Deze pelgrim ging naar Jeruzalem...het werd een thriller en bestseller...Eerder stapte hij al van Gent naar Santiago de Compostela en naar Rome. Te voet naar Jeruzalem
Een solotocht van 184 dagen
- Sebastien de Fooz vertrok in maart 2005 te voet van Gent naar Jeruzalem. In 184 dagen legde hij zesduizend kilometer af en doorkruiste hij 13 landen. - Bij zijn vertrek had hij slechts 50 euro op zak. Op zijn tocht liet hij zich vooral leiden door het onverwachte én door de hulp van mensen. Dat leidde tot talloze boeiende ontmoetingen. - Onderweg sliep hij bij christenen, joden en moslims en ontdekte op die manier wat deze drie wereldgods diensten verenigt. - Dit boek brengt het relaas van een moderne pelgrimstocht waarbij allerlei maatschappelijke vooroordelen stap voor stap ontkracht worden en persoonlijke angsten overwonnen. - De auteur ging op stap met een kleine videocamera. In de loop van 2006 werd het relaas van zijn tocht in meerdere afleveringen getoond op ÉÉN.
Over het boek: Als ik vraag wat ze van de Europese Unie denken, antwoordt de Serviër Bojan: "We zijn een opgegeven generatie. We hebben niet alleen de oorlog gekend maar we zijn bovendien vergeten door de collectieve onwetendheid van de Europese Unie. Ze willen ons niet. Vergeet me niet daar in Jeruzalem." Sebastien de Fooz vertrok in 2005 op weg naar Jeruzalem met een bezemsteel in de hand en amper 50 euro op zak. In zes maanden tijd liep hij zesduizend kilometer en doorkruiste hij twaalf landen: via Centraal-Europa en het Midden-Oosten naar Israël en Palestina. Of hij zijn eindbestemming ooit zou bereiken, was vanaf het begin onzeker. Hij liet zich immers leiden door het onverwachte en door de spontane hulp van mensen. Zijn tocht bracht soms hilarische toestanden mee, soms ergernis, maar vooral ook een andere kijk op drie wereldgodsdiensten: het christendom, het jodendom en de islam. In een tijd waarin conflicten meer en meer blijken te draaien rond religieuze tegenstellingen, zocht de auteur uit of deze drie godsdiensten ons echt tot verschillende mensen maken. Hij luisterde onderweg naar de uiteenlopende verhalen van talloze mensen. Deze spannende solotocht is echter ook een persoonlijke queeste en toont op indringende wijze hoe persoonlijke angsten overwonnen worden en hoe allerlei maatschappelijke vooroordelen stap voor stap ontkracht worden.
Meer over Sébastien de Fooz door op de afbeelding te klikken. Info: Lannoo
Voor de bloggers onder ons die denken dat ze verslaafd zijn aan hun weblog of aan het bloggen in het algemeen heb ik via Wikipedia een tekst gevonden die handelt over 'BLOGNEUROSE'... Bent u verslaafd of niet, zoek het uit... Meer over "blogneurose" door op de afbeelding te klikken.
Info: Wikipedia.org om de eerste nederlandstalige weblog te bezoeken KLIKT U HIER
Fietsen in de Antwerpse Kempen - zuid... Van uit Gierle centrum naar de Lilse Bergen en Wechelderzande KP 77-79-80-53. Via een rustige baan naar Vispluk Vorselaar alwaar in de Roskam halt werd gehouden. De Roskam is gekend om "een grote louis" wat een pannenkoek is (KP3-1). Via KP 2-15-8 en de watermolen van Grobbendonk naar de ruïne van de Priorij (meer hier over lees je verder op dit log). KP 19-18-14 voert ons via landelijke en boswegen naar de afspanning van Sus Pad. Van hier uit gaat het dan langs KP 37-35- hier maken we even een ommetje naar "het IJssloeberke". Na 18 jaar echt hoeve-ijs scheppen voor de fietsende en wandelende en autorijdende passanten stopt dit boerderij-bedrijfje haar activiteit op zondag 1 oktober. Voor de liefhebbers van lekker ijs nu het nog kan 'met z'n allen daarheen' zou ik zeggen... Via KP76-77 terug naar Gierle centrum. Einde rit en goed voor een 45km fietsplezier over rustige wegen, langs de kleine nete en door bossen.
Tijdens deze fietstrip passeerden we dus langs de ruïne van de Priorij O.L.Vrouw Ten Troon te Grobbendonk. Over deze ruïne is al veel geschreven maar ik wil toch ook even meegeven wat ik er over gelezen heb... Gesticht op het "Hof van Grobbendonk" op 26 december 1414 door Ridder Arnold van Crayenhem, werd dit klooster opgetrokken op de plaats die toen Hulsdonk heette, langs de oude weg van Grobbendonk naar Herentals, en vlakbij de verwoeste wolmolen op de "Kleine Nete".
Het klooster van "Den Troon" was van de "Augustijnen-Windesheimer-orde". Na een bloeitijd kwam de depressie, die vooral de geestelijke waarden aantastte: menig troonpater trok naar Nederland, maar vooral naar Duitsland om er de hervorming, het protestantisme te prediken.
De materiële ondergang: In 1572 werd de abdij een eerste maal door de Geuzen bezocht en geplunderd. In 1579 werd de priorij totaal verwoest zoals bijna elk gebouw in Grobbendonk. Sedertdien volgde de afbraak stelselmatig. Een brand maakte in 1898 van "Den Troon" de ruïne die er thans is. Zelfs de puinen van de gewijde plaatsen moesten het ontgelden, toen in 1950 de Britse militaire basis deze plaats wou innemen. Gelukkig was het kanunnik Floris Prims, van Grobbendonkse afkomst, en stadsarchivaris van Antwerpen, die beschermend optrad en de papieren oorlog won.
Dank zij de inspanningen van V.V.V. Nete en Aa samen met het gemeentebestuur, is de ruïne thans definitief gered en gerestaureerd waar het mogelijk was.
Naar jaarlijkse gewoonte wordt op maandag van de tweede kermis van Gierle een folkloristische kroegentocht gehouden. Ook dit jaar waren de groepen opnieuw paraat om hun ludieke voorstelling ten tonele te voeren. Alle groepen doen beurtelings een x-aantal café's aan waar ze hun 'nummer' opvoeren. Onder luide aanmoedigingen trachten zij dan de aanwezige jury te overtuigen dat hun act de beste is, en dat zij de beste en origineelste verkleedpartij zijn. Pedro zat in een jury en zag dat het goed was...
Het was een hele tijd geleden dat ik een rabarbertaart had gegeten laat staan gemaakt. Gisteren was het dan zo ver. Bij wijze van bezigheidstherapie is het dan gebeurt...het bakken van een vegetarische (?) taart. Via het blad van 'OKRA' ben ik achter een recept gekomen en na wat aanpassing en heel veel geklungel er uiteindelijk in geslaagd om een eetbare rabarbertaart op tafel te krijgen voor mijn bezoekers...
Ingrediënten: 280 gr zelfrijzende bloem (voor het maken van het deeg) 380 gr griessuiker (80 gr voor het deeg en 300 gr voor de vulling) 100 gr boter 1 ei 1 pakje vanillesuiker (voor de vulling) ongeveer 1 kg rabarber in stukjes gesneden (voor de vulling) 1 koffielepel citroensap ½ eetlepel vetstof om bakvorm in te smeren 1 eetlepel bloemsuiker
Meng alle ingrediënten voor het deeg tot een glad beslag met een staafmixer. Snij de raberber in kleine stukjes. (stukjes van ongeveer 3 cm) Smeer een ronde taartvorm (springvorm) van 22 cm diameter in met vetstof. Giet het beslag in de vorm en schik er het fruit op. Bak in een warme oven (180°C) gedurende ca. 35 minuten. Haal de gebakken taart uit de oven en ontvorm onmiddellijk.
PS: éénmalige bakactiviteit en de afbeelding van de lekkere taart (rabarbertaart met sorbet en aardbeien) is niet de taart die ik gebakken heb...maar is afkomstig van Kookclub Al Dente.
Info: OKRA Foto bovenaan links: wikipedia meer over "Al Dente": KLIK HIER
De Rooms-katholieke Kerk is de nationale godsdienst in Portugal. Dat ziet men ook in Lissabon door de vele heilige-afbeeldingen langs de straten en op/in de woningen. Lissabon is één van de drie aartsbisdommen, Braga en Évora zijn de andere. Lissabon telt op haar beurt acht bisdommen. Lissabon is sedert 1716 zetel van een patriarch, die sinds 1736 tevens kardinaal is. Bruiloften en eerste communies zijn er diepreligieuse gebeurtenissen. De Protestantse kerken tellen ongeveer 50.000 leden. Ook zijn er kleinere groepen moslims en joden. Ook Portugal heeft een bedevaartsoord, Fátima is een dorp in Centraal-Portugal ten noordoosten van de hoofdstad Lissabon. Het werd een bedevaartsoord na de gemelde verschijning van Maagd Maria aan drie herderskinderen in oktober 1917. Een indrukwekkende basiliek werd gebouwd in 1944. Afstand Santiago de Compostela - Fatima = 416 km
Info en foto's: Pedro "bij de maranen in de leer": KLIK HIER Info Fatima: via Wikipedia Meer oevr het bedevaartsoord FATIMA: KLIK HIER
Sommige onder ons hebben het beslist bezocht in 1998. Nu 8 jaar later is er nog steeds een activiteit waar te nemen. De Expo in Lissabon wordt steeds druk bezocht.
Op 22 mei 1498 zette de Portugese ontdekkingsreiziger Vasco da Gama voet aan wal in India. Precies 500 jaar later, op 22 mei 1998, werd in Lissabon de laatste wereldtentoonstelling van de twintigste eeuw geopend. Het thema was De oceanen, een erfenis voor de toekomst.
Info en foto's: Pedro Voor meer over de Expo van toen KLIK HIER.
Een bezoek aan het Museu Nacional del Azulejo voor een introductie in de historische, technische en kunstzinnige evolutie, vanaf de 15e eeuw tot heden. Hier kom je te weten hoe de azulejo de contacten van de Portugezen met andere beschavingen heeft weergegeven.
Zoals beloofd heb ik een echte "BICA" gedronken op het terras van het bekende café 'La Brasileira' in de Lissabonse wijk 'Baxia-Chiado'...
Het meest gedronken kopje koffie in Lissabon is de Bica, een klein kopje sterke espresso. Als die te sterk is kan men een Bica Cheia bestellen, hier wordt wat extra water toegevoegd. Andere variaties zijn: Bica Duplo, dubbele espresso Bica Pingada, met een klein beetje melk.
Lissabon heeft zoveel mooie plekjes en wijken. We willen dan ook, voor de tijd dat ons rest met tram 28 de oude stadsdelen doorkruisen. Nog even op een gezellig terras de inwendige mens blij maken. Rondsnuffelen in de kleurrijke en gezellige winkeltjes, enkele inkopen doen en dan stilaan afzakken naar de luchthaven. We zullen niet alles van Lissabon gezien hebben op die 8 dagen. Misschien een reden om ooit nog een keer terug te gaan...
Fotosessie van Pedro volgt...
Vandaag plannen we een boottocht op de Taag (Tejo). De Taag ontspringt op 1590 meter hoogte op de hellingen van de Muela de San Juan in de Sierra de Albarracín in het oosten van Spanje. De rivier stroomt in westelijke richting en passeert Toledo, waar de middenloop begint. Voorbij Alcántara vormt de Taag over 60 km de Spaans-Portugese grens. De benedenloop van de rivier, die begint bij het Portugese Santarém heeft getijdenwerking en is tevens bevaarbaar. De Taag mondt voor Lissabon uit in een estuarium, dat een belangrijke natuurlijke haven is, maar ook een waardevol natuurgebied. De Taag wordt gebruikt voor de irrigatie van de droge omliggende landbouwgebieden, en via de talrijke stuwdammen voor stroomopwekking. Langs de oevers wordt wijn verbouwd, bijvoorbeeld in de streek Ribatejo in Portugal. Het beroemdste kunstwerk is waarschijnlijk de hangbrug bij Lissabon, de 25 April-brug uit 1966, de op twee na grootste van de wereld.
Deze hangbrug lijkt erg veel op de Golden Gate Bridge in San Francisco. De brug is dan ook onder supervisie van Amerikaanse ontwerpers gebouwd. De bouw van de brug begon in 1962. De brug is 2278 meter lang en kent stevige fundamenten. Zo gaat de fundering maarliefst 79 meter de grond in.
Info: Potugalvakantieland.nl en lissabon.nl Foto: cosmos.pt
Heden met de trein richting Sintra, een stadje ten noorden van Lissabon. Na een kopje straffe koffie, voor de koffieleut onder ons, gaan we naar Castelo dos Mouros, een verdedigingsbouwsel uit de achtste eeuw, ingenomen door de Portugese koning Afonso Henriques in 1147, waar hij de eerste christelijk kapel in de omgeving heeft laten bouwen. Gerestaureerd rond 1860, heeft nog een Moorse cisterne. Van hier uit hebben we een prachtig uitzicht. We wandelen verder naar het Parque da Pena waar we het Palácio da Pena gaan bewonderen. Bewonderen? Ja, want volgens de info zijn zowel buitenkant als binnenkant verbazingwekkend! Leter op de dag maken we nog een ommetje langs Cabo da Roca, het meest westelijke punt van Europa.
Basílica da Estrela (foto: Miguel Lacerda)
De basiliek gebouwd tussen 1779 en 1790 in opdracht van koningin Maria de eerste (D.Maria I), door de architecten Mateus Vicente en Reinaldo Manuel van de Mafra school.
Sé Catedral (foto: MAFCOM)
Lissabon's 12e eeuwse Dom is de oudste kerk. Gebouwd, zegt men, op de restanten van een moskee en in opdracht van Portugal's eerste koning, D.Afonso Henriques. In de kapellen mooie middeleeuwse grafstenen. In de tuinen van het klooster zijn archeologische vondsten te zien.
Vandaag gaan we enkele musea bezoeken. In het Museu Nacional do Azulejo verneem je alles over die beschilderde tegeltjes en kan je oude en moderne panelen bewonderen.
Het Museu Nacional de Arte Antiga. Dit zou het grootste kunstmuseum zijn van Portugal en bezit een enorme grote collectie kunstvoorwerpen van alle aard en tijdperk. De publiekstrekker is het veelluik met de 'Aanbidding van St-Vincentius'. Ook Jeroen Bosch is hier vertegenwoordigd net als Van Dyck, Ribera en vele andere Europese kunstenaars.
werk van Hieronymus (Jeroen) Bosch
Wat later, om opnieuw frisse lucht te happen, lopen we naar de Ribeiramarkt, de grootste vis-, fruit- en groentenmarkt. De dag sluiten we af met een etentje in het hippe Bairro Alto waar we hopelijk vergast worden op een melancholisch fadoconcert. Bairro Alto waar we via de Rua do Seculo inkomen. Dit is een heerlijk wijkje om zo maar door te dwalen. De straatjes zijn smal, de huizen hoog dus we hebben redelijk wat schaduw. De winkeltjes zijn duidelijk anders dan we in de rest van Lissabon aantreffen en leuk om te zien of om eens naar binnen te gaan. Bairro Alto staat vooral bekend om zijn vele restaurants en bars.
BÉLEM...Het is de volkswijk met zijn smalle straatjes, verveloze pastelkleurige woonblokken en tegen de avond het straatleven dat ook deze wijk tot een dorp in de stad maakt. Een niet te missen monument is het Mosteiro dos Jerónimos, een enorm klooster in Manuelinestijl genoemd naar Manuel I die in de tijd van de ontdekkingsreizen veel kerken en monumenten liet optrekken. We brengen uiteraard ook een bezoek aan de Torre de Bélem. De toren van Belém werd gebouwd om de trechtermonding van de rivier de Taag de verdedigen. Koning Dom João II (1455-1495) wilde op deze manier vijandige schepen uit de haven weren. Helaas kon koning Dom João II de bouw van de toren niet meer meemaken. Zijn opvolger Dom Manuel I (1469-1521) liet de toren echt bouwen. De toren is ontworpen en gebouwd door de architect en beeldhouwer Francisco Arruda. Duidelijk zichtbaar zijn de Moorse invloeden. Later op de dag zullen we enkele parken en grote tuinen bezoeken met ondermeer de Jardim Botânico, een van de mooiste 19de-eeuwse subtropische tuinen van het Iberische schiereiland.
We verkennen de volkse wijk Alfama en nemen hiervoor tram 28 om de hellingen te nemen. De oudste wijk van Lissabon, Alfama, is een labyrint van smalle, bochtige straatjes, poorten en trap- pen. Kleurige gevels met bont, wap- perend wasgoed en talrijke bloempot- ten maken de wijk tot een idyllisch geheel. Tijdens het middaguur zijn de straatjes doordrongen met geuren van verse knoflook en gebakken vis. Tram 28 doorkruist de oudste stadsdelen van de stad. Met dezelfde tram rijden we tot aan Castelo de São Jorge. De oorsprong van dit bouwwerk gaat terug tot in de IJzertijd. De getande muur met zijn tien torens springt het meest in het oog.
Bij toeristen is vooral lijn 28 populair. De oude trams op deze lijn rijden door zeer smalle straatjes.
Castelo de São Jorge tot in de 16de eeuw was dit het koninklijk paleis.
Vlucht TV502 van Virgin brengt ons naar Lissabon... Omdat het vliegveld praktisch binnen de stad ligt, krijg je vanuit de lucht meteen een totaalbeeld van Lissabon, waaruit duidelijk haar uitzonderlijke ligging blijkt... Per taxi naar hotel Almirante, aan de Avenida Almirante Reis, op 15 minuten wandelen van de Praça Dom Pedro IV. Nog even te vroeg om de kamers op te zoeken dus gaan we even rondslenteren in de omgeving van het hotel...
Gezellige drukte in het Lissabonse straatbeeld.
Praça Dom Pedro IV... ...naar de gelijknamige Portugese koning. Al in de middeleeuwen was het Rossio het centrale toneel voor het stadsleven van Lissabon. Het plein was het schouwspel voor van alles en nog wat, van demonstraties tot stierengevechten. Rondom het plein vind je vele bars, cafés en winkeltjes. Tevens kan je er bij veel schoenenpoetsers je schoenen weer laten glimmen. Op zomeravonden en op zondagen komen aan de noordoostelijke rand van het plein veel Afrikanen samen. Ze maken dan muziek en doen aan dans.
'Elevador de Santa Justa' De lift bestaat uit twee cabines die op en neer gaan in de ijzeren toren, elk met maximum 25 personen erin. Zo wordt een hoogte van 32 m overbrugd. Ze moeten de toeristen uit de donkerte van de smalle straten naar een hooggelegen uitzichtterras brengen. De opvallende ijzeren constructie werd ontworpen door Raoul Mesnier de Ponsard.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
