Vandaag is het dierendag dus onze beestjes zullen het graag hebben . Op veel blogs wordt naar die speciale dag verwezen.
Zelf hebben we momenteel geen dieren meer maar hebben jaren lang twee poezen gehad voor elk van onze kinder één en ook schildpadjes die na een tijd uit hun bokaal kropen 's nachts en dan was het zoeken waar die deugnieten zaten. We hebben ook lang kippen en eenden gehad maar de vijver was aan vernieuwing toen en toen zijn we met eenden gestopt. Omdat we in de winter er voor een tijdje uit trekken, hebben we besloten geen dieren meer te houden want we wilden de buurman niet teveel belasten! Als het nodig is miauw of blaf ik zelf wel dat lukt nog ... eieren leggen daarentegen... maar kakelen dan weer wel .
Gisteren en vandaag was /is het weer hier ok wat zon en niet teveel wind. We hebben daar net nog een wandeling gemaakt in het bos hier in de buurt en de herfst komt er aan dat zie je aan de bomen en aan het bladerdek dat zich aan het vormen is!
Dus als je een dier hebt , verwen het maar vandaag in het ander geval als je er geen hebt verwen dan jezelf!
Dag blogvrienden... aan iedereen een aangename zondag en geniet ervan want zoals iemand in Spanje ooit zei: cada dia es un regalo = elke dag is een geschenk.
De dag van gisteren was ook een geschenk in gezelschap van familie... dat geeft weer extra vitamientjes .
Ik had vandaag een paar attente bloggers die gezien hadden dat mijn blogje jarig is ! Ikzelf had er niet bij stilgestaan dat ik al 15 jaar hier iets zinnigs of dwaas neerzet en sommigen komen al even lang op bezoek . Dus ik moet jullie danken die blijven komen, lezen EN REAGEREN. Dat doet een mens verder bloggen want als ik mijn teller zie dan komen er veel meer langs per dag maar weinigen voelen zich geroepen om te reageren.
Bedankt lieve mensen en hopelijk houden we het allemaal nog een paar jaar vol!
Wat voor ons sportliefhebbers een prachtige afsluiter van de dag had kunnen worden door een zegen van de Rode Duivels tegen onze Noorderburen na de stunt van Remco in Australië werd helaas een afknapper. Na de euforie door de WK trui in de morgen hadden we hoop dat gisterenavond de kers op de sporttaart zou gezet worden door onze Duivels. Helaas ze verloren met 1-0 tegen Oranje. Onze bondscoach - die wegens een rode kaart opgelopen in de vorige match van de Duivels) - vanuit de tribunes de match volgde, vond achteraf wel dat hij een goeie match gezien had waaruit hij veel geleerd had.. Dan zat hij ofwel naar een andere match te kijken ofwel was hij zoals velen onder ons in slaap gedommeld door de trage en onbezielde match van beide ploegen.
Wij hebben er ook veel uit geleerd nl dat onze Duivels niet meer staan voor wie ze een paar jaar terug waren en nog veel boterhammekes zullen moeten eten willen ze niet heel snel een retourticket krijgen daar in Qatar. Waar was hun schwung?
Voor het eerst in 50 interlands konden de Duivels niet scoren. Een paar nieuwe, jonge aankomende talenten kregen hun kans maar hebben nog werk voor de boeg maar ook de “ anciens” haalden niet het niveau dat we van hen mogen verwachten. Martinez mag dan wel zeggen dat we evengoed, misschien beter waren dan de Nederlanders maar dat moet dan ook op het scorebord te zien zijn. Bepaalde spelers zoals Courtois gaan mee in de denkpiste van de bondscoach en vonden dat ze Nederland toch gedomineerd hadden en dat ze makkelijk 4 goals hadden kunnen maken MAAR daar knijpt het schoentje de kansen zijn er maar ze maken ze niet af!! Niet dramatisch beweert de beste keeper van het moment op het WK is het de vorm die telt niet die van sept!
Mijn conclusie.. er zijn nog veel vragen na de laatste test voor Qatar…en wij supporters blijven voorlopig op onze honger zitten of zijn we teveel verwend geweest in het verleden?
.Remco Evenepoel is wereldkampioen geworden in Wollongong Australië en hoe… Na het perfecte voorbereidende werk van de Belgische ploeg trok Remco op 34km van de streep in de aanval en slechts één renner kon hem volgen. Op de laatste klim liet hij ook die achter zich en reed hij de resterende 24km alleen naar het ultieme nl Wereldkampioen worden op zijn 22ste en dat na een top jaar waar hij klassieke Monumenten zoals Luik Bastenaken, San Sebastian , een Grote Ronde nl de Vuelta en het WK in één en hetzelfde seizoen op zijn naam schreef, wat een combinatie! Du jamais vue zeggen de Fransen dan.
IK had mijn wekker op 6u45 gezet om de finale te volgen maar mijn inwendige klok maakte mij al om 6u30 wakker zodat ik de apotheose van dit WK in volle actie kon volgen . En dan zie je hem daar staan op het podium, de kleinste van de drie maar oh zo beretrots als hij uit volle borst de Brabaçonne meezingt. IK krijg daar natte oogskes van .. wat moet dit dan niet doen met zijn ouders en verloofde…..?
De reactie van Michel Wuyts na de aankomst: “Merckxiaans, het Remcoïsme valt nu niet meer te stoppen. " Voor wat die kerel dit jaar al gepresteerd heeft, zijn geen woorden noch superlatieven groot genoeg! .Ik denk dat we voor enkele jaren goed zitten met het Remcoïsme..als hij gezond mag blijven en het hoofdje erbij houdt. In ieder geval Remco heeft ons landje op de kaart gezet daar in het verre Australië en in de hele wielerwereld!
Vreugde en euforie bij de Belgen, ongeloof en ontgoocheling in het Nederlandse kamp om wat hun topman overkwam! Het gebeurt wel eens dat WK-favorieten een slapeloze nacht kennen voor een WK-wegrit. Maar wat Mathieu van der Poel in Wollongong overkwam, was ongezien. De Nederlander werd gearresteerd door de Australische politie na een uit de hand gelopen ruzie op hotel. Er waren op zijn gang twee kamers met kinderen en er was continu gedoe. Er werd op deuren geklopt, na de derde keer is Mathieu in de gang gegaan en is hij uitgevlogen tegen 2 meisjes die beweren dat ze hard geduwd werden. Uiteindelijk werd de politie gebeld en moest Mathieu een verklaring afleggen en zat hij een paar uren in de cel Volgens bepaalde bronnen zou Van der Poels paspoort afgenomen zijn en moet hij dinsdag voor de rechtbank verschijnen.
Een serieuze streep door de rekening van de Nederlanders maar die krijgen de kans vanavond om weerwraak te nemen door te winnen tegen onze Duivels…Jullie kijken toch ook ?
PS Zelfs het herfstweer heeft een dag van rust ingeschakeld om met een stralende zon de prestatie van Remco nog meer te accentueren.
Dat het niet alleen officieel herfst is maar dat het ook een feit is dat weten we direct als we naar buiten kijken…. regen en koud. Niet dat het nu definitief gedaan moet zijn met mooi weer, ik reken toch nog op een paar zonnige dagen deze maand en in oktober. Maar wij zijn toch al een beetje aan de winterinstelling begonnen.
De hele zomer hadden we genoeg aan een laken of lege dekbedovertrekken. Daar zitten sinds een paar dagen toch terug dekbedden in. ‘s Avonds brandt hier al een paar dagen de houtkachel om de avondkilte te verdringen. Momenteel klopt die ook overuren bij zo'n weer!
De tuin bereiden we ook stilaan voor op een winterslaap .De potplanten die de hele zomer buiten stonden, hebben we in de serre gezet waar ze de winter kunnen doorbrengen. Uitgebloeide bloemen zijn kort afgeknipt en de stammen en blaadjes door de compostmolen gedraaid . De lavendel moet wel nog de najaarssnoei krijgen dwz de bloemetjes eraf snoeien met een heggenschaar. In het voorjaar gebeurt dan de definitieve snoei. Een goeie tip we hebben allemaal wel eens last van vliegjes of van die vieze, witgele maden in de groen-afvalbakken. Nu heb ik ergens gelezen dat een dun laagje lavendel in de bak die beesten weg houdt. Kijken of dat werkt!
De tuinstoelen staan terug in het tuinhuis en de stoelovertrekken verhuizen tot volgende zomer naar de zolder. Nog 2 stoelen blijven staan voor een eventuele zonnige herfstdag.
Met in het achterhoofd de energiefactuur hebben we de cv nog niet opgezet maar ’s avonds zorgt de houtkachel voor dat tikkeltje warmte dat de kilte en de vochtige lucht verjaagt.
Ook onze menu werd al aangepast aan de herfst met lekkere pompoensoep en puree met boerenkool en worst en tomatensoep met veel groenten en balletjes!
Straks wordt de lucht weer gevuld met ganzen-en andere geluiden en zullen we overal trekkers horen en zien overvliegen op zoek naar warme plekjes! Maar vandaag doet de herfst zijn naam eer aan want we kregen tot nu al 15,2l regen en dat bij 12,6gr en het ziet er niet naar uit dat we zon krijgen vandaag! We zullen dan maar binnen voor een gezellige zaterdag zorgen bij wat warmte van de houtkachel! Een hartelijke groet.
We hebben een paar herfstdagen achter de rug en zie vandaag krijgen we terug een zonnige dag . Voor mij mag dat nog een paar dagen zo blijven hoor met die energieprijzen die de pan uit swingen zal niemand klagen, denk ik. De herfst hoeft zich echt niet aan de officiële datum te houden!
De superlatieven voor wat Remco in de Vuelta presteerde en ons na 44 j terug een winnaar in een grote ronde bezorgde zijn nog niet opgedroogd of een andere sportieve stunt zet België opnieuw in de picture. Wat mijn club FCB gisteren presteerde gaat ook de annalen in als de stunt van het jaar door te winnen tegen Porto een club met superspelers en een budget dat het veelvoud is van dat van Brugge ! Niet iedereen gaat zomaar Porto met een dergelijke kater opzadelen omdat ze 0-4 verliezen tegen een ploeg met veel minder naam…. Dit gaat de sportwereld rond!!
Mijn halfbedde heeft zich beslist 4 maal een bult verschoten door de decibels die ik bij elke goal produceerde . Tsja ne mens moet toch op één of andere manier kunnen meejuichen hé?
Gelukkig heeft toch één van de kleinzonen mijn voetbalmicrobe overgekregen want Thanis ( zoon van de dochter) en ik geven volop commentaar via SMSjes want om samen te kijken wonen we te ver vaneen! Ik heb daar stiekem mijn plezier in want toen de dochter nog thuis woonde , kon ze nogal vol onbegrip sakkeren op mijn voetbalgekte en nu zit ze zelf met eentje in huis dat ook de microbe heeft hahahaha.
In ieder geval mijn sporthart heeft een flinke booster gekregen de laatste dagen eerst met Remco en nu met MIJN CLUB! Ok wij zijn er nog niet want nog 4 wedstrijden te gaan maar we staan toch mooi aan de leiding in onze groep met het max van de punten. Ik duim dat hun droom om te overwinteren en de tweede ronde in de Champions League te kunnen spelen eindelijk eens verwezenlijkt wordt! Maar ik wil niet te vroeg juichen want je kent dat gezegde van de beer en het vel.. maar:
Geen nieuws is goed nieuws zegt men dan maar af en toe een teken van leven zegt nog veel meer vandaar..
Hoe het hier gaat?
Zoals overal zeker waar trammetje 7 bolt met ups en downs, met kleine of wat grotere problemen, met vallen en opstaan en zeker DOORGAAN een andere optie is er niet!
Voilà mijn intro staat er.
De regentonnen zijn hier al dik bijgevuld tot groot "contentement" van ons en de natuur die ook van het gevallen water gesnoept heeft. Mijn Daktura die af en toe met de oren - in dit geval bladeren en bloemen - naar beneden hing, heeft een boost gekregen en staat nu opnieuw in volle glorie te bloeien. Zonnebloemen die eraan dachten om te verdrogen, draaien weer frivools hun bloem naar de zon als die er is , de rozen kunnen eindelijk genieten van de mest die ik al een tijdje gegeven heb en hun laatste botjes in volle bloei zetten en niet te vergeten... het onkruid toont zich welig op zijn best!!! Dat belooft!!
Voor ons aardbewoners scheelt het een truitje en als je buiten komt een parapluutje ipv parasolletje maar we hebben erom gevraagd ... Voor één keer werden we niet depri van de regen maar verwelkomden we die met een diepe zucht van opluchting! Hopelijk krijgen we daar geen spijt van want de ervaring leert ons dat de natuur zich altijd herstelt vandaar : " na regen komt zonneschijn" dus omgekeerd ook zeker?"
Hoe dan ook, geniet van het weekend en doe je ook mee aan de Remco mania?
Ani vroeg of ik het druk had of geen zin meer had.. Wel het eerste is waar.
Deze week was er elke dag wel wat en een paar noodzakelijke doktersbezoeken stonden ook op de lijst en je weet dat je bij die mannen niet direct buiten bent niettegenstaande alles op afspraak gebeurt de dag van vandaag. Twee keer kine per week brengt mijn dagritme ook wat in de war en als dan ook een paar toestellen het nodig vinden om allemaal samen de pijp aan Maarten te geven dan begrijpen jullie hopelijk dat ik even geen tijd had voor sennet! Neem daarbij de dagdagelijkse taken die ook moeten gedaan worden en een tuin die mijn aandacht af en toe nodig heeft niettegenstaande de triesige toestand ervan en zo is een week snel gevuld.
Vrijdag was dan ook weer onze maandelijkse bijeenkomst met een paar vriendinnen en DAT probeer ik toch mee te nemen als het kan en zeg dat het deugd doet een namiddag even bijpraten en zagen en luisteren!
Maar om te tonen dat ik er nog steeds ben, heb ik toch maar snel gereageerd op Ani's vraag
Aan iedereen een aangename zondag en houd de paraplu maar in de buurt want volgende week zou het kunnen regenen!
Ik had zaterdag een tekstje in mekaar gestoken maar door andere bezigheden nog niet geplaatst tot ik bij Ani een zelfde verzuchting las......
Waarover gaat het dan? Lees maar verder
Elke dag luisteren we naar het nieuws ’s middags op VTM en ’s avonds op de VRT en eigenlijk zouden we dat beter niet doen want het is echt geen goed nieuws show de laatste maanden en dan erger ik me wel aan dat nieuws. Je wordt er niet bepaald vrolijk van! Maar vorige week vrijdag ergerde ik me nog meer toen ik het volgende hoorde …. Het zal maar je kind geweest zijn of je kleinkind!!!
Sinds vrijdag 26 augustus mag Michelle Martin opnieuw gaan en staan waar ze wil. De ex-vrouw van Marc Dutroux is helemaal vrij, zonder voorwaarden. Hoe kan het dat iemand die medeplichtig is aan één van de grootste misdaden in ons land de laatste decennia al 10 jaar voorwaardelijk vrij is en toen geholpen werd door die " barmhartige nonnen" ( hoeveel zullen die daar aan verdiend hebben?) en nu 10 j later door een rechter definitief vrij en VAN ALLE BLAAM VERLOST IS?
GELOOF JIJ DAN NOG in gerechtigheid ?
Voor de ouders van de vermoorde meisjes was het een moeilijk moment toen Justitie dit liet weten. Martin werd voor haar rol bij de ontvoering en dood van de slachtoffers van Dutroux veroordeeld tot 30 jaar cel. In 2012 kwam ze vrij onder voorwaarden, waaraan ze zich 10 jaar moest houden. Die termijn is nu verstreken. Paul Marchal, de vader van de vermoorde An reageerde op de brief van Justitie met de mededeling dat Martin de 26ste augustus zou vrijkomen en dat net op de dag waarop An en Eefje op 23 augustus 1995 werden ontvoerd! . Kon justitie niet een andere dag uitkiezen om dat te melden ?
Ik denk dat iedereen achter de ouders van de vermoorde meisjes staan en de klacht (hieronder) van Paul Marchal, vader van de vermoorde An begrijpt.
“ Het blijft moeilijk... zeker op een dag als vandaag. Zovele jaren geleden werd An op 23 augustus uit ons leven gerukt. Het wordt allemaal nog zoveel moeilijker als je net nu een gerechtsbrief krijgt met de zakelijke melding dat de voorwaarden gekoppeld aan de voorlopige vrijheid van Martin worden geschrapt en dat zij vanaf vrijdag 26/08 helemaal vrij is te gaan en staan waar ze wil. Ze is dan VRIJ... VERVROEGD... Tijdens haar gevangenschap haalde de onderwijzeres nog enkele bijkomende diploma’s waaronder dat van jurist. En alles uiteraard op kosten van de belastingbetaler en opgevangen eerst door de Katholieke kerk, daarna door een rechter. Wat je mij niet moet vragen is om dit uit te leggen." 😡😢😡😢😡😢
Justitie beweert dat wanneer de straf uitgesproken is een ander principe op de voorgrond komt nl : het principe van re-integratie. Dan gaat men naar de toekomst kijken. Wat moet er gebeuren zodat die persoon weer op een veilige manier zijn of haar intrede kan doen in de samenleving. Iedereen verdien een tweede kans zegt men dan…
Mijn reactie NOUGABOLLEN in zo’n geval die meisjes en ouders kregen geen tweede kans!
Een tweetal weken terug was ik de wandkast met boeken aan het uitmesten en opeens vond ik in een vergeten hoekje een boekje dat ik al bijhoud sinds ik jong was nl mijn poëzie boekje. Misschien was jij ook zo’n meisje dat in een klein persoonlijk boekje vrienden of dierbaren iets liet neerpennen voor het leven? Ik was er zo eentje en zie ongeveer 16 j later lees ik met een beetje weemoed wat vriendinnen , familie, leerkrachten na het regentaat en verder reisvrienden en mijn slaapgenoot ooit neergeschreven hebben of getekend hebben en het doet me wat.. Zouden die mensen nog leven? Sommige van die vrienden misschien wel maar familie of leraars of reisgenoten en andere” ouderen” uit die tijd wellicht niet want we zijn allemaal maar passanten in het leven.
Ik werd er even stil van bij de herinneringen. Het boekje ging terug de kast in maar nu wat meer zichtbaar en ik zal het zeker nog wel eens in handen nemen want na mij vliegt dat gegarandeerd ergens bij het oud papier. Tsja.. het zijn mijn herinneringen hé. De teksten en intieme bijdrages zet ik hier natuurlijk niet neer maar ik laat jullie wel even meegenieten van het tekentalent dat sommige van mijn vrienden toen hadden.
Vandaag is het hier rustdag en dat mag na een drukke week met 2 BBQ .. Het was telkens best gezellig en aangenaam maar uiteindelijk is het Biebie die 's avonds bekaf in haar zetel neervalt. Eigenlijk ook een beetje mijn eigen schuld want ik wil alles tot in de puntjes goed hebben en zelf doen dus... ik zal maar niet klagen.
Gisteren was het deels bekomen en voor een ander deel een megastrijk die was blijven liggen uit de voeten doen! Ik was er zomaar een 2u30 mee bezig maar alles ligt weer netjes in de kast en vandaag is het GENIETEN want het weer zit terug mee en doordat we vrijdagavond zo'n 20l regen gekregen hebben, (gelukkig niet bij de BBQ) moet ik vandaag niet sproeien en dat is ook een hele karwei minder met die bloementuin hier!
Dus lieve mensen, geniet er ook maar van al zijn we nog niet direct van de zon verlost. Het hoeft voor mij ook niet alleen die tropische hitte daar ben ik geen fan van.
Onlangs op TV lieten ze zien dat die extreme droogte voor grote problemen zorgt bij de aardappelboer. Hij krijgt de aardappelen niet gerooid omdat de grond te droog is en de aardkluiten zich mengen met de aardappelen tijdens het rooien en toen waren ze daar weer die herinneringen...
Toen ik kind was, kende men dit probleem nog niet. De boeren en thuis aardappelkwekers staken met de riek eigenhandig de aardappelen uit en die werden dan met de hand opgeraapt en gesorteerd! Mijn grootouders hadden twee stukken grond waarop ze op het ene tarwe zaaiden en op het andere aardappelen plantten . Elk jaar werd de oogst gewisseld. Mijn grootvader stond ’s morgens - voor hij ging werken- vroeg op om zo’n 10/12 rijen aardappelen ( zo’n 30 m lang en 5 m breed ) met de riek uit te doen en dat gedurende een kleine week . Omdat het toch vakantie was “ mochten = moesten” we die oprapen en niet zomaar . De grote werden in een mand gegooid , de middelmatige in een andere mand en de kleine en de gestoken aardappelen ( door de riek ) in een emmer . De eerste dagen was dat plezant en kwamen mijn vriendjes helpen want hoe vlugger ik klaar was hoe rapper ik met hen kon gaan spelen maar na een dag of 3 gaven die het op en sakkerde ik van de eerste opgeraapte patat tot de laatste.
Als de oogst binnen was dan raapten we de paar kleintjes die waren blijven liggen op en toen werd het droge loof op een stapel gelegd en in brand gestoken en daar gooiden we die aardappeltjes in het vuur om ze te bakken, heerlijk was dat.
De tarwe werd ook met een zeis afgedaan, de vrouwen bonden die in bundels en wij kinderen hielpen dan om die aan te brengen toen ze in driehoekige schoven gestapeld werden om te drogen. Als alles opgezet was dan zochten wij tussen de “stoppels” naar overgebleven aren die nog op het veld lagen en kauwden dan op de graantjes . Het was precies kauwgom.
Als de aren droog waren dan werd de tarwe gedorst met een vlegen , een zwaar en intens werk waar ik vaak heb staan naar kijken en mij afvroeg hoe het kon dat 4 mannen die ritmisch klopten nooit op mekaar klopten! Als beide oogsten achter de rug waren dan bakte mijn grootmoeder stapels pannenkoeken op haar Leuvense stoof en mocht iedereen die geholpen had pannenkoeken eten… zalig was dat…
Nu blijft alleen stof achter als de aardappelen gerooid zijn en de tarwe door een machine is verwerkt. Wat een rijkdom aan herinneringen hebben wij kinderen van de buiten toch, dat meeleven met de seizoenen was toch veel intenser dan bij stadskinderen en nu begrijp ik waarom ik nooit in een stad zou kunnen wonen. Ik ben een buitenmens!
Onze BBQ gisteren is optimaal verlopen. De dag begon nochtans niet optimaal want rond 6u15 werd ik wakker door de donder en de regen. We kregen zo'n 3l water maar gelukkig waren later op de dag de Goden ons goed gezind. Het werd zonnig en niet te heet. Ze plaagden ons wel heel even bij de koffietafel maar tegen de tijd dat we alles binnen gezet hadden, was het weer over!!!
Het was een aangename dag qua warmte en ook qua familiehappening! Er werd over koetjes en kalfjes gepraat maar ook over de realiteit ...
Vandaag rustig alles terug opruimen en verder genieten en volgend jaar staat weer al genoteerd in onze agenda bij leven en welzijn!
Maar veel dichterbij staat de volgende BBQ nl vrijdag! Of het dan ook nog droog zal blijven is maar de vraag!!
Je hoeft echt niet te denken dat een bui altijd met het weer te maken heeft. Bijlange niet! Buien kunnen evenzeer te maken hebben met de mens, hij is in een slechte bui of zij is in een zotte bui..... Maar vaak hebben dié buien dan wel weer te maken met het weer.Volg je nog want weer en weer zijn twee verschillende zaken, zegt de taalpluizer in mij hahaha
Als de zon schittert in een hemelsblauwe lucht, dan stralen de meeste mensen ook als een aureool rond een heiligenbeeld. Ze voelen zich goed in hun vel, zijn goedgeluimd en tevreden en ook al doet hun hoofd wel wat zeer of zijn hun knoken een beetje stijf, wat kan hen dat ook allemaal schelen. Ze draven door het leven als jonge veulens in een sappig groene weide en projecteren hun problemen door een fuchsiaroze bril, rècht de vergeetpunt in. Hun glimlach reikt tot ver buiten hun veelal verkrampte gezicht en hun ogen schitteren als diamanten die net werden opgeblonken door een overijverige diamantenoppoetser-van-dienst tegen 180 in d'uur. Ze grijpen voor hun kleding naar kleuren waar een regenboog bij zou verbleken en zijn zo vriendelijk tegen alles en iedereen, dat verbaasde blikken hen goedkeurend aankijken. Mensen zijn dan in een 'goeie' bui!
Als men echter 's morgens uit bed stapt en de wereld ligt er grauw en troosteloos bij verzopen onder de liters regen die 's nachts uit de bewolkte lucht naar beneden kwamen vallen, dan is de mens maar al te vaak geneigd om dadelijk rechtsomkeer te maken richting bed en zich vervolgens terug onder de dek-, dons- of andere dekens te installeren om er nooit meer uit te komen. Vermits dit echter niet altijd te koppelen is aan dagelijkse plichten, zetten de meesten onder de werkende of studerende (natuurlijk) mensenmassa een gezicht op als een regelrechte donderwolk-met-migraine om er vervolgens de hele dag de pest in te hebben. Ze slepen zich als het ware naar de badkamer, grijpen de eerste de beste donkergekleurde oufit die ze in hun buurt tegenkomen en lopen er met een gezicht bij dat lijkt op een moordenaar die naar de dodencel wordt geleid en zijn in staat om wie of wat er voor hun voeten loopt een trap te geven en de huid vol te schelden zodat deze slachtoffers ter plaatse zowat gereanimeerd dienen te worden. Die mensen zijn dan in wat men noemt 'een slechte bui'!
Het wordt hier natuurlijk door mij allemaal misschien wel wat te extreem voorgesteld, maar één ding is wel waar : net zoals het weer heeft ook de mensheid dus inderdaad last van 'buien' goede zowel als slechte. De meesten onder ons zijn hier echter nog niet aan gestorven, hebben er zelfs nog niet al te veel aan overgehouden. Er zullen er ook weinigen zijn in hun directe omgeving die het ook niet hebben overleefd. Zelfs de huisdieren die op dàt moment in de buurt waren, hebben er waarschijnlijk geen gebroken botten aan overgehouden of werden niet finaal platgeknuffeld. Wat ik maar wil zeggen is dat het weer wel degelijk invloed heeft op het humeur van de mens. Ach, het beste is dat het weer ook maar z'n gewone gangetje gaat. Geen dodelijke sneeuw- of ijzelstormen in de winter, geen te erge maartse buien of aprilse grillen in de lente, geen verzengende hittegolven of verwoestende onweders in de zomer, maar ook geen zware stormen of onzichtbare mistbanken in de herfst. Wat wil een mens nog meer ? We hebben het echter niet altijd voor 't zeggen hé en dat is maar goed ook. Als we ons nu ook nog met het weer konden bemoeien, dan kwam het zeker nooit meer goed. De mens wordt immers gewoon té slim; veel te slim! Maar vooral ook veel te bemoeiziek en dat moet uiteindelijk wel naar zijn eigen ondergang leiden.
Mensen, trek je in elk geval niet al te veel aan van het weer. Mocht morgen de zon niet schijnen, ga er dan alstublieft niet bijlopen als een donderwolk-op-retour. Grijp voor mijn part de eerste de beste verschijning die je tegenkomt eens goed beet (is die verschijning dan ook nog knap om zien, dan is dat weeral mooi meegenomen) en geef me daar een smakkerd ... je zult zien jouw bui verdwijnt als 'sneeuw voor de zon'! Je kan natuurlijk ook wel een oorveeg krijgen, maar kom ... da's bijzaak.
Bij Ani las ik over gewoontes uit onze kindertijd en zie deze warme zomer roept ook verre herinneringen op.
Ik heb het hier ook al wel eens gezegd dat die buurtgezelligheid van vroeger er niet meer is hoewel wij niet mogen klagen. De mensen zaten in de zomer ’s avonds meestal buiten gezellig te keuvelen met de buren bij een pint of zo tot het bijna donker was. Wij kinderen mochten dan langer opblijven in de vakantie en dat was genieten. We speelden dan wat of deden alsof terwijl we met rode oortjes luisterden naar wat er allemaal verteld werd. Als het te “ aangebrand “ werd dan vlogen we naar bed maar dan mochten de rolluiken nog wat omhoog blijven zodat we nog wat konden lezen of stiekem verder mee luisteren naar de verhalen over koppeltjes in de tarwe verder in de straat of andere spannende verhalen die normaal niet voor onze oortjes bestemd waren!! Onze pa riep dan na een tijdje naar boven dat het tijd was om te slapen en dan moesten de rolluiken naar beneden en gehoorzaam als wij waren, deden we dat ook!
Een andere zomerse herinnering ..
We hadden thuis niets tekort maar als je een extra zakcentje wilde dan gingen ze er thuis van uit dat je er ook iets voor deed . Zo ging ik helpen bij de boeren in de buurt om bonen te trekken aan 1frank/kg. Ik heb dagen gehad dat ik ts de 100/150 fr verdiende ( =evenveel kg bonen!!) en dat mocht ik dan houden. Zo bleven we ook van de straat weg en blijkbaar was ik een goede plukster want soms kwamen de boeren aan ons ma vragen of ik de volgende dag wilde terugkomen omdat ze extra plukkers nodig hadden. Ik deed dat meestal met een paar vriendinnetjes en het was nog plezant ook want dan zongen we liedjes van die tijd en snel deden de oudere vrouwen mee...Het was geen kinderarbeid want ik ” moest” dat niet doen. Noem het de studentenjob van die tijd op “ den buiten” al begon ik er op een vroegere leeftijd aan!! Ik heb er wel geleerd mijn handen uit te steken als ik iets wilde hoewel ik het soms ook beu was na een uur of 4 maar meestal had ik iets op het oog met dat geld zoals een uurwerk kopen of een fotoapparaat en dus beet ik door!
)
We hebben ook lang kippen en eenden gehad maar de vijver was aan vernieuwing toen en toen zijn we met eenden gestopt. Omdat we in de winter er voor een tijdje uit trekken, hebben we besloten geen dieren meer te houden want we wilden de buurman niet teveel belasten! Als het nodig is miauw of blaf ik zelf wel dat lukt nog ... eieren leggen daarentegen... maar kakelen dan weer wel 
.
