat ze er niet meer zijn.
Vandaag staan de kerkhoven weer vol, ook in coronatijd. Dierbaren worden niet vergeten! De wind speelt intussen met de bloemen. De wortels van de chrysanten zitten stevig in de grond of potten, zodat ze niet als snijbloemen kunnen gebruikt worden! Kleiner chrysaten zijn in een boeket tot een hart gesneden om een dierbare nog eens in de bloemetjes te zetten.
Het zijn juist die chrysanten die mij heel vandaag dicht bij ons ma brengen gewoon omdat ik weet dat - zelfs al kan ik haar niet meer echt in de bloemetjes zetten- ik zelfs na 12 j vandaag nog heel vaak aan haar denk.
Als ik vandaag moest leven zoals gisteren, dan zouden jullie nu de tekst of foto van gisteren lezen, maar dan op datum van vandaag. Maar met gisteren kan ik ook het verleden bedoelen en het verleden gaat veel verder terug dan juist gisteren. Kan je nog volgen?
Moest ik ruim 75j terugkeren in het verleden, dan zou mijne pa nog bezig zijn met mij te maken en zou ik hier nu die onzin niet kunnen schrijven.:)
Echt met het verleden leven, doe ik liever niet, want wie weet had ik van de nonnen nog wat strafregels te goed omdat ik teveel praatte in de klas. Stel je voor zeg! Ik zou terug naar school moeten en weer studeren gelijk ik altijd gedaan heb. Ik zou weer mijn "publiciteitsjaren" hebben en terug op internaat zitten. Ik zou weer door Zuid Amerika trekken en als slot Afrika eraan toevoegen. Nee, ik heb geleerd om vooral vandaag te leven zonder echt iets te plannen in dit raar jaar 2020.
Bepaalde familieleden en kennissen hadden ook van alles gepland, maar het lot wou dat hun plannen voor morgen begraven zijn!
Nu dat we meer en meer geïsoleerd geraken, kijk ik gewoon naar morgen en gisteren laat ik voor wat het is nl niet om over naar huis te schrijven.
Overmorgen is het 2 november en precies 12 j dat ons ma gestorven is. En dat is alsof het gisteren was!
Een beetje humor de dag van vandaag kan deugd doen
- Pierre staat vol belangstelling te kijken naar het nieuwe aquarium dat zijn ouders net aangeschaft hebben.
'Mam, groeien vissen eigenlijk snel?'
'Vraag dat maar aan je vader. Die heeft vorig jaar een snoek gevangen en elke keer als hij dat verhaal vertelt, wordt de vis drie centimeter langer.'
- Een getrouwd stel besloot op vakantie te gaan naar een strand aan de Caribische zee in hetzelfde hotel waar ze 20 jaar geleden op huwelijksreis waren. Vanwege arbeidsproblemen kon de vrouw niet direct mee met haar man en zou een paar dagen later komen.
Toen de man aankwam in zijn hotel, zag hij dat er een computer met internet-verbinding aanwezig was en hij besloot een e-mail naar zijn vrouw te sturen, maar verwisselde zonder er erg in te hebben 1 letter in het adres. De mail kwam bij een andere terecht en wel bij een weduwe die net terug kwam van de begrafenis van haar man. Zij ging haar e-mails doorlezen en viel direct flauw. Toen haar zoon thuiskwam, vond hij zijn moeder op de grond bij de computer. Op het scherm las hij het volgende bericht:
Beminde echtgenote,
Ik ben goed aangekomen. Waarschijnlijk zul je je verwonderen vanwege dit bericht via de e-mail, maar er is nu hier een computer en men kan boodschappen versturen naar geliefde personen.Bij mijn aankomst heb ik me ervan verzekerd dat alles is voorbereid voor jouw aankomst aanstaande vrijdag. Ik wil je snel zien en hoop dat je reis net zo kalm zal zijn als de mijne.
P.S. Neem niet teveel kleren mee, want het is hier een helse hitte!! Tot vrijdag schat.
- Er komt een egeltje bij de kapper.
‘Hoe wilt u het hebben?’ vraagt de kapper.
‘Wel,’ zegt de egel, ‘geef mij maar een stekelkapsel!’
-Een vrouw maakt haar man wakker. Ze zegt: 'Bram, je moet je slaappillen nog innemen!'
-Waarom gooit een gek water over zijn computer? Dan kan hij over het internet surfen.
Het is waarschijnlijk omdat we zo kort van geheugen worden dat ze het overal schrijven dat sporten voor senioren zo belangrijk is!Omdat ik geen snotter meer ben maar bij die categorie hoor , kan ik perfect vertellen welke sport de senioren graag doen.
Als ik met mijn fiets ga boodschappen dan kom ik ze vaak tegen die senioren die daar tegen 18km per uur met drie of meer naast elkaar rijden! Zo ben ik onlangs ook zo een groep tegen gekomen en het was maar op het allerlaatste moment - na 25keer met mijn koebel te hebben gebeld - dat ze uitweken. Potverdikke, ze weken toch wel uit naar mijne kant zeker! Ik heb daar nog rap een zwier aan mijn stuur gegeven om te voorkomen dat ik de gracht in vloog!
Bij zoiets slaat mijn fantasie op hol ….
.......Ik zie mezelf dan ergens langs een kanaal rijden met in de verte zo’n groep die lekker keuvelend de baan verspert . Ik kom daar dan afgevlogen met mijn e-bike en de benen van Van Aert en het verstand van Van der Poel en plots wijken die wielerterroristen uit en ze zwieren mij het kanaal in…De karpers zwemmen rond mijn oren, maar je moet niet denken dat die mannen stoppen, nee nee, vollen bak op de pedalen en vluchtmisdrijf. Ik mag dan nog van geluk spreken als ik daar op de plaats van aanrijding nog een grijs haar en een koppel valse tanden vind om aangifte te kunnen doen bij de politie. En ‘t strafste van al zou dan nog zijn dat die agent mij zelf nog een boete geeft omdat ik niet mag zwemmen in het kanaal en nog één omdat er nog een vis aan mijn regenjas hangt en dat het daar verboden te vissen is ppffffffffff. …. Einde fantasie!! 🙂
Daarom heb ik uit veiligheid mijn hometrainer binnen bereik staan en zo kan ik trainen om later – misschien- ooit met de senioren mee te rijden! 🙂 Pas op ik neem dat wel heel ernstig hé als ik aan sport doe.
Voor ik op die hometrainer begin, kijk ik of mijn benen spiegelglad zijn anders neem ik mijn lady shave … Neen geen scheermesje, stel je voor dat ik uitschiet naar boven …. Hoewel , dat zou dramatischer kunnen zijn voor de heren .
Na het “scheren “ wrijf ik mijn benen in met olijfolie van de eerste persing en dan steek ik een dweil in mijn broek. Ja normaal moet dat een zeemvel zijn, maar dat zeemvel waar ik mijn ramen mee doe, ga ik nu ook niet in mijn broek steken hé anders zit ik misschien met strepen op mijn ramen. Daarna zet ik een “ventilateur” voor mijn hometrainer, zo is het precies of ik wind tegen rijd.
Voor diegene die het willen nadoen , je moet toch wel opletten als je zo’n dingen uit probeert.
Stel je wil eens trainen op” bergaf rijden” dus zet je je hometrainer van boven aan de trap zodat je goed naar beneden kan kijken al rijdend. Maar niet te dicht hé want na de eerste sprint schiet je hometrainer misschien de trap af en lig je beneden tussen de kapstok en de paraplubak. Dan zit er niets anders op dan je gebuur te bellen met de boodschap dat hij een borstel op zijn auto moet binden voor hij jou komt halen, zo kan je met den bezemwagen meerijden hé. 🙂
Jaja, sporten daar komt heel wat bij kijken! Maar of je nu senior bent of niet, beweging en sport is nodig .Het hoeft daarom niet altijd extreem te zijn, gewoon de gezondheid op peil houden.
Spreekwoorden en gezegdes, we kregen ze bij manier van spreken met de paplepel mee. Ik vraag mij af of onze kleinkinderen nog even goed op de hoogte zijn van die taalpareltjes want pareltjes zijn het, je kan er zelfs een verhaal mee schrijven door letterlijk te verstane spreekwoorden te ontdoen van hun symbolische betekenis. Steek dus je duim in de mond en zuig er een verhaaltje uit zoals dit hier...
Lang geleden toen de dieren nog konden spreken was er eens een oud vrouwtje dat haar kat bij de melk zette. De kat was heel tevreden natuurlijk, bijna even tevreden als toen ze spek voor haar bek kreeg. Het regende hard die dag, het regende kleine katjes! Nieuwsgierig naar wat er uit de lucht viel, ging de kat van huis. De muizen, die met hun argusoogjes alles hadden gezien, sprongen op tafel om daar te dansen. Ik geloof dat het een polka was. Maar plots stonden ze geschrokken muisstil want ze hadden het horen donderen in Keulen. En al lag Keulen mijlen ver verwijderd, ze kozen het zekere voor het onzekere, sprongen in zeven haasten van de tafel en vluchtten weg via het hazenpad achter het huis.
Ondertussen had de kat de kleine katjes bij hun nekvel gegrepen en in veiligheid gebracht. Omdat er na regen onvermijdelijk zonneschijn komt, waren ze ook alweer snel droog achter hun oren.
Het oude vrouwtje had in de keuken een uiltje zitten vangen. "Beter één vogel in de hand" mompelde ze. "Ik zou niet willen dat dit een vogel voor de kat wordt." Maar de kat had al een halve liter melk op en keurde de uil geen blik waardig. Het vrouwtje merkte wel dat er van alles was gebeurd maar omdat ze zag dat er geen potten gebroken waren, nam ze een doekje en deed alsof haar neus bloedde.
Plots klopte er iemand op de deur. Het was Maarten, de buurman, die zijn pijp vergeten was. Het vrouwtje nam snel het kleinood van de kast en gaf de pijp aan Maarten. Maarten zei het vrouwtje vriendelijk gedag en ging het hoekje om. Het vrouwtje keerde op haar passen terug en nam een appel uit het mandje, ze had namelijk dorst en daar zijn appeltjes goed voor.
Toen werd het avond en ging de zon onder. Het was al snel zo donker dat je geen hand meer voor je ogen zag. Het vrouwtje voelde echter wel de kleine katjes die zich rond haar voeten kwamen nestelen. Ze kneep ze eens zacht in het donker. Vanuit haar zetel kon ze nog net het maanverlichte weiland zien dat aan haar tuintje grensde en ze was net op tijd om het eerste schaap over het hek te zien springen. Naar goede gewoonte begon ze de springende schaapjes te tellen. Het was 5 voor 12 toen ze het laatste schaap zag springen en besloot naar bed te gaan.
De volgende ochtend werd het vrouwtje vroeg wakker. Ze veegde het zand uit haar ogen, keek uit het raam en zag dat haar schaapjes op het droge stonden. Daarna zette ze stevig haar tanden in een stuk brood en overliep in gedachten wat ze niet kon uitstellen tot morgen. Ze besloot dat ze dringend een vervolg moest breien aan de trui die ze voor haar zoon aan het breien was. Die trui moest vandaag of want na haar zoon kwamen ook nog de truitjes voor de kleinkinderen, al moest ze aan die truitjes eerst nog een mauw aanpassen. Veel werk was dat niet meer. Goed uitkijkend dat ze geen steken liet vallen, breide ze er een eind aan zoals ik hier.
Jullie mogen gerust nog verder fantaseren over roze olifanten met een lange snuit... Maar nee, hier is het verhaaltje uit!
Vier pastoors zitten samen een trappist te drinken: een Brusseleir, een West-Vlaming, een Limburger en een Sinjoor.Ze klagen over het weinige volk dat nog naar de kerk komt.
Zegt de Ket: “Wij hebben er iets op gevonden. Wij doen de mis af en toe in het Brussels dialect en dan zit de kerk bomvol.”
Zegt de West-Vlaming: “Da doen widder olle doage, mo 't elpt nie.”
Zingt de Limburger: “Daaar kuuunen we niiiet aan deeenke, waant daan duurt de miiis veeeeeel te laaang.”
Zegt ten slotte den Antwerpeneir: “Spaaiteg da waa gien dialect emme.”
Voor diegenen bij wie mijn vorig logje wat zwaar op de maag bleef liggen of wat depri vonden ....
‘k Voel mij vandaag zo oempalapapa. Oempalapapa oempalapapero….. met zo’n begin zullen de meesten WEL blijven hangen, denk ik.
En neen, vandaag geen gezeur, geen gezaag of ernstige bedenkingen of innerlijke reflecties, ook niets dat ook maar iemand kan triestig maken. Allé wie doet zoiets in dit gezegend jaar? Neen, ik zeker niet want : k Voel mij vandaag zo oempalapapa. Oempalapapa oempalapapero.
Ik kijk door het raam, het regent , het waait een beetje, de lucht is grijs…Grijs de kleur van……- neen Natokenniet zeggen - of toch? Van het optimisme zeker ? De regen spoelt alle negatieve gedachten weg en wat nog blijft hangen , waait mee met de wind want zoals ik al zei: ‘ k Voel mij vandaag zo oempalapapa. Oempalapapa oempalapapero.
Gisteren op aanraden….. nog een lange wandeling gemaakt met mijn slaapgenoot, we waren er allebei een beetje moe van , maar ik zei tegen mijn gezelschap: hop met de beentjes , het hoofd niet laten hangen want: ‘ k Voel mij vandaag zo oempalapapa. Oempalapapa oempalapapero.
Corona? Isolement? Stijgende coronacijfers….. allé we gaan daar toch niet over beginnen hé? Radio en Tv en dagbladen verblijden ons al elke dag met hun boodschap. Mensen van de media hoe durven jullie ons overrompelen met negatieve gedachten. Get a life! Dus waarom zou ik jullie dag bederven? Wees gerust ik zal het niet doen want: ‘ k Voel mij vandaag zo oempalapapa. Oempalapapa oempalapapero.
Dus, zoals jullie zien, hier is alles kits achter de rits, en mocht het niet zo zijn dan trek ik die rits nog een beetje meer toe!!!! Nog een hartelijke groet .
September liep ten einde, er volgden nog wat oogsten, de pompoen kreeg een laatste duwtje, de spruitjes werden nog wat dikker, de laatste tomaatjes wachtten nog op hun rode kleur maar het onstuimig groeien is voorbij. Als de lente het subtiele aperitiefje is, dan is de herfst de schaal pralines bij de koffie. Nog even genieten en dadelijk worden we het restaurant uitgezet!
Van alle seizoenen heeft de herfst misschien wel de meeste invloed op onze stemming. Ik weet niet hoe het precies zit. Hebben melancholische mensen de neiging om te tuinieren of word je als tuinier zelf melancholisch?
Ik word in ieder geval niet vrolijk als ik mijn tuin in de herfst zie. Ik noem dat eerder mijn " bonjour - tristesse gevoel". Groenten en bloemen zijn geen kinderen maar je hebt ze wel op één of andere manier op de wereld gezet. En nu wringt de herfst hen de nek om en neen dat is geen fijn gevoel!De zomer is weggezakt en de herfst komt op met een bijna vergeten koelte en wind en plensbuien!
Dit jaar maakt de herfst me melancholisch dan andere jaren : het vallen van de bladeren, de aarde met diepe geuren, de bruine kleuren van de bomen in alle tinten en schakeringen, het stilvallen van de natuur maar vooral het besef dat het weer bijna 8 maanden zal duren vooraleer er opnieuw leven in de natuur komt, dat speelt een rol. Een zekeren weemoed komt dan over mij en vooral dit jaar is het heftiger dan ooit.
Dit jaar versterkt corona de herfstmelancholie. De beleving van de wereld is nog grijzer dan in andere jaren. Het is de vraag of we straks de feestdagen kunnen vieren zoals we gewend waren. De tweede infectiegolf en de verwachte economische fall-out van corona roepen rare gevoelens op. En daaraan kun je niet ontkomen met een wandeling tussen verkleurende bomen.2020 een jaar waarin corona.. een stuk van ons leven zal " gestolen" hebben... Daar word je niet echt vrolijk van!
Ik herken dat melancholisch gevoel elk jaar opnieuw en besef hoe de natuur het stilvallen gebruikt om weer energie te verzamelen voor de volgende lente. Het leven in de natuur stopt nooit, het maakt zich alleen een tijdje onzichtbaar. We zijn het gewoon om de natuur te zien als iets dat doorloopt van het begin naar het einde, naar het verval , als een cirkelgang waarin alles terugkeert en er telkens iets nieuws kan beginnen...
Helaas is het met het leven van de mens niet zo, éénmaal de herfst intreedt, komt de winter er snel aan en komt het einde sneller en sneller dichterbij in een rechte eindigende lijn en na een jaar als dit is dat toch even slikken!
Wat doet een mens in coronatijd? Opruimen, kasten en laden uitmesten en zo bots je soms op een pareltje uit het verleden.
Ik heb altijd op katholieke scholen gezeten vanuit die visie moet je ook dit cursiefje lezen! We hebben er leren dichten zonder ons gat op te lichten en de leer der welbespraaktheid ontdekt..... 🙂
Wiskunde was één van de hoofdvakken in mijn opleidingLitanie aan de wiskunde en vaak ook een buisvak. vandaar de volgede litanie.
Voorlezer:
Wiskunde, ontferm u over ons.
Grote Piet Agoras, Euclides, Einstein, Ptolomaeus en andere knappe bollen, ontferm u over ons.
Vak van vaak, vooral op maandag, ontferm u over ons.
Vak van slapeloosheid,
Vak van vreselijkheid,
verschrikkelijk vak,
vak van haat en afkeer,
steen des aanstoots,
zwaard des aanstoots boven onze hoofden, ontferm u over ons.
Beul van onze jeugd,
onherroepelijke ramp van onze proefwerken,
dief van onze punten,
misbakken peer van onze rapporten,
buis der buizen,
speelmakker van onze vakanties,
dikke nul, grote zero, grote bros,
vriend van onze blokkers,
lust van de zageventen,
mes van de leraren, ontferm u over ons.
Axioma van onze onvergetelijke luiheid,
oneindige cirkel van onze inspanningen,
snijpunt van onze straffen,
hypothenusa en allerhande rechthoekszijden van ons groot verdriet,
koord van onze zelfmoord,
telraam van onze moeilijkheden,
wanhoop van onze moeders ,
razernij van onze vaders,
kaalheid van onze professoren,
Wiskundig labyrint van stellingen en formules wiskunde ,
mispunt van alle merkwaardige producten: ontferm u over ons.
Voorlezer:
Verlos ons heer van : alle pseudo problemen, van alle aanhangers van X en Y,
van logaritmen, cosinussen, orthogonale dinges en voorhistorisch ongedierte.
Als schapen werden we naar de slachtbank geleid.
de rest:
en onder de onnozelen van geest gerekend.
Voorlezer:
Lieve , zeer verstandige leraars - die het vroeger zelf ondervonden hebben - en weten dat het geen inderspel is, geef in uw grote barmhartigheid een beetje meer punten, minder werk en nooit meer schriftelijke ondervragingen, opdat we alle problemen mogen begrijpen en van de vreugde van het eeuwig verlof kunnen genieten.
Iedereen maar zagen en klagen over het al dan niet dragen van mondmaskers maar heb je al eens nagedacht over de voordelen ervan!!
🧚Je kan eindelijk fietsen zonder dat je een vlieg inslikt.
🧚Je hoeft geen make-up meer op , dat scheelt al een pak in je portemonnee ..
🧚Je moet niet wachten tot het wintert als al je tanden eruit moeten vóór dat nieuwe gebit er komt..
🧚Je hoeft je bij de minste koude niet meer te schamen voor die rode neus.
🧚Je kan -letterlijk- een gezicht trekken en niemand die het merkt als je kwaad bent.
🧚Niemand die de lelijke pukkel ziet op je neus .
🧚Je hoeft je neusharen niet meer te trimmen (gniffel gniffel).
🧚Een facelift hoeft niet meer, want niemand die het verschil zal zien.
🧚 Of je kan er gewoon één dragen -al dan niet of het moet- om anderen en jezelf zo goed mogelijk te beschermen.
We kunnen er beter mee doorgaan met een mondmasker te dragen want het zal nog wel even duren voor het vaccin er is en heel de wereld is ingeënt . Tot dan zullen we met z'n allen gezichtsloos door het leven moeten gaan, of we het nu leuk vinden of niet.
- Twee koeien lopen in de wei. De ene loopt vreselijk te hoesten. 'Wat is er met jou aan de hand?,' vraagt de andere.
"De boer heeft gisteren het hek open laten staan, en nu ben ik verkouden."
- Bert en Bart zitten tegen elkaar op te scheppen. Bert vertelt: 'Gisteren was ik bij de Niagara-watervallen en ik zag een man die tegen de waterval op zwom!'
Zegt Bart: 'Klopt, dat was ik!'
-In de universiteitsbibliotheek is het zeer stil, ook al zitten er heel veel studenten te studeren.
Een jongen vraagt zachtjes aan een meisje: ‘Is deze stoel vrij?’
Het meisje antwoordt luid: ‘Nee, ik ga niet met jou naar bed!’
Alle studenten in de bibliotheek kijken op en staren de jongen aan. Hij wordt heel rood en zoekt snel een vrije plaats aan een andere tafel.
Na enkele minuten staat het meisje op, wandelt langs de tafel waar de jongen heeft plaatsgenomen en fluistert triomfantelijk: ‘ik studeer psychologie. Ik weet hoe ik iemand moet manipuleren. Je was nogal beschaamd, hé?’
De jongen antwoordt luid: ‘Wat? 500 euro voor één nacht? Dat is veel te veel!’
Iedereen in de bibliotheek staart nu in shock naar het meisje.
De jongen fluistert: ‘Ik studeer rechten. Ik weet hoe ik iemand schuldig kan doen lijken."
Hopelijk heb ik een glimlach op je lippen getoverd lieve bezoeker?
Trauma’s …iedereen heeft er wellicht wel maar ik heb een heel speciale…luister maar!
In de humaniora 2e jaar tijdens de les fysica.
Non: “ Wat doe je als je soep te heet is?”
Ikke: “ Blazen.”
Non: “ Ik hoop dat je ouders je goeie tafelmanieren aanleren. Je blaast niet op je soep maar je roert erin met je lepel”.
Hilariteit in de klas waarvan er wellicht 90% hetzelfde zouden gezegd hebben.
Dus als ik soep eet – en dat doe ik elke dag- en ze is te heet, dan blijft die berisping me achterhalen en ROER IK !!!!
Tafelmanieren!! Nog zo iets en het gaat nog steeds over die soep!
Als ik soep eet, steek ik de lepel altijd in de lengterichting en dus met de punt voorwaarts in mijn mond. Het valt mij echter op dat de tafelgasten in films en feuilletons, die zich in chique huishoudens afspelen, de lepel dwars voor de lippen brengen.
Ik heb dus even gegoogeld en vond in een uit 1940 daterend boekje met etiquetteregels – Hoe hoort het eigenlijk? van Amy Groskamp– het volgende:
“Men eet van den zijkant van den lepel en niet van de punt, daar de eerstgenoemde houding iemand in staat stelt de ellenbogen zoveel mogelijk aan het lichaam gesloten te houden, hetgeen bij een goede tafelhouding behoort.”
Toen ik onlangs bij het middagmaal soep at, wilde ik natuurlijk aan mezelf bewijzen dat ik wist hoe het hoorde. Wel, ik kan jullie verzekeren dat tomatensoep buitengewoon hardnekkige vlekken maakt.
Die etiquetteregels kunnen me in de toekomst gestolen worden .
)
