Net terug binnen van een korte maar stevige nachtwandeling.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Droog en helder weer, meer moest dat niet zijn.
De tijd van Halloween
,
de tijd om uilen en andere nachtdieren te observeren.
Alleen een kleine oliepit vergezelt ons als lichtpunt door het donkere bos.
Een heldere hemel helpt ons wel om diepe waterplassen te ontwijken.
Ook miljoenen sterren verlichten `t firmament, een schouwspel dat geen weerga kent.
Het bos is stil, geen lawaai,alleen de bladeren ritselen aan de takken.
Zon nachtwandeling is best een geheimzinnige tocht met overal schaduwen in een bocht
Onze voetstappen bedreigen de stilte door het breken van droge takken.
Onze voetstappen verklappen onze komst.
En dan zie je weer een schaduw achter de volgende bocht
Dan verbreekt de stilte door een gil
een metgezel heeft iets gezien.?
Tot op heden weten we nog steeds niet wat dat iets was.
We houden het maar bij een spook
.als het even mag.
(foto: een werk van Anne Versteyne, " de nachtwandeling")
|