Al surfend, van hot naar heir, op zoek naar een bijzonder verhaal over 'de tocht der tochten'. Bij het verhaal van Ida uit Waalwijk (NL) ben ik even blijven stil staan. Ida Rijkers volbracht in vier maanden de pelgrimstocht van 2700 kilometer naar Santiago de Compostela. Een barre en tegelijk prachtige tocht, die uiteindelijk voor haar veel meer werd dan een sportieve prestatie. Lees het volledig verslag over deze tocht door HIER te KLIKKEN.
Met vertrek en aankomst in Gierle centrum kunt u gemakkelijk een lus fietsen rond Herentals. We rijden van Gierle centrum over Tielen naar Lichtaart waar we aansluiting hebben op het knooppuntennetwerk aan KP30. Via KP29 en het brede fietspad van de Herentalsesteenweg in Lichtaart rijden naar het centrum van de 'Keizerstede'. Jaja er woont daar een keizer, mat name Rik Van Looy. We rijden richting Herenthout en aan de brug over het Albertkanaal slaan we links af naar KP60 en KP43 waar we de oude spoorbedding nemen. Tussen KP43 en KP66 houden we even halt om de 'Hogewegmolen' een bezoek te brengen. Deze molen is in privé handen en dateert van 1870. Echt de moeite om halt te houden.
De Hogewegmolen in Noorderwijk
Net voorbij Morkhoven aan KP67 rijden we links af naar Wiekvorst. KP 42-26-51-50Landelijke wegen en smalle grindpaadjes brengen ons naar Herenthout, 'het Stoetersdorp'. *** Herenthout kent een uitgebreid en zeer levendig verenigingsleven, zowel op sportief als sociaal-economisch gebied. "In H'rtuit is er altaa wa te doen" is dan ook een veel gehoorde uitspraak bij mensen uit de naburige gemeenten. Het uithangbord daarbij is zeker het Carnavalgebeuren, dat ons overigens de bijnaam van "stoetersdorp" bezorgde. Enkele historische gebouwen zijn de St.-Pieter-en-Pauluskerk, de in 2001 knap gerestaureerde St.-Gummaruskapel (in de volksmond 'Torekensschool'), de kapel van de Uilenberg, het kasteel van Herlaer met zijn eeuwenoude watermolen en bosrijke omgeving. Boswandelingen kan je vooral in het noordoosten en het zuidwesten van de gemeente maken.*** Over KP45-46 fietsen we naar Bouwel, deelgemeente van Grobbendonk, en KP47 om vandaar naar het rond punt aan 'De Dreef' te fietsen waar we richting KP08 nemen. KP19-18 , Vorselaar, het Kardinaals- en kasteeldorp en door de mooie dreef en langs het kasteel van 'de Borrekens' over het Vispluk KP01 naar Poederlee en terug naar Gierle. Een totaal van 59km (op mijne "siga sport". Over het algemeen rustige wegen en grindpaden. Van KP51 tot in Herenthout rijdt u wel op het fietspad langs de 'grote baan'.., ook al stoort het niet echt misschien zoekt men hier beter naar een alternatief.
Foto: Pedro Info over Herenthout via de Vlaamse Gemeenschap. Wilt u meer weten over de foto, KLIK dan op de FOTO.
Geen enkel diertje kent zoveel verschillende namen als het lieveheersbeestjes. Mariakevers, Heiligenkevers, Lievevrouwenworpjes, Hemelskoetjes, Zonnekevers of Gelukskevers, het zijn er slechts enkele. Ze worden gezien als de voorboden van voorspoed en geluk.
De meeste lieveheersbeestjes en hun larven leven van bladluizen en daarom worden ze in de glasteelt ook gebruikt om bij de bestrijding van plagen te helpen. De kleurige soorten hebben een sterke en vieze geur en smaken slecht, zodat vijanden ze niet gauw zullen eten. Wist je dat het aantal stippen niets te maken heeft met de leeftijd?Foto: Pedro Info: KLIK HIER
De zonnebloem (Helianthus annuus) ontleent zijn naam aan de Griekse woorden voor zon (helios) en bloem (anthos). De plant behoort tot de omvangrijke familie van de composieten (Compositae).
Foto: Pedro Info: Meer over de zonnebloem: KLIK op de FOTO
Paolo Bettini heeft de wereldtitel op de weg veroverd. De sterke Italiaanse ploeg had zijn kaarten op hem gezet en de routinier van Quick-Step stelde niet teleur. Hij versloeg de Duitser Erik Zabel en de Spanjaarden Alejandro Valverde en Samuel Sánchez in de sprint.
1. Paolo Bettini (Ita) de 265,2 km in 6u15:36 (gem.: 42,476 km/u) 2. Erik Zabel (Dui) 3. Alejandro Valverde (Spa) 4. Samuel Sanchez (Spa) 0:02; 5. Robbie McEwen (Aus) 6. Stuart O'Grady (Aus) 7. Uros Murn (Slo) 8. Alexandre Botcharov (Rus) 9. TOM BOONEN 10. Vladimir Gusev (Rus)
Info: NOS.nl Foto: paolobettini.it Meer over de mens en wielrenner Paolo Bettini: KLIK op de AFBEELDING
Gisteren heb ik Pedro en zijn fietsmaat Bob een keer gevolgd op één van hun fietstochtjes ter voorbereiding van de fietstrip naar Santiago de Compostela. Om 10 uur stipt vertrok Pedro met fietsmaat Bob richting Schoten. Omdat er toch een doel moet zijn werd het dus Schoten en vandaar via een lus opnieuw richting Gierle. En die fietslussen kan je uiteraard naar hartelust vormen via het fietsknooppuntennetwerk.
KP77-79 naar De Lilse bergen, de meesten kennen de Lilse bergen vanwege het mooie strand waar je in de zomer kan zwemmen? na het nemen van de brug over de autostrade, tevens de enige hindernis van de dag, zat het tempo er onmiddellijk goed in. Aan KP80, de Haarlebeek KP80-81 fietsten we richting Vlimmeren KP52. Langs een bosrijk gebied, waar we goed beschut werden tegen de felle wind, reden we naar Zoersel. KP54-55-61, vele kerkpaadjes waren hier in Zoersel onze gids, ook een deel van de 'Conscienceroute' werd meegenomen. In Zoersel reden we door het kastanjebos, over een bruin tapijt van bladeren en afgevallen wilde kastanjes.
Kastanjebosje Zoersel Wilde kastanjes
Aan KP62 ging het richting antitankkanaal. In de verte zagen we het klooster van de paters Trappisten liggen. "Trappistje? vroeg ik". "Neen geen tijd" zei Pedro. ** De abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle behoort tot de Orde van de Cisterciënzers, die gesticht werd in de twaalfde eeuw. Deze orde wordt kortweg en gemakshalve de trappisten genoemd, naar de Normandische abdij La Trappe **. KP63-47. Door mooie dreven van Halle en villawijken naar Schilde en 's-Gravenwezel KP45. Tijd om de inwendige mens gelukkig te maken, vooral te versterken. Een broodje Foccaccio met zalm en lauwe geitenkaas was mijn en Pedro's deel -Bob koos voor de Mozzarella-, niet slecht om mee te beginnen dacht ik. Helaas hier bleef het bij, maar het moet gezegd de gezellige omgeving en de 'mooie' bediening van het Martinushof maakte alles goed. Iets te lang blijven zitten, na een klein uurtje waren de spieren een beetje stram, althans die van ondergetekende. Ik had dan ook enige moeite om Pedro's en Bob's tempo te volgen maar klampte moedig aan. We reden langs het kasteel van 's-Gravenwezel KP43 en windvrije dreven richting KP32-21-20. ** Het kasteel van 's-Gravenwezel. De geschiedenis ervan gaat terug tot in de 13 -de eeuw. In de 14-de eeuw werd de versterkte hoeve omgebouwd tot een waterslot: de ronde hoektorens dateren nog uit die tijd . In de 17-de eeuw werd het huidig kasteel opgetrokken, in de 18-de eeuw werden de zuid- en westgevel volledig gerenoveerd.**
Kanaal Schoten - Dessel Sluis 10
Aan brug 13 over het kanaal Dessel-Schoten ging het richting Schoten-Wijnegem. Via sluis 10 aan KP16 en via de aangemeerde woonboten en het jaagpad naar KP22. In Wijnegem namen we het jaagpad langsheen het Albertkanaal richting Herentals. KP22-24-29-78-56-70-69-68-10-09-11. Langs het kanaal werden we met de neus op de feiten gedrukt. Het feit noemde hier 'WIND'. Wind? Wie wind? Waar wind? Ja pal op de neus en met nog 29 km voor de fietsboeg (heeft een fiets een boeg?) tot in Herentals, 't zou wat worden met mijn tere beentjes. Als je dan die gespierde kuiten van Bob ziet en die mokers van Pedro... Verstand op nul, blik vatspinnen op het achterlicht van Pedro's fiets en stoempen, stoempen en nog eens stoempen. De tegenliggers reden al fluitend en wij -lees ik- zwetend en puffend... Gelukkig hielp de natuur mij een handje. Een sanitaire stop werd ingelast ter hoogte van de molen van Oelegem. In 'De Linde', - waar is die lindeboom hier gebleven? - was het heerlijk toeven op het terras bij een lekker kopje koffie. (Een notenboom staat er aan de rand van het terras). ** Deze stenen bergmolen werd gebouwd in 1845 door strodekker en herbergier Martinus De Winter-De Backer, die de eerste molenaar werd. Het zou echter duren tot 1854 vooraleerde molen bedrijfsklaar geraakte. **
De windmolen van Oelegem.
Na een half uur relatieve rust terug de fiets op richting koekjesfabriek LU in Herentals. De wind was er nog steeds en is er gebleven tot wanneer we het Albertkanaal verlieten. De laatste kilometers hadden we opnieuw beschutting van bos en maïsvelden. Over Poederlee (Peuyel in de volksmond) naar Gierle. Een fietstochtje Schoten en terug is goed voor 82 km over biljartvlakke wegen. Bij mij leek het wel het dubbele, zeker die laatste 20 km, tsonge, rijen rijen rijen stoempen stoempen stoempen...En toch is het altijd weer een verassing wat je tegenkomt op een fietstocht.
De Blankaart is gelegen in Woumen op het laagste punt vande IJzerbroeken.De naam 'Blankaart' staat in verband met 'blank staan'. Dit is niet te verwonderen aangezien dit gebied slechts twee en een halve meter boven de zeespiegel ligt.De kern van het natuurgebied is een ondiepe vijver van 50 hectare met daarrond 20 hectare rietmoeras en ruim 300 hectare overstroombare hooi- en weilanden. De Blankaartvijver ontstond in de 16de eeuw door turfontginning. Er monden 6 beken uit, die de hogergelegen zandleemstreek ontwateren. Start van de wandeling aan het kasteel (1922). Wandeling door het het kasteelpark en natuurgebied tot bij de vogelkijktoren bedraagt 2 km. Het volledige Blankaartpad is 9,6 km en loopt doorheen de IJzerbroeken. Voor de lange wandeling zijn laarzen gewenst. In de winter gebeurt het dat het gebied soms gedeeltelijk of geheel overstroomd is en daardoor nauwelijks toegankelijk is. Het Vlaams Bezoekrcentrum 'De Otter' in het kasteel, open op werkdagen van 9u tot 16u30, tijdens de weekends en feestdagen van 13u30 tot 17u30.
Foto van de Blankaart genomen door Kulac.ac.be op 24 april 2002.
De notenkraker, al bekend vanaf de 15e eeuw. Het waren toen vaak uit hout gesneden soldaatjes, ridders of koningen, met een grote mond waarin de noot werd gekraakt.
Een lekkere verse walnoot van Pedro's notenboom. (zie ook log van 5 september 2005) Handmade fruitkom uit Ecuador
De smakelijke olierijke zaden kan je zo eten, of tot olie persen die bruikbaar is als spijs - of lampolie.
Deze namiddag worden de resterende noten 'geslagen'...
Foto's noten: Pedro Foto notenkraker via Wikipedia Info over de notenkraker via Wikipedia Meer over de notenkraker (ballet) door op de foto te klikken. KLIK HIER voor een muziekfragment.
Berendrecht.., In 1958 werden Berendrecht, Zandvliet en Lillo bij Antwerpen gevoegd en werd het polderlandschap grotendeels onteigend voor de havenuitbreiding. Zie bijbehorende pagina's voor meer informatie. In 1983 werd het voormalige district Antwerpen 4 (met postnummer 2040) onder de naam Berendrecht-Zandvliet-Lillo als volwaardig nieuw district tussen de andere met Antwerpen in 1983 gefusioneerde deelgemeenten opgenomen.
het kasteel Van Delft, 17de eeuw. Bewoner: graaf D. Le Grelle. Meer over dit kasteel komt u te weten door op de foto te klikken.
de mooie reigersbosdreef met de oude hoeve naast het kasteel
Polders en haven, ooit verenigbaar?
Foto's: Pedro Info: http://www.berendrechtonline.be/ KLIK op URL om meer over Berendrecht te weten. Info Berendrecht via Wikipedia
Met start op de markt van Kalmthout richting station en Arboretum KP25 en via de Putse Moer naar KP81. Op Kalmthout Heide werden we aangenaam verrast door de jaarlijkse rommalmarkt. Met de fiets aan de hand hebben we ons een weg gebaand richting knooppunten. Langs Driehoeven bereikten we Putte-Kapellen en het Moretusbos en het prachtige Ravenhof aan KP84. Via KP17 naar Berendrecht en de zouten dijk alwaar we de Schelde-industrie konden waarnemen aan KP94. Via het rustige en mooie dorpje Zandvliet - wist u trouwens dat in Antwerpen de "Keyserlei" genoemd is naar een kunstenaar die afkomstig was van Zandvliet? - en KP19 over de armendijk naar KP60-56-38 (links lag Ossendrecht) KP36-37 tot in Huijbergen. Vandaar naar KP89 om via het grenspark De Zoom - Kalmthoutse Heide en KP80-70 naar onze startplaats terug te fietsen. Een boeiende tocht doorheen polders, bossen, dorpjes en natuurgebieden. Een aanrader om te fietsen zo dicht tegen 'Het Stad'.
Ontstaan van het duinmassief
Het ganse duinmassief dat begint in Halsteren (Nederland) en uitloopt tot in de Kalmthoutse Heide in Vlaanderen strekt zich in totaal uit over ongeveer 25 kilometer. Het kreeg in Nederland de naam Brabantse Wal, maar velen vergeten dat ook een deel van Vlaanderen nog tot dit geologisch wonder behoort. Het ligt op de grens van het laaggelegen zeekleigebied van Zeeland en de hogere zandgronden van de Kempen. De sturende krachten achter het ontstaan van de Brabantse Wal zijn tweeledig. Allereerst speelden kantelende bodembewegingen in de Belgisch-Nederlandse ondergrond een belangrijke rol. Het Massief van Brabant werd opgeheven en delen van Noord-Brabant en Midden-Nederland daalden. Dit leidde ertoe, dat ten zuiden van Bergen op Zoom afzettingen uit het begin van de IJstijd betrekkelijk dicht aan de oppervlakte te vinden zijn. Deze afzettingen van klei en zand vormen het fundament van de Brabantse Wal. Ter hoogte van Ossendrecht is het ongeveer 30 à 40 meter dik. De alzo ontstane kleibanken worden ook wel aangeduid als Kempische klei. Het was de aanwezigheid van deze klei die ervoor zorgde, dat de noordelijke loop van de Schelde geen vat kreeg op de Brabantse Wal. Zo ontstonden hoge steilranden die heden ten dage nog terug te vinden zijn. Tijdens de laatste IJstijd is dan ook de Brabantse Wal bedekt geraakt met een pakket dekzand, waardoor het zijn huidige vorm kreeg.
Tekst beschrijving route: Pedro Foto's: Pedro Info over De Zoom-Kalmthoutse Heide via www.grensparkzk.be/
Even een time-out met een boek op de desk...RETRO van Mart Smeets. Een verhaal van en door een journalist-verslaggever-sportman, een verhaal van en door een wereldreiziger, een wereldreiziger die zich ooit in Minneapolis een niet hard gele herfstjas heeft gekocht met het label "M. Julian Adventures, The Santa Fe Collection". Die herfstjas draagt hij nu nog...jaren later.
Info over Mart Smeets via Wikipedia: klik op de afbeelding.
Deze pelgrim ging naar Jeruzalem...het werd een thriller en bestseller...Eerder stapte hij al van Gent naar Santiago de Compostela en naar Rome. Te voet naar Jeruzalem
Een solotocht van 184 dagen
- Sebastien de Fooz vertrok in maart 2005 te voet van Gent naar Jeruzalem. In 184 dagen legde hij zesduizend kilometer af en doorkruiste hij 13 landen. - Bij zijn vertrek had hij slechts 50 euro op zak. Op zijn tocht liet hij zich vooral leiden door het onverwachte én door de hulp van mensen. Dat leidde tot talloze boeiende ontmoetingen. - Onderweg sliep hij bij christenen, joden en moslims en ontdekte op die manier wat deze drie wereldgods diensten verenigt. - Dit boek brengt het relaas van een moderne pelgrimstocht waarbij allerlei maatschappelijke vooroordelen stap voor stap ontkracht worden en persoonlijke angsten overwonnen. - De auteur ging op stap met een kleine videocamera. In de loop van 2006 werd het relaas van zijn tocht in meerdere afleveringen getoond op ÉÉN.
Over het boek: Als ik vraag wat ze van de Europese Unie denken, antwoordt de Serviër Bojan: "We zijn een opgegeven generatie. We hebben niet alleen de oorlog gekend maar we zijn bovendien vergeten door de collectieve onwetendheid van de Europese Unie. Ze willen ons niet. Vergeet me niet daar in Jeruzalem." Sebastien de Fooz vertrok in 2005 op weg naar Jeruzalem met een bezemsteel in de hand en amper 50 euro op zak. In zes maanden tijd liep hij zesduizend kilometer en doorkruiste hij twaalf landen: via Centraal-Europa en het Midden-Oosten naar Israël en Palestina. Of hij zijn eindbestemming ooit zou bereiken, was vanaf het begin onzeker. Hij liet zich immers leiden door het onverwachte en door de spontane hulp van mensen. Zijn tocht bracht soms hilarische toestanden mee, soms ergernis, maar vooral ook een andere kijk op drie wereldgodsdiensten: het christendom, het jodendom en de islam. In een tijd waarin conflicten meer en meer blijken te draaien rond religieuze tegenstellingen, zocht de auteur uit of deze drie godsdiensten ons echt tot verschillende mensen maken. Hij luisterde onderweg naar de uiteenlopende verhalen van talloze mensen. Deze spannende solotocht is echter ook een persoonlijke queeste en toont op indringende wijze hoe persoonlijke angsten overwonnen worden en hoe allerlei maatschappelijke vooroordelen stap voor stap ontkracht worden.
Meer over Sébastien de Fooz door op de afbeelding te klikken. Info: Lannoo
Voor de bloggers onder ons die denken dat ze verslaafd zijn aan hun weblog of aan het bloggen in het algemeen heb ik via Wikipedia een tekst gevonden die handelt over 'BLOGNEUROSE'... Bent u verslaafd of niet, zoek het uit... Meer over "blogneurose" door op de afbeelding te klikken.
Info: Wikipedia.org om de eerste nederlandstalige weblog te bezoeken KLIKT U HIER
Fietsen in de Antwerpse Kempen - zuid... Van uit Gierle centrum naar de Lilse Bergen en Wechelderzande KP 77-79-80-53. Via een rustige baan naar Vispluk Vorselaar alwaar in de Roskam halt werd gehouden. De Roskam is gekend om "een grote louis" wat een pannenkoek is (KP3-1). Via KP 2-15-8 en de watermolen van Grobbendonk naar de ruïne van de Priorij (meer hier over lees je verder op dit log). KP 19-18-14 voert ons via landelijke en boswegen naar de afspanning van Sus Pad. Van hier uit gaat het dan langs KP 37-35- hier maken we even een ommetje naar "het IJssloeberke". Na 18 jaar echt hoeve-ijs scheppen voor de fietsende en wandelende en autorijdende passanten stopt dit boerderij-bedrijfje haar activiteit op zondag 1 oktober. Voor de liefhebbers van lekker ijs nu het nog kan 'met z'n allen daarheen' zou ik zeggen... Via KP76-77 terug naar Gierle centrum. Einde rit en goed voor een 45km fietsplezier over rustige wegen, langs de kleine nete en door bossen.
Tijdens deze fietstrip passeerden we dus langs de ruïne van de Priorij O.L.Vrouw Ten Troon te Grobbendonk. Over deze ruïne is al veel geschreven maar ik wil toch ook even meegeven wat ik er over gelezen heb... Gesticht op het "Hof van Grobbendonk" op 26 december 1414 door Ridder Arnold van Crayenhem, werd dit klooster opgetrokken op de plaats die toen Hulsdonk heette, langs de oude weg van Grobbendonk naar Herentals, en vlakbij de verwoeste wolmolen op de "Kleine Nete".
Het klooster van "Den Troon" was van de "Augustijnen-Windesheimer-orde". Na een bloeitijd kwam de depressie, die vooral de geestelijke waarden aantastte: menig troonpater trok naar Nederland, maar vooral naar Duitsland om er de hervorming, het protestantisme te prediken.
De materiële ondergang: In 1572 werd de abdij een eerste maal door de Geuzen bezocht en geplunderd. In 1579 werd de priorij totaal verwoest zoals bijna elk gebouw in Grobbendonk. Sedertdien volgde de afbraak stelselmatig. Een brand maakte in 1898 van "Den Troon" de ruïne die er thans is. Zelfs de puinen van de gewijde plaatsen moesten het ontgelden, toen in 1950 de Britse militaire basis deze plaats wou innemen. Gelukkig was het kanunnik Floris Prims, van Grobbendonkse afkomst, en stadsarchivaris van Antwerpen, die beschermend optrad en de papieren oorlog won.
Dank zij de inspanningen van V.V.V. Nete en Aa samen met het gemeentebestuur, is de ruïne thans definitief gered en gerestaureerd waar het mogelijk was.
Naar jaarlijkse gewoonte wordt op maandag van de tweede kermis van Gierle een folkloristische kroegentocht gehouden. Ook dit jaar waren de groepen opnieuw paraat om hun ludieke voorstelling ten tonele te voeren. Alle groepen doen beurtelings een x-aantal café's aan waar ze hun 'nummer' opvoeren. Onder luide aanmoedigingen trachten zij dan de aanwezige jury te overtuigen dat hun act de beste is, en dat zij de beste en origineelste verkleedpartij zijn. Pedro zat in een jury en zag dat het goed was...
Het was een hele tijd geleden dat ik een rabarbertaart had gegeten laat staan gemaakt. Gisteren was het dan zo ver. Bij wijze van bezigheidstherapie is het dan gebeurt...het bakken van een vegetarische (?) taart. Via het blad van 'OKRA' ben ik achter een recept gekomen en na wat aanpassing en heel veel geklungel er uiteindelijk in geslaagd om een eetbare rabarbertaart op tafel te krijgen voor mijn bezoekers...
Ingrediënten: 280 gr zelfrijzende bloem (voor het maken van het deeg) 380 gr griessuiker (80 gr voor het deeg en 300 gr voor de vulling) 100 gr boter 1 ei 1 pakje vanillesuiker (voor de vulling) ongeveer 1 kg rabarber in stukjes gesneden (voor de vulling) 1 koffielepel citroensap ½ eetlepel vetstof om bakvorm in te smeren 1 eetlepel bloemsuiker
Meng alle ingrediënten voor het deeg tot een glad beslag met een staafmixer. Snij de raberber in kleine stukjes. (stukjes van ongeveer 3 cm) Smeer een ronde taartvorm (springvorm) van 22 cm diameter in met vetstof. Giet het beslag in de vorm en schik er het fruit op. Bak in een warme oven (180°C) gedurende ca. 35 minuten. Haal de gebakken taart uit de oven en ontvorm onmiddellijk.
PS: éénmalige bakactiviteit en de afbeelding van de lekkere taart (rabarbertaart met sorbet en aardbeien) is niet de taart die ik gebakken heb...maar is afkomstig van Kookclub Al Dente.
Info: OKRA Foto bovenaan links: wikipedia meer over "Al Dente": KLIK HIER
De Rooms-katholieke Kerk is de nationale godsdienst in Portugal. Dat ziet men ook in Lissabon door de vele heilige-afbeeldingen langs de straten en op/in de woningen. Lissabon is één van de drie aartsbisdommen, Braga en Évora zijn de andere. Lissabon telt op haar beurt acht bisdommen. Lissabon is sedert 1716 zetel van een patriarch, die sinds 1736 tevens kardinaal is. Bruiloften en eerste communies zijn er diepreligieuse gebeurtenissen. De Protestantse kerken tellen ongeveer 50.000 leden. Ook zijn er kleinere groepen moslims en joden. Ook Portugal heeft een bedevaartsoord, Fátima is een dorp in Centraal-Portugal ten noordoosten van de hoofdstad Lissabon. Het werd een bedevaartsoord na de gemelde verschijning van Maagd Maria aan drie herderskinderen in oktober 1917. Een indrukwekkende basiliek werd gebouwd in 1944. Afstand Santiago de Compostela - Fatima = 416 km
Info en foto's: Pedro "bij de maranen in de leer": KLIK HIER Info Fatima: via Wikipedia Meer oevr het bedevaartsoord FATIMA: KLIK HIER
Sommige onder ons hebben het beslist bezocht in 1998. Nu 8 jaar later is er nog steeds een activiteit waar te nemen. De Expo in Lissabon wordt steeds druk bezocht.
Op 22 mei 1498 zette de Portugese ontdekkingsreiziger Vasco da Gama voet aan wal in India. Precies 500 jaar later, op 22 mei 1998, werd in Lissabon de laatste wereldtentoonstelling van de twintigste eeuw geopend. Het thema was De oceanen, een erfenis voor de toekomst.
Info en foto's: Pedro Voor meer over de Expo van toen KLIK HIER.
Een bezoek aan het Museu Nacional del Azulejo voor een introductie in de historische, technische en kunstzinnige evolutie, vanaf de 15e eeuw tot heden. Hier kom je te weten hoe de azulejo de contacten van de Portugezen met andere beschavingen heeft weergegeven.
Zoals beloofd heb ik een echte "BICA" gedronken op het terras van het bekende café 'La Brasileira' in de Lissabonse wijk 'Baxia-Chiado'...
Het meest gedronken kopje koffie in Lissabon is de Bica, een klein kopje sterke espresso. Als die te sterk is kan men een Bica Cheia bestellen, hier wordt wat extra water toegevoegd. Andere variaties zijn: Bica Duplo, dubbele espresso Bica Pingada, met een klein beetje melk.
Lissabon heeft zoveel mooie plekjes en wijken. We willen dan ook, voor de tijd dat ons rest met tram 28 de oude stadsdelen doorkruisen. Nog even op een gezellig terras de inwendige mens blij maken. Rondsnuffelen in de kleurrijke en gezellige winkeltjes, enkele inkopen doen en dan stilaan afzakken naar de luchthaven. We zullen niet alles van Lissabon gezien hebben op die 8 dagen. Misschien een reden om ooit nog een keer terug te gaan...
Fotosessie van Pedro volgt...
Vandaag plannen we een boottocht op de Taag (Tejo). De Taag ontspringt op 1590 meter hoogte op de hellingen van de Muela de San Juan in de Sierra de Albarracín in het oosten van Spanje. De rivier stroomt in westelijke richting en passeert Toledo, waar de middenloop begint. Voorbij Alcántara vormt de Taag over 60 km de Spaans-Portugese grens. De benedenloop van de rivier, die begint bij het Portugese Santarém heeft getijdenwerking en is tevens bevaarbaar. De Taag mondt voor Lissabon uit in een estuarium, dat een belangrijke natuurlijke haven is, maar ook een waardevol natuurgebied. De Taag wordt gebruikt voor de irrigatie van de droge omliggende landbouwgebieden, en via de talrijke stuwdammen voor stroomopwekking. Langs de oevers wordt wijn verbouwd, bijvoorbeeld in de streek Ribatejo in Portugal. Het beroemdste kunstwerk is waarschijnlijk de hangbrug bij Lissabon, de 25 April-brug uit 1966, de op twee na grootste van de wereld.
Deze hangbrug lijkt erg veel op de Golden Gate Bridge in San Francisco. De brug is dan ook onder supervisie van Amerikaanse ontwerpers gebouwd. De bouw van de brug begon in 1962. De brug is 2278 meter lang en kent stevige fundamenten. Zo gaat de fundering maarliefst 79 meter de grond in.
Info: Potugalvakantieland.nl en lissabon.nl Foto: cosmos.pt
Heden met de trein richting Sintra, een stadje ten noorden van Lissabon. Na een kopje straffe koffie, voor de koffieleut onder ons, gaan we naar Castelo dos Mouros, een verdedigingsbouwsel uit de achtste eeuw, ingenomen door de Portugese koning Afonso Henriques in 1147, waar hij de eerste christelijk kapel in de omgeving heeft laten bouwen. Gerestaureerd rond 1860, heeft nog een Moorse cisterne. Van hier uit hebben we een prachtig uitzicht. We wandelen verder naar het Parque da Pena waar we het Palácio da Pena gaan bewonderen. Bewonderen? Ja, want volgens de info zijn zowel buitenkant als binnenkant verbazingwekkend! Leter op de dag maken we nog een ommetje langs Cabo da Roca, het meest westelijke punt van Europa.
Basílica da Estrela (foto: Miguel Lacerda)
De basiliek gebouwd tussen 1779 en 1790 in opdracht van koningin Maria de eerste (D.Maria I), door de architecten Mateus Vicente en Reinaldo Manuel van de Mafra school.
Sé Catedral (foto: MAFCOM)
Lissabon's 12e eeuwse Dom is de oudste kerk. Gebouwd, zegt men, op de restanten van een moskee en in opdracht van Portugal's eerste koning, D.Afonso Henriques. In de kapellen mooie middeleeuwse grafstenen. In de tuinen van het klooster zijn archeologische vondsten te zien.
Vandaag gaan we enkele musea bezoeken. In het Museu Nacional do Azulejo verneem je alles over die beschilderde tegeltjes en kan je oude en moderne panelen bewonderen.
Het Museu Nacional de Arte Antiga. Dit zou het grootste kunstmuseum zijn van Portugal en bezit een enorme grote collectie kunstvoorwerpen van alle aard en tijdperk. De publiekstrekker is het veelluik met de 'Aanbidding van St-Vincentius'. Ook Jeroen Bosch is hier vertegenwoordigd net als Van Dyck, Ribera en vele andere Europese kunstenaars.
werk van Hieronymus (Jeroen) Bosch
Wat later, om opnieuw frisse lucht te happen, lopen we naar de Ribeiramarkt, de grootste vis-, fruit- en groentenmarkt. De dag sluiten we af met een etentje in het hippe Bairro Alto waar we hopelijk vergast worden op een melancholisch fadoconcert. Bairro Alto waar we via de Rua do Seculo inkomen. Dit is een heerlijk wijkje om zo maar door te dwalen. De straatjes zijn smal, de huizen hoog dus we hebben redelijk wat schaduw. De winkeltjes zijn duidelijk anders dan we in de rest van Lissabon aantreffen en leuk om te zien of om eens naar binnen te gaan. Bairro Alto staat vooral bekend om zijn vele restaurants en bars.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
De Blankaart, wandelen in Diksmuide-Woumen.
